Wil schreef op woensdag 2 juni 2010, 1:40:

.

Jeetje Wil, wat een verhaal....
Sommige asiels zijn echt bar- en bar-slecht. Natuurlijk zijn er óók goede. Alles hangt af van de mensen die er werken, vooral van de leiding natuurlijk. Soms zijn die kundig en ook nog eens klantvriendelijk/begripvol. En soms werken daar mensen, ook in de leiding, die werkelijk van toeten noch blazen weten als het over honden gaat, en/of die hun klanten - de mensen bedoel ik dan - schandalig behandelen.

Ik weet niet hoe het nu is, maar tot een jaar of zes geleden was hier in de regio de Dierenbescherming, onder wie twee grote asiels vielen, nul komma nul daadkrachtig in het nemen van maatregelen mbt een zeer slecht functionerend asiel. Gert en ik hebben ons een paar jaar lang behoorlijk intensief ingezet om zaken te verbeteren daar. We namen o.a. gedragstesten af bij honden en schreven op basis daarvan een uitgebreid advies mbt die hond. Ook medische zaken namen we mee in de rapportage, voor zover daarvan iets te zien was (in elk geval zagen wij héél wat meer gezondheidsproblemen dan de medewerkers van het asiel ).

Na jaren van inspanningen van onze kant, telkens conflicten en dan conflicten weer uitpraten met van hun kant allerlei beloftes en "nieuwe" goede voornemens, zijn we gestopt toen het voor de zóveelste keer volkomen mis ging. Onze rapportages werden in dank aanvaard, om vervolgens onderin een la te verdwijnen; daar komt het verhaal in een notedop op neer.

Het asiel mag nu al een aantal jaren geen honden meer bemiddelen, die gaan door naar het ándere asiel vd dierenbescherming in de regio. Vorige week hoorde ik dat nu ook de nog overgebleven kattenafdeling moet sluiten. Maar of dat alles te maken heeft met gebrek aan financiën, óf omdat er eindelijk is ingegrepen vanwege slechte prestaties, dat weet ik niet. Hoef 't niet meer te weten ook. Het boek mbt dat specifieke asiel heb ik al lang geleden gesloten!

Karen

Vandaag schreef iemand op bokt, in de centrale draad over AM:
"Heb net onze da (vchn) gesproken en hier hebben ze er 15 in de kliniek gehad waarvan er 2 het overleefd hebben. Gelukkig de laatste 2 weken geen nieuwe meldingen gehad.
En het waren in dit geval niet alleen paarden die 24/7 op het land stonden. En ook voldoende bijgevoerd werden."

Ik ken de poster van dat bericht niet en kan daarom niet beoordelen hoe betrouwbaar het bericht is. Maar ik kan me moeilijk voorstellen dat iemand over zoiets zou liegen.
Voor wie in die regio woont, de kop van Noord Holland, is het misschien de moeite waard om die betreffende kliniek even te bellen? Googelend op VCHN vond ik http://www.vchn.nl/ , dierenkliniek te Middenmeer.

Karen

AM symptomen:
-----------------------------

--Paard gaat stijf lopen, vooral in de achterbenen (maar het paard kan over zijn hele lijf stijf zijn of lijken te zijn).
--De hoeven tonen géén tekenen van HB (ze voelen niet abnormaal warm aan, etc.)
--Paard krijgt eerst koorts maar die koorts kan heel snel zakken, want in een latere fase van de ziekte, die razendsnel kan verlopen, is er juist sprake van ondertemperatuur.
--Koliekachtige verschijnselen kunnen voorkomen (hoeft niet)
--Het paard is sloom of lijkt “depressief”.
--Naarmate het erger wordt gaat het paard liggen of zakt door de achterhand. Het paard kan of wil dan niet meer opstaan.
--In deze fase is het paard (soms?) heel afwezig en/of verward.
--Gek genoeg willen de meeste paarden nog wel eten als je dat aanbiedt, soms zelfs willen ze gulzig eten.
--Spiertrillingen, vooral goed voelbaar en eventueel zichtbaar in de achterbenen
--Het paard gaat in een vergevorderd stadium van de ziekte steeds moeilijker ademen. De ademhaling klinkt “raspend”, als bij een astma-patient.
--De urine is donker gekleurd, maar dat hoeft niet in alle gevallen zo duidelijk te zien te zijn. Het paard houdt ook vocht vast, dus er is een reëele kans dat je hem helemaal niet ziet urineren in de uren dat de ziekte op z’n hevigst is.

Verklaring van de symptomen:
---------------------------------------------

Er is een biochemische oorzaak; AM is een verstoring van de vetverbranding, die in de humane geneeskunde bekend is als ‘MADD’ (Multiple Acyl-CoA Dehydrogenase Deficiëntie).

Bij AM wordt deze verstoring veroorzaakt door een vergiftiging (bij MADD is er geloof ik sprake van een aangeboren afwijking).

“Bij Multiple Acyl-CoA Dehydrogenase Deficiëntie is er sprake van een deficiëntie van het ETF/ETF-QO-systeem. Dit ETF/ETF-Qosysteem bestaat uit twee onderdelen, het ETF (Electron Transfer Flavoproteïne, bestaande uit polypeptiden < en reg; ) en het ETF-QO (Electron Transfer Flavoproteïne-Ubiquinon Oxidoreductase). ETF en ETF-QO bevinden zich in het mitochondriële binnenmembraan.
Tezamen draagt dit systeem electronen over van FADH2 naar het coënzym Q (ubiquinon) in de ademhalingsketen. Er zijn negen flavoproteïne-dehydrogenases die hun elektronen transporteren via ETF/ETF-QO, waaronder de dehydrogenases voor korte-, middellange- en lange-keten acyl-CoA’s, het isovaleryl-CoA, methylbutyryl-CoA en glutaryl-CoA. Een deficiëntie van ETF/ETF-QO leidt dus tot een verstoorde dehydrogenering van meerdere acyl-CoA’s, met als gevolg ophoping van vele metabolieten.”
(bron: http://www.nvkc.nl/tijdschrift/content/2002/nr%205/2002-5-p222.pdf )

Dus AM is een stofwisselingsziekte, die plotseling optreedt als gevolg van een vergiftiging.
Het leidt er ondermeer toe dat de verbranding van eiwitten wordt verstoord. Er treedt een ernstige verzuring op (wat tot ernstige spierverkramping leidt) en ophopingen van giftige afvalstoffen. Door een verstoring in de elecronenoverdracht in de ademhalingsketen wordt een normale ademhaling in toenemende mate onmogelijk.

“De klinische verschijnselen bij glutaaracidurie type 2/ MADD zijn enerzijds een direct gevolg van de verstoring van het electronentransport naar de ademhalingsketen via ETF/ETF-QO met als gevolg een gebrekkige energiehuishouding. Anderzijds wordt het klinische beeld veroorzaakt door de ophoping van schadelijke metabolieten. Het biochemische defect grijpt zeer diep in, omdat diverse dehydrogenases door de deficiëntie van ETF/ETF-QO in hun functie worden belemmerd, te weten dehydrogenases betrokken
bij de vetzuurafbraak, de afbraak van vertakteketen aminozuren, lysine en tryptofaan. Als gevolg van de stagnatie van de vetzuurafbraak wordt bij onvoldoende aanbod van koolhydraten onvoldoende energie uit vetzuren gegenereerd en onvoldoende acetyl-coënzym A geproduceerd, waardoor de gluconeogenese wordt belemmerd. Dit leidt tot een hypoglycemie zonder (aanmerkelijke) ketose.” (zelfde bron)

Bij Joris heb ik dat niet gedaan, maar nu ik dit alles opnieuw lees vermoed ik dat het nuttig kan zijn om het paard wat snelle koolhydraten (“suikers”) te geven, als hij wil eten. Voorzichtig aan (!), want je wilt natuurlijk geen IR / HB veroorzaken. Bij een volgende patient (hoop het niet mee te maken), zou ik bijv. een appeltje voeren.

Maar als de diagnose duidelijk is, heb je weinig aan een appeltje, dan moet het paard zsm de juiste medicijnen krijgen! Maar goed, als je bijv. moet wachten tot de DA er is, dan zou ik dat doen, iets dergelijks voeren. Als je geen appel in huis hebt, misschien 1 of 2 suikerklontjes? Let op, ik weet niet zeker of dit het goede is om te doen! Maar gezien wat er gebeurt in het lijf van het paard, zou ik dat zelf wel durven te proberen als ik nog geen correct medicijnen nog geen DA bij de hand had.
Als mensen een “hypo” hebben wordt aangeraden: eerst een klein beetje snelle koolhydraten (suiker), gevolgd door een maaltje met vooral langzame koolhydraten. Eiwitarme hapjes voeren, dat is dan bij een paard met AM extra belangrijk lijkt mij! En, voor een paard, niet te vezelrijk, tenzij je even niks anders hebt dan eiwitarm en vezelrijk hooi; dan dát maar, lijkt mij.

--------------

Morgen schrijf ik meer over medicatie, de waarschijnlijke oorzaak/oorzaken van AM en over nazorg voor het van AM herstellende paard. Als er aanvullingen of verbeteringen zijn op het bovenstaande, graag natuurlijk!

Karen

Deze link werd geplaatst door Eddy Modde in het gedeelte links, hier op PN. Misschien wel dé oplossing voor dit paard, diagonaal vervoeren??
http://www.diagonaal-paardenvervoer.com/?page_id=73

Karen

Arabesk schreef op dinsdag 1 juni 2010, 18:08:


Ik ga hier nu niet op in Jantine, als je serieus wilt weten, "zoek en je zult vinden"....
Eerlijk gezegd, als we een smiley hadden die een middelvinger omhoog steekt, zou ik die nu plaatsen... . Ik snap heel goed dat die smiley er niet bij staat op PN en natuurlijk moet dat vooral zo blijven . Mijn opmerking is omdat ik geïrriteerd ben mbt de starre en zwart-wit houding van sommige forumdeelnemers, waar het "natuurgeneeswijzen" betreft.

Als het specifiek over knoflook te doen is (?), knoflook is giftig in een te hoge dosering, maar op een gezonde manier effectief in de juiste dosering. Overigens geldt dat voor heel veel kruiden. Denk aan boerenwormkruid, bijvoorbeeld.

Overdaad schaadt, dat gaat ook op voor kruiden. En ook voor supplementen zoals magnesium, of Vit. E/Selenium. En bij alle soorten voer, maar ook bij dingen zoals "macht", "ambitie", etc..

Ik ben haast geneigd om van "overdaad schaadt" m'n onderschrift te maken, zó waar vind ik die uitdrukking .

Voor paarden ligt de giftige dosis van knoflook relatief laag, vergeleken met mensen bijvoorbeeld. Juist daarom vind ik in sommige gevallen die kruidenmixen van Wendal een aanrader, want die mengsels zijn met veel kennis van zaken over soorten kruiden en de juiste verhoudingen/doseringen samengesteld.

Karen

Frans Veldman schreef op woensdag 2 juni 2010, 18:46:


Dat iets (nog) niet commercieel wordt uitgebuit, daar kunnen andere redenen voor zijn dat dat het niet werkt.
Bijvoorbeeld:
* de meeste mensen willen niet stinken en knoflook wordt in onze cultuur geassocieerd met stank
* op een natuurproduct kun je geen patent aanvragen en daarom word je er niet rijk van.
* je moet dus een synthetische variant van de werkzame stof (of stoffen), op de markt brengen om er eventueel rijk van te worden. Dat proces is bepaald niet altijd eenvoudig!
* het proces van een medicijn goedgekeurd krijgen is langdurig en kostbaar. Dus áls het je al lukt om een goed werkzame synthetische variant van knoflook te maken, moet je daarna nog (jaren) door een patent- en geneesmiddelen-goedkeurings-traject voordat het evt. daadwerkelijk op de markt is.

Ik schreef: Dat iets (nog) niet commercieel wordt uitgebuit, daar kunnen andere redenen voor zijn dat dat het niet werkt.
Alsof iets dat wél commercieel wordt uitgebuit, DUS werkt?! Dat is bepaald niet waar, dat weet jij minstens zo goed als ik.
Of iets wel of niet wordt uitgebuit, dat ligt aan de kans op hoeveel mensen het willen kopen tegen welke prijs. Of iets werkt is of niet, of dat iets gezond is of niet, dát is over het algemeen niet de maatstaf.

Frans, wat is jouw definitie van fytotherapie?

Karen

Frans Veldman schreef op woensdag 2 juni 2010, 18:50:


Ja, ook ik ben het daar helemaal mee eens.

Karen

Judith, hele goede vragen; gisteren was ik even vergeten dat info over prevéntie eigenlijk als éérrste geplaatst had kunnen worden !
Daarom onderstaand informatie over oorzaken en preventie, de andere beloofde info (over medicatie en nazorg) schrijf ik dan later.
___________

Atypische Myopathie, oorzaken en preventie
___________

Oorzaken:

De onderzoeksgroep AM in Utrecht zegt, hoewel zij dat nog niet gepubliceed hebben, dat de schimmel die inktvlekkenziekte veroorzaakt op Esdoorn vrijwel zeker de veroorzaker is van veruit de meeste gevallen van AM. De naam van deze specifieke schimmel is Rhytisma acerinum.

Er staat bovenstaand “in veruit de meeste gevallen”, omdat Myopathie met een onbekende oorzaak (= een atypische Myopathie) ook kan ontstaan na een andersoortige vergiftiging. Bijvoorbeeld een vergiftiging door een Clostridium bacterie, die voorkomt in mest en door een paard (te) massaal kan worden opgenomen wanneer er geen goede hygiene is én het paard honger heeft (want een niet hongerig paard zal niet eten van een plek die naar mest ruikt).
Of bijvoorbeeld het eten van te veel jong eikenblad (giftig voor paard bij een flinke hoeveelheid), of teveel eikels (vooral de onrijpe, nog groene eikels zijn behoorlijk giftig voor een paard!).

De onderzoeksgroep heeft nog geen verdere gegevens gepubliceerd, behalve dat “een” schimmel op Esdoorn de vermoedelijke veroorzaker is van de eeste AM-gevallen, omdat zij eerst nog meer gevallen moet onderzoeken voordat zij nadere informatie kan publiceren, die wetenschappelijk/statistisch significant is.

Zo is bijvoorbeeld nog niet zeker of een voor paarden dodelijke schimmel ook op ándere bomen in NL / Belgie kunnen voorkomen en zo ja, op welke bomen dan precies. Ook is nog niet zeker of op esdoornblad, de schimmel die de inktvlekkenziekte veroorzaakt de énige boosdoener is of dat er wellicht nog een andere schimmel op esdoorn (ook) een rol speelt.

Toch, in informatie die ik via privé-mail heb ontvangen, houdt de Onderzoeksgroep Utrecht het erop dat de schimmel Rhytisma acerinum (die inktvlekken ziekte veroorzaakt op Esdoorn) dé grote boosdoener is. Maar ze onderzoeken verder, om op die manier meer zekerheid te krijgen.
_____________________

Helaas is de inktvlekkenziekte en de veroorzaker ervan, de schimmel Rhytisma acerinum, in het voorjaar nog niet of nauwelijks met het blote oog te herkennen .
_____________________

Pas 3-4 weken na besmetting ontstaan op het blad geelgroene vlekken. En pas na 7 weken of nog langer ontstaan dan de eerste zwarte vlekken, die in eerste instantie nog klein zijn. Hoe verder het richter de herfst gaat, des te meer en des te groter de zwarte vlekken op het blad zichtbaar zijn

Hier staan duidelijke foto’s van besmette esdoornbladeren in de verschillende seizoenen:
http://www.forst.tu-muenchen.de/EXT/LST/BOTAN/LEHRE/PATHO/ACER/rhytis~1.htm

In het Duits heet de inktvlekkenziekte Ahorn-Runzelschorf en ook Teerfleckenkrankheit. De Engelse naam is Tar Disease.

Een foto van een ongeveer 2 á 3 dagen oude kiemplant (zaailing) van de esdoorn is te zien op deze pagina: http://www.natuurbericht.nl/?id=2761

Je kunt ze ook nog jonger al herkennen, ze hebben een onbehaard roodbruin steeltje (dat heeft op mijn erf en weides geen enkele andere zaailing die op esdoorn lijkt).
_____________________

Preventie:

Er is nog geen deugdelijk middel gevonden om deze schimmel te doden, en toch de besmette boom te sparen.

(1) Wél kun je de schimmelinfectie indammen, door in de herfst zoveel mogelijk afgevallen blad weg te harken en af te voeren.
In de winter overleeft deze schimmel namelijk in een - liefst dikke - laag blad. In het voorjaar laten deze schimmels dan massaal hun sporen los. Deze sporen (veel te klein om met het blote oog te kunnen zien) gaan mee met de wind en de opstijgende warme lucht. Vinden ze hun gastheer, esdoornblad dus, dan hechten ze zich daaraan en groeit uit de spoor een schimmel. Wanneer je het afgevallen blad verwijdert, zijn er dus het volgend voorjaar veel minder schimmels die de winter hebben overleeft. Maar sporen van die schimmel kunnen bij harde wind vér worden meegevoerd (kilometers), dus dat je esdoorns toch opnieuw besmet worden, dat kun je niet uitsluiten. Hooguit kun je de kans beperken.

(2) De tweede maatregel is om in het voorjaar alle of op z’n minst zoveel mogelijk Esdoorn zaailingen uit je weide te verwijderen. Het is een hoop werk, maar zelf heb ik dat er zeker voor over, na 2 AM gevallen onder mijn dieren (waarschijnlijk zelfs 3, Fálki meegerekend die bij de allereerste verdachte veschijnselen meteen behandeld is).

(3) De sporen, zo heb ik begrepen, gaan dood wanneer ze uitdrogen. Of misschien gaan ze niet direct dood, maar waaien van de grassprieten af, op de bodem?

!!! Daarom is de derde maatregel die je kunt nemen, je paarden niet op het gras laten in het voorjaar en najaar als het gras nog nat is, in de omgeving van (besmette) esdoorns. Mogelijk (maar niet zeker) bevinden zich dan op het gras veel schimmelsporen. In dat geval hoeft een paard dus niet persé esdoorn te eten, om toch de ziekmaker binnen te krijgen.

!!! Deze maatregel wordt expiliciet aanbevolen door zowel de AM onderzoeksgroep in Luik, als die in Utrecht en door mijn DA. Het lijkt me dus echt belangrijk .

Zelf kijk ik, bij regen, nu ook naar de windrichting. Als de wind vanaf onze esdoorns richting de wei staat, dan laat ik onze dieren niet op die wei totdat het gras weer goed droog is. Staat de wind juist van de weides af, dan ben ik minder gauw bezorgd.

In het voorjaar is een extra risico van regen, dat esdoornzaden massaal ontkiemen. Dacht je ze net allemaal afgemaaid en/of uitgetrokken te hebben, kun je na een volgende voorjaarsbui weer opnieuw beginnen… (echt waar).
Overigens, als je ze maait, ik zou dat alleen doen als je een opvangbak hebt aan je maaimachine zodat je die jonge blaadjes ook echt wég haalt van je wei.

(4) De vierde maatregel is het verwijderen van afgevallen / afgewaaide esdoornbladeren uit de wei, in alle seizoenen. In de herfst zal er het meeste liggen, maar als het hier nu rond ons huis redelijk waait (windkracht 4 of meer), sta ik versteld hoeveel bladeren van de volwassen bomen afwaaien! Waarschijnlijk zijn dat er des te meer (in het voorjaar en de zomer), als de boom verzwakt is, bijvoorbeeld door een schimmelinfectie, en/of door droogte, etc.

(5) Tenslotte is het natuurlijk belangrijk dat je paarden géén esdoorntakken met bladeren binnen hun bereik hebben. Als het een grote boom is, is het snoeien van enkele takken waar de paarden bij kunnen misschien al genoeg. Of een extra lintje spannen om de paarden bij de boom weg te houden. Een volwassen esdoorn kappen dat zou ik zelf niet gauw doen, maar in het uiterste geval eventueel wel (als een besmette esdoorn zo staat dat de preventieve maatregelen niet of nauwelijks het risico goed kunnen inperken, dan zou ik dat overwegen).

Karen

Arabesk schreef op woensdag 2 juni 2010, 21:39:


Dat de irritatie wederzijds is daar ben ik me heel goed van bewust. Ik bedoel dan niet alleen tussen jou (Arabesk / Jantine) en mij, maar er is grote irritatie tussen een aantal forumdeelnemers die naar mijn mening iets al heel snel "kwakzalverij" noemt, en een aantal andere forumdeelnemers dat vindt dat sommige dingen wel degelijk kunnen werken, ook al zijn er (nog) geen betrouwbare wetenschappelijke studies over en ook al is er nog geen synthetische variant van de werkzame stoffen.

Wat mij zo dwarszit is de zwart-wit houding: Niet bewezen? Dán is het kwakzalverij!

Als je die laatste mening dan "zwart" zou noemen, dan zou de "witte" mening zijn "natuurgeneeskunde is béter dan de reguliere geneeskunde" en/of "voor elke kwaal is een perfect natuurlijk middeltje" en/of "ik heb gelezen dat gebakken uienpoeder helpt tegen zwemmerseczeem. Dus heb je zwemmerseczeem, neem gebakken uienpoeder!!"

Mijn persoonlijke mening / overtuiging is niet die "witte" !
Mijn mening maar "grijs".

Ik vind namelijk dat de reguliere geneeskunde en pharmacie, enorme verbeteringen heeft gebracht op het gebied van gezondheidszorg.

Maar ik vind óók dat kritische kanttekeningen bij de "reguliere" geneeskunst en pharmacie byzonder nodig zijn. Er zijn heel veel voorbeelden, ik noem er maar één. Tot een jaar of wat geleden dachten dierenartsen dat het aan te raden was om bij paarden met SME corticosteroiden in te spuiten. Gelukkig is die mening nu door de meeste dierenartsen herzien, want het middel is vaak erger dan de kwaal en werkt in de praktijk ook lang niet zo goed tegen SME als werd verondersteld.

Precies dezelfde kritische houding is nodig vind ik, als het om "natuurgeneeswijzen" gaat. Sommige "natuurmiddelen" werken uitstekend. Van een behoorlijk aantal middelen is dat inmiddels ook wetenschappelijk aangetoond (zie de vele voorbeelden op de site waarnaar Els verwees in deze draad). Andere "natuurgeneeswijzen" blijken na onderzoek twijfelachtig of zelfs ronduit gevaarlijk. Dat is niet zo veel anders dan bij "reguliere" medicijnen en behandelingen, zie het voorbeeld SME/corticosteroiden.

Ben ik tegen commerciele uitbuiting van medicijnen? JA!
Zowel als het "natuurlijke" medicijnen betreft (bijv. Bach rescue remedie verkopen tegen examenvrees, vind ik schandalig), als waar het reguliere middelen betreft (bijv. de lobby waarmee de pharmaceutische industrie voorkomt dat aidsremmers goedkoop worden en dus betaalbaar voor bijv. veel mensen in Afrika, daarvan word ik ).

Ik ben dus vóór kritisch zijn, zowel kritisch als het gaat om werkzaamheid van middelen ("regulier" of "alternatief", dat maakt voor mij hierin echt niks uit) als kritisch naar commerciele uitbuiting (en ook op dat punt maakt "regulier" of "alternatief" mij niets uit).

Misschien (Jantine, Frans, Peter, ....) is jullie mening niet zo "zwart" als dat ik "zwart" hier beschreven heb? Maar door jullie woordgebruik en het fanatisme waarmee jullie strijden tegen alles wat in jullie ogen naar kwakzalverij riekt, komt het vaak wel zo over op mij. Plus, als dan blijkt, dat gebeurt soms, dat een overtuiging die "jullie" hebben op dit punt soms gewoon niet KLOPT (bijv. Frans, laatst bij de discussie of je muggen kunt bestrijden met al dan niet natuurlijke geurstoffen, waaraan bepaalde muggen kennelijk een hekel hebben), dan valt de draad stil...

Frans (en anderen), ik geloof je als je schrijft dat je open staat voor nieuwe inzichten. Sterker nog, dat heb je (Frans) al meerdere malen bewezen doordat er nu op sommige punten aangepaste info staat op de PN site.

Maar wat me dan irriteert als het bijv. over muggen en reukvermogen gaat, is dat je niet publiekelijk schrijft "oké, blijkbaar zat ik er naast". En ook dat je boos wordt op MIJ recent, ivm credits mbt het bewustzijn rond JKK. Ik begrijp niet dat je irritatie zich niet op Peter richtte, DIE schreef immers dat "het gedoe rondom JKK" een "hype" was. en DIE noemde in dat verband dat Ellen daar veel werk voor verricht had.

Dat soort dingen begrijp ik niet en maken me boos / geven me het gevoel niet begrepen te worden en/of onterecht te worden "aangevallen". Ik zal geen ouwe koeien uit de sloot halen (ik zal ze althans niet benoemen), maar ze spelen wel mee bij mij. Want één van de redenen waarom ik in 2004, of was het 2005, wegging bij het PN-forum, was precies dit onderwerp: de "zwarte" houding ten opzichte van natuurlijke geneeswijzen.

Overigens: ik vind het zelf ook nooit leuk als ik in een discussie ongelijk blijk te hebben. En natuurlijk gebeurt dat wel eens! Maar ook al vind ik het op dat moment pijnlijk; ik schrijf in zo'n geval wél openlijk dat gebleken is dat ik het fout had.

Tot slot, ik zag net dat mijn eerste bericht in deze draad momenteel 3 mensen voor stijlloos hebben gestemd. Ik respecteer de democratie hier in hoge mate, maar ik dacht dat "stijlloos" (voortaan) voorbehouden was voor gevallen die écht niet kunnen . Zoals bedreiging, of zo?

Ik zie zelf ook wel dat mijn bericht niet vriendelijk was, achteraf bezien had ik m’n toon beter kunnen matigen (sorry daarvoor dus, Jantine). Maar jeetje, Stijlloos? Om mijn uiting van iritatie te relativeren schreef ik er zélf al bij, over die opgestoken middelvinger smiley:


Nu ja, de meeste stemmen geleden, óók waar het mijn eigen berichten betreft. Dat accepteer ik.

Bij mijn irritaties die je terugziet in het eerste bericht van deze draad, spelen overigens meer dingen die me hogelijk irriteren / frustreren mbt het forum / forumdeelnemers. Maar die zal ik nu niet gaan benoemen.

Al met al zitten mijn frustraties mbt verschillende dingen die te maken hebben met het PN forum tot over mijn oren.
Welk kruid dáár tegen gewassen is, dat weet ik nog niet !

Ik voeg er nog aan toe dat ik Christel mis. En Isabel, ik geloof dat zij momenteel ook niet meer mee doet. En Michiel, en nog meer mensen ;-( ...

Karen

Karen

van lennep schreef op donderdag 3 juni 2010, 12:04:


Pfoeh, wat goed inderdaad dat je een cap op had!
En "cool" hoor , hoe je er nu één dag later over schrijft. Rustig / relativerend en vooral er lessen uit trekkend. Knap!

Karen

Coralie schreef op donderdag 3 juni 2010, 21:02:

.

Je hebt gelijk Coralie, ik denk dat het nog steeds niet oplosbaar is. En ja, ieder heeft recht op zijn mening. Om beide bovenstaande redenen, laat ik het onderwerp rusten.

Karen

Prachtig verhaal Wil , bedankt voor het plaatsen!

Karen

Spirithorses schreef op donderdag 3 juni 2010, 23:33:


Ja, ik begrijp 't ook. Ik denk dat ik dezelfde keuze gemaakt zou hebben als jij, en ik snap dat het echt rot is dat hij nu daar staat en morgen geopereerd wordt. Maar ik heb hele goede hoop dat ze in die kliniek precies doen wat voor Puzzle het beste is.
Sterkte!

Karen

Super dat het achter de rug is en geslaagd. En goed van je dat je een goe trainer (evy) in de arm hebt genomen. Veel succes en plezier nog met hem; het komt vast helemaal goed met jullie twee !

Karen

AM, medicatie:

Zoals al eerder gemeld hebben bij mijn dieren Corticosteroïden injecties (in mijn geval het specifieke middel Rapidexon) zeer goed geholpen.
Maar als je paard gevoelig is voor HB of een onderliggende ziekte heeft zoals IR of Cushing, overleg dan vooral uitgebreid met je DA en denk goed na over wat je zelf denkt dat je wel of niet moet doen bij jouw paard. Want zoals bekend zijn Corticosteroiden met recht zogenaamde “paardenmiddelen” (dwz sterk werkend tegen sommige aandoeningen, maar mét veel risico’s op ernstige bijwerkingen).

Vitamine E en Selenium kunnen misschien een alternatief zijn, maar worden voor zover ik weet vooral gebruikt bij Maandagsziekte / Tying Up. Dat is ook een Myopathie, maar met een heel andere oorzaak dan AM.

AM, nazorg:

Na wat langer hierover te hebben nagedacht heb ik besloten om hier niet veel op het forum over te schrijven. Wat ik persoonlijk de beste nazorg vindt omvat naast goede voeding en gedoseerde beweging, ook natuurlijke geneesmiddelen. Maar die middelen dienen met zorg te worden uitgekozen, wat goed werkt voor het ene paard kan contra-indicaties hebben van toepassing op een ander paard.

Als iemand ooit een paard of andere dier heeft die herstellende is van AM en je wilt alsnog graag weten wat mijn ervaringen zijn qua nazorg, stuur me een mailtje alsjeblieft en ik die zal ik met alle plezier beantwoorden! Natuurlijk kun je ook advies vragen aan je DA en/of een goed opgeleide holistisch DA en/of een goed opgeleide natuurgeneeskundige voor paarden.

Karen