Jean Mclean schreef op maandag 7 april 2014, 7:33:
> Sandra van Bommel schreef op zondag 6 april 2014, 21:01:
>
>>
> doen. Sommige paarden knappen heel goed op naar
HB maar ik heb begrepen(
> zo ook met het shetje wat wij hadden) dat het lang niet altijd het geval
> is en het maanden zo niet langer kan duren voordat er goede verbetering
> is.
Ik niet jean,. Ze heeft apart gestaan zonder gras en ging hard achteruit en werd depressief, Pijnstillers verdraagt ze niet (staat ook in dit topic) dus kreeg ze alleen duivelsklauw, (en ze heeft een aantal keer op paracetamol gestaan) en natuurlijk supplementen voor maag en darmen. Hooi eet ze veel minder dan 3 kg.
Juist omdat ze zo hard achteruit ging met apart zetten, heb ik haar op hoofd van zegen in de wei gezet (een hele sobere wei), zoals ook al in dit topic staat, (ff goed lezen?) Helaas.... de achteruit gang is in volle vaart, paard is zwaar bevangen aan 4 voeten, alweer akkuut dus, net als voorgaande keren,. Ze vergaat van de pijn, moet na iedere stap een minuutje bekomen (het is een wonder dat ze nog loopt) .
We hebben al een lange lijdensweg achter de rug, waarbij ik volgens mij geen enkel advies ongetest heb gelaten, maar er zit een grens aan de mate waarin je een paard moet laten lijden. En die is nu bereikt.
Doorgaan is een paar willens en wetens onderwerpen aan verschrikkelijk lijden en daar doe ik niet aan mee. (probeer maar eens rond te lopen met 4 zwaar ontstoken voeten)Ik hou van dieren. Juist daarom vind ik uitzichtloos lijden niet acceptabel