fairytale schreef op donderdag, 16 juni 2005, 13:40:

Hoi Heleen,

begrijp me niet verkeerd, ik keur Parelli zeker niet af, in tegendeel.
Ik heb heel wat kunnen bereiken bij een verwende Haflinger met deze kennis, maar ik krijg zo'n jeuk van de poespas eromheen.

misschien vind je dit een interessante link (ook gewoon een mening van iemand hoor) http://www.nh.cybercomm.nl/methods.htm

Groetjes,
Marlies

marjolijn schreef op donderdag, 16 juni 2005, 10:28:


Hee, wat leuk, Marjolein, waar zit je dan?
Ik zie geen website of andere info waar ik kan neuzen..
gr Caroline

Isabel van der Made schreef op donderdag, 16 juni 2005, 2:02:


Ik geef zekers niet de schuld aan mijn paard en ik geef aan dat ik heus weet dat ik dingen fout doe,maar dan moet ik wel weten wat n wil gewoon graag Parelli leren...

En dit Forum is toch voor vragen ik verwijt me zelf genoeg wees daar maar gerust op ik huil genoeg bij me paard met de wetendheid dat ik het idee heb dat ik alles fout doe...

Duss houd zelf op met katten en en lees is wat beter wat ik geschreven heb in plaats maar in het wilde weg met een schuld vinger naar mij te wijzen...

Ik had namelijk niet verwacht al s ik hier op een forum kom dat je dan weggejaagd word,met de antwoorden het ligt aan jou doe niet dom!

Anderen keren ben ik gewoon egholpen geweest,maar dat was zeker toen jij hier nog niet was ...

Daarom komen denk ik veel mensen hier ook niet meer met problemen,omdat er alijd dingen verkeerd geinterpeteerd worden.

Op http://www.naturalhorsemanship.nl/ staan een aantal Parelli pakketten voor niet veel euro's te koop, misschien moet je daar eens kijken....

Marlies schreef op donderdag, 16 juni 2005, 11:01:


Harstikke BEdankt Marlies,

Voor de bemoedigende woorden...

Kan ik niet van iedereen zeggen hier.

Ik wandelde al veel met haar,want ik ben een tijdje terug van haar gevallen en in het ziekenhuis gekomen met zware hersenkneuzing...
Ik durfde niet zo goed meer erop en mocht ook niet me hoofd moest genezen!

Ik wet ook wel dat Parelli ook niet alles is,maar mensen boeken er veel resultaten uit zo ook Ilona en Frans(mijn gote voorbeelden hihi)...

Het is zo'n leuke manier iets met je paard te doen..

Hoe doe jij het met je paard belonen met snoep of niet?

Ik neem je advies aan en gaat nu niet meer veel rijden en kijken hoe het verder gaat ik heb ook bieboeken en leer daar ook van...

Goed boek over een duitse vrouw titel moet ik ff opzoeken..

Ook met voor beelden ook alleen maar NH..

MVg Milena

Ja ik heb ook al clickertrainig gedaan met mijn paarden. Eentje is zo belust op voer dat ie niks anders doet dan mijn zakken of heuptasje in de gaten houden en er het liefst inspringen. Ze doet dat niet, maar het scheelt niet veel. Ik heb daardoor telkens het gevoel dat ik niet de volledige aandacht heb van mijn paard. Haar nijd om voer is op dat moment groter dan haar respect voor mij.

Nu ben ik overgegaan op Parelli. Meteen al bij de eerste games, merkte ik verschil. Het paard werd rustig, begon te likken en te gapen en stond super relaxed, met alle oog voor mijn bodylanguage. Werd meteen alert als mijn houding veranderde en relaxed als ik "rust"gaf.

Van de week nog eens geprobeert te clickeren met in mijn achterhoofd de bagage van Parelli wb. lichaamshouding, bodyblocks (mocht ie me willen bespringen) etc. Maar het was of er bij het paard een knopje omging. Hele tijd zenuwachtig dralen, wanhopig dingen uitproberen om toch maar een beloning te krijgen, geen rust om iets naar behoren en fatsoenlijk uit te voeren.

Bij dit paard is dus de rust van Parelli een betere beloning. Het paard leert beter kijken naar mij en heeft de rust om de oefeningen te begrijpen.

Het zal bij ieder dier anders zijn. Wat ik hier al eerder ergens las met het enge plastic, wat niet lukte met Parelli en wel met clickeren is daar een goed voorbeeld van. Bij mij was het net andersom. Ik had ook een groot stuk plastic op de grond gelegd en ging erachter staan met mijn heuptasje en clicker. Nou, het paard komt aanlopen, ziet het plastic niet eens, zo geconcentreerd op mijn tasje, tilt haar hoeven niet eens fatsoenlijk op, het plastic stroopt op rond haar hoeven, waarop ze ongeduldig met haar benen begint te trekken om dat lastige ding kwijt te raken. Het was gehaast, onoverzichtelijk en ik had de situatie niet meer in de hand. Het paard was druk, dribbelig (en niet van angst hoor) en werd geirriteerd van dat plastic, wat niet opzij ging.

Nogmaals geprobeert met de cs erbij (en heuptasje af). Paard komt aanlopen, kijkt goed naar mij, naar het plastic, wanneer ze te hard loopt: wiggle het touw en ze staat stil (deed ze eerder niet) en loopt rustig beheerst over het plastic. Er was rust, er was communicatie.

Maar wat Nick al zei met druk geven heb ik ook met mijn honden. De herder (superneuroot èn vreselijk onderdanig), de golden: "cooool man" instelling. Toch werkt druk geven hier wel bij de neuroot alleen zo minimaal dat de andere hond het niet eens ziet. Een oogopslag is al voldoende. Geef ik meer druk: ligt ze op haar rug (vrouwtje ik ben schuldig!!!) Ze heeft een grote release nodig. Dus weinig druk, grote release en dat gaat prima. Ik weiger om voermachine te zijn. Is wel leuk, maar vind het niks met respect te maken hebben. Is goed als spelletje, maar moet zeker zonder kunnen.

En Parelli is ook wel 2e hands te vinden. Goed zoeken. Ik vind het niet erg dat hij er rijk van is geworden hoor. Ik wilde dat ik het verzonnen had. Het gaat erom dat het werkt, en dat het bij je past en bij het dier waarmee je gaat werken.

Denise van der Made schreef op donderdag, 16 juni 2005, 13:43:


Inderdaad. Vond ook een rare opmerking. Dus als je geen peperduur Parellipakket kunt kopen, moet je geen paard nemen! Slaat nergens op. Mijn kinderen krijgen ook geen merkartikelen omdat ik dat te duur vind. Mag ik zeker ook geen kinderen?
Ik heb mijn spullen ook bij equiplay gekocht. Je kunt als je goed zoekt, best vervangende middelen zoeken zodat je niet meteen het duurste van het duurste hoeft te kopen. Is alleen wat werk.
En inderdaad: smile! Werkt bij elke training. Laat je paard merken dat je blij met hem bent. Heeft ie een dag geen zin: prima toch? Ga je lekker in de wei zitten. Op een dag heb je genoeg "gereeschap" in je bagage dat je daarmee om kunt gaan. Je leert het toch niet in één dag. Geduld en liefde zijn sleutelwoorden.
Succes!

trea hoex schreef op donderdag, 16 juni 2005, 14:30:
Stáát dat er? Staat ook iets over prioriteiten. Ik koop zelf gebruikt en via ebay dat zou je inmiddels ook doorgekregen moeten hebben. Ja, je kunt voor een dubbeltje wel eerste rang zitten maar....

Inderdaad en ik blijf bij mijn opmerking. Moét je schooien etc, dan inderdaad geen paard, want dat is geen recht maar een verplichting.
... voor niets gaat alleen de zon op.

Nogmaals: een paard (liever paardEN) is (zijn) een verplichting.
Zo hebben we hier op PN ook de dsicussie gehad over het niet paardgericht houden van paard met de 'ja, maar; dan kan ik geen paard houden'-reacties en dat klopt. Dat kan dan niet. Is hetzelfde.
Kan en mag je over van mening verschillen. Míjn mening is dat als je geen redelijk budget hebt, je er niet aan MÁG beginnen.
Hetzelfde geldt voor de tijd die je in je paard kan steken, daar is ook geen snel alternatief voor. Dat is dan weer een 'nadeel' van NH: zet je een paard niet in een wei, dan hoef je ook niet te verdienen dat hij/zij uit vrije wil naar je toe komt .
Ja, dat betekent in míjn ogen inderdaad dat niet iedereen een paard kan en mag houden. Ik in NL ook geen paard kon en mocht houden van mezelf. Gut wat rut; life sucks.

marjolijn schreef op donderdag, 16 juni 2005, 10:28:


Zo is het.
Waar geen wil is, is geen weg en met 'ja maar' wordt meestal 'nee, want' bedoeld.

Wat hier al eerder ter sprake is gekomen is dat het hóóg tijd is dat de overheid de normen die voor alle dierhouderij gelden ook voor paarden gaat invullen en uitvoeren. 'Zelfs' Oostenrijk is al met de uitvoer van welzijnswetten mbt paarden begonnen die een lichtjaar op NL vooruitlopen en dan is Oostenrijk nog bepaald geen lichtend voorbeeld wat betreft de paardgerichte eisen.
'Ja, maar..... '

CooLLady schreef op donderdag, 16 juni 2005, 14:13:


Niet meer huilen, arme paard krijgt nog een schuldcomplex.

Ik was ongenuanceerd gisteren, moet ook niet schrijven als ik geergerd ben, komt het veel te hard aan. Zal proberen mijn leven te beteren.

Heb ondertussen je profiel bekeken, waarbij ik een glimlach niet kon onderdrukken, ben je nu 2 of 21?

Maar zag ook dat CoolLady pas net 5 is, en als ik je goed lees, rij je haar al geruime tijd, ze zou o.a. het springen nu niet meer willen, vroeger wel.
Mijn conclusie is dan dat je teveel gevraagd hebt van haar, op te jonge leeftijd en dat je van voren af aan moet beginnen, en over het hoe je dat zou kunnen doen heb je inmiddels al veel goede raad gekregen.
Voor de zoveelste keer van mijn kant de waarschuwing niet te jong met je paard beginnen, brengt alleen maar ellende. Dat is niet persoonlijk aan jou gericht, Milena.


OK, tegelijkertijd hoop ik ook dat Frans (of is het Hans?) en Ilona dan niet meer beschuldigd worden van allerlei onzin, want dat leek gisteren een trend.


Ach, wegjagen... Nogmaals, ik was wel te hard, maar ben desondanks nog steeds van mening dat de fout bij jou ligt, zoals altijd wanneer mensen met hun paard overhoop liggen. Ervan uitgaande dat je het beste voor hebt met je paard, hoop ik dat je alle goede adviezen ter harte zult nemen; en als ik jou was zeker bij Piet langsgaan overmorgen, zodat je wat over klikkeren te weten komt. Zou de verstandhouding tussen jou en je paard enorm kunnen verbeteren, en niet zeggen dat het te ver is, of dat je oma jarig is, want dat is geen excuus.

Ik ben hier al wat langer dan jij.


Point taken.
Isabel

CooLLady schreef op woensdag, 15 juni 2005, 22:52:


Hoi
Het is inderdaad wel lastig als je paardje je eventjes niet meer ziet staan. Probeer het echter van de andere kant te zien. Je paardje is gelukkig in de wei met zijn soortgenootjes. Geef hem de tijd. Het komt vanzelf wel weer die aandacht voor jou als je hem rustig de tijd gunt.

Wat heel goed is om zomaar in de wei te zijn bij je paard tussen alle andere paardjes. Doe daar gewoon niets en bekijk hoe alle paarden onderling met elkaar communiceren. Hierna zou je eens met je halster je paard eventjes alleen kunnen aaien zonder hem ermee te vangen.
Doe de andere keer het halster eens om en weer af.
De bedoeling is dat wanneer je paard je ziet aankomen in de wei hij het niet direkt in verband brengt dat hij gevangen wordt door jou.
Ik zou zelf echt uren naar de onderlinge communicatie kunnen kijken van paarden. Echt super leerzaam.

Wat je geeft als beloning kan per paard weer verschillen. Ikzelf wissel mijn beloningsvormen af. De ene keer rust en de andere keer een snoepje.

Misschien kun je via internet aan een tweedehands parelli pakket komen? Ze staan regelmatig te koop. Verder heb ik zelf al heel wat interessante en leerzame boeken gelezen over nh, namelijk de boeken van Mark Rashid, Klaus Hempfling en op het moment ben ik bezig met het lezen van het boek Inge Teblick. De boeken van Mark Rashid vond ikzelf echt geweldig. Het leert je anders naar het wezen paard te kijken. Een echte aanrader dus.

Patchouli schreef op donderdag, 16 juni 2005, 13:56:


Hee waar is die nh-pensionstal in de randstad???

spinnetje schreef op donderdag, 16 juni 2005, 16:33:

Pijnacker. Maar we kunnen er nu ff niks bijhebben....
Want inderdaad, de paarddichtheid is een stuk lager dan bij de buurman