klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 15:33:


Ik denk dat dit helemaal afhangt van het feit of de witte lijn goed is of niet. En als die niet goed is dan is het vreselijk pijnlijk dat het paard met al zijn gewicht op die rand hoefwand staat die onder dat gewicht naar buiten wijkt (alsof je met een loszittende vingernagel probeert "af te wikkelen").


Waarom wordt dat mechanisme minder belemmerd? Spijker je er minder nagels in? Of?



Yep, heel belangrijk. Erg he, dat paarden met zo'n ijzer eronder dat allemaal op hun gewrichten te verduren krijgen..

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Huertecilla schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:20:


Ik ben een grote voorstander van hoefschoenen omdat deze niet 24/7 aan hoeven te zijn.
Dit hebben meerdere mensen ervaren, waaronder ikzelf. Het gaat hier om een gemiddelde hartsslag verhoging na een goedde gewennigsperiode, omdat ik zelf misschien wel beter dan veel andere weet dat die erg belangrijk is.

We hebben hier twee paarden op hoefschoenen, bij een trainingsrit meten we vaak de hartslag, en dat is ons opgevallen dat bij het zelfde paard de hartslag steeds ongeveer 10 hoger was dan wanneer we zonder schoenen reden, bij verschillende weersomstandigheden.

Maar het is heel logisch te verklaren, het paard heeft niets voor niets geen spieren meer in de onderbenen, dat is om het gewicht zo laag mogelijk te houden, en een hoefschoen weegt al snel meer dan een ijzer.
Voor recreatie ruiters is een schoen heel goed, maar als dit binnen de endurance bekend is, dan komen schoenen toch bij minder paarden, en moeten we met andere alternatieven komen.

Overigens de dame en haar paard waar het artikel over gaat zijn bij de fasna trail 2de geworden op de 90 km. Diegene voor haar was een Belg, dus ze is eerste Nederlander. Dat terwijl ze normaal Btjes voor locomotie kreeg.

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:27:


wanneer je goed leest leg ik uit waarom het hoefmechanisme minder belemmerd word: door dat de hoefdelen onafhankelijk van elkaar kunnen bewegen naar boven en naar beneden, en nagelen, ja officieel hoor je dit te nagelen, maar ben aan het experimenteren met lijm. Nadeel daarvan is dat het hoefmechanisme volgens mij net zo belemmerd wordt, en dat de hoef super schoon moet zijn, dus veel weg gehaald moet worden.

Ik ben ervan overtuigd dat we in stapjes moeten werken, het paard is niet anders gewend dan over de nagel weg te rollen. erg pijnlijk ja...
maar gewend, dus twee maanden langer dat waardoor de zool kan wennen, of meteen? dat is een keuze, ik kies voor deze methode en zie dat paarden het er super mee doen. Ik zorg wel dat paarden goed kunnen afwikkelen, door de zogenaamde mustangroll. maar staan doen ze nog wat meer op de wand, maar dat brokkeld vrij snel weg, maar zo gaaat het wel meer in etapes. En daar ben ik voorstander van. (ook veel van mijn klanten overigens, want die zien het niet zitten het paard een jaar gevoellig te laten lopen)

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:36:


Dat lijkt me vooral zinvol voor de gewrichten.


Nog meer zelfs, aangezien je het over de hele lengte van de hoef zult moeten doen omdat het anders niet blijft zitten. Het leuke hoefmechanisme is nou eenmaal een grote belemmering voor het goed kunnen laten zitten van het beslag (het beweegt zo heen en weer en daar kan lijm niet zo goed tegen).

Misschien is 2 nagels zo ver mogelijk aan de voorkant beter dan lijm, voor het hoefmechanisme in ieder geval wel. Hans van Keeken heeft hier trouwens heel veel mee geexperimenteerd, er staat ook al het eea op t forum.

Ik hoop héél erg dat je tegen je klanten zegt dat het kunsstof beslag heel veel nadelen heeft en dat het veel beter is om het paard tijdelijk op hoefschoenen of direct op blote voeten te zetten. Maar ik geloof ook wel dat je dat doet. Persoonlijk heb ik zoiets van: nee, ik doe dat niet want ik vind de nadelen te groot en ik ga daar dus niet aan meewerken. Maar ik kan het van de andere kant ook bekijken, ik snap dat ook wel hoor en misschien is het zelfs in sommige gevallen beter (maar blijf rustig inpraten op die mensen zodat ze uiteindelijk ook voelen/inzien dat het niet goed is)


Zo vááák is het juist dat een paard gevoelig is doordat de wand te lang gelaten is... Stapje voor stapje daar ben ik ook een voorstander van, dat is ook wat we onze cursisten leren. Probeer uit wat voor dat specifieke paard het prettigste loopt zodat hij het minste pijn heeft. De overgang van een jaar is alleen bij paarden die een hele slechte witte lijn hebben, vaak is er helemaal geen gevoeligheid. Zie baladeika haar foto's, dat is een vreselijke eendensnavel maar ze is nooit kreupel geweest, alleen gevoelig op grind. Toen de wand te lang was, kon ze geen stap verzetten, ze kon niet op die wand die half los zat lopen en dat zie ik dus vaak.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:56:


ik denk ook dat we allen niet zo verschillend zijn. En ja, ik blijf op mensen inpraten over blote voeten, zelf mensen die bellen voor hoefschoenen, meet ik niet allemaal schoenen aan, want dat blijkt vaak ook niet nodig.
Ik doe dit werk echt niet om rijk te worden, dan kon ik beter iets anders doen, maar om mensen bewust te maken van wat ze doen, gebruiken. en wat het paard is...

Wat ik zie bij paarden die op ijzers gestaan hebben is zeker die slechte witte lijn. Maar heb het idee dat de zool ook zeer slecht is, om het hoefmechanisme maar zo optimaal mogelijk te laten werken. Kan me heel goed voorstellen dat dit een natuurlijk proces is. en ik wil dus eerst de doorbloeding starten, de zool langzaam prikkelen, en dan de wand pas inkorten. Maar hier laat ik ook geen twee maanden tussen zitten, dat is me te lang.

Ik heb af en toe het idee dat veel mensen die hier weten hoe het moet maar weinig problemen zijn tegen gekomen, want ideaal gezien is het allemaal wel zo, maar echt 80% of meer van mijn klanten komt bij mij met hoefproblemen, ben altijd aan het probleem oplossen. Er zijn maar weinig mensen die van begin af al inzien dat het zo het beste is.
Soms krijg ik echt het idee dat mensen alles uit boekjes en dode hoeven hebben, maar er is zo veel meer!

En doordat ik zoveel problemen tegenkom moet ik erg creatief blijven, en niets helemaal uitsluiten. Ik kijk en ook naar ijzers, want daar kunnen we van leren, hoe komt het namelijk dat nog iedereen deze dingen stug onderslaan? Er moet dus iets positiefs aan zitten voor de mens, dat zal wel gewoonte zijn.
Ik train naast paarden dus ook mensen, maar die zijn veel moeilijker te trainen. Daarbij moet je helemaal in stapjes werken.

Zins ik het kunstof in het asortiment heb heb ik ineens veel meer klanten, dat terwijl ik het bij nog geen paadr onder geslagen heb...
En zins ik in de aparte lijst bij mensen die wel beslaan st, krijg ik ook vele meer vraag, mensen willen toch iets achter de hand hebben. Ookal pas ik het niet toe.

Misschien is het zelfs zo dat wanneer ik een aantal ijzers, aanbeeld, oven etc in me auto heb, en zech dat ik besla, dat ik nog meer klanten krijg, die allemaal blootsvoets door het leven gaan.

ideaal voor hen is bijvoorbeeld iemand die alles heeft, dus ijzer, kunstof, schoenen en gewoon bekappen.
want kom je voor ijzers, sla je die er onder, vertel je wat je er van vind, kan je de volgende keer kunstof, de volgende keer blote voeten, etc etc. Zo zijn mensen te trainen.

natuurlijk krijg je ook een aantal aanhangers als je je helemaal afkeert tegen de ijzers, maar denk dat je dan altijd een heel groot deel blijft missen.
hoeveel mensen zijn er niet die zeggen dat dit alleen voor recreatie ruiters is, en NH mensen?

Ja sorry hoor, ik doe dit dus bewust om zo bij andere ook binen te dringen. met alle respect voor jullie. maar ik denk dat jullie nu op de top zitten.
of heb je al een marketing plan voor de stugge (dressuur ruiters, springers etc etc. Om maar niet te spreken over endurance, eventing etc)

Maar ik zal me niet veel meer in het gesprek hier mengen, ik heb aangegeven hoe ik erover denk en hoop dat jullie dat ook inzien!
een paard raakt vaak helemaal verslaafd aan het ijzer, wat mij de mogelijkheid geeft in deze stapjes te werken

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:36:


Wat is dat nou voor filosofie? Het is juist het lopen op de hoefwand wat pijnlijk is. En een enorm groot bezwaar van beslag is dat je de hoefwand niet meer wekelijks kan bijraspen. En dat is nou net cruciaal om gevoeligheid te voorkomen!

Groeten,
Frans

Frans Veldman schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 18:20:


Okeej ik reageer toch nog een keer. Dat weekelijks raspen vind ik gevaarlijk. Ik kom wel eens bij mensen die denken dat dat moet, die dat of hier hebben gelezen of bij jullie cursus hebben geleerd. Maar je weet net als ik dat geen paard hetzelfde is.
Een hoef kan ook wel eens voldoende slijten op de weg, dat naast bijvoorbeeld een groeistorenis, door misschien voeding of een ander probleem. Die mensen moest ik wel schoenen aanmeten.

maar okeej, en wat dat voor een filosofie is heb ik uitgelecht, misschien denken jullie er anders over, maar verschil mag er wezen, Ik zie vaak dat de zolen erg uitgedund zijn, en zo bij belasing tegen de grond drukken, wat eenorm veel pijn kan geven, en zelfs hoefzweren kom je zo tegen.

dat is de rede dat ik die zool eerst heel belangrijk vind, en ja dat past binnen mijn afkick proces. Het eind doel is volgens mij bij jou en mij hetzelfde, alleen ik vind wel dat de weg ernaar toe zo gemakkelijk mogelijk gemaakt moet worden.

www.Natuurlijk-Ruiterschap.nl

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 18:30:


Ik heb het ook al eens gezien ja, we hebben daarom al een hele tijd de volgende vraag in het tentamen voor de cursus zitten:

5.Hoevaak bekap je het paard?
a)Je kijkt de hoeven iedere week / twee weken na, of je daadwerkelijk bekapt hangt af van het feit hoe snel de onderdelen in de hoef groeien en hoeveel slijtage de hoef ondervindt.

b)Je bekapt het paard standaard iedere week of iedere twee weken, omdat de slijtage in de natuur ook zeer regelmatig plaatsvindt.

c)Je bekapt het paard als zijn hoeven er slecht uit beginnen te zien.

Er wordt duidelijk tijdens de cursus verteld dat het dus antwoord a is. Sommigen denken inderdaad antwoord b maar we leggen uit dat je alleen hoeft bij te raspen als de groei groter was dan de slijtage. Dus dat het niet altijd zo hoeft te zijn dat je inderdaad de hoef bij moet werken.

Wanneer wel en wanneer niet dat wordt uiteraard heel duidelijk in het praktijkgedeelte.

Sinds het begin van de cursus hebben we al heel duidelijk gesteld dat het paard na de bekapping beslist niet slechter mag lopen dan ervoor en dat je als dat wel gebeurt er iemand bij moet halen.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 18:17:


Heb de rest even gemakshalve "weggeknipt" :)

Maar hoe ga je nagelen in een slechte witte lijn? Ik weet inmiddels uit het verleden dat juist doordat ik Isabella steeds weer liet beslaan, al had ik uiteindelijk een goede hoefsmid die eens IN de witte lijn kon nagelen ipv erbuiten zoals de oude, dat het ijzer, de nagels, niet meer houden.

Dat probleem heb je ook bij een kunststof ijzer dan toch? Al is het beslag veel lichter, nagelen blijft nagelen en dat verafschuw ik nog het meest. Maar dat is meer omdat ik er zelf zulke enorm nare ervaringen mee heb gehad (ook met dunnere nagels, ook met minder nagels, alles uitgeprobeerd totdat er bijna geen hoef meer onder zat)

Maar ja met zo'n paard ga je uiteraard ook geen wedstrijden rijden en blijven hoefschoenen natuurlijk over, da's ook wel weer logisch daar niet van ...

Groeten
Ingrid

klaas.feuth schreef op vrijdag, 15 juli 2005, 17:27:


Hmm.... dus: ná een gewenningsperiode gemiddeld 10 bpm hoger bij gemiddelde belasting?
Dat zou ik als een serieus probleem opvatten Klaas. Helemáál omdat de voetzolen beschermd worden en daardoor een geringen dáling in hartslag effectueren.

Ik werk zoals je weet met een HSM met geheugen en voor ons is de leercurve sleutel bij álles.
De bpm is een directe indicatie van het stressniveau met 'stress' in de breedste zin.
Zelfs van niet- naar wel onder het zadel geeft bij onze paarden na de gewenning geen gemiddelde verhoging van 10 bpm.
10 bpm ervaren wij als érg veel. Bij een hoog draftempo bij 35 graden zitten onze best getrainde paarden op 85 - 95 en 10 bpm meer komt neer op een extra belasting van 11-13% = het equivalent van continue een maximale snelweghelling oplopen.
Over een pittige bergrit van een uur of 3 scoren bovengenoemde paarden ook onder de 100 gemiddeld (ex pauzes!) dus die 10 bpm zou ik echt zorgwekkend vinden.

Ik weet, zoals ik hier al eerder heb aangeven, hoe belangrijk het gewicht aan de voeten is, maar.....
Hoe zwaar zijn die hoefschoenen en bij welke snelheid meet je die 10 bpm? Heb ook de pasfrequentie of -lengte nodig, dan kan ik de extra arbeid globaal uitrekenen. Het lijkt me zo véél.