HannahFroukje schreef op zondag 24 december 2006, 10:27:


Niet meteen weer opgeven hoor HannaFroukje! Ik zag als 3e de communicatiefout ontstaan en het is echt niet te moeite waard om ‘grimmig’ over te worden hoor...

Inderdaad begreep ik ook uit jouw interpretatie van Geertjes ‘zoals Ibuprofen bij mensen...’ dat jij dacht dat ze dir middel voorstelde aan het paard te geven. Maar als je het goed leest begrijp je dat ze het alleen als voorbeeld gaf...

Soms is de wat negatieve benaming ‘lapmiddel’ terecht maar niet bij alle middelen die de oorzaak van de kwaal niet weg nemen. Als die oorzaak namelijk niet weg te nemen IS vind ik dat de middelen die de ellende als gevolg van zo’n kwaal verzachten/wegnemen met meer ‘respect’ genoemd mogen worden! Ik ben zelf namelijk iemand die zo’n middel slikt dus weet waar ik het over heb! Mijn medische probleem is een Paniekstoornis, wat te maken heeft met een ‘foutje’ in de hersenen en het stofje Serotonine. Er wordt al jaren gezocht naar een geneesmiddel maar dat is er tot heden nog niet. Daarom als ik na te veel stress, het vorig jaar overlijden van zowel mijn vader als moeder en nog wat van die ‘fijne’ dingen in het leven, ineens weer wordt getracteerd op het opleven van mijn Paniekstoornis (was al enkele jaren ‘vrij’ met wel een kleine ‘onderhoudsdosis’ van mijn ‘lapmiddel’ dat meer respect verdient ) ben ik er maar wát blij mee dat het er is!!!

Net zo met een dialyse apparaat; eigenlijk óók een ‘lapmiddel’ toch? Tót er zich een geschikt donornier aankondigt al is ook die eigenlijk een ‘lapmiddel’ want de ontvanger moet (als het goed gaat!) zijn/haar hele leven anti-afstoot middelen blijven slikken.

Heb IK nog de mazzel dat mijn middeltje niet verslavend en niet schadelijk voor mijn lever en nieren is!!!

Elzaliene Proost schreef op zondag 24 december 2006, 12:09:


*****************************
Waarom wordt "lapmiddel" zo negatief opgevat?
Ik bedoel het als een middel waar je weliswaar BAAT bij hebt, maar wat de oorzaak van het probleem niet direct aanpakt.

Om bij het voorbeeld van artritis te blijven. Vaak is het basisprobleem - hier blij ik echt wel bij, want ik zie dat regelmatig bij personen met gewrichtsklachten - slechte slijmvliezen. Hierdoor hebben bacterien, virussen en wat dies meer zij, meer kans. Deze komen gemakkelijker het lichaam binnen als de slijmvliezen slecht ("lek") zijn. Als er dan ook nog een kronkel in het immuunsysteem zit, ontstaat makkelijk auto-immuunproblematiek in reactie op die bacterien/virussen (parasieten). Dat is een probleem. Aan dat auto-immuunfoutje is ook niet altijd wat te doen. Uiteindelijk ontstaat dan een allergische ontstekingsreactie, waarbij schadelijke stoffen zich gaan ophopen in de zwakste (letterlijk) schakels , de gewrichten. Dat is dus het eind-van-de-lijn in mijn ogen.

Als je DAAR begint om te behandelen, met het onderdrukken van de ontstekingsreactie (dit tegen niemand in het bijzonder) dan noem ik dat een "lapmiddel" (wie dat negatief wil opvatten, ga gerust je gang, ik bedoel het dus alleen illustratief, als iets wat de oorzaak van het probleem niet wegneemt). Je bent geweldig blij als het lapmiddel helpt (tuurlijk), maar de oorzaak van het probleem (de fout in het immuunsysteem en de slijmvliesproblematiek), dat neem je er niet mee weg.

Om bij de basis van het probleem te beginnen, zou je eigenlijk met de slijmvliezen en/of het immuunsysteem moeten gaan werken. Dat is de lange weg ... en je zult om de zaak tijdelijk recht te trekken dus wel wat "lapmiddelen" nodig hebben. Ook zou je kunnen werken aan het bestrijden van binnengekomen virussen en bacterien. Voor reumatische artritis wordt b.v. vaak plaquenil voorgeschreven, dit is een anti-malariamiddel, wel opvallend toch dat dit helpt bij reuma!

Begrijp je wat ik bedoel met het verschil tussen aan de oorzaak werken (lange weg, vaak langzaam resultaat) en aan de uiting werken (onderdrukken van de ontstekingsreactie).

Verder vond ik het wel op z'n plaats om toch even te waarschuwen tegen ibuprofen. Het klinkt als een simpel pijnstillertje c.q. ontstekingsremmertje, maar het kan heel erg fout gaan. Mensen kunnen na teveel ontstekingsremmers zeggen "ik krijg er wel verrekt het maagzuur van hoor", maar hoe merk je bij een paard dat hij last van z'n maag krijgt? Kan heel lang duren voor je zoiets door hebt. VAndaar.

Lapmiddelen, weest blij dat ze er zijn. Ben ik zelf ook! Wees blij dat er antibiotica is, of ontstekingsremmers of ontsmettende zalfjes. Maar vergeet nooit je af te vragen waar de oorzaak ligt. En het kan echt geen kwaad daar ook aan te werken.

Marcia schreef op vrijdag 22 december 2006, 15:16:


jaja dat ben ik

Geertje schreef op zondag 24 december 2006, 9:16:


Eh, verkeerd geinerpreteerd. De PB was naar HannahFroukje, niet naar jou!
En als je de naam van de schrijver op dit forum aanklikt, kun je een PB sturen....

Groet,
Wil.