Onze merrie moet wegens een ontsteking Equipalazone toegediend krijgen. Probleem: ze lust het niet. (smaakt ook vreselijk). Meng je het doorheen het voer, dan raakt ze dit niet aan. Ook al doe je er suiker in, of iets wat ze graag eet en lekker ruikt. In een emmer water zinkt het en krijgt ze het dus ook niet binnen. Momenteel doen we het met een spuit met 2 man, maar dit is dan echt een gevecht. Niet leuk voor haar of voor ons.
Wat doen we eraan? Is er geen zachtaardige manier?

Lena schreef op zondag 29 juli 2007, 16:03:


Paar keer per dag een lege wormenspuit met appelmoes of appelsap in haar mond spuiten. Dit herhaal je en af en toe zit er geen appelmoes in, maar medicijn. Daarna meteen weer een spuit geven met wél appelmoes.

Christel Provaas schreef op zondag 29 juli 2007, 16:14:


Ik geef mijn merrie magnesiumcelaat dat is ook vies. Ik neem een roggebroodje, doe er wat zonnebloemolie op zodat het een beetje blijft plakken en doe er dan een roggebroodje bovenop. Ik bied dit aan in een emmer, want ze morst er erg mee. Natuurlijk geven wanneer er niets anders voorhanden is en ze wel zin heeft in iets anders dan gras. Mijn paard vind appelmoes smerig.
wat is equipalazone? Wat voor ontsteking heeft ze?
groetjes en succes

clarissa ruijgrok schreef op zondag 29 juli 2007, 16:44:


De broodjes hebben we ook geprobeerd, maar ook dit werkte niet. Ze proeft ervan en laat het uit haar mond vallen.
Equipalazone zou een pijnstiller en ontstekingsremmer zijn. Ze heeft blijkbaar last van pijnlijke onstoken voorhoeven volgens de veearts.

Dat appelsap ga ik zeker proberen. (op hoop van zegen)

Lena schreef op zondag 29 juli 2007, 16:51:


Wij hadden een paard dat het ook vreselijk vond, ook de truukjes met appelmoes en stroop ( sommige paarden vinden stroop echt heerlijk) trapte ze niet in, probleem was ook denk ik wel dat ze eigenlijk helemaal niet meer wilde eten of drinken, dus iets lekkers hoefde ze ook niet. Wij hebben haar wel 14 dagen gedwongen de medicatie te nemen. Helaas was het voor haar te laat. Voor die hoeven zou ik naast de veearts ook deskundige hulp van een bekapper inroepen. Misschien kunnen zij ook iets doen om de pijn aan de voeten wat te verlichten. Beterschap met je paard en als ze echt nergens intrapt zit er echt niets anders op om te zorgen dat je met zijn tweeen die medicatie binnen krijgt.

Es

Lena schreef op zondag 29 juli 2007, 16:03:


Onze merries zijn ook altijd zo'n viesneuzen als het om medicatie gaat.
De laatste paar keren heb ik het gegeven in een mengseltje van wat graan, daaronder een halve pot appelmoes en rijkelijk afwerken met een goeie scheut honing. En zo eten ze het wel.
Appelmoes alleen is niet afdoende en als je alleen honing gebruikt, moet je er wel heel veel opdoen om alle medicatie eronder te krijgen.
Maar het is wel de honing die de smaak maskeert.
Het natuurlijk wel een suikerbom. Dus een hoefbevangen paard ofzo zal je zoiets niet moeten geven.

Wat ook wel eens wil helpen (maar is meer werk ) is nieuwe sterke smaken geven, door middel van bijvoorbeeld appelsien of pompelmoes. Dan gaf ik eerst het paard enkele normale partjes. En maakte haar wijs dat het heel lekker was. (Ook door bijvoorbeeld het fruit te geven als er andere paarden bij haar staan. Zodat ze het snel zou opeten omwille van de concurrentie. Maar onze paarden vinden het eigenlijk zo ook wel lekker genoeg)
En dan enkele medicatie-partjes maken door een klein sneetje te maken in het vruchtvliesje en daar de medicatie in te doen. (dan blijft het er ook goed in en kan je ze op voorhand klaarmaken). Dan normale partjes voeren en af en toe een medicatie-partje ertussen doen. Na elk hapje medicatie meteen weer normale partjes.
feilloos

Ans Jondral schreef op zondag 29 juli 2007, 18:37:


Met een appelboor een putje in een stukje appel maken, het poedertje erin kappen en het dopje verwijderde appel terugplaatsen. Perfecte maskering van allerlei viezigheden en als resultaat een schijnbaar heerlijk stukje appel!

Vicky Verreycken schreef op zondag 29 juli 2007, 20:23:


Mogelijk dat jij jou paard daar mee kunt foppen, maar als Olly de appel door bijt proeft hij het spul en spuugt alles uit om vervolgens zijn mond te spoelen in de trog

Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 30 juli 2007, 0:43:


Dan zal ik wellicht een heel dom paard hebben, hij loopt er telkens weer in!

Vicky Verreycken schreef op maandag 30 juli 2007, 12:56:

Of juist eentje die begrijpt dat het ergens toe diend
Nils en Olly

Nils Vellinga schreef op maandag 30 juli 2007, 23:25:


Dat denk ik niet, want als ik het gewoon onder z'n voer meng dan weigert hij voor de rest van de maand uit zijn voerbak te eten omdat hij het zo vies vindt! lol

Equipalazone is een idd een pijnstikend en ontstekingsremmend medicijn dat oa wordt voorgeschreven bij hoefbevangenheid. Heel doeltreffend voor
aandoeningen (ontstekingen aan)het het spier of skeletstelsel.

Mijn shetter at het mee op in haar eten maar mijn paardje (Player) is niet te misleiden, helaas. Heb alles al geprobeerd maar oftewel weigert ze te eten ofwel spuugt ze alles uit.
Alles gaat dus in een spuit en een vriendin van mij - de rust zelve - krijgt zonder veel problemen het in haar mond gespoten. Zonder halster aan te doen zelfs.
Als ik het probeer wordt het echt lachwekkend, ze voelt dat ik me er zenuwachtig in maak en het is gewoon om zeep.
Niks appelmoes, appels, honing noem maar op voor ons , wel vertrouwen winnen en rust uitstralen en doen alsof je alle tijd van de wereld hebt.....

denk iss dat je paardje hoefbevangen zal staan, kappen is dan idd wel noodzakelijk om de druk op de tenen weg te halen.

Succes!

Vicky Verreycken schreef op zondag 29 juli 2007, 20:23:


Dat met de appelboor had ik al geprobeerd, maar dat had ze onmiddellijk door. Ze liet de appel prompt uit haar mond vallen.

Lena schreef op donderdag 2 augustus 2007, 19:32:


zucht....
Clickeren dan maar?

Vicky Verreycken schreef op dinsdag 31 juli 2007, 18:08:


Ja dat merk ik nu ook, ze kijkt met veel argwaan in haar voerbak en eet het eerste halfuur niets. Zit te zoeken wat ik nu weer zou kunnen gedaan hebben.
Nu intussen ben ik tot de vaststelling gekomen dat ze geen appelsap lust, en ook geen appelmoes. (gelukkig weet ik nu wel dat onze ruin er wel dol op is).

Intussen zijn deze poedertjes op (al dan niet volledig), is ze al een stuk alerter, draaft al wat rond, maar heeft ze nog steeds kloppingen in het onderbeen. Dus nog een dagje wachten en de dierenarts terug laten komen.

En ik blijf experimenteren. Honing, appelsien, het kan me niet schelen. Er moet tocht iets zijn wat ze lekker vind. Ik blijf nu ook ijverig de spuit in haar mond steken met niks erin, misschien dat ze dat op de duur wel toelaat.