Ingrid den Ouden schreef op zondag, 15 augustus 2004, 9:42:
> Toen ik het hek openzette draafde ze in rap tempo naar het lange
> gras en draafde die appel zo voorbij die ca. 15 meter verderop
> lang. Hemelsbreed was ze ook al weer 10 meter voorbij die appel
> gedraafd, toen ze ineens, alsof ze aan een touw vastzat, stopte
> en keerde (waarbij ze zelfs half viel, dus ze ging echt ineens
> uit volle draf linksomkeert).
>
> Maar dit ga ik dus "onderzoeken". Vandaag zet ik eerst de wei
> open zonder appel oid, kijken of ze eerst op onderzoek uitgaat
> of er nog wat lekkers ligt, of dat ze gewoon de wei op draaft
> zonder te kijken.
Hoi,
Net al deze "test" gehad. Ik zette het hek open en ze STAPT de wei op, oortjes gespitst, gaat over in een sukkeldrafje en inspecteert grondig haar omgeving (had ik ook wel verwacht). Ze loopt zo een rondje, waarbij ze het plekje waar gisteren de appel lag (jawel, hetzelfde plekje) grondiger onderzoekt en draaft vervolgens wat verder. Blijft allert, totdat ze voor haar gevoel zeker is dat er echt niets ligt en ging vervolgens ineens in galop verder.
Grappig; exact zoals ik verwacht had.
Maar wat nu; moet ik straks al die tennisbal neerleggen, of eerst even kijken of ze de volgende keer normaal doordraaft/galoppeert (dus allertheid weg)? Ik denk zelf het laatste.
Groeten,
Ingrid
Warboel
