Inge Teblick schreef op dinsdag 26 januari 2010, 13:11:


Klopt helemaal en goed dit als aanvulling hier te geven.
Wel vind ik dat een jong paard de tijd moet krijgen om een goede relatie op te bouwen met zijn mens, van waaruit medewerking om te draven vanzelf makkelijker wordt. En harde hulpen worden vermeden.

Die relatie is nu juist iets waar professionals geen tijd voor kunnen nemen en daarom harde hulpen gaan geven, wat de relatie weer verder schaad. Resultaat, een paard wat het goed doet mits hard aangepakt. Dat mag dan gewoon zijn voor velen, het kan beslist beter als er wel de tijd genomen wordt. Ik zit midden in dit proces en mijn principe blijft: "Ik vraag enkel enkel zacht en enkel op momenten dat medewerking een grote kans van slagen heeft". Soms moet ik daarom minder vragen om te draven. Niet erg, want een volgende keer krijg ik genoeg draf. Dwingend (naast positief belonen) moet ik wel zijn om de thuisbasis te verlaten, er zijn uitzonderingen. Al loopt ze voorop van huis af als er een ander paard meegaat. Jonge paarden ze mogen groeien in alles.

Christel Provaas schreef op woensdag 27 januari 2010, 14:03:


Namkje is nu zadelmak , en ze zijn nog bezig om haar op commando van de ruiter aan te laten stappen en draven.
Haar eerste reactie met gewicht op haar rug [of was dat al bij het aansingelen?]was inderdaad als een overfokte herdershond gaan staan , en dan ook nog de benen wijdt.
Dat wordt wel minder , maar ze zou haar achterbenen nog wat meer onder haar lichaam mogen plaatsen , ze staan nog teveel naar achteren.
Voorbenen neigen naar onderstandig.
Met Trudy op haar rug [ verdergewicht] en aan de longe , draaft ze af en toe alwel met haar hoofd laag , dat doet ze zelf om ontspanning te zoeken lijkt het wel.
Dat haar voorhoeven anders slijten , en ronder van vorm worden , geeft dan volgens mij aan dat ze veel op haar voorhand loopt?!

Dat voorbeeld van die lippizaners werkt weer enigszins geruststellend , dank daarvoor!

Het belang van gymnastiseren , tempowisselingen enzo , dat begrijp ik wel.
Maar er werd ook gezegd om haar juist voor de kar te zetten. Die redenatie begrijp ik niet.
Ja , ze wordt dan sterker in het stuwen van haar achterhand , maar toch niet in het dragen?! Het lijkt mij een totaal andere manier van bewegen , en juist een die ik als ruiter niet moet gebruiken....

Gr Esther

Inge Teblick schreef op donderdag 28 januari 2010, 9:35:

Onzekerheid is zo menselijk - kijk maar naar een programma op tv zoals "de Nanny" en zo. Waar er op het eind van het programma niet meer op de kinderen wordt gemept of geroepen, maar waarbij ze hoogstens genegeerd worden, en soms iets lekker uit een bokaal boven op de ijskast mogen nemen. Als we nu eens onze paarden een klein beetje meer als onze kinderen zouden behandelen...

De Nanny programma's verruilen de ene valkuil voor de andere. Toegegeven de eerste valkuil stonk wel een stuk meer. Vanzelf spreken moet je niet toestaan dat je kind, je terroriseert met zijn emoties. Aan de andere kant moet je ook niet toestaan dat je gaat isoleren en negeren als reactie op heftige emoties en tegenwerking. Tegenwerking en heftige emoties van een kind kunnen mi. het best opgeheven worden met: "verhinderen van nadelig gedrag zonder maar iets te verwijten". Wat rest is dan een kind dat heftig huilt, bij als het goed is een ouder die van hem houd en geduldig wacht tot het kind uitgehuild is. Wat knuffels en een dikke zoen, en zonder verwijten is er intimiteit. "goh je moest wel heftig huilen hé lieve schat". Nu is er geen valkuil maar een aangename wandeling berg op. Het moet ouders wel verteld worden, deze mogelijkheid, velen komen er niet uit hun zelf op, en volgen het beste voorbeeld dat ze kennen. Voor velen is dat de Nanny van TV.

Bij paarden precies zo?

Groet, Michiel

Maria Delavega schreef op donderdag 28 januari 2010, 9:32:


Ja, Ellen Ofstad is een clickertrainer.
Carolyn Scott ook, zij heeft een heel byzonder levensverhaal ( http://seattletimes.nwsource.com/html/living/2002271420_dogdancing12.html )

Ik vind beide heel inspirerend. Op youtube en elders op het net zijn van beide nog veel meer filmpjes en andere info te vinden. Let's dance :)*!

karen

Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 10:53:


Moest je de muziek kunnen weglaten en het aantal keren tellen dat je de zweep hoor zwiepen en steivg aantikken soms....................In het begin van het filmpje krijgt ie al een ferme tik op zen kont hoor !!!! Dan bij de achtjes lopen gaat de zweep keihard naar beneden en op de grond om te petsen Okéé ze huppelt mooier dan die clickercowboy maar de mening is toch sterk gekleurd hoor als je hier "zovéél" verschil en LOL in ziet . Naar mijn bescheiden mening is dit druktraining ,met soms behoorlijk wat druk, gecombineerd met voedselbeloning

van lennep schreef op donderdag 28 januari 2010, 10:48:

Tja, een fries is ook eigelijk gefokt voor de kar, en is niet zo'n drager van huis uit, meer een boegtrekker. Wat niet wegneemt dat het heel goed is om de draagkracht te ontwikkelen.

Dat ze nu met haar achterbenen naar achteren en de voorbenen onderstandig staat, is te trainen naar een minder 'duwerig' lichaamsgebruik, maar het zal altijd haar voorkeurshouding blijven. Dat ze op de voorhand loopt, is ook normaal, dat doet elk paard. Haar bouw helpt haar niet om makkelijk gewicht naar achteren te verplaatsen, maar dat neemt niet weg dat ze het niet kan leren! En je bent nog maar pas zo kort bezig!

Benen wijd en naar achteren is een balansreactie omdat er gewicht op haar rug zit. Ze wil niet omvallen en maakt haar bodemvlak zo groot mogelijk. Als jij een rugzak op je rug neemt, ga je ook wijder staan.

Wat je in je laatste alinea zegt, daar ben ik het volledig mee eens. Ze zal er vast sterker van worden, maar niet draagkrachtiger.

Iemand plaatste hier gisteren een speelfilmpje van een skandinavische dame met een Andalusiër in een spelsituatie. Die is pas overbouwd! En toch goed bewegen!

Ook mij valt het op dat bij de parelli demonstratie van Natalie veel mensen commentaar hadden over de oren in de nek bij het uitoefenen van de oefeningen
terwijl ze bij deze hengst echt plat liggen . Daarnaast werkt zij volgens dezelfde methode en samen met Piet Bakker dus volgens mij is dit gewoon traditioneel met druk en voerbeloning ipv via clickermethode. In mijn ogen niet zo veel mis mee maar ik denk niet overeenkomstig de true clicker adepten hier.

muriel schreef op donderdag 28 januari 2010, 11:42:


Ik vind dat de titel, play at liberty, niet bepaald de inhoud dekt, voor de dame is het misschien spel, maar als je denkt dat dit spel is voor een paard heb je nog niet helemaal door wat paarden onder spel verstaan. Ik vind het wel knap, maar als je zo'n mooie manege tot je beschikking hebt en een leuk paard is het toch niet zo heel moeilijk volgens mij. Met parelli of met clicker of beide.

Peter Donck schreef op donderdag 28 januari 2010, 12:01:


wat een vreemde conclusie (veronderstelling, danwel vooronderstelling/vooroordeel)...?

Dit paard loopt voornamelijk in de wei, met een kleine kudde. Hij wordt ook gereden en beweegt ook dan nmm heel goed. Of hij veel buiten (i het landschap) wordt gereden, dat weet ik niet.

karen