Maria Delavega schreef op donderdag 28 januari 2010, 9:32:


Ja, Ellen Ofstad is een clickertrainer.
Carolyn Scott ook, zij heeft een heel byzonder levensverhaal ( http://seattletimes.nwsource.com/html/living/2002271420_dogdancing12.html )

Ik vind beide heel inspirerend. Op youtube en elders op het net zijn van beide nog veel meer filmpjes en andere info te vinden. Let's dance :)*!

karen

Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 10:53:


Moest je de muziek kunnen weglaten en het aantal keren tellen dat je de zweep hoor zwiepen en steivg aantikken soms....................In het begin van het filmpje krijgt ie al een ferme tik op zen kont hoor !!!! Dan bij de achtjes lopen gaat de zweep keihard naar beneden en op de grond om te petsen Okéé ze huppelt mooier dan die clickercowboy maar de mening is toch sterk gekleurd hoor als je hier "zovéél" verschil en LOL in ziet . Naar mijn bescheiden mening is dit druktraining ,met soms behoorlijk wat druk, gecombineerd met voedselbeloning

Ook mij valt het op dat bij de parelli demonstratie van Natalie veel mensen commentaar hadden over de oren in de nek bij het uitoefenen van de oefeningen
terwijl ze bij deze hengst echt plat liggen . Daarnaast werkt zij volgens dezelfde methode en samen met Piet Bakker dus volgens mij is dit gewoon traditioneel met druk en voerbeloning ipv via clickermethode. In mijn ogen niet zo veel mis mee maar ik denk niet overeenkomstig de true clicker adepten hier.

muriel schreef op donderdag 28 januari 2010, 11:42:


Ik vind dat de titel, play at liberty, niet bepaald de inhoud dekt, voor de dame is het misschien spel, maar als je denkt dat dit spel is voor een paard heb je nog niet helemaal door wat paarden onder spel verstaan. Ik vind het wel knap, maar als je zo'n mooie manege tot je beschikking hebt en een leuk paard is het toch niet zo heel moeilijk volgens mij. Met parelli of met clicker of beide.

eddy DRUPPEL schreef op donderdag 28 januari 2010, 11:03:


Helemaal in het begin van het filmpje lijkt ze de zweep op kont eerst alleen als signaal te gebruiken, maar het paard reageert niet zoals ze wil en dan gebruikt ze de zweep inderdaad als drukmiddel (P+). Jammer.

Dat ze met de zweep hard op de grond petst zegt me niet zoveel; als het goed is is haar paard absoluut niet bang voor die zweep (ik zie ook nergens angst voor de zweep bij het paard). Met de zweep op de grond petsen is dan weliwaar geen subtiel signaal, maar niet per definitie een P+. Dat ligt er aan wat wat je aan het paard geleerd hebt, en hoe.

Zelf gebruik ik helemaal geen zweep, maar ik ben niet persé tegen zweepgebruik. Ligt er aan hoe je hem gebruikt (als aanwijsstok/signalen-gever of als pressiemiddel). Ook voor straf geldt (net als voor beloning), het is de beleving van de ontvanger (het dier of mens dat getraind wordt) die bepaalt of iets daadwerkelijk straf is. In die zin doen de bedoelingen van de trainer er niet toe; het gaat erom hoe het dier het ervaart.

Ik zie heel veel verschil met de clickercowboy, maar dat zal mede komen omdat ik veel van Ellen Ofstad gezien en gelezen heb. Ze gebruikt en promoot positieve beloning (aan de hand van clicker training) als dé manier om een dier te trainen. Niet álles wat Ellen Ofstat doet keur ik kritiekloos goed (bijvoorbeeld: soms rijdt ze bit- en zadelloos, soms toch weer met bit. Dat laatste vind ik jammer). Toch inspireert ze mij, gezien hebbende hoe ze haar dieren traint en vooral: hoe ze andere mensen inspireert, middels DVD's, haar website, forum en meer.

De clickercowboy promoot - al dan niet bewust - positieve straf in combinatie met negatieve beloning als de belangrijkste tools om een paard te trainen. Ellen Ofstad promoot het tegenovergestelde. Als dat geen groot verschil is....?

grt, Karen

muriel schreef op donderdag 28 januari 2010, 11:42:


De stand van de oren alléén zegt mij niet veel. Bijvoorbeeld, spelende paarden hebben vaak de oren naar achter. Maar andere signalen, bijvoorbeeld hun lippen, maken dan duidelijk dat er geen sprake is van echte agressie.
Opzij gerichte oren duiden vaak op concentratie. Maar ook hier geldt: die oren kun je nmm alleen juist interpreteren in samenhang met staart/lippen en eventuele andere signalen.


Nee. Zie Ellen Ofstad's website of ander door haar uitgegeven materiaal.
Wel toegegeven: Ellen Ofstad gebruikt niet uitsluitend clicker training. Maar me baserend op haar site en films is mijn conclusie dat CT wel haar belangrijkste trainingstool is.

grt,
Karen

joop schreef op donderdag 28 januari 2010, 12:25:


Als je goed clicker traint ervaren dieren trainen als spel. Maar in dit filmpje wordt dát niet duidelijk gemaakt, dus ja, een andere titel was handiger geweest. Net als een andere titel voor "de seven games" van Parelli.


Ik vind het ook niet byzonder knap (wel knap, maar niet byzonder knap).
Toch maakt 't me vrolijk!

Zoals ik al schreef, ik kijk hoogstwaarschijnlijk "gekleurd" naar dit filmpje, omdat ik het plaats in alles wat ik over Ellen Ofstad weet of denk te weten. En wat ongetwijfeld meespeelt: ik zie zo enorm veel paarden trainingsfilmpjes op youtube die me verdrietig en/of boos stemmen, dat een positieve uitzondering daardoor op mij extra impact heeft.

grt,
Karen

Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 16:03:


Als er nu één trainer is die absoluut ZONDER zweep zou :moeten kunnen werken dan wel een clickertrainer TOCH ? Voor wat Ofstad hier laat zien heb ik in ieder geval geen zweep nodig hoor ! Ook geen stickie trouwens ,carot of grass

Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 15:50:


Ik heb een dvd van Ellen Ofstad en ik ben op de hoogte van haar werk.
De hulpen worden met name bij het lange lijnen spel toch echt via de teugels en zweep en stemhulpen gegeven er komt geen clicker of bridge aan te pas.
Ik vind positive reinforcement ook iets breder dan clickeren.

Karen Koomans schreef op donderdag 28 januari 2010, 15:41:




Toch ben ik het niet helemaal met je eens, niet dat het nou allemaal zo vreselijk is, maar even om het principe.
Zodra een paard reageert op een zweep, weet hij wat een zweep betekent en of je hem dan werkelijk aanraakt of op de grond petst, maakt niet uit. Het betekent dat hem ooit duidelijk is gemaakt wat een zweep kán doen en daarom reageert
Ik heb Parelli mensen prachtige dingen met hun paard zien doen, totdat ze de carrotstick lieten liggen.. alles viel in duigen...Ik denk altijd net als met het leidtouw, wat ik niet in handen heb kan ik ook niet gebruiken
Zelf heb ik eens als maandelijkse praatpaal gediend voor een hele lieve mevrouw die al een heel eind was met clickertraining. Ze wilde haar paard iets aanleren waarbij hij zijn voeten moest verzetten, gebruikte een zweep, maar was helemaal tegen elke vorm van geweld dan ook. Ze tikte dan even tegen de voeten en hop, paard deed wat ze wilde.
Nu gebeurde het een keer dat et paard dacht van " ik heb er ff geen zin in"
En ik vroeg haar daarna of ze het gemerkt had. "Wat"? "dat de vierde keer tikken tegen de voet zeker driedubbel zo hard was als de eerste keer?"
Toen ze terug dacht wist ze het ook......ze had het niet gemerkt

Dát is wat ik tegen heb op het gebruik van een zweep, een bit, sporen, alles waar je zacht P+ mee kunt uitoefenen , maar ook heel hard.....