Bertine schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 10:00:


Ja, divide et impera.


Dit is een officieel schrijven als woordvoerder namens LNV? Bedankt voor de info... weten we dat ook weer.
Nu ben ik ook benieuwd naar je voorbeeldbrieven, want ik vraag me dus erg af of dit zin heeft, of alleen een hoge ambtenaar zich verder doet ingraven.
Vergeet niet dat het geitewollensokkenvolk van 25 jaar terug (ja, ik kijk ook in de spiegel...) met achterhaalde "terug naar de natuur"-ideeën nu op het pluche zit.

Nmm doen we er veel beter aan de politiek en de massamedia te benaderen.

Groeten, Egon

cornelie schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 11:07:


Leuk - dáár hebben we wat aan :)
Zelfs al zou het geheel niet "wetenschappelijk" genoeg zijn opgezet, geeft het dus een indruk die niet met mijn veralgemeniserende "beperkte snoepjeswaarde"-hypothese overeenkomt, en daarnaast aantoont dat op individuele basis paarden dus wél zeer snoepjesgericht kunnen zijn (of worden?!). Natuurlijk zijn er veel meer factoren van belang: het motivatiedoel, de frequentie, intensiteit, etc... maar als je met beide paarden hetzelfde gedaan hebt, lijkt het me dat je de persoonlijke verschillen in karaktertrek "snoepjesfetisjist" toch wel aangetoond hebt. Waarvan akte en nota

Egon

Piet schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 12:43:


Hier moet je denk ik 2 zaken uit elkaar houden:
- schooien, en
- iets DOEN voor je snoepje
Als je terugleest, weet ik zeker dat ik beweerd heb dat de MOTIVERENDE WERKING van snoepjes bij paarden wellicht beperkt is.
Als ik Cornelie lees dan zijn de mogelijke individuele karakterverschillen hierbij wel heel groot. Ik ben eigenlijk wel een beetje benieuwd naar wát die beide paarden moesten doen voor hun snoepje (intensiteit) en hoe dat geoefend werd (frequentie) want die zaken en omstandigheden moeten eigenlijk wel vergelijkbaar zijn (dat heb ik gemakshalve even van C. aangenomen); naarmate de taak door beide paarden moeilijker werd geacht lijkt me de bewijsvoering ook sterker.


Vergeet de sporen en de stierenprikker niet

Maar zonder dollen, het is natuurlijk niet makkelijk want we zijn zoals Inge ook al opmerkte aan het pionieren. Er is nauwelijks vergelijk. Als je het "makkelijk" wil volg je Pa... ik wil niet zeggen dat het "beter" is want dat hangt volkomen van je doelstelling af, maar wat ik probeer en boeiend vind (het aanleren van wederzijds cognitief communiceren) gaat nmm een dimensie verder. Clickeren als praktische invulling van pos-bekrachtigen is daar maar een middel bij, zoals het wijken-voor-druk een invulling is van neg-bekrachtigen. Als je paard het het middel wijken-voor-druk als concept snapt en voor je doen wil, ben je feitelijk klaar voor de meeste "rijkunstige hulpen" in traditionele zin. Pa is zo achterlijk niet (!), maar ik ben er persoonlijk niet tevreden mee omdat mijn doelstellingen dus anders liggen dan "rijden".

Egon

cornelie schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 14:22:


wat zijn de verschillen in opvoeding dan?


kan - die indruk heb ik hier ook. heel fysiek gericht.


wat voor verandering?


hoe vaak heb je met ieder paard het "testje" gedaan?
Groetjes, Egon.

Piet schreef op dinsdag, 17 augustus 2004, 19:58:


Pien...


Ikke dus...
Achterhaald op: http://www.equineresearch.org/Photos.htm
Scrollen naar Interocular Transfer Study - litt. op http://www.equineresearch.org/ArticlesMedia.htm


Maar wat heeft dat nou met zijn oog te maken? Hetzelfde effect heb jij toch ook al je je coördinatie moet omzetten?


jajajajaja wordt ook gebruikt... als goeeeeeeeedzo je bevalt, waarom niet?

Egon

Hans van Keeken schreef op woensdag, 18 augustus 2004, 13:25:


Als ik ergens NIET deskundig in ben dan is dat wel bijen en entomologie, maar zo ongeveer het eerste professionele hoveniersbedrijf wiens website ik net open:
http://www.braamtuinen.nl/projectvandeweek.php
stelt:
"Als Jacobskruiskruid bloeit wordt deze bezocht door talrijke insecten zoals bijen , graafwespen, zweefvliegen, vleesvliegen en vlinders."

Groeten, Egon

Er is een paar maal gevraagd waar je hooi op de giftige alkaloïden en/of het voorkomen van JKK erin kunt laten onderzoeken.
Daarvoor kun je terecht bij de Gezondheidsdienst v. Dieren (GD):
http://gd.ziezo.biz/pls/docs/download/hrjacob.htm

Groeten, Egon

Ingrid den Ouden schreef op donderdag, 19 augustus 2004, 8:21:


Dat weet ik niet... ik wil ik graag horen waarom niet, voor ik het geloof. Ik zie niet de logica, omdat de plant vers giftig is, gedroogd giftig is, alle delen giftig zijn en het stuifmeel zelfs nóg giftiger is.

Wel heb ik gisteren wat dingetjes van Wageningen gelezen, waar studenten met JKK bezig zijn. Vooral interessant vond ik de constatering dat de aanmaak van giftige stoffen (behalve jacobine) niet gelijk op gaat met groei, in de zin dat een kleine plant als geheel even giftig is als een grote... toen dacht ik: "zijn die rozetten dan nog veel meer geconcentreerd giftiger", maar dat stond er niet bij helaas.


Niet te vinden lijkt me prima toe :)


Hoe groot is de kans dat Isa het eet als je het zelf niet meer kunt vinden? Waarom acht je die kans groter?
Het blijft naar mijn idee (gok) geconcentreerd gif.

Toch moet me iets nogmaals van het hart. Dat stukkie waar je pony op woont is 400m² - 10x40 dus, de helft van een korte dressuurbak. Dat is minstens 6x te klein! Dus te intensief. Vandaar een supergroeiplek voor o.a. JKK. Daar kom je dus zo de eerste 20 jaar niet vanaf.
Wat ik zou doen (want je gaf ook al aan dat samenwerking met andere hobbydierenhouders daar niet mogelijk is) is van dat stukkie waar Isa staat zandbak maken en - houden, en dus jaarrond voeren. Lijkt me de enig logische manier in die situatie.

Groeten, Egon