e m kraak schreef op zondag, 19 september 2004, 11:07:
>> Hoe kan het toch dat niemand al eerder op de ideeën zoals
>> beschreven in de cursus is gekomen? Alles is zó logisch en alles
>> valt als puzzelstukjes inelkaar.
>
> Hoezo niemand eerder? Dat je d.m.v. de voetas de paslengte kunt
> regelen is een beetje bekwaam hoefsmid al eeuwen bekend.
Ik ben het met Egon eens dat wij het wiel niet zelf hebben uitgevonden. De informatie is al bekend, bestaat alleen uit vele puzzelstukjes die je her en der kunt vinden, die verstopt zitten tussen niet-kloppende puzzelstukjes.
Wat wij hebben gedaan is de informatie bij elkaar zoeken en uiteindelijk combineren tot een logisch en makkelijk begrijpbaar geheel, waarbij we inderdaad veel moeite hebben gedaan om te laten zien dat alle puzzelstukjes in elkaar passen.
Leuk om te lezen dat deze moeite nuttig besteed is!
> zgn. toongewichtjes en zorgvuldig bepalen van het afrolpunt
> (opzet - nu wordt dat ineens op zijn amerikaans "mustangroll"
> genoemd)
Nee, opzet noemen we nog steeds opzet. Mustangroll is het afronden van de hoefwand over de hele omtrek (dus ook in de kwartieren e.d.).
> Veel heeft nmm te maken met het tijdsbeeld.
Klopt. Een ander aspect wat meetelt is dat (persoonlijke mening) veel hoefsmeden tot het vak worden aangetrokken door het smeden op zich. Het heeft natuurlijk wel iets, vuurtje stoken, ijzer roodgloeiend stoken, erop slaan dat de vonken in het rond vliegen, etc. En wat kun je hier mee? Eh, tegenwoordig eigenlijk alleen nog maar paarden beslaan...
Er was iemand op onze cursus die aan de opleiding tot hoefsmid was begonnen in Belgie. De eerste les moesten ze een vuurtje leren stoken, de daarop volgende lessen om ijzer tot precies de goede temperatuur te verhitten zodat je erop kan slaan en het meegeeft maar niet in witgloeiden spetters uit elkaar valt. Enfin, om het verhaal samen te vatten: De bewuste persoon heeft een tijd op de cursus gezeten maar in al die tijd nog niet eens een hoef gezien, laat staan een paard. Geen wonder dat mensen die op deze manier zijn opgeleid uitsluitend "in ijzer denken". De vraag is veelal niet OF er een ijzer onder moet maar WAT VOOR ijzer eronder moet.
Ik denk dat de mensen die vroeger op deze manier bezig waren zich vooral bezig hielden met het smeden van gereedschappen en landbouwmachines.
Groeten,
Frans