Hallo,

De ene kant van jou zegt dat het opstandigheid is: ga na waaraan het ligt. Zoek naar de oorzaak en doe daar iets aan.
Misschien vindt ze inderdaad de methode niet leuk. Wat is een van de oorzaken van een bokkend paard? Inderdaad en je zegt het zelf: "het paard vindt de methode niet leuk". Je vraagt jezelf ook af: "Ze is zo jong, moet ik dat wel allemaal zo van haar vragen?" Doe het dan op een andere manier. Iedereen moet leren. Dan heb jij in ieder geval geleerd dat dit niet de manier is voor jouw paard.

In jouw eigen beleving vind je het juist om weer terug naar grondwerk te gaan tot ze weer goed naar je luistert en je vertrouwt, voor er weer op te gaan. Volg je eigen gevoel. Als jouw gevoel en de reacties van je paard, je zeggen dat je op een goede manier bezig bent, dan is het oke. Het gaat om jouw en je paards geluk, en niet om de mening van anderen. Je hoeft toch niet je doel binnen een kort tijdsbestek te halen? Geniet van de weg er naar toe, dat is veel leuker en geeft veel meer voldoening.

Alleen door er al over na te denken betekent dat je op de goede weg bent. Succes.
Irmgard

Hallo Hester,

Even vooraf waarom ik tot Gluc besloot.
'n Ruin van 22 jaar, sinds anderhalf jaar bij mij. Oude blessure, artrose. RV lijkt op een overhoef. Begon steeds erger te kreupelen, kon 1 maand geleden al niet meer fatsoenlijk stappen zonder pijn. Het bekappen was de laatste keer bijzonder pijnlijk, want LV bekappen waardoor hij RV moest steunen was voor hem niet vol te houden. Vreselijk om zo'n pijnhoofd te zien. Heb dus LV het hoognodige gedaan.

Ik heb overwogen hem te laten inslapen, maar wilde ook nog Glucosamine proberen. Hoorde ervaringen van mensen die erg veel baat hebben hiermee. Wat ik gebruik is een combinatie van Gluc met Chondroitine, MSM en VitC (schijnen zich onderling te versterken en ik dacht ik gebruik het maximale voor Cesar). Daarnaast wordt hij sinds 2 weken ook met andere middelen homeopatisch behandeld.
Als je Googled krijg je veel info over gepubliceerde onderzoeken.

Sinds 2 weken geef ik dit nu. Het is een vloeibare vorm die ik toedien met een spuit direct in zijn mond. Maar dat is bij hem nooit een probleem, dus dat scheelt. De vloeistof (ik heb het zelf geproefd) is mierenzoet en staat volgens mij stijf van de suiker, maar het paard staat zijn mond te likken als ik er aan kom. Mmmjammie.

Nou, wat is na 2 weken het resultaat?
Gisteren: oortjes naar voren, loopt nog voorzichtig maar stapt niet meer kreupelend, is in het algemeen vrolijker. Heb hem gisteren zijn voorvoetjes moeten doen en dat ging weer iets beter.
Ik heb weer hoop.

Laat je horen wat het met jouw paard doet?
groetjes

Sinds een jaar ben ik geinteresseerd in de klassieke rijkunst. En ja Eddy, als je Branderup hoort uitleggen en als je hem zelf ziet rijden, dat is top. Met een hand, niets wiebelt, geen irritatie aan het paard, puur op gewicht rijden. Wat een verschil als je dan zijn leerlingen in het YouTube-filmpje ziet. Ik vind dat jij je nog voorzichtig uitdrukt Eddy. Het rijden had helemaal niets met klassieke rijkunst te maken. De paarden deden gewoon monsterlijk goed hun best om het goed te doen. De ruiters zaten allemaal in stoelzit, met wiebelende benen te stuiteren. Opgetrokken hakken, geen rustig aangesloten armen. Gewiebel en getrek met de handen. Uiteraard begrijp ik dat het 'leerlingen' zijn. Maar als zelfs een squire nog in stoelzit op haar paard rijdt
Het valt me tegen dat onvoldoende aandacht aan de zit gegeven wordt. En een correcte zit is heel belangrijk!

Volgens de klassieke rijkunst moet niet alleen het paard gegymnastiseerd worden. Ook de ruiter moet aan zijn zit werken opdat de hulpen op een correcte manier gegeven kunnen worden. Het is millimeterwerk. We weten allemaal hoe gevoelig een paard is.

In de winter van 2008 heb ik een weekend Branderup bijgewoond. Vanaf toen was ik verkocht. En ga dan maar eens zoeken naar een instructeur. Daarbij zijn er ook nog verschillende 'stromingen' binnen de klassieke rijkunst. Bijv. de legerete van Philippe Karl en zo ook Branderup. Hij noemt het ook 'academische' rijkunst. Dat gaat nog wat verder dan de klassieke. Hij is wat extremer. Prima hoor, zolang het paardvriendelijk blijft.

Natuurlijk was te verwachten dat bit- en spoorgebruik op dit forum aan de kaak zou worden gesteld. Terecht hoor! Maar het zijn toch echt de handen en benen van de ruiter die deze attributen tot martelwerktuigen maken. Nou, ik heb zogenaamde NH-aanhangers aan de teugels of leidtouw zien hengsten. Schandalig gewoon. De paarden probeerden gewoon met hun hoofd de pijnlijke inwerkingen te ontwijken. Bitloos is absoluut niet het synoniem van pijnloos. En dan maar roepen dat bitloos zo paardvriendelijk is. Zo zwart/wit is het niet.

In 2 maanden tijd zie ik mijn paard groeien. Ze beweegt anders. Iedere maand de osteopaat vanwege rugproblemen is verleden tijd. Ze groeit ook psychisch daardoor. Gaat nooit meer onderuit. En vanaf juni ga ik met een gerust hart een sterk paard berijden. Onze clicker- en nh-spellen zijn uitgebreid met gymnastiseren met kaptoom en aan de longe. En ze vindt alles even leuk.

Eddy, ik wens je veel plezier.

Oke, bitloos lederen hoofdstel ... helemaal mee eens. Niet te vergelijken. Maar ik bedoelde een touwhalster. Daarin was ik niet duidelijk. Sorry. Heel scherpe inwerking hoor. Ook een hackemore. Rampzalig gewoon toen ik dat zag. Daar ben ik destijds behoorlijk van geschrokken.

Tijdens dat weekend vertelde Branderup dat een van zijn Zweedse leerlingen dezelfde hogeschool oefeningen doet met haar paard als hij, met een groot verschil ... zij rijdt ze met halsring. Dat is nog eens wat om naar toe te werken.