Anita schreef op donderdag 1 maart 2007, 18:00:


Maar dan ook meteen weer jammer dat er niet de kennis is om hoefbevangenheid niet meer als een dodelijk iets te zien

Piet

Ik kan alleen maar zeggen dat ik zeker NIET zal laten om mijn paardje eens goed te laten rondcrossen en rollen in de piste!
Wat kan ze daar nu in godsnaam mis mee doen?
Nu ja, ik moet eerlijk zeggen dat ik er persoonlijk nog nooit commentaar op heb gekregen als ik haar daar laat rondlopen... Dus wat mij betreft, is er op dat vlak geen probleem waar Una zit.
Maar inderdaad, hoe sneller ik haar hier thuis heb, hoe meer ruimte en vrijheid ze zal hebben. En die verdient ze!

Groetjes Nele

Ben net terug van Una... Het ging héél goed! Wééral!!
DANK U PIET EN EVA!!!
Ik heb inderdaad de opbouw gedaan van de oefeningen die Eva hierboven beschreven heeft.
Ben daar eigenlijk al sinds vorige week mee bezig. Maar vandaag mocht ik net iets verder gaan.
Ik heb Una welgeteld 6 tellen, uitvoerig mogen masseren tussen haar oren!
Het heeft uiteindelijk 45 min geduurt voor ze mij toeliet dat ik haar daar mocht aaien. Plots besefte ze precies dat het helemaal niet erg is als ik haar daar aai en aanraak. Ik mocht zelfs op den duur onmiddellijk mijn hand naar die plek brengen, en hoefde niet meer van onderaan haar manenkam 'op te bouwen'! Goed hé?
Stilletjes aan, begint ze het te vertrouwen. Morgen ga ik terug dezelfde oefening doen. Aan haar oren mag ik nog niet komen. Dat wil ik nu ook nog niet forceren. Ik denk dat ik wel zal merken als ze daar klaar voor is.
Maar vindt het al een hele prestatie van haar, dat ze mij toeliet om haar zo lang, en zo uitvoerig daar te aaien. Ik heb iets mogen doen, waar ze uiteindelijk heel bang voor is. Dus vond het toen het gepaste moment om te stoppen. Niet?
En het hoofdstel? Dat heeft ze vandaag helemaal niet gezien!! Ik was voor 1 keer eens niet de 'boevrouw'! T was héél plezant!

Groetjes Nele en Una