Huertecilla schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 10:56:
> Michiel schreef op vrijdag 10 augustus 2007, 10:25:
>
>> het enige wat ontbreekt is inzicht.
>>
>
> Oei Michiel. Lastige dat. Je weet niet wat je niet weet. Jij
> niet, ik niet.
Niet zo héél lastig, zelfs niet als ik het volkomen met je eens ben dat er altijd meer is.
Als het echter zo is dat een significant deel van de paardenhouderij, waaronder veel professionelen, qua inzicht zelfs op de bio industriële intensieve veehouderij achterloopt mag je toch wel eens achter je oren gaan krabben nmm.
> Ik vind dat er ook hier en op de zustersite heel veel inzicht
> ontbreekt doordat er door vergrootglazen gekeken wordt.
> Ikzelf echter weet ook niet wat ik niet weet. Ik weet zeker dat
> mijn inzicht nog eindeloos zál veranderen.
> Je raakt hiermee een belangrijk punt waarom ik vind dat een
> hoefpersoon meer dan één methode van één benadering moet
> beheersen. Inzicht is niet absoluut. Hoe minder je weet hoe
> absoluter het líjkt. Dat is waarom een Natuurlijk Bekapper best
> kan willen alleen die methode te doén doch veel meer moet
> weten.
Nu wil ik geen "hoefpersoon" zijn maar jij zou toch moeten weten uit de info die ik over de jaren hier op PN/HN heb verstrekt dat ik op een haar na hoefsmid zou zijn geworden en nog steeds de kennis om dito welk ijzer uit de rechte staaf te smeden wel heb al ontbreekt de oefening.
Ik hou hierbij stug vol dat het niet uit maakt want beslaan heeft te maken met gevolgen. Wat uitmaakt nmm is inzicht omtrent oorzaken; dat is mijn studieveld.
> Dat is bijvorbeeld waarom ik ook dat eens door mij op PN als
> link gegeven Anky/KWPN-boek gekocht heb en echt aandachtige
> gelezen heb. Waarom ik het aan Nancy Nicholson gestuurd heb.
> Perspectief.
>
> @Egon
> 'Uitzichtloos lijden' lijkt helder doch is erg flexibel.
Nee hoor, uitzichtloos is een lijden dat tot de dood duurt. Voor mensen is daar het eufenisme "euthanasie" voor uitgevonden, andere dieren worden gewoon vermoord door een slager of doodgeschoten door een boswachter, etc.
Wel flexibel zijn de mate van lijden en de beoordeling daarvan. Pijn en derving van levensvreugde kunnen daar o.a. deel van uitmaken.
> Een trektocht door de spaanse bergen op een NL kleistamper
> wordt dan ineens 'acceptabel' want er is uitzicht. Zelfs
> letterlijk.
>
> Lijden is al helemaal lastig.
Het gaat niet om lijden maar om uitzichtloos-lijden. Is echt heel iets anders.
> Lijdt een paard zonder pijn op ijzers op stal wel
Gezien de aangetoonde berg contra-indicatieven denk ik dat je gedurige opstalling zoals in de gebruikelijke isoleercel (box/stand) gerust onder lijden mag rangschikken zelfs als fysieke pijn niet optreedt.
Wanneer zelfs de wil in het beheer ontbreekt deze situatie te verbeteren is er sprake van uitzichtloosheid ter plaatse en komt wat mij betreft bedrijfsbeëindiging in zicht. Volgens de wetgever nu eindelijk zo zoetjesaan ook.
> en een paard waar de ijzers onderuit gehaald
> zijn en dat van de pijn met de pootjes omhoog in de wei ligt
> niet?
> Is een leven lang met het ruitergewicht overbelasten van een
> rijpaard niet zowel lijden als uitzichtloos?
Ja, omdat je het woord overbelasten gebruikt.
Belasten, zonder "over", is een onlosmakelijk deel van leven.
Wanneer je vindt dat ruitergewicht per definitie overbelast snap ik niet wat jij nog op een paard doet. Vanaf het moment dat jij me weet te overtuigen dat dit werkelijk zo is stop ik er gegarandeerd mee. Dat heb ik je al eens eerder geschreven.
Ik denk dat ruitergewicht, zoals zoveel zaken, overbelastend kán zijn. Daar heb ik in praktijk genoeg voorbeelden van gezien. Anderzijds echter ook veel nmm niet mis te interpreteren plezier van zowel paard als ruiter, dus.....
> Voor een paard is uitzichtloos hierbij heel anders dan voor de
> mens omdat het een ander tijdsbesef heeft.
Hoe weet je dat?
Blabla! , Egon
Reinforcement is a contingency - Bob Bailey
Warboel
