Dankjulliewel allemaal voor jullie reacties!

Ik lees het hoofdstuk nog even af in het boek paardnatuurlijk en dan ga ik Welia overzetten op een natuurlijk dieet!

Haha, prima!

Een jaar later... Sorry! Ik bedacht me op eens dat ik hier natuurlijk wel wat over bietenpulp kon vinden en besefte toen dat ik ooit had beloofd een update te geven. :)

Ik durfde het toch niet aan vorig jaar. Van het voorjaar wou ik haar overschakelen zodra ze op een wei stond met nieuw gras, maar dat duurde me toch lang! We hadden net pech elke keer met het weer... Net de wei waar zij met haar kudde op stond. Maar goed... Tijdens mijn eindeloze gewacht heeft ze koliek gekregen. De dierenarts is er 4 keer in 3 dagen bij geweest. De dierenartsen zeiden allebei dat Welia niet zo dun hoorde te zijn terwijl ze zo veel voer kreeg ( en niet bereden word ) en raadden allebei aan om haar 24/7 op wei te zetten, zonder haar krachtvoer te geven. Eindelijk na dat drama durfde ik het aan. Ze heeft eerst met een vriendje gestaan die ze al kende om even bij te komen. Daarna heeft ze een poosje met 2 paarden uit haar nieuwe kudde apart gestaan, en daarna is ze samen met 1 van die paarden in haar nieuwe kudde gezet die 24/7 buiten staat. Het lijkt alsof het heel soepel gegaan is allemaal wat een pak van mijn hart is. Welia kan zich enorm druk maken tijdens veranderingen.

Helaas loop ik nu tegen het probleem aan met Welia waar ik al zo enorm bang voor was vorig jaar: Ze is veel te dun. Het is echt vel over been. Haar ribben waren sowieso al goed te zien maar nu is ze echt ingevallen. Papa heeft nu een zak bietenpulp gehaald bij de molen en dat ga ik nu bijvoeren in de hoop dat ze weer wat aankomt. Ik moet er wel bij zeggen dat ze de laatste 2 maanden geen hooi heeft gehad, maar op deze nieuwe wei krijgen ze wel hooi bijgevoerd ondanks dat er toch nog wel gras staat. Verder heeft de dierenarts een bloedonderzoek gedaan toen met de koliek dus daar zit de reden niet van het zo dun blijven. Wellicht heeft ze een maagzweer? Ze is echt te dun nu... Er moet wat vet op de botten voor we de winter in gaan.

Het is een heel verhaal... Ik kan me toch zo'n zorgen maken over mijn meisje.

Tips zijn altijd welkom!

Ik was een paar dagen weg geweest en het lijkt alsof het extreme er al iets van af is. Maar ze hebben ook flink doorgegeten van het hooi! Ik week de bietenpulp goed. Nu moet madame het nog willen eten. Morgen zal ik er wat wortel en appel stukjes doorheen doen en kijken of ze het dan wil...

Ze moet weer een keer naar de tandarts dat is al weer even geleden maar ik zie haar verder geen moeite hebben met het hooi eten of met de brokken die ze eerst kreeg. Het is wel altijd moeilijk voor de tandarts om haar te behandelen, ze werkt niet goed mee. Daar word het ook altijd wat moeilijk van voor hun.

De dierenarts dacht niet dat ze wormen had... Ze word ook goed ontwormd. Ze komt al zo moeilijk aan vanaf dat ik haar kreeg 4 jaar geleden. Maar het is ook zo'n streskipje.

Hmm... Volgens mij heeft hij haar mest nagekeken en zei hij dat hij de klachten niet bij wormen vond passen. Ik heb wel eens eerder een dierenarts laten komen omdat ze aan de dunne kant bleef en een slechte vacht had maar die dacht dat toen ook al niet.

Curcuma is een goede. Dankjewel. :)

Toen is trouwens een vitamine poedertje voorgeschreven met niet alleen gigantisch veel suiker maar ook nog eens dierlijke bestandsdelen ><

Wat enorm fijn voor je!

Christel: Dankjewel! Ik zal het eens proberen.

Ilona Kooistra schreef op woensdag 17 augustus 2011, 22:13:


Het lijkt me dat die kans echt enorm klein is. Ze is zooooo bang voor schapen en heeft er ook geen direct contact mee gehad zo lang ik haar heb. Éen weide waar ze eventjes op stond grenst wel aan de weide waar soms schapen op staan maar niet toen zij er stond, en ze drinkt niet uit een sloot. Verder is ze altijd al aan de dunne kant geweest en heeft ze pas een maand geleden op die weide gestaan. De dierenarts heeft ook naar haar slijmvliezen gekeken en die waren niet geel of bleek. 2 jaar geleden had ze de klachten ook al en heeft ze een keer een endoscopie gehad waar een maagzweer te zien was, maar niet deze wormpjes. Het kan misschien wel maar de kans lijkt me heel klein.

Het probleem is een beetje dat ze dit dus al 4 jaar lang heeft. Ze is het grootste gedeelte van die tijd aan de dunne kant geweest terwijl ze krachtvoer kreeg maar haast geen arbeid, en vaak een doffe vacht zeker in de overgang van zomer naar winter en andersom. Ik heb hier dus al wel eens de dierenarts voor laten komen maar die schrijft gewoon een vitamine poedertje voor... wat op korte termijn ook helpt! ( Ik word er wel eens moe van want elk jaar tijdens de overgangen vertellen mensen mij dat ik de dierenarts moet laten komen want Welia ziet er niet goed uit. Maar elk jaar gaat het hetzelfde en als ik haar een vitamine poedertje bij geef glanst ze na een maand of 2 weer als een parel. )

Ik vermoed zelf dat ze heel gevoelig is ( en dat is ze! ) ook voor voer en dat ze na een jaar zonder krachtvoer enorm op gaat knappen. Maar haar nu zo dun zien is geen pretje.

Hopelijk eet ze vandaag de pulp!

De dierenarts toen dacht dat het weg zou gaan omdat ze veel meer op wei zou komen en veel meer ruwvoer zou krijgen aangezien ik toen op het punt stond om haar te verhuizen.

Nu dachten de dierenartsen idd weer aan een maagzweer en ze zeide allebei dat het met 24 uur per dag op wei + verwijdering van krachtvoer uit het dieet wel over zou gaan.... Is dat niet zo dan?

Hmmmm.... Goed. Ik denk dat ik haar de bietenpulp ga geven ( rustig opbouwen ) met curcuma erdoorheen, en dan hier dat supplement koop en dat er bij geef.

Ilona: Ze heeft inderdaad in een hele onrustige kudde gestaan maar de paarden waar ze nu bij staat ( die allemaal dus buiten blijven 's nachts ) zijn veel rustiger.

Dankjulliewel allemaal voor alle hulp!

Ik haal dus Christel en Ilona door de war... Oeps! Sorry.