Isabel van der Made schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 0:28:


ik ken jouw niet isabel en jij ken mij niet ik heb geen oordeel over hoe jij bezig bent met jouw paarden. ik vind nu we toch persoonlijk gaan worden dat je iet wat ongenuanceerd reageerd. Ik wil je graag uitnodigen om zelf te komen beoordelen of ik wel of niet mijn paarden mishandel en hoe diep dat kontakt dan eigenlijk wel is. zoals alles is eigen ervaring wat de reakties kleurd het spijt me voor jou dat jij nog al wat mishandeling op je pad bent tegengekomen dat zou ik iedereen willen besparen, ik denk niet dat het eerlijk is om dat mij ook te betichten zonder dat je dat zelf heb beoordeeld. voor mezelf ik denk bij alles wat ik doe de voor en de nadelen en kies dan de weg ,ik heb geprobeerd uit te leggen dat het een keuze is tussen twee kwaden, ik realiseer me, dat ik mij iedere keer weer schuldig voel bij praam gebruik vooral als het om schoonheidsidealen gaat daar heb ik al langer geleden voor besloten dat ik dat niet wil, ook niet bij hoefsmid oid alleen heel soms als het mijns inziens de beste optie is. Als je vind dat een discussie een spelletje is van wie het laatse woord heeft, kunnen we het er idd beter niet meer over hebben. Praam gebruik is niet iets om luchtig over te doen en dat is ook niet mijn bedoeling geweest.
Ina

jose schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 10:13:


Ok, grote en fundamentele waterscheiding dus:
Nick, José Monique zien het nut van een praam als kalmeringsmiddel voor smid, tandarts, veearts en zelfs wassen.
Ik, Pien, Isabel (o.a.) zien opvoeding als een oplossing hiervoor en een praam als nóódoplossing in situaties waarin álles geoorloofd is.
Aan het verschil ligt een veelomvattend en veelzeggend benaderingsverschil ten grondslag. Het al eerder genoemde verschil tussen dwang en motivatie. Natuurlijk zullen eerstgenoemden het daar niet mee eens zijn maar.... waarom dán die praam als het met voorbereiding en geduld ook kan? Omdat het in die sitiaties op dát moment 'moet'? Dat bedoel ik dus.

van lennep schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 12:43:


Afstraffen is al naar gelang de aard van het paard en de aard van de 'overtreding'
Ik hou als stelregel aan dat ik elk gedrag wat ik niet wil of wat ik als dominant gedrag betitel, (stapje naar mij toe zodat ik moet wijken, kont naar mij toe, oren plat, zwiepen met de staart, bijten, tegen me aan schuren, te opdringering in mijn zakken zitten om lekkers te zoeken etc. noem maar op) bestraf ik. Bij het ene karakter is een licht schrapen van de keel voldoende, bij de ander maakt een ferme tik nog geen indruk. Ik let er altijd op dat er reactie komt op mijn correctie. Je merkt vanzelf wat bij de ene genoeg is of teveel.
Duidelijk zijn bedoel ik mee, als je in het weitje met haar bent en je vind haar gedrag niet meer aardig, dan niet twijfelen van wat moet ik hier mee, maar op die momenten altijd zeker van je zaak blijven en of negeren, of wegjagen, of brullen, of gewoon (bij bijten) een tik verkopen.
Je kunt je dan later wel afvragen of je het goed gedaan hebt en daar evt. van leren. Naar je paard toe altijd zelfverzekerd en duidelijk doorpakken met in ieder geval iets.

Heb ik het goed dat je friezen hebt? Friezen kunnen behoorlijk drammerig en vasthoudend zijn. Er zitten hele sensibele bij, maar mijn ervaring met de drammerts is, is dat die behoorlijk wat kunnen hebben.

Huertecilla schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 13:17:

Ik vind de voorbeelden die genoemd worden (ook door Ina) geen reden om een praam te gebruiken.
Tandarts/veearts-> een verdovend spuitje, maar geen lip in een klem.

Het wassen van het paard mt dwang....daar maak ik niet eens woorden aan vuil.
Neem een barbiepop, dat zou ik nog wel er op willen zeggen.

Dat de boer vroeger zijn grove vingers in de neusgaten/de lip van het paard vast greep en zei "nu geen gelu.l meer".
Zo ging het er vroeger aan toe, het paard was een gebruiksvoorwerp/vervoermiddel.
Maar ik dacht dat de meeste die tijd ook wel voorbij waren.

In ieder geval.......elke dwangsmiddel die gepaard gaat met pijn is in mijn ogen marteltuig.
Als je een paard voor hobby hebt(plezier voor beide) zou dat beneden je waardigheid moeten zijn.

In echte noodgevallen krijg je zo een ding er ook niet op.