Hoi Cindy
Heel lief dat je bezorgt bent en dat bestormen bedoel ik ook heel vreedzaam, helemaal mee eens, met respect en kalmte en heldere duidelijke uitleg, zo stel ik me dat voor. En iedereen die dit wil leren - een kunst op zich - die raad ik aan naar bokt te gaan! Wel aanhoudend info geven, want mensen gaan in het verdedigen van hun standpunt nadenken en het duurd gewoon een tijdje, met aanhoudende argumentatie - hoe vriendelijker hoe effectiever - voor iets een beetje meer geaccepteerd wordt. Het blijft een belangrijk iets, en het gebeurd spontaan ook wel, met al die enthousiaste mensen hier. Je kent me niet, anders zou je dit niet van me denken.

Aan Frans en Ilona voorleggen ???
Ha ha ha dat is humor.

Michiel

Hoi Cindy

Ik begrijp het even niet: elke paard wil altijd meewerken,
behalve als we dingen van hem vragen waar het een hekel
aan heeft. Dus vanwaar die strijd? Misschien kun je het leuker
maken, elk paard heeft zijn eigen voorkeuren en sommige
zijn (gelukkig) zo eigenzinnig dat ze dit erg duidelijk aan je maken.
Mijn vorige paard was ook zo eigenzinnig, door daar rekening mee
te houden, hadden we het bijna altijd leuk samen. En bij een
route conflikt buiten stapte ik ook af, geleide hem in mijn richting
en steeg dan weer op. Dat werkte heel goed, bij er op blijven zitten,
escaleerde de strijd.

Michiel

Cindy B. schreef op donderdag, 23 september 2004, 15:11:


Zou ik ook doen, en dan hem geen lesje leren natuurlijk.
Door kan het ook even niet helpen, en heeft meer aan een
rustige en besliste Cindy die haar leid naar rechts,
de kant die je wou. Simpel en geen probleem hier in je voorbeeld.
Laat anderen maar meppen en de strijd aan gaan,
dat is niet zoals ik met mijn paard omga.
Heb jij dat ook dat je dankbaar bent dat dit dier je overal
heen draagt? Ik wel, ik zie je bij de bekapcursus op 2 nov.
Al heb ik de bevestiging nog niet binnen.

Michiel

Hoi

Sinds drie weken hebben we (mijn dochter en ik) een nieuw paard rijadres, bij een boer met een karrepaard van 20 en een onbeleerd paard van 3 1/2.

Vanmiddag hebben we Curea het oudere paard voor het eerst gezadeld. De boer waarschuwde ons alvast dat Curea bijna niet in de hand te houden is, onder zadel, wil erg snel, twee mensen hadden het enkele keren uit geprobeerd. Voor de kar is ze mak, onder zadel niet. Toen ik bij de stijgbeugels in de buurt kwam, draaide ze als een gek weg. De boer riep ons toe dat we naast een boom op moesten stijgen )

En vanaf hier begint het goede nieuws ... eerst een lesje in netjes stil staan bij het opstijgen ... jullie hebben wel veel geduld riep de boer nog eens en liep twijfelachtig weg. Zijn vrouw begrijpt onze aanpak iets beter, ze heeft een dochter ver weg wonen die free stile doet met haar paard. Dus die bleef toekijken vanuit de woonkamer. Wat we deden was simpel, klikken (Yessen) en belonen voor elk moment dat ze stil stond, eerst met druk op de stijgbeugel, later een voet, later staan, en tot slot het opstijgen. Tussen door namen we twee keer een paar minuten pauze, om het te laten bezinken. En na ongeveer 30 minuten waren Tessel en ik enkele keren in en uit het zadel geweest met een stil staand paard!

Als dit niet lukt dacht ik toen we bezig waren, denkt de boer dat we ongeschikt zijn voor het berijden van zijn paarden. Altijd kwamen er mensen bij zijn paarden die er direct op vlogen en wij lopen nu al voor de derde week te wandelen aan een touwtje Dat half uurtje oefenen met stilstaan scheelt wel een paardeleven met ergernis. "Ze konden Curea nooit houden, jullie doen toch wel een bit in"? "Nee dat doen we niet .. leg ik dan uit, "er is altijd hard getrokken aan dat bit en Curea zal veel beter luisteren als we rijden op het halster". Dus nu wat rond gestapt en Curea de teugel hulpen aan het halster uitgelegd. En daar gaan we de volgende keer mee verder. Vooral Hooo stop hebben we nu beloont en ze loopt als een hondje achter Tessel of mij aan, makkelijk trainen zo met z'n tweeën! De middag besloten met 2 paarden op een buiten wandeling, voor het verkeersmak maken van het jonge paard en het oudere kan binnenkort mee onder zadel.

Michiel

Gabrielle schreef op zondag, 26 september 2004, 20:08:


Hoi Gabrielle
Een erg goede reden zou zijn, dat jullie paard een maatje nodig heeft! 1 paard in de wei is dieren mishandeling, zo alleeen staat je paard dan. Dus die schimmel welsh kan een goed maatje zijn!

Een andere goede reden is, dat je eindelijk samen met je zus, vader of moeder ook eens een buitenrit kan maken. Dat is zo leuk met twee paarden! En samen oefenen in de bak, met twee paarden dat is ook net zo leuk als alleen, misschien wel leuker.

En een eigen paard waar je je hele hart in kan leggen is gewoon heel goed voor jou, succes met je Silver!

Michiel

De Weerdt Nicole schreef op Mon, 27 Sep 2004 08:38:29:


Het is maar net wat je leest in haar korte berichtje.
Ik lees er in, dat er 1 paard is, waar ze met zijn vieren op rijden.
(zus, moeder en vader) Een eigen pony is dan een uitkomst.

Bovendien vraagt ze helemaal niet om redenen om géén pony aan te schaffen, ze vraagt om redenen om er wél een aan te schaffen, ouders heeft ze zelf al daar heeft ze mij niet voor nodig. Vandaar mijn ondersteunende mail naar haar.

En ja hoor al die argumenten en bezwaren zijn oook waar ... onder bepaalde omstandigheden, eigenlijk weten we gewoon te weinig om een afkeurende reactie te geven. Op haar website staat dat er thuis een Oldenburgse hengst hebben, en dat ze helemaal gek van dieren is, en helemaal op een diervriendelijke manier natuurlijk.

Michiel

sannie schreef op maandag, 27 september 2004, 10:04:


Hoi Sannie dat afbouwen van het clicken en een wortelschijfje geven, gaat vanzelf, alles wat Gallant kan en vanzelfsprekend uitvoert, dat wordt niet meer beloont en daar hoef je niet meer voor te clicken. Er zijn echter steeds nieuwe dingen die het ontwikkelen waard zijn en dat blijft klik-beloon. Anders laat je de kracht van voerbelonen liggen. Mijn dochter en ik dragen beide altijd een klein heuptasje met de wortelstrukjes erin. En wat we overhouden gaat fris gewassen ons eigen eten in. Ik ben blij dat er nu een parelli fan is die het combineert met clickeren!! Er is wel een Engelstalige emailgroup van Parelli-clickeraars en in het NL taalgebied zie je het nog erg weinig.

Met clicken hoef je de fases nauwelijks meer te verhogen, rust als beloning komt wat lager op de schaal van matig tot hoge beloningen. En je hebt nu een welbewust geluid (welke?) op iets goeds te markeren.

Piet heeft de afspraak dat elke klik beloont wordt met voer. Inge Teblick en ik niet, wij gaan van heel klein tot heel groot met onze beloningen. Piet ook trouwens hij heeft alleen de gewoonte dat klik ook voer is. Beide is mogelijk. Vóór (en soms ook ná) de klik komt: jaaa, goed zo, mooi. Mijn "yes" gaat van klein tot groot :
yes,
Yes,
YES,
,
YES -
En bij de kleine yes geef ik geen voerbeloning, mijn paard weet toch dat ik het ok was. Bij de dubbele YES - hoort op zijn minst drie keer een wortel schijfje en/of een pepermuntje er achter aan.

Michiel

sannie schreef op dinsdag, 28 september 2004, 13:39:


Hoi Sannie ik doe geen Parelli hoor, ik clicker alleen maar om lekkere buitenritten te kunnen maken. Zoals ik Frans begrijp doet hij met veel plezier Parelli. Prima voor hem, de combinatie van clickeren en parelli is echt wel mogelijk, volgens mij. We zouden het Pat moeten vragen? Volgens Alexandra Kurland kan het prima.


Dat probleem zie ik ook niet.


Ja en het achterwaards gaan gebeurd nu zonder tegenzin, gewoon omdat Galand het actief graag wil doen, niet om iets te vermijden.


Mijn vorige bijrijd-paard deed absoluut niets graag ( en wel zéér traag) als er druk bij kwam, dat was de beste manier om hem op slot en tegendraads te krijgen, zulke paarden hebben een zachte benadering nodig en geen MEGA druk, want dan kom je daar op uit. En of het paard daarmee ongeschuikt is voor het parelli programma, dat denk ik niet, een ongeschikt paard voor Frans dat denk ik wel. Overigens is er heel weinig druk nodig, als een paard een wat ander karakter heeft, en dan werkt de Parelli methode prima zonder clickeren.

Egon zie:
http://groups.yahoo.com/group/PNHclickers/

Groetjes, Michiel

Ingrid den Ouden schreef op maandag, 27 september 2004, 21:46:


Wildroosters? Van die ronde stangen kun je daarover heen lopen met je paard? Of bedoel je wat anders?
Ik dacht altijd dat ik mijn paard moet leren springen om die hindernis te nemen?

Michiel

Piet schreef op dinsdag, 28 september 2004, 17:30:


Mooi Piet! Het samen naar de zin hebben en door de wereld trekken, dat is super. Zover ben ik nog niet met mijn nieuwe paarden (3 weken net), die zouden alleen terug naar huis gaan in draf, of blijven grazen op de plek van los laten. Bij m'n vorige paard deden we de pauze's wel los, waarbij hij in de buurd bleef. Ik blijf het raar vinden dat honden en kinderen (vanaf 1 jaar) mij wel in de gaten houden en meekomen en dat paarden dat moeilijker doen. Paarden kenen ook zo goed de weg terug naar huis, en maken daar dan gebruik van. Op onbekend terrein (daar was jij nu ook) zoeken ze veel meer steun en blijven dus gemakkelijker in de buurd. Wat is er mogelijk als de tijd samen werkelijk Quality time is? Heb je die mail wel eens gelezen van Karin Kooimans, van haar spelende ijslanders op bergen zand, met de ruiters meeliftend op hun rug?
Staat in Natpaard in files.

Michiel