Mariss schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 16:02:


Misschien ben ik naief. Misschien neem ik te makkelijk iets van mensen aan. Maar volgens mij geef je hier al aan dat ook jij vindt dat paarden het beste 24 uur op de wei kunnen staan (-een tijdje aandacht natuurlijk).
Toen ik dat ging beseffen (ook ik heb die eyeopener gehad) nam ik me voor dat mijn (toekomstig) paard NOOIT op stal kwam te staan.
Toen ik doorkreeg dat een bit geen middel was om controle over je paard te houden, ben ik bitloos gaan rijden. Toen ik een manier van bekappen vond die beter was voor het paard heb ik daarin een cursus gedaan. etc etc.

Als je een eyeopener hebt gehad, waarom doe je dan toch gauw je ogen weer dicht???

gewoon vriendelijk bedoeld. ik wil niet zitten katten. Maar waarom is zoiets voor mensen nou zo'n grote overgang? waar zit het probleem? zeker als je de mogelijkheid hebt.

jo schreef op dinsdag, 5 oktober 2004, 18:53:


ach ja... het was zomaar een gedachtengang hoor. Ik ben misschien wel wat impulsiever dan anderen. Als ik mn paard zou zien staan rillen, zou ik het er wellicht ook moeilijk mee hebben, maar verkiest hij zijn weide vóór de schuilstal, dan zou ik vanuit gaan dat hij er geen problemen mee heeft.

ik ben er in elk geval achter gekomen, dat paarden houden, lang zo duur niet hoeft te zijn. Heb mn dekens, bandages, hoofdstellen al verkocht en een hoefsmid hoef ik niet te zoeken, holladiejee!
Maar geld wasniet de reden om me aan te melden bij paardnatuurlijk hoor. Dat was gewoon iets wat ik me onlangs realiseerde. Fijne bijkomstigheid zeg maar.

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 16:45:


Hoi Ingrid.
tja, zoals al gezegd op het yahooforum (ja ik volg alles, maar wel op de achtergrond, schaam ) ligt het denk ik echt aan je intentie. Wat straal je uit.

Dat je paardje het je kwalijk neemt dat je je strategie verandert, dat begrijpen we denk ik allebei.
Ik weet eigenlijk niet goed te zeggen of deze verandering je relatie goed zal doen of juist niet. Aan de ene kant kan een beetje respect voor jou van Isabella geen kwaad. Je bent toch geen wandelende snoepzak, krabpaal en noem maar op. in een kudde zou een paard en ander paard, ook zijn maatje, nooit zo misbruiken, denk ik.
Aan de andere kant doe je, volgens Isabella, haar nu groot onrecht aan. Paarden zijn wel vergevingsgezind geloof ik, maar of het je relatie ten goede komt. Ze snap je nu gewoon niet meer. logisch ook.

Mijn ervaring is dat sommige paarden minder geschikt zijn voor een bepaalde NH-methode als anderen. Ik heb met Parelli hele goede ervaringen, maar met mijn huidige verzorgpaard gaat het helemaal niet zo goed. Binnenkort komt Calippo (noem haar even bij haar schuilnaam voor de zekerheid) eens bij me langs om te kijken waar het precies fout gaat.
Misschien is het voor jou ook wel goed als je iemand erbij vraagt, zoals je instructrice.
Als ik hoor dat je je indruk op Iwan al na 1 les hebt "verziekt". Dat bedoel ik niet lullig, maar in plaats van partner ben je binnen een week Iwans snoepzak geworden. Dan wordt het denk ik toch tijd om na te denken. Misschien kun je Isabella niet meer veranderen. maar misschien wel bij paarden die je in de toekomst zult tegenkomen.

groetjes! sandra

Ingrid den Ouden schreef op woensdag, 6 oktober 2004, 17:08:

Volgens die

hmm ingrid... niet zo fair van je.
op een ander forum las ik deze week nog dat je de vrouw in kwestie uitnodigt om nog eens langs te komen.

beetje dubbel vind ik, want hier beschrijf je haar alsof je het niet met haar eens bent, en alsof ze hartstikke ruw met paarden is. Toevallig weet ik weet wie het is en weet ik ook dat dat helemaal niet zo is.

sorry, moest dat wel even kwijt.

Ohoh, ingrid...
niet boos of bang zijn... ik snap hem nu. 't is al goed . je snapt waarschijnlijk wel mn verwarring.
Nu terug naar jouw discussie.

hoi.
heel simpel. je stapt op je paard en rijd weg. natuurlijk ga je pas buiten de bak rijden als je paard in de bak goed luistert naar de hulpen.
Je leert je paard vanaf de grond dat hij moet wijken voor druk. Stel dat je met touwhalster rijdt dan moet hij dus wijken voor druk op zijn hoofd, naar links of rechts. ik neem aan dat hij dat al kan?
als je nu gaat sturen naar links bv, kun je in het begin eerst heel overdreven naar links kijken, dan je linkerarm uitsteken (alsof je op de fiets zit) en als je het goed van de grond hebt voorbereid zul je op deze manier weinig problemen ondervinden denk ik.
verder is het belangrijk niet meteen teveel druk te willen gebruiken, en als je niets van je paard vraagt, ook de teugels lang te houden.
verder gewoon rijden met gewichtshulpen die je gewend bent en de teugels als hulpondersteuning te gebruiken (zolang nodig)

groetjes!

sandra

Wat fijn Pien dat je zulke vooruitgangen boekt op alle vlakken.
Wat houdt de alexandertechniek precies in? Ik ben er wel heel erg benieuwd naar.

Groetjes! sandra

Nick Altena schreef op woensdag, 13 oktober 2004, 21:30:

ik vind Marianne (beestje mag toch zeker wel bij de naam genoemd worden?) behoorlijk veel lef hebben. om niet te zeggen arrogantie. Ze heeft vaak hele goede adviezen gegeven, was echt een aanwinst voor de site (ik heb haar notabene ooit zelf hier naartoe gehaald). Dat ze zo 2 kanten laat zien. vreemd hoor.

josien schreef op maandag, 18 oktober 2004, 22:35:
Het paadr gebruikt altijd zijn lichaam om

Oeps, ik voel me nu wel heel onPN eigenlijk, terwijl ik toch zo mijn best doe. Galand heeft vaak last van vreselijke vreetbuien tijdens buitenritten. Afgelopen zaterdag probeerde ik hem kwa richting even min of meer vrijheid te geven. Gevolg: we belandden samen in een greppel met water, Galand ging vervolgens op zijn knieen vanwege de drassige grond en ging daarna rennen van graspol naar graspol. leuk hoor die vrijheid, maar als ik hieraan toegeef kom ik niet verder dan het eerst veldje gras, tot dit is opgegeten.

Als ik vervolgens vriendelijk te kennen geef dat ik toch graag iets verder wil dan deze eerste heerlijke graspol dan zegt Galand: ok ik zie 3 meter verderop ook een lekker stukkie hoor....

Parelliërs noemen dit waarschijnlijk een respect- of dominantieprobleem. Hoe noemen jullie zoiets? en hoe lossen jullie zoiets op met die vrijheid?

ik ben benieuwd of jullie nog nieuwe ideeën kunnen opbrengen die volgens jullie paardvriendelijker zijn dan mijn methode van het verhogen van druk.

Coralie schreef op Tue, 19 Oct 2004 22:52:52:


als ik in de wei oefen reageert Galand perfect op mn houding en op het wijken voor druk. maar zodra ik de wei uitga is dat over en sleurt hij mij van de ene graspol naar de volgende. Ik geloof dat jouw manier dan nauwelijks zal werken want hij neemt me gewoon mee.
hoe sta jij niet toe dat zij haar plan uit gaat voeren?

ebby schreef op woensdag, 20 oktober 2004, 15:58:

Klinkt allemaal prachtig. Misschien moet ik mijn wederhelft in de paardenwereld nog tegenkomen. Toch beslis ik nog steeds waar ik heen wil. toch maak ik uit of er gegaloppeerd wordt of niet. Galand wil zo snel mogelijk terug naar huis. Brr, ik moet er even niet aan denken wat er gebeurd als ik Galand het tempo laat bepalen. Natuurlijk denk ik na over de achterliggende reden. Deze ligt waarschijnlijk bij het wederzijdsvertrouwen, maar ook bij het feit dat ik geen paard ben. Misschien wil galand mij nog wel zien als kuddemaatje, maar ik ben geen paard. en helaas, ik wordt ook geen paard.
Als het aan Galand lag bleven we op de wei hoor.
Ik probeer wel met hem mee te denken. ik laat hem zijn route bepalen tussen obstakels door en zo. hij mag plassen omzeilen, hindernissen als boomstammen ook. Maar hij mag van mij niet terug en ook niet ongevraagd stilstaan of versnellen in gang (hij mag wel harder draven of zo). En natuurlijk, als Galand zijn dag niet hebt ben ik echt niet van plan hem lastig te vallen. Maar als er niets aan de hand is mag ik toch zeker wel bepalen waar we heen gaan. Tja misschien denk ik meer als "leider". Ik zie daar geen kwaad in. Jullie zeker wel... Ik ben nog bezig een band op te bouwen en ben nog lang niet zover als ik zou willen zijn. Maar met een ander paard had ik wel een hele goede band "ondanks" dat ik de route en het tempo bepaalde.

Is dat zo? of denk je dat alleen maar. Is het echt Stella's wens om de wei achter zich te laten en met jouw te draven en te galopperen? Of is het haar wens omdat ze weet dat jij het van haar wil?

ebby schreef op vrijdag, 22 oktober 2004, 18:10:

Hoi Ebby.
sorry, had je berichtje helemaal over het hoofd gezien in de drukte
Ik ben met Galand nu zo'n 3 maanden bezig. Het vertrouwen in de wei is goed te noemen. Galand volgt me nu los overal en houdt netjes afstand. Helaas is zijn humeur (tenminste zo lijkt het) niet geweldig te noemen. Zijn oren staan constant naar achteren.

Niet alle paarden zullen
Ik denk inderdaad dat galand wel een beetje zo'n paard is. Maar hij heeft geen steun nodig om de richting te bepalen...

Ik rijd Galand niet vaak. Ik kan helaas maar 2 keer per week komen. op zich lijkt dit een goede regelmaat voor Galand te zijn. Hij heeft zo de tijd het geleerde te verwerken en ondanks dat ik er niet vaak ben lijkt hij wel blij te zijn als ik kom. vrijdags ga ik meestal alleen grondwerk doen en een beetje freestyle rijden. zaterdags gaan we als het goed weer is de hei op. Tot nu toe steeds een kort rondje omdat de terugweg altijd een beetje te snel gaat en ik liever een "korte" terugweg heb...
Ik moet zeggen dat het tempo al een stuk beter gaat. Maar nog steeds wil Galand naar huis onderweg...

Natasja Cornelissen schreef op dinsdag, 2 november 2004, 8:15:


als dat de rede is van haar gedribbel is misschien het spelletje "haasje over" een idee. de een gaat stappen, de ander draaft door tot 50 meter verderop en gaat dan pas stappen. Zodra deze is gaan stappen, draaft de achterste aan, haalt het voorste paard in en gaat dan 50m verderop stappen, en zo verder. Zo leer je een paard dat eventje achterblijven niet erg is. Dit spelletje kunnen je natuurlijk uitbouwen tot galop he.

groeten

sannie

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 2 november 2004, 13:52:


Op de Cursus van Frans werd gezegd dat het paard juist eerst moet landen op de hiel en dan pas op de toon moet "afwikkelen" Dus van achter naar voren. Hierop baseer je ook je manier van bekappen min of meer.
Het lijkt me ook een logische beweging. Ik vond de vergelijking van Nick WEL opgaan. Het landen op de hiel heeft denk ik een remmende werking, het afzetten op de toon een versnellende werking, zodat het paard zichzelf in balans kan houden. Gaan wij op onze tenen lopen dan gaan wij toch ook vanzelf steeds harder? Lopen wij op onze hiel dan vallen we achterover (gaan we vertragen)
op het draag moment moet de hoef stil komen te staan dus remt hij op de hiel, vervolgens moet hij naar voren en versnelt dus op de toon.
of zit ik hier onzin de bazelen?

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 2 november 2004, 14:14:
even denken hoor. ben ook nog een beginner, maar vind dit wel interessant (met name omdat het paard dat ik bekap op de toon landt)
de zool zou slijtvast moeten zijn. nu was jij het geloof ik die zei dat je paard hele dunne zool was, niet waar?
Maar stel dat de zool wel goed dik en slijtvast is. Dan zou je ervoor moeten zorgen dat je de hoefwand dusdanig afrondt dat hij niet of weinig hoeft te dragen, zelfs voor de kar. Misschien dmv een zgn opzet?