richard schreef op maandag, 11 oktober 2004, 14:40:


Qua onderhoud zijn Shetjes wellicht 'makkelijk' - ik doelde echter op het feit dat de Shet vaak ten onrechte als 'kinderpony' ( en dus 'makkelijk') gezien wordt - het temperament en karakter van die kleintjes is zeker niet 'makkelijk'!! :))

Vreemd van die paardenopvang - bij ons in de buurt mogen ze ( en lopen ze) veelal blootsvoets. Maar wel met de nodige zorg want het 'zomaar' van de ijzers afhalen van een paard dat soms al 20 jaar of meer op hoefijzers loopt, is ook niet altijd verstandig!

Maar wie weet kun je via de bekende kanalen ( Marktplaats oid) een stalmaatje voor Yola vinden?

Groet, Marianne

e m kraak schreef op maandag, 11 oktober 2004, 14:44:


Zou de vraag niet eerder moeten zijn of het paard er wat mee kan? Want in beide redenaties kleeft m.i. nog teveel de menselijke norm en perceptie van leren.. wat is 'eigen initiatief' en 'meedenken' voor een paard ( vandaar mijn vraag over de leid-hengst). Onderzoek leert toch dat paarden over het algemeen niet erg hoog scoren op de ladder van het bedenken van oplossingen (de labyrinth-test bv) en de in onze ogen geslaagde acties zijn vaak 'instinct-matig'...?

Groet. M.

Spirithorses schreef op maandag, 11 oktober 2004, 23:32:


AT houdt zich toch niet bezig met het bewegingsapparaat van het paard? Wel met de ruiter, waardoor het paard uiteindelijk ook beter kan funktioneren. Als dressuurruiter verbaas ik me erover hoe weinig bekend deze technieken kennelijk zijn - de zit, de balans, de ademhalingstechnieken - het zijn toch allemaal zaken om tot beter rijden te komen en je paard niet in de weg te zitten, verkeerd te belasten en scheef te rijden..?
Het Centered Riding systeem (Swift) is ook gebaseerd op AT ( tenslotte is Mw Swift met scoliosis geboren en heeft derhalve die techniek gebruikt om te 'leren rijden', later verfijnd naar Centered Riding). Zo zijn er ook nog de Ceasar-technieken, Mensendieck en, speciaal voor vrouwen de technieken van Mary Midkiff.

M.

T de Bakker schreef op maandag, 11 oktober 2004, 17:52:


Openbrekende hoefzweer misschien?

M.

Trudy schreef op dinsdag, 12 oktober 2004, 0:28:


Hoi,

als het idd een hoefzweer is, dan 'lost het zich' meestal vanzelf op als deze zich ( soms via de kroonrand) openbreekt. Er kan dus wel wat narigheid uitkomen ( pus etc) en ik zou proberen dat plekje dan ook schoon te houden met bv wat betadine. Als een hoefzweer uiteindelijk doorgebroken is, dan zou je zeker verlichting van de pijn moeten zien en zou je paard binnen een paar dagen wel weer beter moeten lopen. Hou het wel goed in de gaten want het kan natuurlijk ook wat anders zijn zoals een ontsteking van de zoollederhuid
(pododermitis)- je schreef dat je merrie 'natuurlijk bekapt' is, stond ze daarvoor op ijzer? Als er iets van de zool is weggenomen, of als het paard al langdurig op blote voeten staat, dan kan de zool 'wegslijten' (oftwel dunner worden) en uiteindelijk die pododermitis makkelijker ontstaan. (Een van de redenen dus waarom sommigen het niet zien zitten om het ijzer eraf te halen, vooral als ze veel op 'hard' rijden/lopen). Ook bij pododermitis kan zo'n uitstulping bij de kroonrand ontstaan, dus als er geen verbetering optreedt dan wel even de DA erbij halen!
Groet,

De ingezonden brief in BIT heeft weer het nodige stof doen opwaaien en weer de nodige (aan mij) persoonlijk getinte boze reakties opgeleverd..! Voor wat het waard is, wil ik wel een toelichting geven.
Het oorspronkelijke artikel 'Paardenfluisteraars' in BIT Nr 112 stelde aan de orde dat er tegenwoordig een aantal personen zijn die voor dik geld en ten bate van eigen portomonee, alternatieve omgangsvormen met het paard aanbieden ( o.a. Parelli) en daarmee inspelen op onervarenheid of onkunde van veel hedendaagse paardeneigenaren.
Met die stelling op zich ben ik het niet eens: in mijn ingezonden brief heb ik dan ook vermeld dat ik er geen probleem mee heb dat iemand zijn centen verdiend aan het instrueren van een 'andere manier' om met paarden om te gaan of methodes ontwikkeld die mens en paard op een andere (betere?) wijze bij elkaar kunnen brengen. Ook een site als PN draagt daaraan bij en zal mensen zeker aan het denken zetten over de zin en onzin van de 'traditionele' manier ( voor zover die bestaat).
BIT heeft mijn brief op een aantal punten ingekort en daardoor komt mijn tekst wellicht wat verkeerd aan. Ik heb een vergelijking getrokken met degenen die naar topruiters in bv de dressuur kijken , en het gemak waarmee door hen gereden lijkt te worden, er tallozen zijn die denken dat 'als je een paard maar ik de krul trekt' je er wel bijna bent. En dus een paard nodeloos geweld aandoen. Maar zo is het helaas ook aan de andere zijde: velen zien een Freestyle of Parelli-demonstratie en denken dan ook dat 'als je maar bepaalde bewegingen maakt, je de paardentaal beheerst en het beestje 'naar je hand kunt zetten' . Dat er leermethodes en boeken beschikbaar zijn wil nog niet zeggen dat iemand maar hoeft te lezen en dus de eigenlijke kern dan ook begrijpt..
Het kiezen voor NHS noem ik geen religie.
Maar, waar ik wel moeite mee heb, is het feit dat als men zich uiteindelijk middels verschillende kanalen in, wat we nu maar even gemakshalve NHS noemen, heeft verdiept, er soms precies dezelfde 'starheid van mening' ontstaat als in het wereldje waar men zich van afkeert. Als men eenmaal een bepaalde overtuiging heeft, dan is er kennelijk meteen ook weinig tolerantie of ruimte voor afwijkende meningen, óf respekt voor anderen die (om welke reden dan ook) niet gemotiveerd kunnen of willen worden om andere ideeën aan te nemen.
In die zin heb ik de discussies op o.a. dit forum genoemd - want afgezien van enkele gewone discussies die wel 'normaal' verlopen, springt hier toch wel erg in het oog dat er vaak geruzied wordt en opmerkelijk vaak op de persoon gespeeld wordt. Verhaallijnen als 'Is dit forum nog de moeite waard' en 'Ik word ziek van dit forum' zijn daar recente voorbeelden van: mensen worden beschuldigd van kletspraat, van domheid omdat ze adviezen niet willen overnemen, verkeerde vragen stellen, het 'niveau' van dit forum omlaag halen ... Hoe begrijpelijk sommige uitspraken en ergernissen dan soms ook zijn, naar mijn gevoel zit je dan al gauw in de buurt van intolerantie en onprettige kwalificaties van personen, het gaat dan allang niet meer over 'paarden'. De twee verhaallijnen die ik noem, staan niet op zich: ook in eerdere discussies zijn dergelijke uitingen aan het licht gekomen in de sfeer van "als je niet wil geloven of aanneemt wat ik zeg, dan duvel je maar op" (of zelfs van dit forum verbannen worden) en dat lijkt wat mij betreft dan weer op een soort van religie...met bijbehorende volgelingen.
Als er dan in de buitenwereld de gedachte gaat leven dat het op PN wel erg orthodox toegaat en dat mensen soms niet eens meer vragen durven te stellen omdat ze wellicht 'afgeschoten' worden, dan zijn voornoemde teksten daar toch ook wel debet aan.
Het goede initiatief van Frans en Ilona om de visie van NHS op hun manier 'in de wereld te zetten' en een platform te bieden aan discussies en kennis, wordt daarmee uiteindelijk om zeep geholpen en wordt het een plaats voor slechts gelijkgestemden. Wat mij betreft wordt de 'forumbaby dan inderdaad een monster' en dat zal niet de bedoeling geweest zijn.
Kernpunt van mijn gedachte is dat ook aan de zijde van de 'traditionele' paardenwereld een starre houding is t.o. van de NHS-gedachte en de elementen daarin. Vandaar ook mijn opmerking dat 'men' van beide opvattingen iets zou kunnen leren en dat je niet vanwege 'onbekendheid' met een bepaald fenomeen ( aan de éne of de andere kant) per definitie iets moet afwijzen. In de dressuurwereld b.v. zijn wel wat veranderingen gaande, dankzij een aantal goedwillende roepers in de woestijn. Nu moet het niet zo zijn dat dan aan de NHS-kant het omgekeerde gaat gebeuren en dat dáár de verstarring toeslaat. Zoals de vandaag geplaatste opmerking “ Je wilt nog steeds niet het beste voor je paard” – wat is dat nou voor opmerking?
NHS is voor mij al jarenlang gemeengoed en ik heb diverse elementen eruit omarmd. Ik wil echter ook openstaan voor elementen uit de 'andere' wereld en het goede daaruit behouden en toepassen. Dat is mijn persoonlijke visie en mening.
In de tijd dat ik - bij tijd en wijle- op dit forum aanwezig was, heeft die mening ( en wijze van formuleren) mij allerlei kwalificaties opgeleverd: vals kreng, rooie heks, alwetendheid, arrogantie.... Van mijn kant heb daarentegen nog nooit beweerd dat iemand 'dom' is of 'niet verder doordenkt dan dat hij/zij geleerd heeft'. Woorden die hier regelmatig vallen... Het geeft wel aan hoe er hier gelezen, geschreven en gedacht wordt en helaas... dat kan ik niet altijd volgen of kritiekloos aan voorbij gaan..
Maar goed.... het zij zo - mensen die niet naar elkaar willen luisteren, of personen die hoe dan ook in mijn geschreven woorden slechts een valse ondertoon willen zien.. dat wordt inderdaad een eindeloze discussie. Die ik hiermede dan ook maar beëindig wat mij betreft!
Groet, Marianne

Wij kregen een jaar of drie geleden een Fries hier op stal, een 'kriebelig'paard met afgeschuurde staart en manen. De diagnose was 'staart- en manenexceem', dus werd er gespoten met cortisonen. Ik had niet eerder een SeMe ( = staart- en manenexceem) paard gehad, en hoewel het voor de hand ligt om de dokter op z'n woord te geloven, had ik er tóch geen goed gevoel over. In mijn achterhoofd bleef het idee hangen dat het wellicht iets met voeding te maken zou kunnen hebben; een Fries is immers een paard dat 'schraal' gevoerd moet worden, sommigen lijken wel zelfs van de lucht dik te worden. Dat geldt overigens niet alleen voor Friezen, maar voor andere koudbloedrassen zoals b.v. Fjorden.

Tja, soms blijft het knagen, ook omdat de cortisonen-injecties niet of nauwelijks 'hielpen' en omdat je weet dat die medicatie een zwaar middel is, dat het paard en zijn gezondheid behoorlijk kan belasten. Mijn voorstel was om te gaan 'experimenteren' met het voer: in plaats van de gebruikelijke biks, eens een tijdje over te schakelen op een voer waarin geen haver en geen hoog eiwitpercentage zou zitten. Het werd Havens, müesli zonder Haver. Daarnaast, gewoon hooi of kuil en natuurlijk het gras van de weide. En oh wonder... de ergste rillerigheid verdween!! Als je het in percentages zou willen/kunnen uitdrukken: voor 70% was het schuren voorbij.

Toch moesten we om nieuwe schuuraanvallen te voorkomen, het paard buiten constant onder de vliegendeken houden. Deden we dat niet, dan kon je er op rekenen dat ze gestoken werd door mugjes en dan keerde prompt het heftige schuren weer terug. In principe staat het paard in voorjaar, zomer en herfst dus 'ingepakt' buiten. Nu viel ons op dat het paard, ondanks de vliegendeken, aanrakingen heel moeilijk kon verdragen. Als je je hand op het lichaam legde, 'rilt' ie alsof er een heel bataljon vliegen op neergedaald is. Ook had het paard op hoofd, hals en schoft, kleine, bij elkaar gegroepeerde kale plekjes: een stukje van de huid laat los, daaronder zit de kale huid, wat rozig alsof het een schaafwondje is. Bij de mond en neus laat soms ook de huid los, alsof ze 'vervelt' zoals na zonnebrand. Je ziet dat ook wel bij paarden met een witte huid.
In eerste instantie denk je aan schimmels of parasieten. De behandeling werd daar ook op aangepast: Imaverol en later nog Sebacil. Resultaat: geen!

Nu hebben jullie al het een en ander vernomen over het onderzoek dat Ir. Taal en Drs. van der Hulst gedaan hebben naar de vermoedelijke oorzaak van s.e.m.e.. Ik heb er ook op het PN-Forum al eens over geschreven, en verschillende mensen een kopie van het artikel uit de Paardenkrant over dit onderzoek gestuurd.
Mijn interpretatie van hun gegevens: De conclusies die Taal en Van der Hulst hebben getrokken zijn, kort door de bocht gezegd, dat de oorzaak van s.e.m.e. ligt in stofwisselingsproblemen, o.a. veroorzaakt door stress en een aantal andere factoren. Het cullicoides-mugje, door bijna iedereen als de boosdoener aangewezen, werd niet als oorzaak gezien. Simpelweg omdat in landen waar dit mugje b.v. helemaal niet voorkomt, er tóch wel s.e.m.e. is... Stress is een ruim begrip - een paard kan al als veulen stress ervaren hebben ( scheiding merrie-veulen) maar ook te lang op stal, te weinig bewegen, eenzaamheid, het kan allemaal meewerken om de 'gezondheid' van een paard te ondermijnen. Vatbaar maken voor gezondheids- of in dit geval, stofwisselingsproblemen. Onzin zeg je? Is het je zelf nooit overkomen dat jezelf in een 'psychische dip' zat en dan 'verkouden' werd, of andere kwaaltjes kreeg??

De ‘hoofdoorzaak lijkt echter stofwisselingsproblemen, met als resultaat een minder goed functionerende lever en hepathotoxinen die min of meer vrij spel krijgn in het lichaam. Wat veroorzaakt nu uiteindelijk stofwisselingsproblemen? Jawel hoor, verkeerde voeding!!! Niet alleen te veel eiwit, maar ook suikers ( koolhydraten én glucoses) doen lekker mee. De bacteriën in de darmen horen die stoffen af te breken en om te zetten naar levensstoffen die het paard nodig heeft. Alleen... het huidige voer verstoort een balans die wij eigenlijk niet zien of niet goed begrepen hebben. Ik zal proberen het uit te leggen maar zeg erbij dat ik geen deskundige ben op het gebied van de bio-chemie, dus als de redenatie niet helemaal goed overkomt.. calculeer dat dan ff in!

Vervolg in deel 2
---------------

Deel 2:

Het ‘oorspronkelijke’ paard krijgt zijn voedingsstoffen binnen die bij nodig heeft uit gras, hooi, kruiden en ander ‘ruwvoer’ dat in de natuur beschikbaar is. Maar onze paarden van nu, moeten werken voor de kost en dus geven wij extra’s zoals brokken (biks in allerlei varianten, met en zonder toevoegingen) en als we erg gezond denken te doen de populaire mueslies. Vroeger gaf men geen biks, wel witte en zwarte haver, gerst en maïs.
Voedingsstoffen hebben allemaal een bepaalde 'verterings- en afbraak'snelheid - geef je natuurlijk voedsel ( dat wil zeggen gras, hooi, natuurlijke haver, gerst en ongebroken maïs) dan gaat de darmenfabriek van het paard stap voor stap aan het werk en breekt in bepaalde volgorde de stoffen in het natuurlijke voedsel af en zet deze stoffen om in de 'voeding' die een organisme nodig heeft om te bestaan. Waar gaat het nu fout????
Welnu, volgens de 'deskundigen' gaat het fout met de biks én de mueslies die wij gemakshalve tegenwoordig aan de paarden voeren!!!
Waarom? In het biksbrokje, en de 'ontsloten'granen van de muesli, zitten bepaalde stoffen, zoals suikers (koolhydraten) die metéén opneembaar zijn. Zou je de koolhydraten in b.v. haver voeren op een natuurlijke manier ( dus de onbewerkte, niet fijngemalen of ontsloten korrel), dan zijn de koolhydraten langzamer in het verteringsproces beschikbaar. De natuurlijke volgorde van het verteringsproces wordt dus eigenlijk verstoord... de bacteriën in de darmen werken 'over-time', scheidden méér gifstoffen af en die worden vervolgens door het grootste uitscheidingsorgaan van het paard - de huid - afgescheiden . Onderzoek heeft echter ook aan het licht gebracht dat de gifstoffen echter ook voor een groot deel van de in het bindweefsel opgeslagen.

De in het weefsel opgeslagen gifstoffen veroorzaken minieme ontstekingsreakties, en veroorzaken irritatie (dus jeuk). De gifstoffen die wél uitgescheiden worden hebben een zoetige geur, voor ons niet waarneembaar, maar wél voor de cullicoides-mug! Het speeksel van het mugje veroorzaakt dan nóg meer irritatie en....Voeg het één bij het ander... en je hebt staart- en manenexceem.!! En voor degenen die toch erg gehecht zijn aan de cullicoides-mug als veroorzaker van SeMe… deze vliegjes zijn er inderdaad vanaf het vroege voorjaar tot en met de herfst. En zo wordt er beweerd ‘mijn paard heeft helemaal geen last van SeMe buiten die periodes’… realiseer je dan echter dat de mugjes een extra belasting vormen voor het al aangetaste paard, maar mogelijk toch niet de oorzaak zijn. Wat wel heel duidelijk meespeelt in de voorjaars- tot en met herfstperiode is de intensivering van het ultra-violet licht (UV-A-B)dat de huid van het paard behoorlijk belast en daarop inwerkt. We kennen uit onze ‘mensenwereld’ inmiddels allemaal wel de adviezen om niet meer intensief te zonnebaden ( huidkanker, versnelde veroudering etc). En het gat in de ozonlaag niet te vergeten.

De 'oplossing' lijkt dus voor de hand te liggen en is eigenlijk héél eenvoudig: terug naar de natuur en je paard geen 'moderne voedingsmiddelen' oftwel makkelijk en snel opneembare suikers/koolhydraten geven. Dus... in plaats van brok, biks en muesli... weer terug naar vroeger: witte en zwarte haver, gerst en de hele korrel mais. In de juiste verhouding, dat wel. Verder beveelt men aan: geen suikerhoudende produkten te geven aan SeMe paarden zoals appels, wortels, voederbieten en vooral geen kuilvoer.

Het bovenstaande is gebaseerd op de theorieën ( en mijn interpreatie daarvan) van de heren Taal en Van der Hulst, die zoals wellicht bekend onderzoek verricht hebben voor het Fjordenstamboek en daarbij tot zo’n 80% van de paarden genezing bereikt hebben. De heer Taal heeft een middel ontwikkeld dat in kuurvorm aan het paard gegeven moet worden en dat kennelijk op basis van voorafgaand bloedonderzoek bepaald wordt. Ik kan daarover verder niet oordelen, heb zelf geen kuur van dit medicijn gebruikt.

Wat ik wel gedaan heb is de idee van het voedingsregime dat Taal aanbeveelt zo dicht mogelijk te benaderen en heb al mijn paarden van de brok en de muesli afgehaald. In plaats daarvan geef ik iets meer ruwvoer in de vorm van hooi ( 1kg tot 1,5 kg per 100 kg lichaamsgewicht per dag) en daarnaast een ouderwetse granenmix bestaande uit zwarte en witte haver, gerst, tarwe en mais met toegevoegde vitaminen en mineralen. (Subli, Granenmix +)
Die extra voeding is wél nodig omdat de meeste paarden niet meer zo ‘natuurlijk’ gehouden worden ( o.a. door verkeerd en bemest grasland, of omdat ze domweg in maneges en pensionstallen op stal moeten staan) dat ze alle benodigde vitaminen/mineralen uit het weiland kunnen halen en de kwaliteit van hooi zeer variabel is qua voedingsstoffen. Bovendien geldt voor mijn paarden dat deze in ‘zware’ training staan. De hoeveelheid granenmix die ik mijn paarden geef is echter minimaal en overstijgt voor bv mijn grootste en meest getrainde paard ( circa 700 kg) niet meer dan ¾ kg tot 1 kg per dag, verdeeld over 2 voedingen.
Ik denk dat paarden die, zoals de meesten van jullie paarden, recreatief gereden worden, nog wel met wat minder toekunnen.
Naast de genoemde voeding die ik geef, lopen de paarden overdag op de wei en eten gras.

Het resultaat van deze nieuwe manier van voeren is opmerkelijk en loopt parallel aan de bevindingen van Frans en Ilona. De ‘kriebelige’ Fries van het begin van dit lange verhaal schuurt niet meer, heeft nauwelijks nog een plekje, is niet meer ‘rillerig’ en de manenkam is weer normaal ( dus niet meer hard of dik). Mijn testperiode is nu bijna twee maanden.
Natuurlijk moeten we bezien hoe e.e.a.zich voortzet en zich naar het volgende voorjaar gaat ontwikkelen. Maar als de voortekenen niet bedriegen, dan zouden we wel eens naar de eindconclusie kunnen komen dat het ook op deze site aanbevolen advies om geen brok of andere fast-food te geven, tot goede resultaten kan leiden.
Hoewel het niet voor de hand liggend is om ‘brok en mueslies te beschuldigen van verkeerde stoffen zoals E-nummers en schimmelwerende middelen ( de meeste brokken worden voorzien van anti-oxidanten zoals bv bepaalde plantaardige vetten die relatief onschuldig zijn) zou je wel kunnen stellen dat een aantal ‘toevoegingen’ zoals b.v. soja-schroot wat in veel voermerken verwerkt is, het al gestresste paard nog verder belasten en derhalve af te raden zijn. Soja-schroot, een verborgen probleem! Niet alleen schrik je je kapot als je de risico-analyses van sojaschroot en sojaschilfers leest ( van bacteriële besmetting tot en met zware metalen aan toe), maar wat ook bedenkelijk is, is het feit dat in diervoeders genetisch gemodificeerd soja toegestaan is ( genetische manipulatie) waarvan niemand weet wat dát op termijn aanricht.. enne.. in soja voor humaan gebruik is die soja-variant nog steeds niet toegestaan!

Voor degenen die het experiment willen aangaan om op ‘ouderwets’ en natuurlijk voer over te schakelen: doe het alsjeblieft niet van de ene dag op de andere maar hou een overgangsperiode aan waarin je je oude voer met het nieuwe voer mengt, van minimaal twee à drie weken. Daarmee voorkom je dat de darmflora van je paard op ‘tilt’ gaat en je huizenhoge problemen zoals koliek of bevangenheid tegemoet kunt zien.

Marianne

Cindy B. schreef op donderdag, 4 november 2004, 10:37:


Hoi .. ja, ik heb wel de tikkeritus eraan overgehouden :)

Het zemelenverhaal heb ik nog niet gelezen maar het is mij wel bekend dat zemelen ( als je die alleen zou voeren, zonder andere bijvoeding) de fosfor-calciumverhouding in het totale voedingsbeeld scheef komt te liggen. Voeg daarbij - en dat weten de meeste gebruikers van zemelen niet, dat zemelen een eiwitpercentage van 19% verteerbaar eiwit heeft! Dat is erg hoog en voor een paard of pony met SeMe of andere huidaandoeningen niet aan te raden.
In jouw voerplaatje zou ik ook de bietenpulp niet adviseren vanwege het hoge suiker-gehalte.

Ursonne ken ik van naam en als ik het goed heb zit er in die voeding kieselgur. Met kieselgur wordt bij SeMe gevallen ook goede resultaten behaald: om het maar even simpel te zeggen - deze stof is 'reinigend' ( ondersteunt dus de leverwerking) en helpt o.a. bij het 'wegvangen' van o.a. de hepatotoxinen die in het Taal-verhaal voorkomen.

Mijn 'voer-regime' beschreef ik in deel 2 van m'n verhaal. Het leeuwendeel van de voeding bestaat uit hooi en gras, aangevuld nu met granenmix. De mix bestaat uit onbewerkte, pure granen. Op dit dieet lijken de paarden het goed te doen - als ik na verloop van tijd zou merken dat de conditie achteruit zou lopen ( of dat ze wat 'schraal' worden) dan zou ik in eerste instantie iets meer granen gaan geven of eventueel een supplement met wat meer vitaminen of mineralen. Dat geldt dan voor paarden die echt getraind worden, niet voor een paard dat recreatief gehouden wordt. Voeren doe je vaak ook met je ogen!

Groetjes, Marianne

Trudy schreef op donderdag, 4 november 2004, 11:40:


Goed plan Trudy :)
Brandnetels zijn vochtafdrijvend ( en dus reinigend) en leverancier van heel wat goede vitaminen en mineralen! Als ondersteuning bij een 'reinigingsprogramma' zeker aan te bevelen. In gedroogde vorm geef je ongeveer 30 gram per dag als extraatje

Groetjes, Marianne

Trudy schreef op donderdag, 4 november 2004, 11:32:


.. ik kan niet zo gauw een relatie tussen bloed-plassen en voeding vinden..? Zou er niet wat anders aan de hand kunnen zijn (nieren??)..
Overmatig voeren is voor een paard nooit goed, zeker niet voor een ouder paard, maar bloedplassen lijkt me eng genoeg om er een DA bij te halen....

Marianne

Cindy B. schreef op donderdag, 4 november 2004, 11:32:


Zeker! Wij mensen zijn gauw geneigd om te 'verwennen' en ook de keuze van voer voor je paard ligt vaak dicht bij je menselijke gevoel: een muesli ziet er zo heerlijk gezond uit, het ruikt zo lekker... niet voor niets geven sommige fabrikanten van paardenvoeders grif toe (als je een beetje doorvraagt!) dat het hier om 'emotie-voer' gaat.
En daar moeten we een beetje van af!
In die zin zijn de pagina's over antropomorfisme op deze site heel erg de moeite waard!

Dank voor de tip!

Groetjes, Marianne

cornelie schreef op donderdag, 4 november 2004, 12:12:


.... goed dat je dit nog aanvulde Cornelie, want inderdaad: als je paard niet hoeft te werken, dan meteen minder krachtvoer geven! Zelfs al staat hij of zij maar één dagje stil, dan die dag ook minder voer geven. Mijn stelregel is meestal 50% minder voer bij rust. De hooigift niet veranderen, maar wel het krachtvoer!

Marianne

Cindy B. schreef op donderdag, 4 november 2004, 12:41:

Mijn stelregel is meestal 50% minder

Oei.. nu raak je een gebied waar ik niet zo deskundig in ben (drachtige merries) maar ik zou denken aan de spreuk 'eten voor twee' die wel 's voor zwangere vrouwen gebruikt wordt! Er moet tenslotte wel een heel nieuw paardje aangemaakt worden en daarvoor heeft de merrie natuurlijk wel voldoende voedingsstoffen voor nodig. Zijn er andere lezers/schrijvers op dit forum die wel ervaring hebben met 'aankomende'veulens???

Marianne

Frans Veldman schreef op donderdag, 4 november 2004, 14:19:


.. ben ook maar eens even in de materie gedoken, en kwam tot de volgende punten:

- over het algemeen is het advies om gedurende de laatste periode van de dracht ( 3/4 maanden) wél bij te voeren met name omdat in dat laatste stadium de behoefte aan bepaalde stoffen bij de merrie stijgt (zoals Eiwitten, Calcium, Koper o.a.). Wil je dus bij het ongeboren veulen mogelijke problemen als OCD voorkomen, dan is het wel zaak om dat in de gaten te houden. Het probleem is namelijk dat het basisvoer van het paard ( hooi) zo wisselend van kwaliteit is dat je geen garantie hebt dat zelfs in het 'beste' hooi nog werkelijk voldoende stoffen zitten om voldoende 'bouwstof' te leveren.

Als je twijfel over kwaliteit van het ruwvoer wilt uitschakelen (want niemand heeft een klein laboratorium in de achtertuin :) ) dan is het bijvoeren van de merrie toch niet onverstandig denk ik. Vooral ook in verband met de gestegen calciumbehoefte ivm de botvorming.
Jouw opmerking over zink vind ik interessant - wil je daar wat meer over vertellen?

Ik deel wel je mening dat als iemand het paard 'optimaal' kan houden ( dus goede kwaliteit paardengras op het land en uitstekend hooi) je niet meteen de 'stalapotheek' erbij moet slepen. Maar ja.. de meeste paarden kunnen niet optimaal gehouden worden, het blijft schipperen... en compensaties zoeken!

Groet, Marianne