eddy DRUPPEL schreef op maandag 11 mei 2009, 19:31:

Hey Eddy, Eddy, kalm... Jaag je niet op... KFH kan hier heel goed tegen, of ik deed het niet. Zijn ego is hier perfect tegen bestand volgens wat ik van hem meemaakte. Kim heeft immers wel rechtuit haar gedacht gezegd, en dat kan hij perfect volautomatisch afblokken. Ik zei al, er was helemaal geen nood om op te staan en actie te voeren. Er werd geen enkel paard mishandeld, de eigenaren kregen een erg happy gevoel dat hun paard nu genezen was, het publiek vond het mooi. En OK, er waren wel een hoop vragen uit het publiek, ook kritische, maar daar heeft KFH ook meteen antwoord op. En weet je, wat hij zegt, daar kan ik het zelfs voor 80 procent mee eens zijn. Maar de overige 20 procent, + de manier waarop, en het extreem overwaarderen van minimale successen met de paarden, dat is erover voor mij, en is dus bijgevolg in mijn ogen niet al dat geld waard.

Jij trouwens hebt wel wat van KFH weg, in de zin van: jij bent ook een zeer goede ruiter en je omgang met dieren is ook eerder intuitief, je kan ook niet altijd uitleggen wat je doet, maar je mag gerust weten dat ik jou een pak hoger schat dan KFH. Als iemand de keus zou hebben les te volgen bij jou of bij hem, dan weet ik wel wie ik zou aanraden.

Afschuimen??? Waar dan? Dit is het enige forum waar ik iets schrijf, en dan nog omdat ik vooraf om vragen had gevraagd (ik had namelijk verwacht ook echt iets nuttigs te leren). Ik denk dat ik anders niet eens iets hier zou geschreven hebben, idd. omdat ik eigenlijk liever niks zeg als het niet positief kan.

Neen. Ik zie genoeg patienten die niet tevreden zijn over collega's (en dat ook niet in hun gezicht gezegd hebben) om al lang te beseffen dat dit ongetwijfeld ook met mij gebeurt. That 's life, niet iedereen kan tevreden zijn. En dat ze dat niet in mijn gezicht zeggen? Jammer, maar begrijpelijk, als zij het gevoel hebben dat het niet klikt met mij dan snap ik best dat ze daar niet eens energie in willen steken.


Hey, kom je zelf niet kijken dan? O, en commentaar van Bent Branderup mensen, graag, daar kan ik ws. veel van leren. We zaten op de KFH event ook met een BB instructrice te praten. Alleen ga ik op de demo niks van serieus rijden (met contact/poging tot verzameling) laten zien hoor, het is maar spelen. Mijn eerste demo! Spannend! AAaaah!

En over het niet laten merken wat ik echt vond (dat bedoel je toch denk ik), dat is simpel, Kim deed dat wel, en KFH ging volautomatisch in de verdediging. Ik wou wel mijn vragen kunnen stellen, en er antwoord op krijgen. Ik heb niet gelogen, ben immers dankbaar om zijn eerste boek, nog steeds.

Dus, relax, take it easy, en besef dat dit enkel mijn persoonlijke ervaring was, zonder pretentie naar meer. Of ga de volgende keer zelf kijken en geef dan jouw verslag, voor het evenwicht. Ik ga niet meer gaan.

Ik kreeg via mail nog een ooggetuigenverslag van KFH 15 jaar geleden:

"Tja, ik wil nu nie betweterig doen, maar dat had ik je vantevoren al kunnen vertellen. KFH: Zwetskous 1e klas, Zweefkees van de bovenste plank...Mijn eerste, enige en vrijwillig absoluut de laatste KFH clinic was in 19...pakweg 94? In Utrecht, jaarbeurshallen. Mega tribune met zo'n 2000 man publiek.Een wild paard los in de arena en Klaus die het zou temmen... En maar ouwehoeren en maar zeveren... Hij heeft inderdaad records gebroken, want binnen het uur waren de tribunes leeg en zaten er nog drie personen, waaronder ik . Klaus was uiteindelijk pissig weggelopen en de organisator vroeg aan ons, 3 fanatieke enduranceruitertjes die al 4 dagen op de beurs met arabieren de moeilijkste dingen met gemak deden (ooit zo'n flippo door een rookmachine heen gedreven? Valt echt nie mee , of wij dat paard uit de bak konden krijgen... We hadden er een longelijn en tien minuten voor nodig. Sinds die dag staat KFH bij mij onderaan het lijstje van mensen die serieus genomen dienen te worden!"

Proficiat!! En kijk eens diep in Maike's ogen, ik weet zeker dat alle gaatjes-zorgen vanzelf verdwijnen.

Nathalie

Marleen den Arend schreef op maandag 18 mei 2009, 14:31:

Hey Marleen,

Ik snap dat je er nogal mee inzit nu, en je hebt gelijk denk ik, ze weet echt niet of hij nog leeft, zou ik ook denken. Ik zou ze weer samen brengen en herbeginnen, ofwel mekaar bezoeken, zodanig dat jij en Franca er alletwee bij zijn en ze bv. alletwee aan de lijn hebt in de bak, waar er dus geen stress is over evt. door de draad gaan en zo. Enig probleem is dan potentieel het terug naar huis vertrekken voor jou. Maar gewoon een vriendelijk bezoekje, ik ga met mijn paard(-en) ook wel eens bij vriendinnen op bezoek, meer voor mijn plezier, maar mijn paard ziet dan ook wel telkens de haar bekende paarden terug.

Als het haalbaar is zou ik herbeginnen en proberen toch nog de geleidelijke methode toepassen. Je schreef dat hij door de draad gaat. Nochtans, als er aan zijn kant van de draad voldoende te doen is, en hij kan over de draad wel neuzen met haar zou daar niet echt reden voor moeten zijn toch. Of zelfs gewoon weer bij elkaar laten eerst, idd met dat prikding halster (als je wil mag je de mijne komen ophalen, moet hier nog ergens liggen). Ik vond het een goed ding, ik heb het gebruikt toen we met de geleidelijke scheiding al zo ver waren dat moeder en kind zonder stress vijf dagen volledig gescheiden waren (ik was met Lolita op cursus). Het melk drinken was al twee weken gestopt toen, en de uier was al aan het slinken. Met ons 'drink-hek' was dat:
http://www.nathalielagasse.be/Nathalie_Lagasse/Fotos/Pages/Spenen_van_Huppel.html
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=594

Bij thuiskomst na de cursus mochten ze dus meteen bij elkaar, en heb ik dat halster aangedaan, na een week kon het weer af.
http://www.horsingaroundllc.com/ezeewean/testimonials.htm
Enige wat ik niet leuk vond was dat Huppel er schuurplekjes van kreeg op haar hoofd, ik laat hier ook anders nooit een halster 24-7 aan.

Iets anders, erg simpel, ik weet niet of het zou helpen, maar als je nu je veulen bij Franca gaat bezoeken en direct nadien bij je merrie gaat en haar je kleren laat ruiken? Wie weet hoeveel 'paardenpost' komt daarmee mee, misschien heeft ze daar al een hoop aan?

Ik vind het erg mooi dat je er zo mee begaan bent.

Groetjes,
Nathalie

Ilona Kooistra schreef op zondag 17 mei 2009, 21:31:


Jammer, want ik heb jullie gemist! En als ik het zo lees nog een hoop bekenden niet gezien!

Ik heb veel plezier gehad, maar heb niet zo veel van de demo's gezien natuurlijk. Jossy eerste demo wel, die vond ik erg goed, man, zoals die kan babbelen, en to the point. En een mede-parelli-man herkend, ook altijd leuk, hoewel ik niet denk dat hij nu het programma nog volgt, gezien hij nog met de 'oude' vertical flexion concepten werkte. Maar erg goed, en met zelfrelativering ('ik heb op internet gelezen dat je om goeroe te worden een demo met een hengst moet geven') heerlijk.
2lazy7 kende ik al, en vond ik ook nu weer zeer goed. En Adeline met haar pony die ze zelf zadelmak gemaakt heeft, terwijl zij beiden nogal bang waren initieel, mooi hoor, en dat liggen op commando! En Steve die rijdt echt wel... klasse, geen ander woord voor. Enige min die ik vond was de poging tot aan de teugel rijden van de pony, dat werd nogal een krabbelend sukkeldrafje - maar het is ook geen dressuurpony natuurlijk, maar een appaloosa, quarter achtig type.
Andrea en Ariel, heb ik enkel de eerste demo van gezien, maar jongens, die zijn super! Ik had ze al gezien voor de demo, alsof het niets was gewoon zonder zadel of hoofdstel er op, ander paard ook nog effe meeleiden, zelfs zonder het trickriden ofzo dan te zien was dit voor mij al geweldig. (Note to self: moet volgend jaar ook kunnen, met Huppel er bij!)
Dat was zo wat alles wat ik gezien heb, en Eva haar schitterende presentatie natuurlijk. Niets dan lof ook voor alle mensen op de Poedertoren die met man en macht alles nog probeerden droog te krijgen, en ons heel goed opgevangen hebben, bedankt Julie (van Uranie), en leuk kennis te maken.
Onze eigen demo ging goed, redelijk zoals ik gepland had (hoewel ik het achteraf helemaal anders zou plannen, ben weer niet tevreden), de paarden zagen het goed zitten ook. Natuurlijk bleef er nog maar de helft over van wat we thuis kunnen maar dat bleek nog heel wat. Ik ben zo enorm blij dat ik drie vriendinnen meehad, dan hoefde ik zelf met Lolita niet zoveel te doen en kon ik me meer op het babbelen concentreren. Ik vond Liesbet (met Amir), Julie (van Ghaalin, niet van Uranie) en Kim (van Aramis) persoonlijk echt fantastisch. Ik zag maar een stukje van wat ze deden, maar af en toe stond ik even in stille verbazing. Aramis met bal en nadien ook zeil helemaal over hem heen! Die liberty! Liesbet die met Amir zo maar even on-line vliegende wissels deed! Ik had echt plezier. Mijn Lolita deed alsof ze nooit anders doet dan voor publiek en geluidsinstallaties verschijnen. Enige probleem dat ik had was dat ze vanaf minuut vijf zich errug graag wou rollen... alleen had ze wel het zadel al aan! Ik dus maar rondwandelen met haar... Was ook mijn eigen fout, in de voormiddag hadden we de piste al even verkend, en toen had ze wel uitgebreid gerold, en had ik haar met het liggen ook nog veel beloond, doe ik nog steeds, in de hoop van over een jaar of tien dan haar euro valt en te bekomen dat ze op cue gaat liggen... Ooit

Foto' s van onze demo staan trouwens hier:
http://s686.photobucket.com/albums/vv222/fotoalbumliesbet/NH/demo%20poedertoren%2017%20mei%202009/

... en filmpjes hier:

http://www.youtube.com/watch?v=61wW-knsEvI
http://www.youtube.com/watch?v=UF7mhk41yfE
http://www.youtube.com/watch?v=FhVqPfuj5CE
http://www.youtube.com/watch?v=stC1-EOW53E

Marleen den Arend schreef op zondag 31 mei 2009, 10:18:


Dat is mooi, bedankt voor het verslagje hier voor ons.
Gelukkig dat je merrie nu zelf het drinken afblokt, dat was waar wij hier hulp bij nodig hadden van het eazy-wean halster. Veulen Huppel (de baas van de hele wereld - denkt ze toch zelf) liet zich door protest van haar moeder niet tegenhouden namelijk. En na de verhalen van merries die zelfs na maanden scheiding toch weer melk gingen maken en zo...

Veel plezier met je familiegroepje!

Anja, wat een verhaal... ook de erg dubieuze achtergrond, waar jij nu ook nog achteraan gaat, petje af hoor. En zo mooi dat die mannen nu een thuis hebben waar ze super verzorgd zullen worden! Ik werd al ziek als ik je beschrijving las van de garagebox... concentratiekampbeelden, gruwelijk.

Heel veel succes en plezier gewenst met je mooie jongens!

Gisteren heeft het hier eventjes serieus gestormd. En ik was met Lolita en Huppel gaan wandelen, met de trailer naar het recreatie- (visvijvers) gebied hier vlakbij aan de Schelde. Op Lolita, met Huppel als handpaard, en ik was tevreden, want we hadden nog eens een stuk kunnen galopperen terwijl Huppel gewoon braaf mee galoppeerde in plaats van haar hogeschoolfiguren te oefenen. Ik was weer opgestapt na een korte graaspauze, we gingen weer weg van de Schelde (niet dat ik die ooit zie, want ik mag met de paarden niet op dat fietspad daarboven). We stapten op de verhoogde dijk, 2-3 meter boven de weg, twee rijen bomen met een aarden pad er tussen. Stappen, want hier hadden we vorige keer gegaloppeerd en Huppel was daar wat hyper geweest, het is ook al weer terug de weg naar huis (allee, naar de trailer) dus ik had me voorgenomen rustig te stappen ('don't teach assumptions' zegt Parelli). Ineens klonk er een enorme knal, met zo'n fluittoon erachter, alsof er vlakbij iemand vuurwerk afstak. 100 meter verder ongeveer leek het, en ik dacht 'Jagers? Kan toch niet?' Lolita schoot helemaal in de stress - van vuurwerk is ze zo bang dat het haar een paar jaar geleden een miskraam heeft bezorgd. Daar zat ik, op een panikerend paard met een ander aan een touwtje... en ik vroeg me eventjes af hoe dat zou zijn, op hol slaan met een handpaard bij. Ik vroeg me ook eventjes af of ik misschien zou afstijgen (Linda Parelli in mijn hoofd: 'When should you get off? When the thought first crosses your mind') maar toen klonk er al een tweede knal vanuit dezelfde richting, en besloot ik maar gewoon weg te gaan uit de gevarenzone (ik dacht nog steeds aan een raar soort jagers - vissers met dieptebommen of zo ) en ik vind het handiger als ik op Lolita zit dan als ik van op de grond twee hyper paarden moet orchestreren met alle touwverwarring vandien. Terwijl de knallen maar bleven komen, om de tien seconden ongeveer, had ik dus een trippelende Lolita, die tot mijn verwondering zich toch goed liet inhouden (eigenlijk erg dat ik nog verwonderd ben - ik zou al lang moeten weten hoe hard ze haar best doet voor mij), en Huppel, die was zo braaf... haar moeder ging dus continu van draf naar stap naar trippel naar draf naar piaffe, en zij maakte gewoon mooi mee alle overgangen. Twee passen stap? OK. Stukje draf? OK, weer overgang naar stap? Ze deed alles gewoon braaf mee, na een tijdje begon ze af en toe naar haar moeder te dreigen/bijten 'stop nu eens met dat gedoe', maar dat vond ik wel schattig van haar eigenlijk, dat ze mij probeerde te helpen door Lolita tot de orde te roepen (antropodinges, ik weet het). Intussen was het al serieus aan het waaien, het werd donker, en ik snapte dat het geen jagers waren maar een donderstorm. Goed dat we vorige week 's nachts al zo een storm gehad hadden waarbij de donderslagen zo ook maar bleven komen, of ik had niet geweten dat het kon, zo'n aanhoudende donderslagen. Ondanks dat we maar aan een traag draftempo vooruitgingen lieten we de knallen wel stilaan meer achter ons. Aan het eind van de dijk gekomen kwamen we terug op de weg, Lolita kon ik al eens een halve seconde losse teugel geven ook, dus ik durfde nu wat meer snelheid te vragen zonder schrik voor controleverlies. Met de storm letterlijk achter ons aan hebben we dan heel de weg terug naar de trailer in uitgestrekte draf gedaan, want ik begon al hier en daar een regendruppeltje te voelen. In draf, niet in galop. We liepen op straat, beton dus, en zelfs met hoefschoenen vind ik galop toch iets risico voor uitglijden. Maar vooral durfde ik niet galopperen. Zolang het draf was, was het mijn gang, en mijn keuze (Huppel mocht van mij ook niet in galop). Dat we dan heel snel in racedraf gingen, dat vond ik juist leuk. Heerlijk gevoel was dat, mijn twee grote paarden met al hun energie voorwaarts (maar toch onder controle), al die power, en ik er op/naast, ik had echt een Ben Hur gevoel, met mijn tweespan. Huppel loopt namelijk toch vaak met haar hoofd precies op dezelfde hoogte als Lolita. Met haar hoofd aan mijn knie, zoals het hoort voor een handpaard, dat is meer als we rustig stappen, of als ze minder vooruit is, en dat is niet vaak. Toen we aan de trailer kwamen vielen de eerste dikke regendruppels, op twee minuten heb ik beide paarden op de trailer gesmeten, Lolita met zadel en al, ik was mee naar voor in de trailer gelopen (doe ik normaal niet), en heel braaf bleven ze er alletwee op staan (ondanks het geroffel van de stortregen op het dak) terwijl ik omliep om achteraan de stangen te sluiten. Zou ik ook al niet verwacht hebben, normaal blijf ik buiten staan en sluit ik ook meteen. Toen ik weer bij hun vooraan in de trailer stond en Lolita's rijhalster afdeed stonden we daar, met z'n drieen te bekomen, en ik dacht: 'Kijk ons hier, een echt team! Team Parelli!'.

Groetjes, Nathalie

Mieke Van Velthoven schreef op woensdag 3 juni 2009, 15:00:


AHA! Dat geloof ik meteen. Dat verklaart waarom het echt van een bepaalde plaats op de grond leek te komen, en waarom we er verder van weg konden geraken. En bij Marianne was er kennelijk wel hagel, en bij ons was het 'maar' stortregen. En ik heb geen bliksemschicht gezien toen (pas toen ik al in de auto zat).
Thanks Mieke, weer iets bijgeleerd!
Wat voor groente/fruitteelt moet daartegen beschermd worden dan?

Eva Saegerman schreef op woensdag 10 juni 2009, 9:11:


Ja, ik misschien wel... heb je em om uit te lenen?

Net zoals vorig jaar ben ik na de cursus met Karen Rohlf in Oostburg ook weer met Lolita naar het strand geweest. Ons grote 'trauma' ligt nu al ver in het verleden en eigenlijk is het iedere keer leuker! Ze durfde zelfs spaanse pas (nu ja, 'Spanish Stomp' is correcter volgens Karen) in het water. Steigeren is nog nieuw maar hebben we op het strand ook toch eventjes geprobeerd. En een klein beetje gereden... volgende keer ga ik dus echt rijden, ben er helemaal klaar voor!

http://www.youtube.com/watch?v=nTLTJaXFyEk

trea hoex schreef op dinsdag 16 juni 2009, 18:57:


Ha! Ik vind em leuk! Mooi geconditioneerd hoor En wat een relatie hebben jullie.

Mariss schreef op donderdag 18 juni 2009, 11:13:


Hoi,

Hier ook een WOW-gebruiker, en ik vindt het ook een erg goed zadel, met veel aanpasmogelijkheid, en als ik er mijn gezond verstand op loslaat dan moet dat met die Flair-kussens toch wel goed gelijkmatig verdelen. Ik zou het ook aanraden!

Nathalie

Sky schreef op dinsdag 9 juni 2009, 12:18:


Hey, interessant topic hier! Zijn er mensen van hier die gaan?

Nu ben ik zelf niet eens echt anti-bit (meer anti-handen-die-trekken eigenlijk, met of zonder bit) maar sympatiseer natuurlijk wel... Alle begin is goed, beloon de kleinste poging, enzovoort, als dit al niet lukt is er gewoon geen vooruitgang immers.

Zijn er wel voldoende deelnemers? Want als zelfs iemand als Eddy niet gaat (dé Vlaamse bitloze voorvechter), wie gaat er dan wel?

Nu snap ik ook wel dat er niet veel animo is, zoals ze het nu inrichten moet je eigenlijk al een reguliere wedstrijdruiter zijn, die dan alleen eens toevallig zonder bit komt rijden. En waarom zouden die dat doen? Tenzij om te tonen 'kijk ik kan ook zonder bit', maar welke wedstrijdruiter ligt daarvan wakker? En de overtuigd bitlozen (zoals die hier zitten), die doen natuurlijk nooit aan wedstrijden mee gezien dat niet mocht zonder bit!

Het is op een werkdag, dus dat is voor mij al hinderpaal nummer één, hoewel niet onoverkomelijk, das een kwestie van regelen (zelfstandige) Voor mij is het 2u30 min rijden met de trailer denk ik, dat zou best te doen zijn, tenminste als je kan doorrijden... Ik zou dan eigenlijk beter rond de middag gaan om het ergste verkeer te vermijden, en er een daguitstapje van maken, ginds eerst nog een paar uurtjes grazen en zo. Dan heeft mijn paard er ook nog wat aan Wedstrijdervaring heb ik wel niet... heel lang geleden één wedstrijd (simpelste proefje) meegedaan, steigerende weigerende Lolita (ik had haar nog niet lang, stom idee was het ook natuurlijk toen) niet echt een goede herinnering.
Qua niveau zou ik nu misschien wel de L1 kunnen... de afzonderlijke onderdelen uit de hogere proeven zou ik soms ook nog kunnen, maar nooit niet zo snel gecontroleerd na elkaar.
Wat is dan verder de 'reguliere optoming'? Zadel? Onderbroek?

Zeg Eddy, ik bedenk net, kan je geen paard lenen van iemand hier die niet zo ver van Ermelo zit? Hoewel je natuurlijk met Ilias meer zou kunnen...