Nils Vellinga schreef op woensdag 12 augustus 2009, 22:17:


Morgen gelijk wat pallets uit de loods slepen en die er tussen zetten. Moet nog wel lukken. Aangezien ik een mega poepbult krijg, is de ouderwetse manier een beetje traag, vrees ik. Las ergens dat een gemiddeld paard 20 kg mest per dag produceert, Ik heb er 7, waarvan 2 shetjes, dus die tel ik voor 1. 6 x 20 kg is 120 kg per dag x 365 dagen. Pffffff .... dat is een boel. Geloof dat er 10% van overblijft en dat zit ik dus op ruim 4 ton compost? Kan ik dat wel over ruim 1 ha opbrengen of wordt dat teveel van het goede? Ik heb wel 5 kg wormpjes besteld. Maar hoe zet ik die uit? Niet gewoon er op "gooien" neem ik aan. Kuiltje graven? (wat klinkt dit onnozel hé?)

Jasmijn Wauters schreef op donderdag 13 augustus 2009, 0:04:


Waarom merkt deze doorsnee recreatieve ruiter dan helemaal niets van jouw invloedrijke contacten? Wat heb je dan tot nu toe in beweging gezet?
Ik mag dan inhoudloos zijn, maar ik verneem graag inhoudelijk wat voor mooie herstructureringsplannetjes jouw invloedrijke vriendjes voor de paardenwereld in petto heeft ... tipje van de sluier of zit het nog in "hët grote sprookjesboek"-fase en zal het er nimmer uit geraken?

Heb een fotoserie geplaatst zodat jullie even mee kunnen spieken
Ik kom één bloempje tegen die ik niet ken ... wie wel?

Tijd niets aan dit verhaal toegevoegd ... maar alles gaat zo zijn gangetje. Ze goed gewend geraakt en eigenlijk zijn het normale paarden, net zoals alle andere paarden
http://www.paardnatuurlijk.nl/cgi-bin/fotoserieshow.cgi?id=1017

Ilse Bartholomeeusen schreef op donderdag 13 augustus 2009, 15:06:


Dit komt spontaan in mij op en is zeker niet volwassen: ik zou zo'n zweep bij zo'n vervelend mens uit de handen rukken en haar/hem er een ongelooflijke optater mee verkopen .... kijken of ze het dan nog niet begrijpen!

Liesje_Olli schreef op donderdag 13 augustus 2009, 17:00:


Dank jullie wel. Eerlijk? Achteraf gezien heeft het weinig om het lijf gehad. Ik heb ze geprobeerd op hun gemak te stellen door niets van ze te vragen, in alle omstandigheden rustig te blijven, héél véél aandacht in de zin van er zijn (ik heb ze zelf laten komen als ze aangehaald wilden worden) en ze gewoon goed te eten gegeven. Ingenioso is een ontzettend zachtaardig paard; heeft inmiddels "blind" vertrouwen in mij en gedraagt zich echt als een gezond paard. Hij loopt te rennen door de weide alsof het een jong veulentje is, echt dartelen. Mensen staan wel eens te kijken en als ik ze dan zeg dat hij blind is, valt hun mond open van verbazing. Nolasco is een jonge hond, helemaal niets gewend en vindt alles interessant. Ik heb bij hem het gevoel dat hij meer "schade" heeft opgelopen dan zijn vader. Hij heeft fysiek en mentaal een achterstand op leeftijdgenoten. Maar ach, hij is nog maar 3 dus we hebben nergens haast mee.
Ergens in mijn achterhoofd heb ik het idee dat ze ooit met zijn allen als kudde kunnen lopen. Ze staan ook met z'n allen op een kluitje te "slapen", ieder op hun eigen helft, maar wel bij elkaar. Jeen heeft het meeste moeite met die twee gehad, voornamelijk Ingenioso. Maar de laatste tijd is het veel neusruiken tussen die twee, zonder gebrul of zonder slaan met de voorbenen ... Ach wie weet en anders houden we het zo!