Sieta
Nederland
Jarig op 7-3
Ik zie het even niet meer zitten...
Bandido ontwikkelde vorig jaar zomer heel plotseling eczeem. Hij was toen 11-12 maanden oud. In een periode van stress, hij was bij zijn moeder weg, op een nieuwe plek, en van de moedermelk af. Ik haalde hem terug naar huis (naar zijn moeder weer) en heel plotseling schuurde hij zijn staart tot bloedens toe open. Oordeel van de dierenarts was zomereczeem. Doe maar een deken op, zet maar op stal, zet hem aan de kust.
Dat jaar was het echt heel erg, bij zijn koker allemaal wondjes, hij lag op zijn buik te schuren, staart helemaal kaal, manen weg, hoofd stuk, zelfs op zijn schoft had hij kale plekken.
Dit jaar heeft hij op zijn buik en koker niets, zijn staart is bij de aanzet wel korter maar ziet er verder goed uit, alleen zijn manen zijn echt helemaal kort op wat plukken richting de schoft na. Zonder deken schuurt hij zichzelf open.
Hij ging het voorjaarsgras niet op en verder liet ik het gras uitbloeien en werkte ik met strookbegrazing. Hij kreeg alleen Wiesencobs bij van Marstall + hooi en liksteen.
Sinds Bandido eczeem heeft ben ik natuurlijk als een gek gaan lezen, en kwam o.a. op het boek 'zomereczeem opgelost met voeding' en schrok me rot over wat daarin staat over kunstmest. Want ja, niet lang voordat Bandido begon met schuren is er hier rijkelijk kunstmest gestrooid. Bandido's moeder en tante die hier altijd stonden zijn niet lang daarna vertrokken en hebben hier enkel deze zomer hier een keer 4 weken gestaan. Zij hebben allebei geen klachten.
Nou kreeg Bandido's vriendje, een lusitano jaarling die hier samen met hem is opgegroeid, vorig jaar ook plotseling ook eczeem, iets later dan Bandido. Die is echter vanaf het moment dat ze samen weggingen hier niet meer geweest. Dat is een jaar geleden en die kan nu zonder deken, zijn eczeem gaat de goede kant op. Hij staat max een kilometer verderop, ook aan de rand van het bos.
Sinds januari dit jaar staat Bandido's half broertje (zelfde vader) hier ook, en donderdag komt de eigenaar hem ophalen, want hij heeft de helft van zijn manen al weggeschuurd tot op de manenkam. Deze hele zomer zag hij er prachtig uit, volle bos manen, niet geschuurd. Hij is pas net begonnen en ik zag het zo ontzettend hard gaan ineens...
De dierenarts is net geweest en de diagnose luidt wederom: zomereczeem.
Ze vertelde over de knutjes en het bos enz. en zei weer dat hij maar aan de kust gezet moest worden. Dus ik gaf het voorbeeld van de lusitano jaarling, die hier dus nog geen km verderop staat. Sieta, die al twee jaar hier op het terrein staat (maar op andere weides, waar dus géén kunstmest is gestrooid) die nergens last van heeft. Alle andere paarden aan die kant van het terrein die hier al jaren staan en nergens last van hebben...
En daar tegenover dus de paarden die op mijn terrein terecht kwamen: een shet, die ook eczeem kreeg. Een ruin van 8, die gekke dikke klieren had continu en bultjes kreeg op zijn rug. Die zijn hier nu een maand of 3 weg en de klachten zijn verdwenen.
Een drachtige merrie, die hier een paar maanden gestaan heeft vorige zomer, nergens last van. Een ruin en een merrie die hier in de winter hebben gestaan, ook slechts een paar maanden, ook nergens last van.
Het begint er dus op te lijken dat alles wat hier lang staat, eczeem ontwikkelt. De dierenarts wilde natuurlijk niet zo aan dat idee maar kon niet ontkennen dat het een heel vreemd verhaal is. Ik vertelde dat ik bodemonderzoek laat doen en ze was wel heel benieuwd wat daaruit kwam.
Toen Bandido het kreeg en ik meteen aan de kunstmest dacht, verklaarden eigenlijk de meeste mensen me voor gek. Ik wilde gewoon niet accepteren dat mijn paard eczeem had en dat was dat. Dat heb ik zelf ook een tijdje gedacht.
Nu met zijn halfbroertje zou je dus ook kunnen denken dat het erfelijk is, dat ze het van hun vader hebben. Maar die heeft meerdere veulens en geen van allen heeft het. De vader zelf heeft het ook niet en ook in hun hele lijn komt het niet voor.
In het boek van Nicolette Hebing staat dat het 5 jaar duurt voordat kunstmest uit de grond is verdwenen, maar dat dat proces versnelt kan worden. Door een bodemonderzoek te laten doen en gericht bezig te gaan met verbeteren wat er mis is, bijvoorbeeld met kalk, vulkamin (oergesteentemeel, bron van mineralen en sporenelementen) en kleimineralen. Toevallig zijn die dingen al gebruikt bij het composteren van de mesthoop, en is dat dit voorjaar over mijn wei gegaan. Wat mij is opgevallen is dat er plotseling weer regenwormen zijn.
Maar ik weet het allemaal niet zo.. ik ben ontzettend bang dat het inderdaad de bodem is en dat kan onderzoek natuurlijk uitwijzen.. maar hoe betrouwbaar is dat? In hoeverre is dat representatief voor de rest van de wei..
En als het werkelijk zolang duurt voordat dat herstelt is.. dan zal ik hier weg moeten.
Ik kan Bandido daar niet nog langer aan blootstellen...
Het is wel echt een flink drama want ik heb ontzettend hard gewerkt om alles hier op orde te krijgen, ontzettend veel geld gestoken in omheining, onderhoud, weidebeheer etc. en ik woon erbij.. ik ga niet zomaar ergens anders bij mijn paarden kunnen wonen.. en waar zitten ze in godsnaam te wachten op een hengst die natuurlijk gehouden moet worden?!
Zijn beste maatje wordt donderdag opgehaald, dat is alleen al een drama... ook ik ga hem verschrikkelijk missen.. ik zou hem misschien gaan kopen, hij is ontzettend leuk en hij en bandido zijn 8 benen op één buik.. dus ik dacht wat is er nou mooier dan ze 'voor altijd' bij elkaar te kunnen laten. Maar dat is nu dus anders..
Nou ja, lang verhaal.. maak me gewoon ontzettend zorgen over hoe het nou verder moet en voel me ontzettend schuldig over bandido's halfbroertje. Zie hem absoluut niet graag gaan en zie allerlei plannen in duigen vallen. Maar het belangrijkste vind ik dat het schuren onderbroken wordt en dat het niet zo erg wordt als dat bandido het had want dat is echt vreselijk..
Warboel
