Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 8:54:

Dat klinkt goed !!


Ha we hebben wel bos, maar deze lange zandpaden kennen we hier ook niet. Heb je niet die puinbrokken in het pad, dan wel boomwortels.
En er zijn wel zandgebieden (stuifzand), maar daar kan ze nauwelijks doorheen geploegd komen, ze zakt tot bijna de knieen weg. Daar kan ze echt niet met een kar doorheen.


Voordeel is wel dat ook jij wel schone zolen zult hebben. Ik heb nauwelijks last van "kalklaag" op Isa's zolen en ook de steunsels zijn eigenlijk nooit te lang. Dat wordt door die paden wel weggeschraapt.


Dat heeft ook meer met mijn angst te maken als ze eens een misstap zet, schiet ik nog altijd in de stress (beetje muts ben ik daarin geworden hoor).


Zou het eerder voorzichtig noemen. Hoewel ze gisteren nogal vaak met haar hoofd knikte als ze verkeerd op zo'n steen stapte en dan heel snel haar andere voet verzette. Dus beetje "hompelen" toch? Wat versta je onder hompelen hihi, ze liep in ieder geval niet goed. Later over een "normaal" grindpad liep ze keurig netjes, niets te zien.

Ik zou eigenlijk dagelijks over deze paden moet gaan lopen eigenlijk, maar vind ik ook weer zowat als ze er niet lekker overheen wandelt.

Groeten,
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij"

Marianne schreef op donderdag, 17 maart 2005, 9:42:

De ene raadt inderdaad aan het probleem ineens aan te pakken, de andere bekapper doet het liever geleidelijk aan. Ik had ook iemand die het geleidelijk aan deed en bij mijn pony en bij mijzelf is dat goed bevallen, want de overgang heeft wel langer geduurd, maar is vrijwel pijnloos verlopen.

Doe je het liever niet geleidelijk en vinden er grote veranderen plaats, dan moeten pezen en het hele paard zich daaraan aanpassen. Dat is bij Ivanhoe gebeurd, zolen waren erg dun gemaakt kan ik me nog herinneren.
Deze keuze is gemaakt en je moet geen wonderen verwachten binnen deze korte tijd. Ik ben wel benieuwd wat Petra er zelf van zegt.
Ik had in de overgangsfase nauw contact met mijn bekapper, ook via mail en foto's. Hij/zij is toch degene die het paard en de leefomgeving gezien heeft en kan je meer advies/raad geven dan wij hier vanaf stand. Daarbij begreep ik dat Petra om de week terug moest komen. Is dat gebeurd?

Nog een opmerking over tijd voor aanpassing: de huifbedpony is dus van hoge hielen ineens naar lage hielen gezet. Ze mocht van Smit 14 dagen lang niet werken, wel stappen (eventueel wel onder het huifbed omdat ze dan toch maar alleen stapt), maar zeker niet bereden worden en zo. De pezen moeten zich weer aanpassen, het gevoel in de hoef moet terugkomen. Het gaat niet altijd zo snel als je graag zou willen, helaas.

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Spirit schreef op donderdag, 17 maart 2005, 10:26:

Vooral die laatste zin van je ....
Het is inderdaad zo ... ik moet er doorheen

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij

Nog even een reactie op wat Esther van Ivanhoe schreef, maar dan meer algemeen.

Zoals zij nu reageert, zo heb ik al vaker mensen meegemaakt. Het is niet zo makkelijk kennelijk om van traditioneel naar natuurlijk over te stappen als je er zelf niet voor de volle *100%* achter staat.

Esther had te veel twijfels, was wel ergens mee bezig, maar wist niet goed waarmee. Had te veel tegenwerking van oa stalgenoten. En als je er dan zelf ook niet helemaal achterstaat, het niet goed begrijpt, dan gaat het fout.

Ik had het er met mijn kennis maandag ook nog over. Hij gaf eerlijk aan dat hoefijzers in zijn geval soms wel handiger waren dan al die schoenen (6 pony's op schoenen zijn 24 schoenen in je kast en die gaan wel eens door elkaar en voor 4-span 16 schoenen aan doen is ook niet alles).
Maar hij vond dat als je ergens bewust voor koos, je daar ook voor 100% achter moet staan, ondanks wat nadelen die je soms ondervindt.
Zolang je niet voor 100% ermee eens bent wat je doet, lukt het niet.

Groeten
Ingrid

"Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij"

Isabel van der Made schreef op donderdag, 17 maart 2005, 12:04:


Is niet altijd eenvoudig. Want als ik Esthers bericht tussen de regel doorlees, begrijp ik eruit dat haar paard nu is geholpen door een goede hoefsmid en nu goed loopt. Omdat ze voorheen schreef dat de broertjes van Nassau daar op stal komen, lees ik nu tussen haar regels door dat Ivanhoe door een van deze heren is bekapt en ... beslagen.
Maar zeker weten doe ik dat niet uiteraard, maar zo lees ik haar verhaal.

Is maar om aan te geven dat je iets wat er niet staat dus toch zo wel kunt "lezen".

Groeten
Ingrid

Sinds 2003 rij ik met
hoefschoenen en houd ik de
hoeven zelf wekelijks bij