> Ik weet zo langzamerhand niet meer hoe ik het opschrijven moet dat ik eens
> wel begrepen wordt
> Het vingertopje van Martina (soms les gehad van Badr Hari?) heeft dezelfde
> functie als de zweep van Qwienda....
Is niet mijn vingertopje. Ik doe dat nooit. Wie is Badr Hari...? Ik dacht iets volledig verzonnen te hebben
> Het cruciale verschil met tikkertje spelen, Nils, zit in de beleving, niet
> in het tikken en wordt ineens (bijvoorbeeld) een bijzonder sociaal
> risicovol spelletje wanneer degene die 'getikt' is daar mee gepest wordt.
>
> Ik blijf erbij dat het middel er niets toe doet wanneer er, conform mijn
> post
Nr:251413 , er sprake is van (vermeende) dreiging. Of dat gewenst of
> ongewenst is, gewild of verwerpelijk, laat ik in het midden. Ik zou alleen
> zo graag willen dat die realiteit eens structureel herkend wordt.
> Bijvoorbeeld, de 'drukfasen' van
Parelli zijn een schoolvoorbeeld van
> dreiging met voorwaardelijke straf (= verhoogde magnitude p+).
Dat bedoel ik. Die "niet pijnlijke tik" van de zweep werkt alleen maar omdat "fase 4" (meen ik me in
Parelli taal te herinneren) bekend is. Die vinger was bedacht omdat ik ervan uit ging dat je "fase 4" daarmee niet haalt. En zal daarom niet werken, tenzij je daar weer wat anders aan koppelt.
>
> Qwienda schreef op zondag 11 november 2012, 12:49:
>> mijn arm is niet lang genoeg
>> en wat heb jij liefst : een tikje op je kont of kuit-gebonk tegen je buik ?
Liever geen van beiden.
Warboel
