Huertecilla schreef op vrijdag 7 april 2006, 8:47:


Hallo allemaal,
ik ben nieuw op het forum, maar zeer geinteresseerd in alles wat ik van de site van paard natuurlijk kan leren.
Ik heb sinds 1 april een heel lief trekpaard, Muguet kent haar wel, Lisa.
Ze staat bij ons buiten en kan de stal in wanneer zij dat zelf wil. Ze eet gras en daarbij krijgt ze (goed) hooi en wortels.
Voor gezelschap heb ik van een vriend een trekpaard veulen van 11 maanden bij haar lopen.
Dat opstappen vind ik ook een interessant onderwerp. Lisa is een hele flinke dame, maar ik heb haar niet gekocht vanwege haar maat, maar vanwege haar karakter. Opstappen gaat bij huis wel via een opstapje, maar onderweg zal ik het toch op de ouderwetse manier moeten doen.
Kun je me uitleggen hoe dat volgens de Parelli methode kan?

Marjan de Haas (Lexmond)

Ik heb een nederlands trekpaard, die gelukkig niet beslagen is.
Ze loopt buiten in de wei en kan als ze dat wil de stal zelf in lopen. In de stal ligt een vloer van beton en buiten de stal is ook een stuk verharde ondergrond.
Ze eet gras en krijgt daarbij alleen ( goed) hooi en wortels.
Tot zo ver denk ik het dus helemaal goed te doen met haar.
Ik heb alleen een probleempje. Ze heeft poezelige hoefjes en wil ook best een voet geven, maar niet lang genoeg om de hoef echt uit te kunnen krabben.
Vasthouden als zij er genoeg van heeft lukt mij niet, want het is een stevige dame met enorme zware poten (mijn honden hebben ook poten, dus mijn paarden ook) en een voeten steun was ook geen succes.
De hoefsmit komt regelmatig om haar hoeven te kappen.
Er lopen bij ons in de omgeving ook "wilde"fjorden en daar wordt helemaal niets bij aan de hoeven gedaan.
Wij wonen op echte kleigrond en dat plakt onder de hoeven en valt er regelmatig weer als een gedroogde plak onder vandaan.
Nu heb ik begrepen dat een paard beter op de zool en de straal kan lopen dan op de hoefwand.
Wanneer er zo'n plak klei onder zit loopt het paard dus niet op de hoefwand, maar op een soort extra zooltje van klei op de straal en zool.
Moet ik nu maatregelen gaan nemen om toch de hoeven elke dag schoon te kunnen maken, of kan ik net zo goed "de natuur zijn gang laten gaan" en alleen regelmatig de hoefsmit laten kappen???
Een oplossing zou bijvoorbeeld een hoefstal kunnen zijn waar je het paard in vast zet en haar poot optakelt en vast zet. Ik vind dit nogal een nood oplossing en het staat mij tegen. Ik ben echt niet te lui om mijn paard te verzorgen, want ik breng toch al een paar uur met haar door met borstelen, kletsen, aaien, etc.
Wie kan mij adviseren???
Marjan de Haas

Ik schap elke dag de mest uit de wei, 5000 m2, twee trekpaarden = twee kruiwagens mest.
Het is best leuk om te doen, want je hebt leuk kontakt met de paarden, ze lopen achter me aan, maar het is natuurlijk belangrijk voor het weiland.
Zelf heb ik een "rugverleden" en het opscheppen met een schep beviel mij niet goed.
Nu heb ik het ideale hulpmiddel gevonden; een "mestboy"."
Het is een vrij grote schep met een soort poephark/schuiver.
Het is via internet te bestellen bij Agradi. Je kunt hier alles kopen voor agrarische bedrijven, ook bruine likstenen, ontwormpasta, etc.
Ik wil geen reclame voor dit bedrijf maken, maar ik heb hier al veel gekocht en ze zijn zeker niet duur. Alles wordt thuis bezorgd door de postbode.
Kijk zelf maar op www.agradi.nl
Als je de mestboy koopt, neem dan wel de in hoogte verstelbare set, die kun je instellen tot 90 cm hoogte. De niet-verstelbare is maar 75 cm en dat is voor mensen met een lengte van 1.70 te laag, dan verpest je alsnog je rug.
Komplete set kost maar 24.50.

Dus; iedereen veel plezier met mestscheppen !!!!!

Groetjes,
Marjan de Haas

Nelly Boot schreef op zondag 30 april 2006, 10:34:


Ik wil ook wel wat meer over grondwerk weten. Het boek anatomie en gedrag van het paard heb ik gelezen en verder probeer ik veel van dit forum en de site te leren. Ik heb een trekpaard sinds 1 april en ben bezig om met haar op een paardnatuurlijke manier een band met haar op te bouwen.
De cursussen vind ik ook prijzig, maar vooral ver bij mij vandaan, ik woon in Lexmond, onder Utrecht.
Zijn er alternatieven ???

Marjan de Haas

Ik ben druk bezig met het verbeteren van het weiland dat ik 1 april gekocht heb.
Het land was heel erg verwaarloosd en een boer helpt mij met onkruid verdelgen ( er stond bijna alleen maar zuuring en brandnetels).
Via een oud bericht op het forum heb ik info over goede grasmengsels gevonden.
Nou staan er ook heel veel boterbloemen en die gaan van MCPP niet dood.
Zijn boterbloemen (planten) schadelijk voor paarden? Ze eten er niet van, waarschijnlijk niet lekker, hoewel het trekpaarden zijn en dus niet zo kieskeurig.
JKK staat er gelukkig niet, alleen van de kleine variant heb ik er een paar gevonden en uitgetrokken.
Graag jullie advies,

O, Muguet als jij dit ook leest; het voetje geven gaat nu heel goed en volgende week komt de hoefsmit om te kappen.

Groetjes Marjan de Haas

Gregoor Lendfers schreef op woensdag 2 augustus 2006, 21:58:


Denk nu niet een vrouw zal dat niet weten, want ik zaag graag ketting.
Om de ketting van mijn motor kettingzaag te laten slijpen ben ik bij onze leverancier/onderhoudsbedrijf voor tuin machines 5 euro kwijt, maar ik slijp hem ook vaak even tussendoor. Dit is echt maar 5 minuten werk.
Het is wel belangrijk dat je de juiste maat vijl hebt, diameter. Anders vijl je je ketting naar de........
Elke scherpe schakel twee a drie keer langs vijlen, een kant op.
Dus niet alle schakels van de ketting. Dan zou je een uur bezig zijn en heb je een mooi halskettinkje, maar ongeschikt voor het zagen.

p.s. kijk je ook regelmatig naar de olie voor de ketting en de spanning?

Veel zaag plezier
Marjan

Mijn twee trekpaarden kunnen met dit langdurige natte weer niet het land op. Klei grond, plassen wter, super glad.
Ze hebben een hele grote inloopstal en een buiten "plaats " met tegels en een dik zandbed. Zo kunnen ze toch een beetje buiten lopen en van de omgeving genieten en vooral; lekker rollen en liggen op een zachte ondergrond.
Ik geef ze drie keer per dag veeel mooi hooi en daarbij wortels. Hier moeten ze vaak wat voor doen; beleefd zijn, eerst mijn lege hand aanraken of een voet geven. Rijden doen we nu niet, het land is te slecht.
Omdat ik zelf nogal van snoepen en afwisseling houd, wil ik mijn paarden ook wat afwisseling geven.
Nu heb ik een zak musli (laag eiwit) gekocht en zeewier granulaat omdat dit gezond zou zijn. Ze hebben ook een liksteen.
Is dit verstandig om te geven??? In de winkel vinden ze mij een beetje raar dat ik ze geen bix wil voeren.

Groetjes, Marjan

P.S. Muquet :
Dit gaat inderdaad over Lisa en het "veulen " Kruimeltje, die wij er inmiddels ook bij gekocht hebben. Het is zo'n lekker stel samen en ik denk dat Kruimeltje het niet beter had kunnen treffen dan bij ons.

Ik heb tot nu toe alleen nog met mijn paard in ons weiland gereden. Haar maatje is nog te jong om op te rijden en als ze hem niet in de buurt kan zien of horen gaat ze enorm roepen en wordt ze erg onrustig. Ik durf dus niet met haar alleen ergens anders te gaan rijden.
Nou zat ik te denken om hem een soort van "op sleeptouw "mee te laten lopen. Met een touw aan zijn halster. Natuurlijk wel in eerste instantie in het weiland en dan later als dat goed zou gaan aan de andere kant van de dijk op een lang pad waar geen verkeer komt.
Ik heb hier helemaal geen ervaring mee en het is ook maar een bedenksel van mijzelf.
Ik hoop dat iemand van het forum met veel meer ervaring dan ik mij op weg kan helpen.
De paarden hebben veel vertrouwen in mij en ik ben ook een onderdeel van hun kudde. Ik zoek een manier om veilig met hun plezier te kunnen hebben in een andere omgeving.
Het kleintje is bijna twee en is erg rustig van aard, maar ik wil hem nog niet gaan berijden. Het is niet haar eigen veulen, maar het is wel HAAR Kruimeltje!

Ik heb veel respect voor alle kennis die veel mensen op dit forum hebben en hoop veel goede dingen van jullie te leren.
Is er niet iemand die in de buurt van Vianen woont, jullie wonen allemaal zo ver weg?

Groetjes, Marjan

marjan de Haas schreef op zaterdag 13 januari 2007, 14:35:


Of heeft iemand tips hoe ik toch met haar ALLEEN op pad kan gaan ????

HannahFroukje schreef op dinsdag 30 januari 2007, 12:30:


Zowel mijn volwassen merrie ( Lisa ) als Kruimeltje zijn trekpaarden.
Ik heb dat verschil in zwaarte dus niet.
Om met Lisa alleen op pad te gaan moet ik de dijk ( weg ) oversteken en op het moment dat ik moet gaan oversteken kan zij Kruimel niet meer zien en wordt ze onrustig. Ik vind dit een eng moment.
Als we eenmaal aan de andere kant van de dijk zijn, is de omgeving redelijk veilig. Er komt op dat pad geen verkeer.

Hoe zou ik dat weggaan kunnen oefenen?
Als ik Kruimel op stal zet, buiten haar gezichtsveld en ik rijd met haar in onze wei, dan wordt ze al onrustig.

Mijn trekpaarden hebben mooie sokken, maar door al dat natte weer droogt het niet goed. Ze staan buiten op zand en hebben een grote inloopstal met kale betonvloer.
Nu heeft een van mijn paarden ( natte ) mok. Ik was begonnen met schoonmaken met betadine, maar het lijkt erger te worden. Er zijn nu twee kaale plekken ontstaan wat al open wondjes zijn.
Een kennis van mij zei dat ik het met aardappel meel in moest smeren, maar dat lijkt mij een vieze bende worden.
Ik heb ook een spuitbusje ACEDERM waarmee ik kleine wondjes behandel.
Wat moet ik doen ?????

Alvast bedankt namens mijn paard.

Ik heb het filmpje niet bekeken, maar ik weet zeker dat het voor mij te akelig is om naar te kijken. Die lui sporen niet als het om dieren gaat (walvissen, haaien vinnen eraf snijden en de haai levend terug gooien om te laten verdrinken, etc.) Ik ben duiker en lees vaak over dit soort ellende.

Goeie zet om via dit forum te laten tekenen.

Ik ben nooit zo handig in het opzetten van petities maar ik zou ook graag willen tekenen tegen het amputeren (blokstaarten) van trekpaarden.
Ik heb twee trekpaarden mèt staart, expres, want die staarten zitten er niet voor niets aan.
In Nederland is het wel verboden, maar je wil niet weten hoeveel er even naar Frankrijk rijden om hun paard "mooi" te laten maken.

Ga zo door

groetjes, Marjan

aaahhh,
kijk, van zo'n stukje op het forum word ik dus ook blij.
Momenteel heb ik veel gezeik op mijn werk, maar als ik dan thuis kom bij mijn honden en mijn paarden, dan kan ik weer lachen.

groetjes,
Marjan

ingrid van der post schreef op maandag 19 februari 2007, 17:52:

Dit hoeft helemaal niet zo eng te zijn, bij mensen wordt dit ook gedaan.
Bij sommige vrouwen gaat de baarmoedermond veel te vroeg open ( ontsluiting) en dan kan de bevalling op gang komen. Is dit maanden te vroeg, dan kun je dus het kindje verliezen.
Er wordt dan een ligament (bandje) door de baarmoedermond "genaaid", zodat die niet open kan gaan. Dit bandje wordt natuurlijk voor de geboorte weer weg gehaald.
Ik kan me voorstellen dat iemand het veulen ook niet wil verliezen, ongeacht hoe duur merrie of veulen ook zal zijn. Mijn trekpaarden waren ook niet duur, maar zijn voor mij wel onbetaalbaar!!!!!
Het lijkt mij dat je deze merrie beter niet nog een keer kunt laten dekken, om evt. problemen te voorkomen.
Ik ga in eerste instantie altijd uit van het goede in de mens en ik hoop dat dit hier ook van toepassing is. Een gewenst veulen.

Groetjes Marjan

Omdat mijn trekpaarden nog steeds niet het drassige land in kunnen, heb ik een buitenplaats gemaakt met zand. Ze kunnen nu de grote inloopstal uit om toch buiten te lopen en te kijken en in het zand te rollen. Het is helaas wel te klein om echt te kunnen rennen. Ik hoop dat het land nu snel gaat opdrogen, want ik wil ze weer lekker zijn rennen!

Omdat ze dus nu steeds bij de stal staan, kan ik ze heel veel aandacht geven en borstelen/knuffelen.
Ik heb twee hele lekkere plekjes ontdekt bij mijn merrie; haar "keel" van onder de kaak tot bij haar borst. Ze doet haar hoofd dan helemaal omhoog, ze lijkt dan wel een giraffe en zij vind dit heeerlijk.
Ook vlak achter haar voorpoten, de oksel waar de singel ook loopt vind ze een heeeerlijk plekje. Dan gaat haar hoofd helemaal naar de grond en trekt ze een raar lipje.
Als onze jonge ruin ook wil, snauwd ze hem weg, want dan zijn wij even bezig.
Als ik gebukt sta om lager te krabbelen, gaat ze MIJN rug krauwen. Dit is fantastisch, soms iets te hard, maar ja, ze is ook een groot en lomp trekpaard.
Ik heb de paarden nu bijna een jaar en vind onze band onvoorstelbaar heerlijk.
Ik zet de paarden nooit vast tijdens het borstelen, dan kunnen ze zelf kiezen of ze verder willen gaan. Het wordt ook vaak een triotje.
Weten jullie nog meer heerlijke plekjes?
Iedereen veel knuffel plezier, groetjes Marjan