Esther schreef op donderdag 16 november 2006, 21:59:


Ik denk dat je toch wat gemist had. Geeft niet, geef ik ook nog een keer mijn reactie:

Die wormen worden ingekapseld wanneer ze "in slaap" gaan, en dat doen ze in opdracht van een signaalstof die wordt afgegeven door de volwassen wormen in de darmen. Zodra die (eierleggende!) wormen verdwijnen, al dan niet door een wormkuur, valt die signaalstof weg en komen die ingekapselde wormen massaal vrij. Meestal gebeurt dit dus kort na het ontwormen. (En dus niet omdat de wormkuur niet afdoende was, maar juist omdat de ontwormkuur goed heeft gewerkt en de volwassen wormen dus niet meer aanwezig zijn om de onderdrukkende signaalstof te kunnen geven. Gaf je zelf al niet aan dat de problemen onstonden NA het ontwormen? Vandaar dus...)

In het Engelstalige verhaal hierboven ontbreekt de reden waarom de wormen ingekapseld worden en een tijd later weer uitkomen. Weet je niet waarom dan is dat inderdaad nogal zorgwekkend. In het artikel staat ook dat ze 'simultaneously' uitkomen. Ook dat verraadt de aanwezigheid van een signaalstof. Wellicht is dit een nieuw aspect wat de oorspronkelijke schrijvers van het artikel nog niet op de hoogte waren.

Groeten,
Frans

Moniek schreef op donderdag 16 november 2006, 23:01:


Moxidectine. Voor een deel.

Groeten,
Frans

Nils Vellinga schreef op donderdag 16 november 2006, 23:33:


De natuur heeft geen 'bedoeling'. Als die wormen niet dood gaan is er sprake van resistentie.


Als het om balans gaat, welke parasieten blijven dan over? De sterksten toch? Dus...


Klopt, dat zijn de spoelwormen. Maar daar kunnen paarden weerstand tegen opbouwen. De strongyliden gaan wel gewoon dood.

Groeten,
Frans

Nils Vellinga schreef op donderdag 16 november 2006, 23:51:


Nee, Skudde.

Catie schreef op vrijdag 17 november 2006, 9:43:


Dat zijn strongyliden, en die zijn tegenwoordig behoorlijk resistent tegen Fenbendazole.


Als er geen eieren van strongyliden in de mest zitten dan heeft het geen zin om te ontwormen, al helemaal niet met Fenbendazole (nog afgezien van de resistentie, maar het doet ook niets tegen ingekapselde wormen). Ik denk dat de dunne mest toch een andere oorzaak heeft gehad.


Klopt. Maar de standaard middelen helpen ook niet tegen lintworm, dus preventief ontwormen met een standaard middel is ook hiertegen zinloos.


Begrijpelijk, maar daarom schreven we nu dat artikel, om te laten zien dat niet ontwormen niet betekent dat je paard wormen zal krijgen, en wel ontwormen niet betekent dat het nuttig is.
Probleem blijft dat met deze manier van ontwormen we binnenkort geen effectieve ontwormmiddelen meer hebben omdat de wormen overal resistent zijn geworden.

Groeten,
Frans

sandratien schreef op vrijdag 17 november 2006, 10:10:


Yep. Ik zit er over te denken. De bedoeling was eigenlijk om het in de pagina niet te hebben over de verschillende soorten wormen, omdat daar zoveel over te vertellen is, en dan het eigenlijke doel van de pagina ondergesneeuwd raakt. En zonder dat we het over specifieke wormen hebben kunnen we het ook niet over specifieke ontwormmiddelen hebben.
Misschien dat ik er nu toch iets over ga opnemen, gezien de discussies hier op het forum. (Dank iedereen voor de input!)


Voor zover ik weet is er nog geen nieuw middel uitgevonden. Al zou er vandaag een nieuw middel worden uitgevonden, dan nog gaat het erg lang duren voordat wij eraan kunnen komen (diverse verplichte testen, goedkeuringen, regelgevingen, invloed op consumptievlees, etc.) Strongyliden zijn inmiddels overal resistent tegen, behalve ivermectine, maar daartegen is in Duitsland ook al resistentie tegen aangetroffen dus dat zal niet lang meer duren voor we daar in Nederland ook mee te maken krijgen.

Ook bij de ziekenhuisbacterie zie je trouwens dat de vorming van resistentie veelal vlotter verloopt dan de beschikbaarheid van nieuwe medicijnen.

Ik ben er niet gerust op.

Groeten,
Frans

Wendy de Meij schreef op vrijdag 17 november 2006, 12:43:


Minder hooi geven, (maar wel in 3 of meer porties per dag aanbieden) en geen granen e.d. meer.

Groeten,
Frans

Wendy de Meij schreef op vrijdag 17 november 2006, 13:59:


Dachten wij ook, maar inmiddels is de spijsvertering van onze paarden zo aangepast aan hooi dat we ze ook niet meer onbeperkt voeren. De pagina over voeding behoeft dringend herziening op een aantal punten maar dat komt binnenkort.

Groeten,
Frans

Wendy de Meij schreef op vrijdag 17 november 2006, 14:56:


Wij hebben zelf ook hooi in plastic, meestal echt hooi, maar soms ook wel nagenoeg droog hooi gehad, net geen kuil eigenlijk.

De voedingswaarde heeft naar mijn weten niet zoveel te maken met het gegeven dat het hooi of kuil is, maar meer met de omstandigheden waarin het is gemaaid.
Om kuil te maken is niet zoveel zon nodig, dus het kan eerder in het voorjaar worden gemaaid. Hooi wordt meestal wat later in het jaar gemaaid, want dan moet het warm weer zijn, en de nachten liefst zo kort dat er geen dauw optreedt.

Voor paarden is het in alle opzichten gunstig als het gras geoogst wordt tijdens de zomer. Is het afkomstig uit die periode dan doet het er niet zo toe of het hooi of kuil is.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op vrijdag 17 november 2006, 18:20:


Het eerste jaar dat ze geen krachtvoer meer kregen hadden ze echt veel hooi nodig. Maar het lijkt er inderdaad op dat het verhaal dat krachtvoer de darmflora aanpast klopt, want ze hebben steeds minder hooi nodig om gewoon volledig op krachten te blijven. Waar sommige van onze paarden vroeger nog nauwelijks dik te krijgen waren met hooi + krachtvoer, hebben ze nu al de neiging om te dik te worden op najaarsgras en een beetje hooi. Zelfs Baladeika, altijd toch wat magertjes, begint nu ook wat dikker te worden.


Hier ook niet. Ze krijgen gewoon een nieuwe vacht, maar wat eten betreft zie ik geen veranderingen.


Ik denk dat paarden in de natuur niet per definitie sloom zijn. Onze paarden ook niet zo, eigenlijk. Ze zijn op het moment eigenlijk zelfs ronduit baldadig, springerig, en irritant snel. En die krijgen geen krachtvoer...

Maar ok, de aanpassing duurt bij sommige paarden misschien wat lang, en na een bakje krachtvoer zijn ze wellicht weer terug bij af. En ik snap best dat in sommige gebruikstoepassingen je de paarden geen tijd kan gunnen om een goede darmflora op te laten bouwen.

Groeten,
Frans

Nils Vellinga schreef op zaterdag 18 november 2006, 1:04:


De parasiet EN het paard. Zonder paard geen parasiet. Overigens, met die "bedoeling" bedoelde ik (kun je het nog volgen) dat er geen soort overkoepelende macht bezig is of zo. Er is dus geen bedoeling, paard en parasiet volgen beiden hun eigen strategie.


Volwassen wormen die de gastheer verlaten zijn ten dode opgeschreven. Het ligt niet voor de hand dat ze vrijwillig zullen vertrekken. Als het onaangenaam wordt in een vliegtuig spring je er ook niet zomaar uit. Alles liever dan dat, want dan heb je tenminste nog een kans.


De eitelling van +1000 geeft aan dat ze geen weerstand hebben. En dan ontworm je uiteraard wel. Maar als de wei vol ligt met eitjes, maar de paarden geen eitjes in de mest hebben, dan hebben ze kennelijk weerstand, en dan maak ik me geen zorgen.

Groeten,
Frans

Spirithorses schreef op zaterdag 18 november 2006, 8:04:


Wat dacht je van lobotomie? Een gedeelte van de voorste hersenen verwijderen? Die schijn je niet nodig te hebben bij het plichtsgetrouw vervullen van eenvoudige taken. Dat deden ze vroeger bij lastige mensen ook!
Ik begrijp eigenlijk niet waarom dat niet al lang bij paarden ook wordt gedaan. Die ballen worden er toch ook afgesneden omdat de paarden dan wat makkelijker in de omgang worden? Sterker nog, ik denk dat je bij lobotomie de ballen gewoon kan laten zitten, dus je het wordt niet eens een extra operatie. Tegenwoordig hoeft je schedel daar ook niet meer voor open, ze kunnen dat via de neusholte bereiken.

In geval van lobotomie heb ik er ook eigenlijk niet meer zoveel bezwaren tegen als die dingen (eh, paarden) op stal moeten staan. Dat vinden ze dan niet meer erg. De voorstanders van lobotomie kunnen dan ook zeggen: "Ik ben blij dat ik het heb laten doen. Hij is nu zoveel gelukkiger geworden!".

Groeten,
Frans

Ilona Kooistra schreef op vrijdag 17 november 2006, 16:53:


Maar ok het ingewikkelder te maken: Baladeika maakt "dat gedoe" met Khani niet gelukkig, maar Harisha weer wel. Die komt ons vragen of ze alsjeblieft weer naar Khani mag, en het eerste wat ze doen is... En daarna wil Harisha weer, en weer, en Khani loopt (serieus!) inmiddels rond met spierpijn. Iedereen die serieus denkt dat paardensex iets is dat alleen de hengsten gelukkig maakt zou hier eens moeten komen kijken...

Groeten,
Frans

Nils Vellinga schreef op zaterdag 18 november 2006, 20:32:


Dat maakt iedereen voor zichzelf maar uit, maar Muildieren zijn natuurlijk niet echt natuurlijk.


Omdat ze door het geknutsel een oneven aantal chromosomen hebben. En da's knap lastig als je die ten behoeve van het nageslacht door 2 moet delen... Halve chromosomen doen het niet zo goed...


Ik denk dat bij mensen met een kinderwens die kinderwens ook los staat van het al dan niet vruchtbaar zijn.

Groeten,
Frans

Nils Vellinga schreef op zaterdag 18 november 2006, 19:34:


Maar daar heeft die parasiet geen boodschap aan, die weet niet eens dat er andere wezens zijn. In de natuur doet ieder wezen wat voor zijn genen nuttig is, niets meer en niet minder. Andermans genen zijn andermans zorg.


Vernietiging is inderdaad niet nodig, dus zijn we terughoudend met het aanwenden van de wormspuit. Het is alleen zo dat ALS je gaat ontwormen, dat je het dan wel grondig moet doen. Zodra je de wormspuit hanteert ben je namelijk met selectie bezig, en tenzij het je bedoeling is om betere wormen te kweken moet je dan zorgen dat er zo min mogelijk overblijven. Slecht ontwormen is slechter dan niet ontwormen.

Groeten,
Frans