HannahFroukje schreef op donderdag, 27 mei 2004, 21:20:


Vervelend!

Het is dus enkel als hij hard is geweest of alleen als hij hard gaat. Op het laaste heb ik het idee dat hij zich niet meer kan tegenhouden. Geheel op de voorhand valt en zo als het waren steeds harder en harder moet om maar niet te vallen.
Die eerste is dat zijn bloed begint te koken als het waren. Veel arabieren hebben hier last van. Zeer consequent zijn. Kost zeer veel moeite in het begin. Later heb je er profijt van. En inderdaad werk in stapjes.

Dit paardje heeft dus altijd gereest. Het gevoel zit er dan gewoon in op het moment dat hij hard gaat hé. Wees zeer consequent, maar als het kan geef hem ook even de vrijheid op een breed lang pad om even hard te gan. Op het moment dat je zegt dat je weer terug wil, moet hij ook terug komen. Zoals je doet, werk in stapjes en wees zeer snel in je reactie's en bewegingen. Betekent niet hard.

Puur het leiden in stap tempo. Niet trekken of harder gaan lopen dan je wil. Je houd hem schuin achter je, je zorgt dat hij niet de andere kant langs je kan en pak vanuit deze positie enkele keren de stop totdat zijn bloed weer rustig stroomt en je zonder problemen rustig je rit kan vervolgen.
Dit kan best lang duren. Wees consequent als hij weet dat het toch niet helpt dat gekke gedoe. Dan is het in begin misschien wel een half uur nodig en dit word steeds minder.

Als hij enkel niet te stoppen is en heet is tijdens het echt hard gaan helpt dat grondwerk je inderdaad niet.
Blijft hij heeft en springerig en moeilijk te houden, dan stap je af en leid je hem een stuk totdat je merkt(voelt) dat hij zegt van oké. Je voelt dan ook de rust in je paardje terug keren. Heel moeilijk om het zo uit te leggen. Het is puur gevoel.

Tja dat is behoorlijk lastig. Wat wel kan is vaste stap punten in het bos te kiezen. Dus niem maar oversteek punten, scherpe hoeken. Als je consequent dit doet, dan is het iets wat er bij hoort en zou het paard al voor dat punt tempo terug nemen.

Wantrouwend uit onzekerheid?
Zeer verradelijk op het moment dat het paard als het waren zelf de leiding neemt. Waarschijnlijk heeft dit paard en zeer consequente leiding nodig. Veel paarden gaan uit onzekerheid nog harder rennen.

Controle bedoel ik dus niet constand de teugel strak en elke stap gaan besturen. Wat ik bedoel met elke stap onder controle is dat elke stap van je paard met wedewerking van jouw is. Phoe moeilijk uit leggen. Je kunt een paard geheel los door het bos laten galopperen. Elke stap blijft bij jouw. Op het moment dat het paard harder wil dan kan dat nog steeds onder jouw zijn. Wil hij er vandoor dan schiet het paard onder je vandaan en heb je niks meer te vertellen.

Laat dat lekker hard maar even zitten. Doe dit pas als je zeker van elkaar ben. Je kunt hem dus wel met een waarschuwing in het begin bij je houden. Dit kun je afbouwen en hem steeds meer vrijheid geven die hij juist mag gebruiken. Gaat hij toch dan word hij weer aan banden gelegt.

Kijk maar wat ik hier boven verteld heb.

e m kraak schreef op donderdag, 27 mei 2004, 21:57:


Goed gezien. Er zitten echte marteltuigen bij als die verkeerd gebruikt worden.

Daar mijn paard een gebroken stang niet fijn vind en hij daarmee niet kan drinken en eten, heb ik dus een stang met tondboog. Een met een klein scharen effect. De teugel hulpen komen dus niet zo direct binnen, maar het bit is daardoor wel des te harder wanneer je hem echt naar achteren trekt.

Is goed voor me zullen we maar zeggen.

Je gebruikt wel leuke voorbeelden. Oké hoe ik dit op zou lossen. Op het moment dat mijn paard niet meer zou reageren op mijn normale stop hulp en ook niet meer door de aanname van de teugel, zet ik het paard om in de richting van het gevaar(dus waar hij van weg rent) Hierdoor staat elk paard nagenoeg direct stil. Het omzetten been en een met teugel omzetten. Nu zal het paard proberen weer te draaien. Dit voorkom ik door mijn handen breed te houden. Ontspannen te zitten en met been zonodig tegen te houden. Wel zou ik er hier voor kiezen om een eindje opzij te gaan zodat het gevaar niet te dicht langs hem heen komt.

Op het moment dat ik mijn paard niet meer om kan krijgen(nooitr gebeurt, maar weet nooit natuurlijk) Ga ik zoeken naar een zij pad of iets waar ik veilig weg van dat enge ben. Ik kies hier er dus voor om het paard wel vooruit te laten gaan, maar zonder controle te verliezen. Ik moet immers nog ergens induiken. Pas op het moment dat we weg zijn van dat enge neem ik mijn paard terug naar stap en stel ik hem gerust.

Ik ben dit gelukkig nog nooit tegen gekomen, hoewel mijn paard een paard is dat zeer snel in het begin in blinde paniek begin te rennen. Hij is enkele keren echt op hol geweest. Dan ben je niet blij. Deze keren waren altijd als ik er niet bij was.

Een goede voorbereiding is dan ook zeer belangrijk. Vertrouwen moet al zeer groot zijn. Ik kan nu zeggen als jij zo langs zou komen dat hij wel wat zou draaien, maar ik geen moeite zou hebben om hem te houden.

Naar mijn mening beloon je hier niet voor het vluchten, maar voor het stoppen. Inderdaad is het geven van een snoepje direct ook weer ontspannend. Trouwens al zou je het paard belonen voor het vluchten. Dan zou hij dit zo kort maken, om zo snel mogelijk zijn beloning te krijgen naar mijn idee.

Je weet maar nooit hé. Ik heb zelf ook nooit verlangens om op andere paarden te rijden. Wel krijg ik de kriebels als iemand iets maar niet voorelkaar krijgt en het paard daardoor zeer onzeker word.

Frans Veldman schreef op donderdag, 27 mei 2004, 22:54:


Om eerderlijk te zijn nog niet met een draver. Wel arabieren die van de renbaan kwamen en ijslanders die wedstrijden gelopen hebben in telgang.

Hoe bedoel je wat doe ik precies. Kijk bij de eerdere reactie's bij vreemd gedrag als je mijn manier van stoppen bedoelt.

Vertel. Ik ben benieuwd.

Frans Veldman schreef op donderdag, 27 mei 2004, 23:07:

Je bent van harte uitgenodigd om jouw methode te

Jouw paarden zullen mijn methode waarschijnlijk niet snappen. Zoals jij ook doet, werk ik op naar een resultaat. Als ik mijn methode wil demonstreren op jouw paarden. Dan heb ik grote kans dat ze juist harder gaan en geheel en de stress schieten.

Inderdaad breekt nood wet, maar als ik het goed heb gaat het hier om een paard dat niet te stoppen is zonder levens bedrijgende situatie's.

Ik zorg dat de tijdbom gedooft is voordat ik er op ga.
1 meer of minder maakt mij niet uit. Wat je wel kan proberen er meer open voor te staan. Vind je dit niks, zeg het dan, dan weet ik genoeg. Jij bent altijd heel anders van het begin bezig geweest met je paarden. Ik zeg niet dat dit verkeerd is, maar je hebt zo een heel andere methode ontwikkeld die bij jouw werkt. Daar ben ik blij om, maar om dan andere methode's op een niet echt bemoedigende manier de grond in te boren. Jammer, wat ik hier schrijf moest er even uit. Normaal ben ik zo niet.
Hmm

Frans Veldman schreef op donderdag, 27 mei 2004, 23:41:


Hier ga ik niet op in omdat dit duidelijk maakt dat je niet goed gelezen heb, of niet alles gelezen heb. Daarbij zeg je het weer niet echt vriendelijk.

e m kraak schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 0:24:


Niet om die reden waarom je nu zegt als machts middel. Ik rij even goed met halstouw door het bos.
Voordat ik weer een heel verhaal ga vertellen kijk is op mijn site bij los van het bit. hIer heb ik de werking van het bit uitgelegt. Mijn doel is het werken naar de verzameling en de hogere oefeningen. Zonder iets rijden is leuk, maar voor mij niet voldoende bevredigend.

Zoals met alles is het juist gebruiken van een stang niet verkeerd, maar wanneer je er aan gaat hangen. In prenciepe kun je kiezen voor een bit dat direct scherp inkomt of een die zachtjes inkomt, maar daarom wel harder is op het moment dat je er echt aan gaat trekken. Ik heb heel lang gezocht naar een stang die bij mijn paard past. Ben nog steeds niet helemaal tevreden.

Het is me nog nooit voor gekomen. Toch hebben we al heel wat mee gemaakt.

Ik heb hier nog niet over het volkomen ontspannen blijven zitten gehad. Dit omdat het waarschijnlijk weer als dood doener word betieteld. Door het vertrouwen dat mijn paarden in mij hebben kan ik mijn paarden in de meeste gevallen stoppen door geheel ontspannen te blijven, dus van lichaam en geest. Deze ontspanning gebruik ik altijd en zonodig dus het tegen houden met been en als dat nodig is ligte begrenzing van opzij met de teugels.

Inderdaad ben ik nog nooit leeuwen tegen gekomen, honden die aanvallen wel. Ik had het niet zo moeten zeggen inderdaad. 100% zeker weet je het nooit.
Trouwens hoe denk je over het stierenvechter paard. Los van de dierenmishandeling van de stier. Z'n paard is als de doods dat hij op de horens word genomen en toch zijn ze geheel onder controle. Tenminsten bij de goede dan.

Oké dat is waar. Het is een logische gevolg van het hoofd draaien.

Leg is uit.

Maaike schreef op vrijdag, 28 mei 2004, 9:42:


Het gaat niet zo zeer om de lengte van de stang. Het gaat meer om het gedeelte boven het bit zelf, dus het scharen effect.

Volgens mij heb ik je dat daar al uit gelegt. Een touw halster is mooi als er niks aan hangt wat zwaar is en je er niks mee doet. Daarbij is voor het rijden op hoger niveau het touw halstel niet geschikt.
Waarom reden die gene die de stamhouders van NH waren ook op stang?

e m kraak schreef op zaterdag, 29 mei 2004, 18:07:


Je maakt het me wel moeilijk met je benamingen. Uit praktijk weet ik dat een langere stang zorgt voor minder snel aankomen in de mond of er moet een s vorm in zitten. Hoe korter de stang en hoe grooter de hefboom werking hoe eerder het bit aankomt en daardoor veel scherper is.

Trouwens de 10 cm wat Maaike zegt is wel overdreven.

Nee echt de touw halsters die Parelli gebruikt. Ik rij dan liever met bosal dan met een touw halster. Sidepull ben ik niet mee bekent met rijden.
Ik zal het kort samen vatten. Dat waren de monniken(ridders) voor christus. Deze zijn de eersten die op een "natuurlijke" manier hun paarden trainden.

Groetjes Josien

e m kraak schreef op zaterdag, 29 mei 2004, 18:31:


Zeer zeker verschil. De eerste methode word geen piaffe maar dribbelen. De tweede maniet gaat over het langzaam opbouwen van de oefeningen totdat je een paard heb die sterk,lenig en zonder zichtbare moeite deze oefening uitvoert met een vrolijke trotse blik.

Waarom ik een stang gebruik en geen touwhalster b.v. Trouwens bosal werkt ook zo. De stang zelf zorgt voor de juiste hoofd halshouding van het paard. Het paard kiest dus zelf om zich te verzamelen zonder dat daar door de ruiter aan gewerkt moet worden als het waren.
Pak maar een pen vast of iets anders aan het eind. Als de pen recht naar beneden hangt heb je bijna geen druk op je vingers. Op het moment dat je de pen scheeft houd word het een ander verhaal. Het zelfde wanneer het paard zijn hoofd omhoog gooit en niet ligt nijgt naar de loodlijn. Min paarden lopen niet zo zeer op de loodlijn. Liever er voor, om de achterhand goed opwaarts te kunnen laten werken.

De reden die ik hierboven beschreven heb.

Je hebt inderdaad veel die niet volgens de oude methode(rijkunst) rijden. Er zijn er maar enkelen die het nog doen zoals het vroeger ontwikkeld is. Een v.b. wat je misschien wat raar zou vinden is Hempfling.


Ik rij niet echt volgens een methode of rijstijl. Ik pas me aan op het paard en niet andersom.
Om eerlijk te zeggen vind ik de ontdekkingen die de laaste jaren zijn gedaan op rijkunstig gebied niet iets waar ik trots op ben. De methode van rijden vind ik de laaste jaren er niet op vooruit gegaan. Noem het laag diep rond rijden b.v.

Natuurlijk zit ik niet zo in die wereld dat ik alle ontdekkingen enz weet. Misschien kun jij me er wat aan toe voegen.

Hmm, dit wist ik niet. Dat zijn de dingen die mensen liever bij zich houden.

Nee, dank je. Ik snap dat je hier vasls van word. Dat dit een uitje is voor sommige mensen. >

Inderdaad het bitten verhaal om paarden te kunnen houden. Ik kom in mijn lessen bitten tegen die zeer scherp zijn en waar dan de hele les aan gehangen word.
Ik zeg ook altijd. Als een paard wil gaat hij er met het scherpste bit van tussen en zo ook met touw om de hals. Het probleem ligt niet aan het paard of het bit die niet scherp genoeg is, maar aan de ruiters zelf. Tenminsten zo denk ik er over.

Zo ook met de ijzers. Ken je het verhaal van de apen in een hok. Dat is een goed voorbeeld.

e m kraak schreef op zaterdag, 29 mei 2004, 18:48:


Zal ik doen. Ik ga dit inderdaad uitzoeken.

Een clip met touw er aan b.v.
Groetjes

e m kraak schreef op zondag, 30 mei 2004, 20:37:


Haha nee niet ik. Heb het zelfs maar 1 jaar gehad. Ben nog opzoek of ik nog ergens een natuurkunde boek heb.

Phoe zeker heel andere bitten. Zien er behoorlijk heftig uit, maar voordat ik er van zeg moet ik eerst het natuurkunde vinden grrr waar is dat ding.

Hoeft zeker niet. Het is een oud stuk van mij. Moet het eigenlijk aanpassen. Komt nog. Wat ik bedoel is dat veel NH mensen heel natuurlijk rijden zeker, maar dat veel van deze paarden sterk op de voorhand lopen. Zonder zadel en hoofdstel heel mooi, maar wel zo dat het in evenwicht is. Trouwens door de NH training is dit zeker te bereiken.
Daarbij zie ik veel voordelen van het gymnatiseren van het paard.

Linda schreef op zondag, 6 juni 2004, 20:44:


Grondwerk is altijd goed, maar ik denk dat je vriendin iets verkeerd doet tijdens het rijden. Ga is kijken als ze aan het rijden is, wat doet ze. Het kan ook goed zijn dat ze klemt of constand zit aan te drijven enz.

Groetjes

kim geyskens schreef op zondag, 6 juni 2004, 22:11:


Op mij komt dit paard over als niet tegen dwang kunnen. Dwang kan zowel los als tijdens het rijden zijn. Gedachten zijn vaak al genoeg.

Vraag haar is om te gaan werken met haar paard in een vraag vorm. Dus niet van we doen nu dit of dat, maar van zullen we dit of dat?

Omdat ze dit bij jouw niet doet, zit het hem toch waarschijnlijk in de gedachten verschil.

Noy1 schreef op woensdag, 16 juni 2004, 22:21:


UIt de wind is een. Kun je niet gewoon een afdakje neer zetten. Dat mag toch als er maar geen wanden in zitten.

Piet schreef op vrijdag, 18 juni 2004, 13:22:


Die topic ken ik. Er kwam uit dat het nu niet duidelijk was hoe je die buikspieren traint. Dus buikspieren spannen waardoor het paard sterker verzameld, of paard verzamelen en daardoor worden de buikspieren getraind.

Ook werd er beweert door iemand dat een paard geen echte buikspieren heeft omdat die buikplaat vezelrijk en dus niet flexibel.

De topic kwam uit de topic of laag rond diep rijden goed voor het paard is en of dat inpakt heeft op de spieren achter de schoft.
Het was ongeveer 1 op de 10. 10 die voor laag diep rond rijden zijn of die het niet als iets verkeerd zien en 1 die hier helemaal niet mee eens was.