Nick Altena schreef op woensdag 24 oktober 2007, 19:51:


Wel, ik wreef net in m'n ogen en jawel, plots draait ze naar rechts. Maar nu wil ze niet meer naar links.
Ik ben hier niet goed in.

Esther schreef op woensdag 24 oktober 2007, 19:59:


Zou het echt zo zijn, dat mensen die meer flexibel kunnen denken, dat meisje ook sneller van richting kunnen veranderen?
Dat zo'n optisch spelletje, maatstaf is voor hoe je in het echte leven je hersens gebruikt?
En dat iemand die z'n sandwich ondersteboven eet, minder moeite heeft met dat dansertje?

Ik weet van mezelf dat ik niet zo heel flexibel kan denken. Ben nooit goed geweest in optische spelletjes enzo. En nu ook met dat dansertje. Ik heb haar ondertussen al wel links als rechtsom zien gaan, maar kan het niet bewust manipuleren. (nu gaat ze alweer een tijdje alleen rechtsom)
En in't dagelijkse leven ook. Mijn boterham zal altijd met de bovenkant naar boven liggen en niet omwille van praktische redenen (want ik smeer nooit, lust geen boter, choco of andere smeersels ) maar omdat dat zo 'hoort'.
Mijn paard opzadelen doe ik volgens een vast stramien, auto starten of stilleggen ook, ochtendritueel, tas maken voor school etc...Heb heel soms zelfs een beetje van die 'neigingen'. (3 keer checken of auto wel vast is ofzo, terwijl je eigenlijk al weet dat dat het geval is. Maar het idee is genoeg om het toch nog eens te checken. Zoiets, je weet wel )
Zou dat samen hangen, of is dit figuurtje alleen maar tijdverdrijf?

Anita Cats schreef op woensdag 24 oktober 2007, 21:31:


Een wijntje ofzo, zou er bij mij ook wel ingaan. Maar ben hier nog niet meteen klaar. Zal wel een stuk in de nacht worden. Wie weet hupst ze tegen dan bij mij ook over m'n scherm.

Esther schreef op woensdag 24 oktober 2007, 22:02:


En waarschijnlijk nog netjes verbonden met elkaar ook.

Esther schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 9:43:


Dan zou je wel moeten kunnen vergelijken met een andere pony of dezelfde pony onder andere omstandigheden. (Zomer met wintervacht vergelijken) Zien hoe hoog de T komt na bijvoorbeeld een stukje galop en hoe snel hij weer daalt.

Mijn paard zweet nu ook zeer snel. Alhoewel die eerder een volbloedvacht heeft en nog niet eens haar volledige wintervacht heeft. Toch is die nu al na enkel minuten reeds aan het zweten en aan het eind van een training is er amper nog iets droog aan.
Nu maak ik mij daar zelf weinig zorgen omdat ze redelijk snel weer opdroogt. Op 10 minuten is die al aanzienlijk droger. En na een uurtje bijna helemaal.
Maar nu is mij al een paar keer gezegd dat dit eigenlijk niet van belang is. En dat het gevaar er vooral in schuilt dat ze tijdens het rijden oververhit zou raken omdat ze haar warmte niet snel genoeg kwijt zou kunnen.
Vraag me af of daar iets van aan is?

Spirithorses schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 23:39:


Is dat dan zo extreem?
Ik denk niet dat haar conditie zo slecht is. Normaal denk ik. Dat ze redelijk snel recupereert zegt toch iets over haar conditie?
Stress ook niet.
En beest ziet er verder gezond uit.

Zweet BD in normale omstandigheden echt helemaal niet? Of beperkt?
En hoe hard spant ze zich dan in?
Wat na een stukje galop ofzo?

Pête is meestal nat op haar hoofd, hals, borst, zadel en singelplek, flanken en tussen haar achterbenen. Boven op haar kont blijft ze redelijk droog.
Dat is dan na drie kwartiertjes 'werk' in de piste of een wandeling.

Ik zal anders inderdaad maar eens haar temperatuur meten. Alleen kan ik dat met niets vergelijken. Weet niet hoe haar T is in de zomer zonder wintervacht en wat normale waarden zouden moeten zijn?

Ans

Spirithorses schreef op woensdag 31 oktober 2007, 10:06:


Ja, dat had ik ook gehoord. Wordt zelfs aangeredan om eczeem-paarden maar stevig aan het werk te zetten en geregeld in het zweet te rijden.


Leuke foto's zeg. Ziet er relaxed uit.
Ik vind het echt fantastisch dat jij Spirit gewoon als handpaard kan meenemen. Zelfs met zo'n drukte. (En wat is Peyote gegroeid!)
Ze zien er inderdaad allemaal redelijk droog uit.


Goh, dat heb ik niet meteen bij de hand. (Kan ik natuurlijk ook gewoon zelf tellen. alhoewel ook niet erg praktisch. )


Werk is: toch minimaal een keer of 5 per week. Uitgebereid instappen, losrijden in draf: figuren, veel overgangen, wijken (of poging tot )... wel actief, dus geen geslenter. Tussendoor even stappen met lange teugel en stukken galop, daar ook weer overgangen inrijden. En weer een beetje uitstappen.
That's it.
Niets extreems, maar als ik bijvoorbeeld veel overgangen vraag naar en van galop of van stap naar galop. Dan zit ik voor haar tegen 'overvragen' aan ja. En dan kan je haar aan het eind ook uitwringen. (Maar daar heb ik het hier niet over en probeer ik natuurlijk te vermijden.) Na een kwartiertje in draf is die evengoed al aan het zweten. En t'is nou niet bepaald een koudbloed.
Ik gebruik zweten trouwens ook niet als graadmeter voor dat ze moe is of ik haar teveel gevraagd heb. (Volgens jou zou ik dat wel moeten doen?) Dat merk ik aan andere dingen, dan gaat ze extreem op haar voorhand duiken en wordt ze traag of net heel heet en onrustig met haar hoofd. (Dit laatste als de oefening te moeilijk is.)
Op buitenrit trouwens ook hoor. 1 stukje galop en mevrouw is zeiknat.

Vraag me nu toch af of dat nou zo abnormaal is.
Bij Björk van Esther is er meer aan de hand, die is te dik, worstelt met haar hormonen en is ook nog eens een bolletje wol op pootjes. Daar hoef je niet ver te zoeken naar een oorzaak.

Maar een volbloedje die veel zweet, zou eigenlijk niet mogen?
Ik zocht er eigenlijk niet veel achter (alleen wat sommige mensen dus zeiden over die temperatuur) Maar nu maak je mij wel bezorgd hoor.


Ans

charlot van r schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:19:


Huh, A en B brevet zijn toch van Bloso.
Waarom zou men iets verplicht gaan stellen wat uitgaat van 1 enkele organisatie?

Spirithorses schreef op woensdag 31 oktober 2007, 11:24:


Welke anderen??
Jij hebt een hele hoop paarden, waaronder een stuk of wat volbloed/quarter typetjes. Die je allemaal zonder deken houdt en ook nog eens regelmatig aan het werk zet. Als jij dan zegt dat deze allemaal niet zweten. Hecht ik daar toch meer belang aan dan de mening van iemand die half september zijn ene paard al warm ingepakt en wel geschoren op stal heeft staan en die daar eens per week uittrekt om een rondje te hobbelen. Lijkt me logisch toch?
Ik denk dat Pête op de stal waar ze in de winter staat, zowat de enige is, die zonder deken rondloopt en ook nog eens regelmatig aan het werk wordt gezet. Niet echt referentie materiaal aanwezig dus.


Zou kunnen, maar bij Pête zie ik er geen verschil in. Nu loopt die nog 24/7 buiten op de zomerwei. (En rij ik ook op de wei)
Morgen breng ik haar weer naar de pensionstal. Zodat ik ook in de winter kan blijven rijden. Daar staat ze dan s'nachts en in de ochtend op stal. Tegen de middag wordt ze buiten gezet tot s'avonds.
En qua zweten merk ik dan geen verschil. Toen ze vorig jaar ook op pension stond zweette ze net zo hard als nu, terwijl ze dus nog full-time weidepaard is. Misschien dat dat bij echte stalpaarden die helemaal niet buitenkomen wel is?
Wat ik wel merk (en ook op hoop) is dat ze zodra ze s'nachts binnenstaat, de aanmaak van haar wintervacht beperkt wordt. Scheelt echt heel veel.


Heb je ook weer gelijk in. Ben zelf eigenlijk ook zo. Maar de laatste tijd toch wat harder geworden voor paard en wat compromissen aangegaan. Maar wil nou ook niet te ver gaan. Ik hoop dat ik toch nog genoeg gevoel heb voor m'n paarden om zulke dingen op te merken. En als ik dan zoiets lees, begin ik wel te twijfelen eerlijk gezegd.
Zal het toch maar in de gaten houden.

Ans

Spirithorses schreef op dinsdag 30 oktober 2007, 23:35:


Leuk hé
Charly en Tempête ook. Dat zijn hele dikke vriendinnen. (In Charly haar geval letterlijk te nemen ) Maar Pête was vorige winter niet thuis en Lolita konden we niet houden.
Een pony langere tijd alleen laten staan, vonden we absoluut niet kunnen en daarom hadden we dus Puzzle gekocht. Maar toen Pête in het voorjaar weer thuis kwam. (Ik weet niet of jullie die filmpjes nog herinneren?) Net alsof ze terug was van nooit weggeweest en meteen met Charly aan het smoezen. (Kennismaking was met haar niet nodig. Want op de weg daarheen waren ze al op elkaar aan het roepen.) Maar o wee, Puzzle. Daar was ze echt niet goed gezind op. Zomaar haar plekje naast Charly inpikken terwijl ze even weg was. Dat kon ze niet hebben en moest ze hem ook even duidelijk maken. Arme pony is een week de wei rondgejaagd.

Ik ben ook benieuwd hoe ze morgen reageert als ze terug op pension staat. 1 van haar weidegenootjes daar is ondertussen gestorven maar er loopt daar ook een ponietje rond die heel erg verliefd op haar was. Dat zal ook wel een blij weerzien worden.

Christel Provaas schreef op vrijdag 2 november 2007, 14:11:


Uit eigen ervaring kan ik alleen maar beamen wat Christel hier neerpent.
Beweging, correct rijden en beest soepel houden.
En niet beginnen met allerlei soorten beslag.
Als je vriendin glucosamine wil beginnen voeren dan kan ik je aanraden natumed te geven. (Is wat Piet ook altijd aanraadt)
Ik heb verschillende soorten geprobeerd en deze was de enige met duidelijk effect. (Primeval heb ik ook een tijd gegeven (maand of 4) zonder effect. En die van de groene os, deed ook niets)
Ik geef nu zelf geen supplement meer bij omdat mijn paard zonder ook goed loopt en dat spul is nogal duur.

Wat ik van 'laten vergroeien' vind, weet ik eigenlijk niet.
Het wordt door DA's aangeraden. (En er wordt soms zelf geopereerd om dat proces te versnellen) Maar heeft zeker ook nadelen. Je ziet het namelijk wel, als een paard vergroeide spat heeft. De beweging wordt minder ruim en soepel.
Ik weet niet hoe mijn beest haar gewrichten er nu voorstaan (ik vermoed, vergroeid) Maar als ik het kon vermijden, zou ik dat denk ik wel proberen.

charlot van r schreef op vrijdag 2 november 2007, 18:34:


Yep, ooit al gelukt zonder verdoving.
Mijn paard raakt helemaal over haar toeren door handmatig vijlen. Omdat de tandarts/da (whatever) dan grotere gebaren maakt om te kunnen vijlen. Daar wordt ze nerveus van. Gaat ze ook steigeren enzo.
Als het elektrisch gebeurt is ze braver en minder gestressed.
De tandarts die mijn paard haar tandjes doet werkt trouwens altijd elektrisch en beweert dat hij 99% van de paarden doet, zonder te hoeven verdoven.
Vroeger werkte die man trouwens handmatig en hij beweert dat de meeste paarden beter reageren op elektrisch vijlen. En dat zelfs een aantal echte 'klootzakken' nu lammetjes zijn.

charlot van r schreef op vrijdag 2 november 2007, 18:46:


Sorry, maar dat is BS!
Mijn paard is zonder verdoving gedaan, en de paarden van mijn instructrice (een stuk of 5) heeft hij ook gedaan. Eveneens zonder verdoving. Buiten eentje, en die was nog niet eens zo gestressed maar hebben ze gesedeerd omdat die iets gevaarlijks deed met haar voorbenen uit irritatie. Kwestie van veiligheid.
Hoodsteun werd niet gebruikt (Ook niet nodig natuurlijk als paard helder is, is die zelf goed in staat z'n hoofd te dragen.)

Of elektrisch al dan niet de voorkeur heeft, kan ik geen uitspraak over doen. (Dat Cedric er niet zo wild van is, is wel bekend ondertussen.)
Maar ik kies er dus voor omdat dit blijkbaar de manier is, die het minste stress veroorzaakt bij mijn paard.

Waar woon jij trouwens? Want ik weet nog wel iemand in de buurt van Gent die handmatig vijlt en waar ik eigenlijk ook niet ontevreden over was. (Zeer rustige mens) Misschien ideetje voor volgende keer?

Zo zeg, dat was even schrikken daarnet!
Puzzle en Charly lopen nog op de zomerwei tot volgend weekend. Maar die wei is redelijk kaal. En Puzzletje begint wat af te vallen. Dus hadden we besloten om wat graan bij te voeren, zodat hij zeker niets tekort komt. (Hooi voeren is logistiek niet haalbaar op die wei )
Dus vandaag met een emmertje voer naar de wei.
Maar Puzzle staat heel erg naar eten. Zodra die een emmer ziet of een zakje hoort kraken wordt hij heel erg opdringerig en doet hij ook lelijk naar de andere paarden. We laten hem dan wachten en vragen hem enkele passen achterwaarts te zetten zodat hij niet 'op' ons komt staan. Hij doet dan wel wat we vragen, maar echt kalmeren doet hij niet. (Ondertussen associeert hij het achterwaarts gaan trouwens ook met voer. Want als ik het hem vraag in een gewone situatie, gaat hij meteen zoeken waar ik het eten verstopt heb, ook al is er geen eten.) En als het te lang duurt naar z'n zin reageert hij zich af op Charly. Of als hij vindt dat hij nu wel genoeg achterwaarts is gegaan, durft hij z'n kont wel eens in onze richting draaien en heb hem ook wel eens weten uitslaan.
Zodra hij dan z'n eten krijgt (nadat hij braaf achteruit is gegaan ) begint hij te schrokken.
Maar vandaag bekwam hem dat niet zo goed. Na een paar happen begon hij vreemd te doen. Liet z'n eten staan en stond te wiebelen op z'n benen. En begon hij ook te kokhalsen en te kwijlen. Plots was de stoere vreetzak heel zielig. (Eigen schuld dikke bult) Ik had voor de zekerheid maar even de DA gebeld (zag er nogal heftig uit) en die zei dat het wel vanzelf zou overgaan en dat we er maar mee moesten stappen. Na een dik half uur stappen begon hij terug handen en zakken te onderzoeken op iets eetbaars, dus neem aan dat de DA inderdaad gelijk heeft gekregen.
Maar ja voor het zelfde geld heeft die gulzigaard morgen weer hetzelfde voor. (En vond dat nou niet bepaald voor herhaling vatbaar )

Heeft iemand misschien een idee hoe we hem dat gulzig gedrag kunnen afleren? We voeren altijd gewoon op de wei en met Charly en Pête geeft dat geen problemen. Die staan ook wel redelijk fel naar hun eten (als ik iets uitdeel) maar als we die achteruit zetten en vragen te wachten dan die doen dat ook gewoon. Eten braaf hun eigen voer op en pas wanneer ik zeg dat het mag. Ik doe met Puzzletje niets anders, maar bij hem pakt dat dus niet.
Dat beest 'leeft' echt voor al wat eetbaar is.
Het eerste wat hij trouwens doet als hij mensen ziet, is met z'n lippen je handen betasten, zien of er niks te bikken valt.

Ans