Wendy-hb schreef op dinsdag, 5 juli 2005, 22:58:


Dan gaan de schoenen langer mee of kan je bij slijtage de vorige ijzers simpel vervangen door een paar nieuwe. (kost minder)

marjolijn schreef op donderdag, 7 juli 2005, 14:43:


Ja hoor, dat klopt. De easywalkers ( www.easywalker.at )worden in Europa vooral door Oostenrijk verdeeld (als ze daar al niet geproduceerd worden). Ik maak gebruik van Hippoflex uit Duitsland www.hippoflex.de (een gelijkaardig beslagtype, maar volgens mij iets gemakkelijker in gebruik)
Sommige paarden die je op blote voeten wil zetten, verdragen dat in het begin helemaal niet. En niet iedereen is te vinden voor hoefschoenen, dan maak ik soms het voorstel om te beslaan met plastiek. Dat lijkt mij een redelijke tussenoplossing op weg naar blote voeten. Het beslag is licht, veert mee met de hoef, gaat open en dicht, maar wordt wel nog met nagels vastgezet. Ik probeer nu steeds vaker om minder en lichtere nagels te gebruiken en dat gaat ook.
Zo'n beslag is vooral goed voor een paard met hoefkraakbeenverbening dat op betonwegen wandelt od draaft. Het heeft een verende werking en laat de hoef toch toe om te "hoefmechaniseren" (net een nieuw werkwoord uitgevonden denk ik)
In de USA maken ze ook gebruik van de Eponashoe ( www.eponashoe.com) . Een hardplastieken beslag met een inleg van zachte plastiek. Ik heb het ooit al eens getest. Tja, alles kan beter maar het is bruikbaar.
Dat zal allemaal wel niet zo aardig klinken in de oren van de NB'ers, maar ik denk dat het een stap is in de goede richting, zolang het gebruikt wordt als overgangsmatregel tussen ijzeren beslag en blote voetjes.

Groeten

Hoefsmid Rik

Ilona Kooistra schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 1:40:


Hallo,

het verhaal van Romantique (en ondertussen zijn vriendje Dakoni dat ook natuurlijk bekapt wordt, en binnenkort nog eentje op vakantie ) lag een tijdje stil. Dat komt omdat hij bij Antoine De Bodt heeft gestaan. Afwachten maar hoe het paard daar is uitgekomen. Ik vermoed dat Hilde (de eigenares van Romantique) nog wel haar verhaal zal doen hier op de site. In elk geval zie ik Romantique terug (na een maand geloof ik) omdat hij dringend weer moet bekapt worden. Dat zal wel, hij is een maand er op uit geweest. Ik hoor eens bij Hilde hoe alles verlopen is en dan horen/lezen jullie er wel meer over door haar of daar mijzelf en op de site.
Ondertussen heb ik al nog enkele moedigen kunnen overtuigen om hun paardje op blote voeten te zetten; maar er is er eentje bij dat héééél erg mank staat, zelfs als er hoefschoenen onder gezet worden. Dat wordt dus even hard doorbijten voor zowel paard als eigenaar (blijkbaar hebben ze het beide heel erg te pakken en zijn zowat moedeloos) Maar we staan hen met raad en daad bij en hopen op spoedige beterschap.

Groeten

Hoefsmid Rik ( en voor Pien: hoefverzorger Rik ) te vinden op www.rikgadeyne.be en dan doorklikken op de banner

Vorige week waren we op vakantie in Oostenrijk (grens met Duitsland) En daar liepen tussen al die bergkoeien ook een kudde bergpaarden. Het ideale moment natuurlijk om al die natuurlijke hoeven te bekijken. Qua ras ging het vooral om Haflingers, enkele grote donkerbruine halfbloeden (koudbloed x warmbloed vermoed ik) en enkele bonte grote pony's (magere Tinkers leken ze ) Triestig gesteld met die natuurlijke hoeven. Ik heb er foto's van gemaakt, maar ik moet die nog ergens op een site zien te zetten om ze dan door te linken. Er zat in elk geval een bevangen paard tussen (met hoeven type eendenbek), drie gingen er in galop door de weide, maar toen ze over het bergpad gingen waren ze krakkemikkig mank. En dit waren paarden die nooit bereden werden, die duidelijk ook geen behoefte hadden aan toeristen, want als je te dichtbij kwam stapten ze gewoon door, ze zouden je zelfs heel kalm ondersteboven lopen.
Nu leven die paarden in de natuur en hebben ze toch slechte hoeven. Ik ben echter niet te weten gekomen hoelang die paarden daar al lopen of wie daar een poging doet om er voor te zorgen. In elk geval was het geen publiciteit voor hoefnatuurlijk, ik had er nochtans heel veel van verwacht.
Een andere kudde, enkel Haflingers met veulens, liepen in een omheinde weide, en daar was zo te zien niets mis mee.
Zijn er mensen die ook in die streek van Ehrwald (vooraan in Oostenrijk), meer bepaald op de Ehrwalder-Alm die zo'n paarden gezien hebben? 't Zou moeten lukken natuurlijk, maar je weet maar nooit.

Nog leuk om te zien waren een groep paarden met bellen aan. We dachten eerst dat het een kudde koeien was. Maar of dat wel zo leuk was voor die paarden met zo'n stevig geklingel rond hun nek?

Het andere uiterste zag ik in Swangau (de twee kastelen van Ludwig II)
Rond het kasteel van Neuschwanstein (het Doornroosjeskasteel dat als voorbeeld heeft gediend voor Disney) rijden heel veel koetsen op echt stevige hellingen. Daar spannen ze twee koudbloeden voor (van het lichtere type) en die gaan elk kwartier de helling op of af. Ik vermoed dat er een twintigtal koetsen rondtoerden. maar je had die voeten moeten zien. Elk paard was stevig beslagen en onder elk ijzer zaten zes kalkoenen met widia's in. De asfaltwegen waren uitgesleten daar waar de paarden liepen. Ik heb als hoefsmid al veel gezien qua beslag en kromme benen, maar dit sloeg alles. Op sommige ijzers stonden lippen gelast van wel 5 cm lang (gewoon omdat het er anders niet op bleef) Ik denk dat er geen drie paarden mooi recht op hun benen konden stappen. Echt triestig. Maar de toeristen vinden het fijn om zo rond te rijden langs het kasteel.

Zelfs op vakantie kan ik het niet laten om met paarden bezig te zijn...

Groeten

Rik

Wendy-hb schreef op zaterdag, 16 juli 2005, 20:27:


Ik heb het hele artikel niet gevolgd, maar heb ook al aardig wat paardjes met bevangenheid geholpen. Toch heb ik er ook eentje moeten laten passeren, waarvoor geen hulp meer kon baten. Als het hoefbeen rondom helemaal los is, dan kan je met de beste wil van d ewereld daar niets aan verhelpen. Daar moet je je over heen zetten.
Cushing dissease en bevangenheid gaan vaak samen. Wat ook funest is voor een paardje dat aanleg heeft om bevangen te zijn, is dat het behandeld werd met cortisone (bijvoorbeeld bij erge zomereczeem)
Dan maakt het niet uit of er een ijzer onder zit of niet. Als ze het paardje moeten laten gaan, dan kan je enkel bedenken dat het sneller uit zijn lijden zal verlost geweest zijn door de ijzers er af te halen. De ijzers zouden nog een poos het beentje ondersteund hebben, maar ze kunnen het toch niet tegenhouden als het in een te ver stadium zit.

Ijzers afhalen van een gewoon gezond paard zorgt er al voor dat het paard moeilijk gaat lopen. Je kan je voorstellen wat het doet bij een bevangen paard. Maar dan moet je weer bedenken dat een bevangen paard pijnstillers krijgt en dat hij sneller beter zal worden; Alles is afhankelijk van het stadium. Zelfs als je er vroeg bij bent en je gaat de voetjes goed en in vorm gaat raspen, zal het paardje zeker nog een dag of tien stijf en stram staan en gaan. Je kan maar doen wat je kan, daar moet je je bij neerleggen.

Rik

Huertecilla schreef op vrijdag, 22 juli 2005, 17:39:


Ja, ik heb hiervan al heel veel gebruik gemaakt. Er bestaan van deze firma een viertal producten. Eéntje ervan is Superfast. De naam zegt het zelf: het is een tweecomponentenlijm die supersnel hard wordt.(blijkbaar afgekeken van de auto-industrie) Bij warm weer krijg je een hardingsreactie in 10 seconden (dus moet je het in een koelbox meenemen in je wagen om het bruikbaar te houden) In de winter moet je met een föhn de hoef wat opwarmen om een ideale harding te krijgen. Je kan het product gebruiken als kunsthoorn bij grote uitgebroken stukken (bijvoorbeeld heel erge losse wanden of holle wanden) Maar ik gebruik het liever bij veulens met een foute hoefstand. Je kan er extensies mee vormen langs de buiten- of binnenkant, of op de teen een extra teen maken om bokhoefjes te behandelen. Maar ik gebruik het ook om een ijzer te lijmen (alhoewel ze daar nu een nieuw product voor hebben)
Je kan het ook gebruiken als "instantshoe" . Je spuit het product op de de hoef, waar je extra slijtage verwacht.(maar de hoef moet wel goed geprepareerd worden: bekapt, geraspt, ontvet, gedroogd ...)
Maar het is niet allemaal rozengeur en maneschijn. Ik gebruik het nu al zo'n jaar of 5 en nog steeds kom ik maar aan een slaagpercentage van zo'n 70 %. Dat wil zeggen dat er dus ook keren zijn dat het niet lukt. Meestal komt dat dan doordat je te snel wil werken, doordat de hoef te vochtig of te vet is, doordat je ijzers niet goed geprepareerd zijn. Kortom: ik weet meestal wel hoe het komt, maar ontdek het maar als het te laat is.
Je kan de "instantshoe" ook mooi naar vorm raspen met een gewone rasp.
Maar ... wat doet zo'n onderwerp hier op hoefnatuurlijk? Kunstmatiger dan dit product kan ik het me niet voorstellen. Maar ik werk er wel mee (ik ben dan natuurlijk ook een hoefsmid en geen rasechte hoefverzorger (deze is voor Pien )

Groeten

Rik

Hallo,

enkelen van jullie volgen misschien het verhaal van Hilde haar paard. Anderen horen het in Keulen donderen. Maar voor wie dat wil lezen: Romantique is terug van eventjes weggeweest. En het loopt weer niet van een leien dakje.

Lees op www.rikgadeyne.be en klik dan op de banner van Romantique.

Groeten

Rik

Wil schreef op woensdag, 20 juli 2005, 22:04:


Kan de pony die op een zeer schraal weitje staat, en die door de kinderen uit de buurt (te) veel brood krijgt, dan niet bevangen raken? Ik dacht dat er zo al heel wat ponytjes gesneuveld zijn?

Rik

Nick Altena schreef op zondag, 24 juli 2005, 1:10:


Dat gat is dicht en de neiuwe zool is behoorlijk stevig. Het enige probleem dat daarrond gevormd was, was een dubbele zool. Dus op het gat ligt een nieuwe zool, ik vermoed inderdaad zo'n 3 mm dik. Maar daar bovenop lag nog een laagje vuil met nog een zool van een paar mm op. We hebben die dubbele zool weggehaald en nu komt die nieuwe gezonde zool weer aan de oppervlakte. Maar die nieuwe zool moet nu weer wat harden, vandaar zijn gevoelig lopen op deze voet. Altans dat denk ik, want op den duur weet je niet meer of hij mankt, gevoelig loopt, stijf is, scheef is of wat dan ook. Dus al dat gedoe rond dat verzamelen of los rijden, recht of schots en scheef rijden gaat mij boven mijn petje. Voor mij blijft het feit dat het paard niet loopt zoals een gezond paard hoort te lopen. Punt uit. De eigenares is best tevreden met het feit dat ze van het paard een wandelpaard kan maken en hem zo houden. We zijn uiteindelijk vertrokken van een kreupel paard op ijzers en komen nu bij een paard zonder ijzers (dat binnenkort hopelijk vier gezonde hoeven heeft) en waarvan we kunnen zeggen dat hij niet echt kreupel meer loopt, want onder het zadel loopt hij normaal. Meer zit er voorlopig niet in, ik hoop dat door het natuurlijk bekappen en de hiellandingen er weer een flinke doorbloeding in zijn hoeven komt en daardoor de verziekte situatie in zijn hoef zich weer normaliseert. Daar is het allemaal om begonnen. De rest is voor mij bijzaak (dat is kortzichtig, maar wel een feit)

Groeten

Rik

Als

Hallo,

een tijdje terug maakte iemand hier bekend dat er in het Verenigd Koninkrijk een verbod kwam op niet-officiële hoefverzorgers. Nu zit ik net op een forum van www.straightegyptians.com te snuisteren en daar werd net een topic gelanceerd dat ze dat nu ook in Duitsland willen doen. Te lezen onder het onderwerp "Hufbeschlagsgesetz".

't Is maar dat je het weet.

Groeten

Rik

ps Voor alle duidelijkheid: ik sta als hoefsmid - hoefverzorger WEL achter het idee dat je zelf je (niet-zieke) paardenhoeven kan verzorgen. Maar dan wel met enig beleid.

Tamara,

lees ik dat goed dat je schrijft dat je Tinker een Arabische volbloed is? Is dat een tikfout of een grapje? Een Tinker is een Tinker en een Arabisch paard is , tja een Arabisch paard. Je kan niet beide zijn.

Tenzij je een pinto bedoelt, eigenlijk een bont paard van het Arabische ras.

Groeten

Rik

Voor diegenen die het blijven volgen: het gaat goed met Romantique, eindelijk landt hij op zijn hielen, ook van zijn hko.htm">hoefkatrolvoet.

Te volgen op www.rikgadeyne.be, klik op de banner.

Groeten

Rik

Ikke schreef op donderdag, 18 augustus 2005, 0:49:


Tja, als dokter niet, neen. Maar iedereen kan in België aan zijn voordeur een bordje hangen met daarop de tekst "Hoefsmid". Als je hoefsmid bent, dan catalogeren ze jou in het deel van "metaalbewerker" om je BTW-nr aan te vragen. Ik vermoed dat je als hoefverzorger zonder diploma ergens in de "agrarische sector" zult belanden, maar dat is geen enkel probleem natuurlijk. Je kan in België naar de hoefsmederijschool in Anderlecht, via een dagopleiding van minstens twee jaar, en dan studeer je af als Meesterhoefsmid. Je kan ook de opleiding in avondonderwijs volgen via Syntra West en Syntra Midden Vlaanderen (ik denk in Hasselt, Brugge en Veurne), dan doe je daar ook twee jaar over en dan ben je gewoon hoefsmid. Maar je kan ook gewoon een cursus hoefverzorging volgen en er je beroep van maken of gewoon niks volgen en zeggen dat je er alles over weet.
Dat horen ze hier op dit forum niet graag, maar ik gooi toch maar weer de stok in het hoenderhok.
Volgens mij, als je er je beroep wil van maken, volg je maar best zo'n cursus hoefsmederij en dan spits je je toe op het natuurlijke alleen. Dan zul je ook de mensen leren begrijpen die wel hoefijzers willen en waarom ze dat willen. En dan heb je een basis om te vertellen waarom jij dat niet doet. (zo'n beetje infiltreren in de tegenpartij )
Iedereen (behalve de samenstellers van hun boek: Ilona en Frans) die hier hoog van de toren blaast dat alle hoefsmeden moeten omgeschoold worden tot natuurlijk bekappers, hebben geen achtergrond over hoefijzers. En weten dus niet waarover ze praten, enkel dat "het" niet goed is voor je paard. Daarom heb je oeverloze discussies over welles/niettes.
Voor alle duidelijkheid: ik ben wel traditioneel opgeleid als hoefsmid, heb ervaren dat gewoon blootvoets laten in de meeste gevallen wel beter is en kan mij heel goed vinden in het natuurlijk bekappen. Helaas kan ik er nu nog niet mijn beroep van maken.Ik krijg regelmatig oproepen vanuit de andere kant van 't land (ik zit helemaal in het westen, bijna tegen de zee) maar dat is ook financieel niet haalbaar. Ik kan moeilijk 200 km gaan rijden, paardje of twee kappen en dan 200 km terug. Maar ik kan me voorstellen dat de markt wel groter wordt daarvoor.
Ik weet ondertussen waarover ik spreek: ik heb alle onderdelen al gehad.
Maar zoals eerder als gezegd: je kan net zo goed geen opleiding volgen, je gaan bijscholen bij Frans en Ilona en dan natuurlijk gaan bekappen. Maar dan zal je verdraaid toch heel veel zelfdiscipline aan de dag moeten leggen om je bij te scholen om alles te weten te komen over de hoeven. En hoe meer je erover leest en hoe meer je er mee bezig bent, hoe meer je ontdekt dat we eigenlijk niets weten.
Ik vind het fantastisch dat iemand er zijn beroep wil van maken. Want iedereen praat heel veel over het natuurlijk bekappen, ik ben helaas nog niemand tegen gekomen die het full-time als zijn/haar beroep kan of wil uitoefenen. Er is voor jou een mooie toekomst weggelegd: ik wens je heel veel succes, echt waar.

Veel groeten

Rik

Ikke schreef op donderdag, 18 augustus 2005, 17:51:

Wat je schrijft is waar. Het is vrij duur. En het klopt dat je vaak meer met ijzers bezig bent, dan met het bekappen zelf.
Ik vind ook dat werken op kadaverhoeven niet zo'n goed idee is. Ik spreek uit ervaring, want geef les in een middelbare ruiterschool en heb ook geprobeerd om op kadaverhoeven te werken. Maar dat doe ik dus niet meer. We vatten de koe bij de horens, dus het paard bij de hoef en beginnen er aan. Bang? Hoeft niet. Je moet wel voorzichtig zijn. Dat is wat anders. Nu heb je een paard dat niet stilstaat, je kan de hoef tussen je knie klemmen en je hebt telkens een ander paard. Praktischer dan dat kan je het niet bedenken. Mijn studenten leren dan ook niet in één dag bekappen; Vandaag leren ze een hoef vasthouden en veilig omgaan met paard en eigen rug. Morgen leren ze raspen, overmorgen leren ze een beetje de straal bij te werken en zo gaat het steeds verder. Na 10 lessen kunnen de meesten een blote, normale hoef bekappen. Verder leren ze dan ook nog ijzers afhalen, maar dat is een andere story. Je zou dus een afspraak moeten kunnen maken met het opleidingscentrum dat er eindelijk eens iemand met levende beesten af komt. Want als je dat later als beroep wil uitoefenen, dan kom je ook telkens in een andere situatie.
Maar goed, er begint vraag te komen. Ik was van plan om zo'n opleiding te proberen geven in avond- of vakantieperioden. Maar aangezien ik niet met kadaverhoeven werk, zit ik in de knoei met de aanlevering van levende paarden. Misschien komt het er wel nog eens van. Het zit al in mijn hoofd, maar de praktische uitvoering is er nog niet.

Over hoefziekten en zo bestaan er goede boeken en misschien kan je af en toe eens naar Merelbeke bij de dierenartsen gaan kijken.

Ik vermoed dat er wel zo'n opleidingen zullen ontstaan. Moed houden.

Groeten

Rik

Spirit schreef op vrijdag, 19 augustus 2005, 7:40:


Hé, helemaal geen strijd. Wel samen; En trouwens bevangenheid heeft helemaal niets met ijzers te maken. De meeste bevangen pony's staan zelfs niet op ijzers.

groeten

Rik