Bedankt voor de reactie. Ik bedoel inderdaad het aan de teugel lopen. Naar mijn idee is het inderdaad geforceerd, maar ik hoor het zo vaak, dat ik dus begin te twijfelen. Als ik mijn paard longeer, gewoon met halster, en ze loopt in draf, dan doet ze af en toe haar hoofd naar beneden. Is dat ontspanning? of heeft dat een andere betekenis?
Wat parelli betreft, wat zijn dan de nadelen?

Groetjes jean
Nathalie Lagasse schreef op donderdag 23 februari 2006, 11:07:

Voor de duidelijkheid,mijn vraag over parelli en over buigen van het hoofd, cq nek, heeft niets met elkaar te maken, het zijn 2 afzonderlijke vragen hoor

Groetjes jean
jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 20:10:

hallo, na het lezen van de hele discussie die volgde op mijn vraag over nek,cq hoofd buigen, concludeer ik dat het paard dit uit zichzelf moet doen. Dan nog is de vraag of dit perse goed is voor haar rug. Dus als ik aan het draven ben en mijn paard houdt haar hoofd en nek gewoon naar voren, dan ben ik dus niet haar rug extra aan het belasten? Ik vraag mij dit dus af, omdat iedereen altijd zo trots aangeeft wanneer zijn/haar paard het hoofd naar beneden laat zakken.
Groetjes jean

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 24 februari 2006, 9:11:

nou nou, ik wist niet dat mijn "onschuldige" vragen over parelli en nek buigen zoveel te weeg zou brengen. Volgens mij sta ik met stipnotering al dagen boven aan!!!

groetjes jean
ps waardeer het wel ten zeerste hoor dat jullie reageren op mijn vragen

jose schreef op zaterdag 25 februari 2006, 1:35:

Knap hoor, dat je hebt nagedacht en vervolgens dit hebt bereikt met je paard. Wat een heerlijk gevoel lijkt mij dat.

gr. jean
Idunn schreef op maandag 27 februari 2006, 13:49:

Hi Els, ik was ook op de clicker training van 11 maart, maar heb het anders ervaren dan jou. Ik had een geheel andere voorstelling van de dag en vond het heel jammer dat ik met zo 'weinig" weer huiswaarts gegaan ben.
Er was mij verteld dat er 2 personen aan 1 paard zouden worden toegewezen. Ik had mij namelijk ingeschreven als deelnemer zonder eigen paard. Dit ging helemaal niet op. Er was geen verschil te merken tussen zgn toeschouwer en actieve deelnemer.
Maar het meest teleurstellend was voor mij in ieder geval dat het niet positief en interessant overkwam. Ik vond het allemaal erg rommelig en niet georganiseerd
Hartstikke jammer, want ik had mij er zeer op verheugd. Had ik met mijn eigen paard gekomen, dan had ik het helemaal verschrikkelijk gevonden denk ik.

Groetjes jean

Els Kleverlaan schreef op maandag 13 maart 2006, 14:01:

Hoi, ik zou het heel erg hebben gevonden mijn eigen paard te hebben meegenomen, omdat het ten eerste al niet fijn is voor een paard om vervoerd te worden, dan de hele dag op een voor haar onbekende plek in een stal te staan. Als je daar bij optelt dat er zo een kleine 20 mensen rond haar zouden hebben gestaan, dan ben ik dus blij dat ik dat niet gedaan heb. Zou het heel leerzaam zijn geweest, dan heb je dat nog als compensatie voor het feit dat je je paard hebt meegesleept, maar dat was het gewoon niet. Voorzover mij bekend waren er 2 mensen die clickeren met honden die kwamen kijken en dat was Martin Gaus met zijn vrouw en ik neem aan uit pure interesse.
De aandacht was inderdaad slecht omdat het niet leuk en boeiend gedaan werd. Ook teveel mensen op een relatief kleine plek. Enfin, ik vond het zeer teleurstellend, juist omdat de bedoeling van Inge teblick juist zo goed is lijkt mij. Het komt alleen niet uit de verf.

Gr. jean

Nick Altena schreef op dinsdag 14 maart 2006, 23:37:

Hai, misschien simpel gedacht, maar als je je paard nou eerst een een week of vier laat rusten. Gewoon helemaal niets doen. Daarna een week of 2 alleen maar stappen, dus niet er op maar er naast lopen. Als dat goed gaat, rustig er op gaan zitten en vervolgens ook minimaal een week stappen.
En dan zo rustig opbouwen, af ten toe een kort drafje en absoluut geen voltes gaan rijden, maar gewoon rechtuit, recreatief gaan rijden. Bij voorkeur op zachte bodem.
En als je nog ijzers onder haar voeten hebt, die er natuurlijk af laten halen.
Gr. jean

Ilona Kooistra schreef op woensdag 15 maart 2006, 17:17:

hallo allemaal,
ik heb toch zo een vreemd iets met caitlin ineens. Sinds een paar dagen wil zij ineens niet naar rechts. Het begon toen ik er een punt van maakte dat zij rechts in de berm liep. Normaal ben ik daar wel redelijk makkelijk in en laat het maar op zijn beloop. Deze keer maakte ik er een groter punt van en stuurde haar telkens weer terug naar de berm. Enfin, het is hard tegen hard geworden. Nu heeft ze echt iets, van ...je bekijkt het maar, ik doe het niet meer. Nergens meer!!!

Een strijd aangaan, is volgens mij niet de oplossing, maar hoe doe ik het dan wel? Iemand iets soorgelijks meegemaakt?

Alvast bedankt voor de reacties

Groetjes jean

Nou, ik heb in de bak ook even gereden, en op een gegeven moment wilde ze ook niet meer naar links, alhoewel rechts duidelijk de hoofdmoot is. Zij is ook wat je noemt links gebogen, rechts is zo en zo haar "moeiljke " kant.

Ik rij bitloos en normaliter hoef ik amper wat te "doen' om haar rechts of links op te sturen.

Gr. jean

epona schreef op zondag 19 maart 2006, 20:05:

Daar was ik dus ook bang voor, dat het een kwestie van spierpijn ofzo is. Maar gisteren met worteltjes naast haar gestaan en gekeken of het haar moeite kostte haar nek te buigen, en was geen probleem, dus zou ik dan tot de conclusie moeten komen dat het inderdaad iets is tussen caitlin en mij!
Ik rij nu een poosje bitloos en ging perfect. Zou het een optie zijn om te gaan rijden voor een keer met bit en zien of het verschil maakt.
Zolang ik dit "probleem" heb kan ik eigenlijk zo niet de weg op lijkt mij.

Groetjes jean

Spirithorses schreef op zondag 19 maart 2006, 23:19:

Hoi Pien, wat fijn dat je wat zaken aanreikt, die ik kan gaan proberen. Ik ga zo naar haar toe en dan maar zien of mij het lukt. Als uit 1 van de dingen blijkt die jij schrijft dat ze waarschijnlijk spierpijn heeft of last van haar rug, dan weet ik in ieder geval dat ik niet moet gaan rijden en het dus geen kwestie is van een tijdelijke "strijd".
Ik denk eigenlijk altijd dat er een reden moet zijn waarom een paard dit of dat doet, dus ook in dit geval.
Bedankt voor de moeite.

groetjes jean

Spirithorses schreef op maandag 20 maart 2006, 9:43:

Hallo Piet
Ik moet nu toch even reageren.laat ik voorop stellen dat ik snap en begrijp dat je je druk maakt over de leeftijd van dit paard. Deze vrouw is gelukkig geinteresseerd genoeg in deze site om de vraag hier te stellen over het bitloze hoofdstel. Ze vertelt een stukje over zichzelf en haar paard en wordt hier vervolgens over aangevallen.
Dit kan toch niet de bedoeling zijn, Je moet eerst kijken naar het positieve en dat is het feit dat ze bitloos rijdt. Verder moet je niet zomaar oordelen denk ik, want je weet nooit de achtergrond van iemands verhaal.
Heel voorzichtig iemand wijzen op iets, om op een ander idee te komen lijkt mij de manier.
Zij stelt een seieuze vraag, en dat verdient een seieus antwoord.

Groetjes jean
Piet schreef op vrijdag 31 maart 2006, 8:30:

Er staat een mobiele stal te koop op marktplaats onder paarden/overig. Ziet er aardig uit.

Nils Vellinga schreef op maandag 27 november 2006, 22:20:

Hallo Wendy, het flauwvallen, dat snap ik niet, alhoewel een reden zou kunnen zijn..enorme angst.
Wat ik wel weet is dat paarden verschillend reageren. Ik heb eens een cursus gedaan van emiel voest. De instructrive heeft hetzelfde gedaan als jij, met een touwtje zwaaiend voor mijn paard haar naar achteren toe forcerend. Althans, dat was de bedoeling. Mijn paard deed dat niet (zij is geleerd, rustig te blijven staan als er zweep of touw voor of boven haar hoofd gezwaaid wordt).
Dat pikte de instructrice niet en begon haar met touw te slaan. Mijn paard wist niet meer wat zij moest doen terwijl de instructrice harder ging slaan met het touw. Zij is compleet in de stress geraakt en mijn eens zeer rustig koudbloed tinker begon te stijgeren en te mesten van de hele toestand.
Er zijn zeer gevoelige paarden die snel reageren maar ook de meer lakonieke paarden. Als je die laatste groep gaat forceren of pijn doen( slaat in mijn beleving uberhaupt nergens op, een paard pijn te doen) gaat het dus goed mis klaarblijkelijk.

Groetjes jean

Wendy de Meij schreef op maandag 11 december 2006, 14:55: