hallo, na het lezen van de hele discussie die volgde op mijn vraag over nek,cq hoofd buigen, concludeer ik dat het paard dit uit zichzelf moet doen. Dan nog is de vraag of dit perse goed is voor haar rug. Dus als ik aan het draven ben en mijn paard houdt haar hoofd en nek gewoon naar voren, dan ben ik dus niet haar rug extra aan het belasten? Ik vraag mij dit dus af, omdat iedereen altijd zo trots aangeeft wanneer zijn/haar paard het hoofd naar beneden laat zakken.
Groetjes jean

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 24 februari 2006, 9:11:

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 24 februari 2006, 9:06:


Hier is ook niks mis mee, een stilstaand paard wat inbuigt is idd een souplesse oefening. Maar bedenk je wel dat niet ieder paard maar zomaar lenig genoeg is om zo te buigen. Jij gaat ook niet direct in de spagaat zitten.

Als paard in stilstand op een

Als je paard geleerd heeft te stoppen zonder in te buigen, ben je perfect bezig en is er niets aan de hand. Als je paard moet stoppen omdat ie aan het inbuigen is, is dat zeer belastend.

Meestal stoppen we nu echter

Nee, dat is paard eigen is het niet? Wat denk je wat de de rem erop doet met een 30 graden ingebogen hals in volle galop? Een gewicht van 500, 600 kilo?

Dat heb ik er dan wel voor over, als het

En dat is jammer genoeg ook het probleem.

Nathalie Lagasse schreef op vrijdag 24 februari 2006, 9:11:


Wazig? Hoe is het mogelijk dat twee mensen een boek zo verschillend kunnen beoordelen. Ik vind het enorm duidelijk met helder verklarende tekeningen!
Moet elk boek dan vol staan van metingen en onderzoeken om iets uitgelegd te krijgen? Dan zou je niet veel meer begrijpen, want veel van onze lees en leerstof is toch gewoon uitleggend en verklarend?
NMI is dit soort lectuur helder en voor elke ruiter verplichte basisleerstof. Als het je uitnodigd om dan meer te lezen en te onderbouwen: super!

Huertecilla schreef op vrijdag 24 februari 2006, 11:19:


Natuurlijk zie ik het verschil tussen vrije wil en dwang wel hc.

Maar wie leeft er nou in een droomwereld?

Wanneer is er voor een paard sprake van vrije wil? Als jij je vinger op de manenkam legt en het commando spreekt, is er dan sprake van vrije wil?
Nee is al net zo aangeleerd handelen voor het paard om te doen wat jij wil, dan een paard wat wendt omdat de ruiter op de klassieke manier de hulpen geeft voor een wending.

Wie weet wil jou paard daar helemaal niet met jou rijden en flexen alleen maar omdat jij dat zegt. Je hebt haar wel geleerd dat ze het doet op het moment dat jij het wilt en dat zegt.

Ik vind het van een enorme hypocrysie en arrogantie om te denken dat als je het zonder middelen afkan er ineens niet meer sprake is van dwang. Het lijkt vriendelijker en natuurlijk is het paardgerichter, of het fysiek beter is of niet, hangt van veel dingen af.
Het is alleen te prijzen dat je het af kan met minder middelen, meer niet. Het grondprincipe is puur hetzelfde.

Jean Mclean schreef op vrijdag 24 februari 2006, 11:19:


Als je paard heel erg strekt en met de neus op de grond loopt EN daarbij wel de achterhand goed onderbrengt dan is het goed. Dan heb je het over een paard wat goed over de rug loopt. Stel het je voor als een boogje waar je boven op zit. De boog kan jou prima dragen.
Loopt je paard met zijn neus op de grond maar hij stapt achter niet goed onder, dan loopt hij met enigzins een holle rug en dat is niet goed. De rug van je paard is dan ipv een bolle boog een holle brug geworden en dat is niet goed.

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 11:25:


Ik haak al af bij de voorpagina



Zo rijden is in mijn beleving op een waslijst aan punten totaal verkeerd. Ik kan er daarom verder geen oordeel over geven.

Ook een práchtvoorbeeld van verschillende potentiële problemen voor het paard en van niet-verzameld bij op drie hoefslagen schouder binnenwaards.

Nogmaals ik heb het niet gelezen maar kan me dus de verwarring goed voorstellen; de tekst zal wel weer wat anders vertellen dan de beelden
Ik maak er graag een bespreking van: stuur maar op.

Tip: lees de uitleg van 'relative elevation' op

HC

e m kraak schreef op vrijdag 24 februari 2006, 3:45:


Ik verafschuw rijders die met 3 kilo in hun handen rijden om het over 10 kilo maar niet te hebben. Ik zou het niet eens kunnen tillen!
Wat ik steeds 'verdedig' is de theorie achter de klassieke dressuur en die gaat uit van een ' zo licht mogelijk contact opdat de hoogste staat van lichtheid en ontspanning bereikt wordt.'
Ik vind omdat deze waarden gemeten zijn, je er niet van uit kan gaan, dat dan dus elke dressuurrijder met veel gewicht in de handen rijdt.


Dat zal ik dus nooit doen Egon, want wat ik voel, voelt mijn paard dus ook rond zijn hoofd. En ik ben ervan overtuigd dat onze handen veel meer kunnen hebben dan het fijngevoelige gebied als het hoofd van het paard.


Voor jou meten = weten acties en libra's alle lof hoor, zeker omdat het mensen aan het denken maakt over wat ze aan het doen zijn.

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 11:38:


Ja?
Het is het verschil tussen 'je krijgt wat je beloont' en 'je zál doen wat ik zeg t/m fase 4+'.

Kijk; uiteraard manipuleer ik mijn paarden ook. Ik dwíng echter niet. Klein verschil. Het is triest dat je dat niet wil zien.

Op mijn site staat ook een illustrerend verslag van een nachtrit; dan ben ík afhankelijk van het paard. Die is dan niet alleen mijn benen maar ook mijn ogen. Ik navigeer alleen maar.

HC

Huertecilla schreef op vrijdag 24 februari 2006, 11:46:


Ja, ze legt in het boek ook heel helder uit wat er precies gebeurd in deze houding en wat er mis gaat.

Huertecilla schreef op vrijdag 24 februari 2006, 11:57:


Ik snap echt je punt wel.

Maar in mijn ogen valt of staat alles met je intentie.

Jou intentie is: je krijgt wat je beloont en je streeft naar een zo licht mogelijke communicatie.

Ik vind het een misvatting dat dan dus elke dressuurruiter met de intentie rijdt: je zal doen wat ik zeg..

Ik ken genoeg rijders, inclusief mezelf die streven naar een licht contact en een uitnodigend: actie = reactie samenspel.
Ook dat kan op basis van: je krijgt wat je beloont.

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 11:46:

Tsk. Hoe kom je aan die getallen? Weer van dat gezwam zonder basis: MEET!

Egon heeft een goed punt. Al eens bit en teugels gewogen? Zeg het eens: wat wegen jouw bitten, wat wegen jouw teugels?
Al eens met een registrerende unser tussen teugel en bit gereden? Hoe weet je dan waar je het over hebt??
Die GP-ruiters die met 10 kilo bleken te rijden zeiden exact wat jij schrijft

Probeer het eens met een wollen draad, een draad die bij zeg 1 kilo breekt Ook dat graag eerst even testen = pak melk eraan hangen.
Jij zou aan een elastiekje dat bij 100 gram breekt genoeg hebben? Ok. Als jij het zegt.
Wee je wat 100 gram ís? Dat weegt een hamster.

Het is echter een ronduit humoristische schijndiscussie geworden.
HC 'ziet het verkeerd', 'vliegt uit de bocht' maar doét het. Laat hier keer op keer fotos zien. Heeft het bezoekers hier laten zíen. Jij hebt zelfs geen idéé van jouw kracht aan de teugel: je zwamt maar wat.
Precies wat ik bedoel met het verschil in referentiekader tussen mezelf en de modale dressuurrijder.

Laat maar zien José; knoop jouw teugels met een lus van een dun wollen draadje aan het bit en rijden voor de fotos maar. Tot die tijd sssssssssssht over het 'verkeerd zien' van anderen en over de meetcultuur van Egon en mij.

HC

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 12:10:


Euh, sorry José, maar.... wat je aan onderbouwing aanvoert is 'streven naar' een spel tussen R- en P+ met de pijn van het bit als stimulus.

Wederom: mooi verhaal zonder basis.

Mijn stelling is, en die onderbouw jij op alle fronten met elke reactie: Klassieke dressuur is een gebeuren dat failliet is wegens het gebrek aan kennis.
Klassieke dressuur is een hol vat geworden. De fraaie vlag bedekt een modderschuit.

Mbt voorpagina: ???? tuurlijk, en dat zet je dat als boegbeeld op je boek: omdat het zo fout is. Fijne bijdrage aan de beeldvorming is dat.

HC

Huertecilla schreef op vrijdag 24 februari 2006, 12:13:


Ik bestrijdt nergens de wegingen en de metingen hoor. ik zeg alleen dat ik bijna niks in mijn handen heb, natuurlijk weegt het bit wat en natuurlijk wegen teugels ook wat.
Dat bestrijdt ik nergens, ik vind alleen die hele meting zo eenzijdig. Wat heb je dan gemeten? Wat er dan aan kracht terecht komt in de mond van je paard. Nou oke.

Mijn bitloos hoofdstel is zwaarder dan mijn gewone trenshoofdstel (ja inclusief bit ja,) Mijn bitloos heeft nogal wat dik breed leer en ik rij met de zelfde teugels als aan mijn trenshoofdstel.

Tja die teugels zitten nu vast aan het hoofstel ipv aan het bit en komen die krachten nu dus op het hoofd van het paard te staan, in verhouding geeft een bitloos meer druk op de neus en achter de oren omdat er geen bit is om dat naar toe af te leiden.

Als je dan op dezelfde manier rijdt als met je trenshoofdstel, dan komen er dus meer krachten op ook zeer gevoelige delen van het hoofd.

Wat heb je nu bereikt? Geen druk meer in de mond, maar op het hoofd...

Die andere kant hc, daar gaat het me steeds om. Ik erken wel dat een bit een dwangmiddel is en dat het pijn doet.

Maar waar het mij om gaat: is dat elk middel in de handen van een aap een scheermes is (en dat zijn niet mijn woorden hoor).
Dat vrije wil een illusie is en dat als je op een paard gaat zitten je ook krachten loslaat op zijn rug. In mijn ogen is iets eruit pikken wat symbool staat voor de klassieke dressuur (het bit) en daar op schieten makkelijk scoren maar zo eenzijdig als de pest.

jose schreef op vrijdag 24 februari 2006, 12:43:

Ik heb niet op het bít geschoten. Als je niet ziet waarop dan wel, ligt de uitleg die jij nodig hebt buiten mijn vaardigheid. Op dat fundament schieten is niet eenzijdig doch fundamenteel.
Je mist het echt vollédig blijkbaar. Jammer en wederom een bevesting van mijn stelling en ook dat is jammer.

Het is echt stenen gooien in drijfzand: nu kom je weer met een onzinvergelijking over gewicht van de optomingen.
Feit: mijn halsring weegt 150 gram en daar kan een aap ook geen kwaad mee.

http://www.mijnalbum.nl/Foto=YP864LEM

trek maar

Let verder eens op de verschillen in ontspanning tussen beide paarden. Zijn even oud en van dezeflde variëteit. De mijne een merrie, de andere een hengst.

Veel succes verder in het nadenken over de crux. Of niet, mij ook goed.

HC

jose schreef op donderdag 23 februari 2006, 21:08:


Zo wordt het overal aangeleerd, ook op deze site. Dat er soms mensen zijn die het verkeerd toepassen, wel, heb je die bij dressuur dan niet? Of is dat dan ineens een "nadeel van Parelli"?


Nee dus. Als je gewoon doet wat je hoort te doen is er geen enkel nadeel bij.

Voor de zoveelste keer: De ORS leer je stilstaand aan. De bedoeling is dan dat het paard, als je het signaal geeft voor de ORS (drie keer met je hand over de teugel glijden, staat ook op deze site) zelf begrijpt dat hij beter eerst kan stoppen alvorens zijn hoofd te buigen.
Ik zou niet weten waarom "met je hand over de teugel glijden" schadelijk zou kunnen zijn voor het paard.

Frans