Marjolein1 schreef op donderdag 13 oktober 2005, 15:58:


Hoi Marjolein.

Mijn paardje heeft ondertussen 7 weidemaatjes gehad.
De 1e was een merrie waar ze heel goed mee op kon schieten. Deze relatie was jammer genoeg snel voorbij. Haar eigenaresse voor korte tijd had niet veel geduld met deze pittige dame en op een slechte dag was ze gewoon weg. (toen stond mijn paard nog op de manege waar ik haar gekocht had, mijn 1e paardje, liefde op het 1e gezicht maar ik had geen flauw benul..)
Na het vertrek van deze merrie heb ik haar, vol vertrouwen en met weinig kennis van zaken, per ongeluk in een andere weide gezet zonder goed op te letten. Er stonden nl 2 paarden in die wei waarvan ik er eentje over het hoofd had gezien. Deze 2 waren al dikke vriendjes met elkaar maar gelukkig stond Radja haar mannetje en hadden ze maar even een korte schermutseling waarna het tweetal in het andere end van de wei ging staan. Hierna heb ik haar eigenlijk een hele tijd niet meer zonder een afscheiding van andere paarden op de wei durven zetten. Niemand op de manege durfde dat ook niet meer omdat die 2 andere paarden veel groter waren dan de mijne en toch meteen het veld hadden geruimd. Op de manege kon je goed aan haar oren zien wie ze wel, en wie ze niet mocht. Ze maakt daarbij geen onderscheid tussen jong oud, mannetje vrouwtje of groot klein. Zo ongeveer 1 op 10 vonde ze de moeite waard, 3 op tien kon ze niet uitstaan en de rest was noch het een noch het ander. Die keek ze niet eens aan.
Haar 4e weidemaatje viel in de katagorie niet goed en niet kwaad dus daar heeft ze wel een hele tijd mee op de weide gestaan maar zónder echt goede vriendjes te worden. Weidemaatje nummer 5 was een merrie-pony van een jaartje of 20. Hiermee had ze een goede band, al was ze wel duidelijk de baas in de wei. Er bleef een zekere afstand. Haar vorige weidemaatje was een jonge leenruin van 1.5 maanden. Daar was ze echt dikke vrienden mee. Ze stonden vaak elkaar te groomen, en als ze hengstig was dan kon ze niet genoeg van hem krijgen. (je kon aan Sammy wel zien dat hij daar niet echt raad mee wist). Sammy is afgelopen Zondag weer vertrokken. Radja heeft wel flink gehinnikt maar ze heeft het meteen daarna veel te druk gehad met haar nieuwste weidemaat. Ik zeg meteen maat ondanks dat deze nieuwe heer in haar leven maar 83 centimeters meet. Hij heet Menno en gaat voor niets en niemand aan de kant. Hoe het af gaat lopen weet ik nog niet. De eerste dag kreeg Radja genoeg van de advances van dit bijzonder macho-paardje, maar je kon ook wel zien dat ze genoot van alle aandacht.
Conclusie: je hebt er zelf weinig over te vertellen, je paard maakt wel uit wie hij/zij leuk vindt. Het is wel machtig interessant om dit allemaal te bekijken. :) Het is altijd fijn als je tijdelijk eerst een ander vriendje vriendinnetje op proef mag nemen. Als Menno niet de super-vriend wordt blijft hij voor mij als weidemaatje toch geschikt genoeg want Radja mist haar oude kamaraad (Sammy) niet meer en ik kan zonder problemen deze 2 uit elkaar halen en met de een, of met de ander gaan wandelen. In mijn geval is dat wel fijn omdat mijn partner paarden wel leuk vindt, maar er niet zo stapel op is als ik. Ik moet dus ook altijd alleen kunnen gaan. Als mijn paarden elkaar te hard missen (net zoals met Sammy en Radja) dan is het heel erg lastig om de een uit de weide te halen zonder dat de ander daar stapel dol van wordt. Met die kleine Menno is dat heel goed te doen. Hij hinnikt wel heel verontwaardigd, maar hij heeft in zijn eentje genoeg zelfvertrouwen. Radja ziet mij denk ik ook een beetje als paard, maar dan eentje waar ze naar moet luisteren. Dit doet ze veel beter sinds haar aandacht niet meer voortdurend bij Sammy is. Misschien kwam dit ook wel omdat Sammy nog een veulen was die dringend opgevoed moest worden. Zover gaat mijn wetenschap nu ook weer niet, maar dit bevalt me tot nu toe prima.
zo... heel verhaal weer. Ik hoop dat je er wat aan hebt.

Groetjes Nel.

Gerard Wevers schreef op vrijdag 14 oktober 2005, 20:48:


Hoi Gerard.

Als je op de home-pagina van deze site klikt en dan op cursussen, producten enz. dan kom je ook uit op een lijst met aanbevolen boeken. Hier staat vast wel iets tussen dat je kunt gebruiken.

Succes en groetjes Nel.

Gerard Wevers schreef op woensdag 19 oktober 2005, 21:20:


Hoi Gerard.

Graag gedaan.
Jij woont vlak bij mij in de buurt. Zijn daar mooie rijroutes??
Ik heb zopas een kaart gekocht van het ruiter- en menroutenetwerk van Limburg.
Helaas durf ik die routes met mijn paardje voorlopig nog niet te rijden. Het zijn bijna allemaal verharde wegen waarop de route is uitgelegd, en met de fiets ben ik wel 6 keer terug gaan moeten zoeken naar de bordjes.
Ik hoor van verschillende mensen dat in Opoeteren heel mooie paardenwandelroutes zijn. Die staan dus helaas niet op mijn mooie kaart. Ook Opglabbeek staat er net niet bij.

Groetjes Nel.

Natasja Cornelissen schreef op donderdag 20 oktober 2005, 10:29:


Hoi Natasja.

Ik had precies hetzelfde. Ik had alleen geen moeder en dochter, maar wel een jaarling-ruin en een merrie. Ik heb nu een shetlander erbij van 83 cm hoog. Ze staan nog niet bij elkaar, maar ik kan nu al zonder veel problemen met de een óf met de ander gaan wandelen. De shet hinnikt totdat ik uit het gezichtsveld ben en mijn merrie wandelt graag mee. Ik denk ook dat het scheelt dat ik een wat oudere shetlander (7 jaar) heb gekocht. Ik heb het idee dat dit baasje voldoende zelfvertrouwen heeft. Als ik met de shetlander ga wandelen hinnikt Radja wel, maar ze wordt niet meer onrustig.

Misschien kun je er ergens een op proef nemen? Het moet denk ik ook een beetje klikken tussen de twee.

Groet Nel.

Nel Gommans schreef op donderdag 20 oktober 2005, 14:02:


Natasja.

Kun je misschien de jonge ruin een jaar bij een kudde zetten? En dan de shet als gezelschap voor de merrie. De jaarlingen worden volgens mij in een wat grotere kudde anders opgevoed dan alleen met de moeder thuis. Of misschien is het alleen tussen de 1 en 3 jaar dat ze zo "puberen"?

Heel veel succes.

Groetjes Nel.

Ans Jondral schreef op vrijdag 28 oktober 2005, 18:40:


Hoi Ans.

Mijn molenaar zegt hetzelfde, en in mijn weide komen veel planten voor die op zure grond voorkomen.
Volgens mijn molenaar mag ik zelfs kalken als de paarden in de wei staan. Dat was ik niet van plan, maar ik denk er wel over om te gaan kalken. Het zou voor 5 december moeten anders is het te laat in het jaar.

Wie weet nog meer??

Groetjes Nel.

Ingrid den Ouden schreef op zaterdag 29 oktober 2005, 10:10:


Hoi Ingrid.

Ik zal hier eens informeren wat voor spul ze verkopen. Ik was zowieso al van plan om de aanbevolen voorraad te halveren en dan maar eens aan te kijken wat het doet.

Volgend weekend weet ik meer.

Groetjes en bedankt voor de info.

Nel.

jo schreef op zondag 30 oktober 2005, 8:55:


Hoi Harm en Joke.

Ook ik wil een lans breken voor dit forum. De manier waarop mensen reageren zegt al meer dan genoeg over de schrijver/ster. Ik probeer het daarbij te laten, al valt het soms niet mee. Er wordt al meer dan genoeg slap geouwehoerd op deze planeet. Gelukkig staan meer dan genoeg interressante schrijvers/sters en positievo's tegenover.

Groetjes en geniet maar lekker van het zonnetje vandaag. :)

Hallo allemaal.

Vanmiddag toen ik met mijn paardje wou gaan wandelen zag ik ineens dat ze een flinke ontsteking heeft tussen haar billen net onder haar anus. Het is dik en etterig en ik heb het tijdens het poetsen niet eerder gezien, dus het moet ontzettend snel op zijn gekomen. Radja is voor de rest helder en alert maar ze begint nu wel steeds meer met haar staart te werken en af en toe haar been geërgerd omhoog te zetten. Ze heeft er nu duidelijk last van. Mijn DA is met weekendverlof en ik durf eigenlijk geen andere in te zetten. Heeft iemand van jullie dit wel eens aan de hand gehad??? (Mijn paardje staat met een mini-shet op de wei en die laat ze nooit dichterbij dan 1 meter komen dus het kan niet zijn dat ze te veel gespeeld heeft met haar vriendje)

Groetjes Nel.

epona schreef op zondag 13 november 2005, 19:12:


Hoi Epona.

Nee voor de rest is er niets aan de hand. het lijkt eerder een allergische reactie. Ze eet verder ook goed. Ik heb er wondzalf op gedaan en nu lijkt het iets beter te gaan.
Het ziet er wel heel lelijk uit. Het is allemaal een beetje opgezet en de randen zijn een beetje rood en glazig.

Groetjes en bedankt voor je reactie.

Nel.

Peet schreef op zondag 13 november 2005, 20:50:


Bedankt Petra. Jouw omschrijving lijkt er wel veel op.
DA komt morgenavond en vandaag was het al een stuk minder.
Ik hou jullie op de hoogte.

Groetje Nel.

Kaat Everaerts schreef op zaterdag 26 november 2005, 18:59:


Hoi Kaat.

Ik heb een soort tegelmal van ongeveer 60 bij 60. Als ik hierin specie giet dan vormt de mal een mooi mozaiek van stenen. Je hebt hierbij geen vlakke ondergrond nodig. Als je het pad niet meer wil kan je de stenen zo weghalen. Ik heb zelf hiervan ongeveer 20 m2 gemaakt. Goed te doen maar je moet het wel een beetje verdelen. (zwaar werk dat specie maken, je hebt per m2 ongeveer een halve kruiwagen nodig) Mijn paarden galopperen er zelfs overheen. Het ziet er ook nog eens mooi uit. De mal heb ik een keertje bij de Gamma gekocht. Is eigenlijk bedoeld om een tuinpad te maken maar hij fungeert prima als paardenpad.

Als de sneeuw weg is wil ik wel een foto voor je maken van de mal en het pad.

Groetjes Nel.

van lennep schreef op zondag 27 november 2005, 13:54:


Hoi Agness en Esther.

Ik denk ook dat je niet veel verder moet gaan Esther. Ik had een ruin die vanaf 1.2 jaar tot ongeveer 1.8 jaar bij mij stond. Super lief maar ook zeer zeker een eigen wil. Was nergens bang voor maar liet ook heel duidelijk merken als meneer ergens genoeg van had. Als je dan teveel doet dan werkt het averechts. 5 minuutjes was voor deze jongeling eigenlijk genoeg. Lopen deed hij uit zichzelf al genoeg en behendig werd hij vanzelf omdat mijn merrie vaak wat kattig uit de hoek kwam. Zelf werd ik ook reuze behendig (in het wegduiken als het jeugdig enthousiasme van Sammy iets te groot werd). Ik deed niet zo veel oefeningen met hem: hoofd omlaag, af en toe een stapje terug zetten, niet aan de voeremmer komen, voetjes geven. Ik ben al gauw gestopt met het belonen door middel van lovende woorden. Sammy werd helemaal hyper van mijn enthousiasme, en bokte van blijdschap de hele wei rond, óf hij liep me gewoon om in zijn blijdschap. Later heb ik me aangewend om hem eerst aan de kant te duwen totdat hij begreep dat ie onderaan de ladder stond, en daarna heb ik hem veel geaaid, gepoetst, en heb geprobeerd hem iets langer voetje geven te leren. Volgens mij begreep hij hieruit dat hij niet meer te wild moest worden in mijn buurt. De enige keren dat hij het daarna nog heeft gedaan was nadat ik wat langer met hem gewerkt heb in de poging om hem op de weide te laten bekappen. Dat was hem echt teveel en toen ging hij er ook al bokkend vandoor. Niet uit kwaadheid, maar eerder uit pure blijdschap dat hij weer "los" mocht. Boze woorden hebben dan geen zin volgens mij. Je moet bij zo'n jong paard gewoon heel goed opletten wanneer je de aandacht verliest. Een ouder paard kan je dan streng toespreken en die aandacht weer opeisen maar bij zo'n jonkie heeft dit absoluut een averechts effect. Speel gewoon een beetje meer met hem/haar zónder hem/haar al te hyper te laten worden en duw hem/haar af en toe aan de kant als hij/zij te opdringerig wordt. Dit was precies wat mijn merrie ook met hem deed.

Groetjes Nel.

Natasja Cornelissen schreef op maandag 28 november 2005, 12:31:


Ik heb het gewoon op het bestaande graspad gegoten. Het pad was al behoorlijk hard gelopen omdat het de verbinding is tudden paddock en weide. Het pad is ook nu behoorlijk goed blijven liggen. Alleen aan de zijkant waar nooit paarden hebben gelopen zijn enkele stenen ietwat verzakt maar voor de rest ligt het nog prima. Ook nu denderen de paardjes er gerust overheen.

Groetjes Nel.

Dag José.

De strekking van de hele discussie komt voor mij op een aantal cliché's neer.

Waar of niet waar:

1. Mannen (of misschien toch ook vrouwen) willen maar één ding..... gelijk hebben.

2. Als je er alleen maar op uit bent om je gelijk te halen verlies je meer dan dat je wint.

Frans heeft voor mij groot respect verdient door het openen van deze site.
Jammer genoeg verliest hij ook vaak stukjes door zo voorspelbaar te reageren. Of een paard oogkleppen op moet of niet is in deze niet zo belangrijk. Een mens kan wél kiezen. Jammer dat hij dan zelf zijn blikveld zo vernauwt.

Groetjes en succes met de discussie :)

Nel.