Piet schreef op dinsdag 4 juli 2006, 12:05:


Hallo, Tania,
In aansluiting aan Piet, ervan uitgaande dat je paard niet te jong is en er lichamelijk wel toe in staat is, kan ik twee dingen bedenken, of je paard vind het wat eng achteruit te lopen of de achterhand komt er niet goed onder en je paard blokkeert zichzelf als het ware. Achteruitlopen wordt dan erg moeilijk en houterig.
Mijn paard is ook western beleerd en heeft achteruit met veel geduld en belonen over meerdere dagen/weken geleerd. Ze vond het eerst ontzettend eng onder een ruiter achteruit te stappen, op de grond als ik er naast stond was het geen probleem. Mijn paard heeft een aantal (lichamelijke) beperkingen, zodat het extra lastig was. We hebben het op de volgende manier gedaan:
Oefen eerst aan de hand stoppen vanuit stap, draf en gallop, zodat ze goed haar achterbenen eronder zet, even rust, dan met iets lekkers in de hand jullie mondeling commando voor back up geven, hand met lekkers richting borst bewegen, voorzichtig iets druk op het halster naar achteren en bij een stapje naar achteren druk weg en uitbundig belonen. Achteruit lopen is op die manier niet meer eng. Indy doet een moord voor appeltjes, dat is bij haar een grote motivator (en nog steeds).
Oefen daarna met een helper naast je paard terwijl jij erop zit. Eerst geeft de helper alle commando's, daarna doet de ruiter mee en neemt het geleidelijk over. Het is wat zoeken in het begin, maar werkt wel heb ik zelf gemerkt.
Met alleen de ruiter erop moet je je paard tijd gunnen de achteruitversnelling te vinden, dat is in het begin moeilijk met een ruiter erop, vooral bij een jong paard. Paard laten stoppen dmv mondeling commando, diep zitten blijven zitten met desnoods benen nadrukkelijk naar voren, even wachten, dan spelen met de teugels zodat het paard rond wordt, net genoeg druk op de teugels dat het paard niet naar voren wegstapt als je voorzichtig druk met je benen geeft. Zodra het paard een stap naar achteren doet alle druk weg, belonen en bijvoorbeeld gaan wandelen of iets anders leuks doen, dan kan de boel bezinken en blijft beter hangen. Na verloop van tijd kun je meer stapjes doen en gaat het veel gemakkelijker en sneller.
Met mijn benen geef ik aan of ze moet wijken, met stem en iets meer druk met been de snelheid. Het moet niet zo zijn dat je een paard aan de teugel naar achteren trekt, je maakt het je paard dan erg moeilijk zijn benen te sorteren. Staat het paard in de juiste versnelling gaat het als vanzelf, dan stapt het paard bij drijven naar achteren ipv naar voren.
Ik denk niet dat dit standaard backup training is bij westernpaarden, mijn trainer moest heel wat trucjes en andere methodes bedenken om mijn paard te beleren. Wellicht dat iemand anders goede (standaard?)suggesties kan doen? Een heel verhaal, maar misschien vind je hiertussen iets waar je wat aan hebt.
Groeten,
Monique

Christel Provaas schreef op dinsdag 4 juli 2006, 13:17:


Hallo, Christel,
Ik zet mijn paard in de juiste versnelling met mijn stem. "Back" is de begrenzing naar voren en de versnelling achteruit. Indy reageert op "Back" door haar hoofd te geven en ik voel dat ze klaar staat achteruit te gaan, ze voelt ronder aan. Aandrijven resulteert dan in achteruit lopen. Wil ik vooruit zet ik haar stil met "Ho", vooruit lopen laat ik haar met stemcommando "Vooruit" en zachtjes drijven.
Zelfde verhaal met zijwaarts, daar gebruik ik "opzij" om voor haar duidelijk te maken dat ik niet vooruit of achteruit wil maar opzij. Ze neemt dan een andere houding aan. Voor zijwaarts moet ik nog wel een lichte teugelhulp gebruiken om haar recht te krijgen. Maar dat oefenen we maar heel sporadisch omdat haar rechter schouder niet meer zo goed meekomt sinds die trap en overstappen wat moeilijk blijft.
Hoop dat het zo duidelijk is? Altijd wat lastig zoiets uit te leggen, meestal vergeet je een stapje wat je zelf logisch vind....
Groeten,
Monique

Hallo,
Ik moest op het matje komen bij onze financieel directeur; ik had hem afgelopen zondag lastig gevallen. Ik had echter geen flauw idee wat die beste man bedoelde.
Bleek dat het mobieltje dat ik afgelopen zondag tijdens een buitenrit bij me had van de toetsenbord vergrendeling afgegaan was en tot vier keer toe onze financieel directeur gebeld had. Hij hoorde tot zijn verwondering slechts onduidelijk gemompel, hoefgetrappel en geritsel. Het nummer kwam hem al helemaal niet bekend voor. Maandag kon hij het niet laten en belde hij het nummer omdat hij toch wel nieuwsgierig was wie de boosdoener was. Mijn vriend (die in hetzelfde bedrijf als ik op de boekhouding werkt) werd tot zijn verwondering op zijn mobieltje gebeld door zijn baas (onze financieel directeur) die triomfantelijk uitriep: Aha, jij bent de boosdoener. Mijn vriend snapte er niks van. Toen het hoefgetrappel ter sprake kwam werd duidelijk wie de eigenlijke boosdoener was: ikke....
De moraal van dit verhaal: roddel nooit tijdens een buitenrit over je directeur, een toetsenbord vergrendeling is niet altijd betrouwbaar!
Nu nog een geschikt heuptasje vinden met een apart vakje voor een mobieltje.
Monique

marielle schreef op woensdag 5 juli 2006, 17:32:


Hallo, Marielle,
Ik heb ook een foto bij mijn naam staan waarop Indy gevlochten manen heeft. Ik doe dat bijna nooit, alleen als ik haar manen gewassen heb, dan vlecht ik ze in en haal dat na twee dagen er weer uit. Laat ik de boel gewoon los opdrogen, ziet Indy eruit als een ragebol. Ze heeft heel fijn haar, vlecht ik ze niet even tijdelijk in, raken haar manen heel erg in de war.
Normaal laat ik de manen gewoon los, hoor, veel prettiger om vliegen te verjagen!
Groeten,
Monique

Anna van Rheeden schreef op vrijdag 7 juli 2006, 5:31:


Hallo,
Een kennis van mij heeft aan het halster van zijn paard een lapje bevestigd wat net over de neus viel, een zelfgemaakte neuszonneklep tegen de zon. Zijn merrie had een witte neus en ook altijd erg last van zonnebrand; de vellen hingen er altijd bij.
Monique

Eva Saegerman schreef op zaterdag 8 juli 2006, 18:15:


Heb dit weekend helemaal niet op het forum gekeken, zag vanmorgen pas dat je jarig geweest bent. Bij deze nog van harte gefeliciteerd, Piet!
Groeten,
Monique

sandratien schreef op vrijdag 7 juli 2006, 22:54:


Welkoop?

Hallo,
Tijdens onze buitenrit liep Indy gisteren weer helemaal zuiver in draf! Geen getrek met haar rechter achterbeen! Ik wilde haar de eerste tijd zoveel mogelijk laten stappen en pas later laten draven, maar mevrouw had andere gedachten en viel steeds in "Schrab" (combinatie Schritt en Trab, stap en draf dus). Het zat wel erg lekker, maar was niet helemaal de bedoeling. Toen heb ik haar maar flink laten draven en het bleek dat mevrouw weer als een kieviet loopt. Draf was echter niet genoeg voor haar, ze wilde beslist galopperen.
Om haar zin proberen door te zetten gaat mevrouw dan scheef lopen met een oor naar achteren, in de hoop dat ik haar corrigeer met druk van een been en dat vat ze dan lekker op als commando tot gallop. :) Je krijgt dan echter een rare "Trallop" (Trab en Gallop), een combinatie van draf en gallop. Een plukje aan de buitenteugel en "Nee" maakt dat ze weer recht gaat lopen en normaal verder draaft.
We zijn gisteren via landweggetjes helemaal naar Rhede gereden en hebben bij het EDZ (soort verzamelplaats van bedrijven, je kunt er iets eten, er worden wel eens dingen georganiseerd, er is een sportschool, e.d.) iets te drinken gekocht. De Bundesgrenzschutz stond er ook en keek met verwondering naar ons, waar wij nu plotseling vandaan kwamen.
Mijn collega haalde drie blikjes Fanta, ik bracht de lege blikjes weer terug. Merkte de meneer achter de kassa op dat hij nu eigenlijk ook de derde ruiter nog moest leren kennen. Het derde blikje had Indy echter met veel geslurp leeggedronken, dat durf je toch niemand te vertellen? Hij geloofde mij ook niet denk ik. Nou ja, het is echt zo. Een meneer viel bijna van verbazing uit zijn auto toen hij Indy een blikje leeg zag slurpen.
Met Indy moet je verdraaid uitkijken, ze is er als de kippen bij alles te proberen en lust ook bijna alles. Wel niet goed voor haar, maar ach, heel af en toe mag ze even zondigen. Ze doet ook een moord voor whinegums, daar krijgt ze dan ook heel af en toe eentje van.......
We zijn al met al bijna 6 uur onderweg geweest en tot mijn verbazing wilde Indy vlak bij huis nog even in een drafje vallen - om ons huis met gespitste oortjes straal voorbij te lopen: een buurman was buiten en daar wilde ze even naar toe.
Niet te geloven - dit is mijn paardje, het paardje wat de meeste tijd van haar leven kreupel is geweest. Nu dendert ze overal overheen en kan lopen zoals het hoort. Fantastisch, ik had niet gedacht dat ooit mee te mogen maken. Voor het eerst was ik eerder moe dan mijn paardje en spierpijn heb ik ook nog. Zal wel aan de leeftijd (mijn leeftijd) liggen.
Groeten,
Monique

Wil schreef op maandag 10 juli 2006, 17:25:


Hallo,
We hebben inderdaad wederom een mijlpaal bereikt! Mijn spierpijn is nog aardig aanwezig, traplopen is niet fijn; Indy heeft nergens last van, die plaagt haar (pony)achterburen en rent bokkend heen en weer.
Ijs lust Indy niet, ze vindt het volgens mij te koud en alcohol vind ze vreselijk, daar gaat ze voor op de loop. Onze dorpssmid had bij ons eens een glas bier gedronken op een verschrikkelijk warme dag na gedane arbeid en ging nog even bij Indy kijken. Indy snuffelde in zijn richting, maakte rare smakkende geluiden, schudde haar hoofd en ging een paar meter verderop staan. Geen haar op haar hoofd die eraan denkt zich door iemand met een "Bierfahne" te laten aaien, ookal is hij nog zo aardig, bah.....
Maar chips, patat met mayo, meloen, perzik, kersen, sinaasappel, allerlei soorten vruchtensap, fris, dropjes, lollys, chocolade, nootjes e.d. gaan er grif in, daar gaat ze verschrikkelijk van flemen. Flemen betekent bij Indy dat iets ongelooflijk lekker is. Ik moet bezoek van te voren de les lezen en op het hart drukken Indy niet te voeren, anders stoppen ze er van alles in. En Indy neemt alles natuurlijk dankend aan. Ze gaat heel strategisch zielig bij het hek staan pruttelen en kijkt smachtend op ons terras. Natuurlijk (altijd weer dezelfde) gaat er iemand heen: Ach paardje, heb je zo'n honger? Hup, alweer een handvol nootjes of chips erin. Niks dus, Indy gaat lekker het weiland in met een draadje ertussen, ver buiten bereik van bezoek.
Ik snap ook wel dat het geinig is als een paard met smaak chips eet, maar ik wil niet dat Indy steeds met van alles en nog wat volgepropt wordt ter vermaak van ons bezoek en ten koste van haar gezondheid.
Het zal wel in de familie zitten, onze poes is gek op ijs en japanse mix. Ookal ligt ze op zolder diep te slapen, en je doet de deur van de diepvries of een keukenkastje nog zo voorzichtig open, ze staat binnen een paar seconden achter je met een gezicht van: Joepie, lekker!
Groeten,
Monique

Wil schreef op dinsdag 11 juli 2006, 14:37:


Hallo, Wil,
Leuk om te lezen! Gelukkig zijn er nog meer paardjes met rare voorkeuren.
Indy legt haar hoofd niet plat, ze doet hem wel zo ver mogelijk achterover en staat te flemen met een gelukzalige blik in haar ogen. Ze doet haar mond soms zover open dat je bijna aan de achterkant weer naar buiten kan kijken. Ik heb daar nog een aantal vreselijke foto's van, niet toonbaar. Ze wil het ook nog wel eens doen als iemand een interessante aftershave op heeft. Dames parfum moet ze niets van hebben, zelfde reactie als bij alcohol.
Nu we toch bezig zijn met rare dingen, mijn trainer werd altijd heel hinderlijk gebeld als hij met Indy bezig was. Op een gegeven moment hoefde hij zijn telefoon niet meer uit zijn borstzak te halen. Indy graaide bij de eerste beltoon vliegensvlug opzij en plukte de telefoon aan de antenne uit zijn borstzakje. En natuurlijk niet meer willen afgeven. Leuk nieuw trail onderdeel: de telefoon van je baas opnemen als die ergens anders mee bezig is. Nu nog paardje leren netjes te hinniken en niet de telefoon proberen op te eten. :)
Groeten,
Monique

e m kraak schreef op dinsdag 11 juli 2006, 20:57:


Hallo, Egon en Trea,
Interessant te zien hoe jullie bekappen!
Monique

Michiel schreef op vrijdag 14 juli 2006, 10:50:


Blauwe Harry met de aria uit de Rigoletto?
Monique

Ans Jondral schreef op vrijdag 14 juli 2006, 14:29:


Ans, mocht je er niet uitkomen, dan wil ik je wel helpen. Als je me de tekst die je naar Strasser wilt sturen prive mailt, wil ik je mail wel in het Duits vertalen. Ik heb helaas geen tijd heel erg uitgebreide teksten te vertalen, ik werk 40 uur en klus 's avonds nog bij als beeedigd vertaalster Duits.
Groeten,
Monique

jose schreef op dinsdag 18 juli 2006, 11:38:


Hallo,
Ik las laatst ook nog een fraai stukje in de krant. Een nederlands (stads)gezin sinds kort woonachtig op het platteland in Duitsland kan niet op hun terras zitten - het stinkt. Ze weigeren hun deel van de sloot te maaien, hoezo, die boer is toch bezig, dat kan hij toch ook wel doen? En dan de geluidsoverlast, koeien die loeien, pal naast je terras schijten, zwermen vliegen, langs denderende trekkers, de verstikkende geur van hooi dat op het veld ligt te drogen. Bah, denk je dat je als stadsmens gezond gaat wonen en de frisse geur van het platteland op kan snuiven.......
Ben benieuwd wanneer er weer een stukje in de krant komt, het schijnt dat ze de boer nu hebben aangeklaagd wegens stank- en geluidsoverlast en grondwaterverontreiniging wegens overmatig mestrijden.
Groeten,
Monique

Spirithorses schreef op dinsdag 18 juli 2006, 16:20:


Hallo,
Indy kan ook zelf kiezen, volle zon, schaduw of stal. Ze kiest de laatste tijd vaak voor de stal.
Monique