Hallo,
Tijdens onze buitenrit liep Indy gisteren weer helemaal zuiver in draf! Geen getrek met haar rechter achterbeen! Ik wilde haar de eerste tijd zoveel mogelijk laten stappen en pas later laten draven, maar mevrouw had andere gedachten en viel steeds in "Schrab" (combinatie Schritt en Trab, stap en draf dus). Het zat wel erg lekker, maar was niet helemaal de bedoeling. Toen heb ik haar maar flink laten draven en het bleek dat mevrouw weer als een kieviet loopt. Draf was echter niet genoeg voor haar, ze wilde beslist galopperen.
Om haar zin proberen door te zetten gaat mevrouw dan scheef lopen met een oor naar achteren, in de hoop dat ik haar corrigeer met druk van een been en dat vat ze dan lekker op als commando tot gallop. :) Je krijgt dan echter een rare "Trallop" (Trab en Gallop), een combinatie van draf en gallop. Een plukje aan de buitenteugel en "Nee" maakt dat ze weer recht gaat lopen en normaal verder draaft.
We zijn gisteren via landweggetjes helemaal naar Rhede gereden en hebben bij het EDZ (soort verzamelplaats van bedrijven, je kunt er iets eten, er worden wel eens dingen georganiseerd, er is een sportschool, e.d.) iets te drinken gekocht. De Bundesgrenzschutz stond er ook en keek met verwondering naar ons, waar wij nu plotseling vandaan kwamen.
Mijn collega haalde drie blikjes Fanta, ik bracht de lege blikjes weer terug. Merkte de meneer achter de kassa op dat hij nu eigenlijk ook de derde ruiter nog moest leren kennen. Het derde blikje had Indy echter met veel geslurp leeggedronken, dat durf je toch niemand te vertellen? Hij geloofde mij ook niet denk ik. Nou ja, het is echt zo. Een meneer viel bijna van verbazing uit zijn auto toen hij Indy een blikje leeg zag slurpen.
Met Indy moet je verdraaid uitkijken, ze is er als de kippen bij alles te proberen en lust ook bijna alles. Wel niet goed voor haar, maar ach, heel af en toe mag ze even zondigen. Ze doet ook een moord voor whinegums, daar krijgt ze dan ook heel af en toe eentje van.......
We zijn al met al bijna 6 uur onderweg geweest en tot mijn verbazing wilde Indy vlak bij huis nog even in een drafje vallen - om ons huis met gespitste oortjes straal voorbij te lopen: een buurman was buiten en daar wilde ze even naar toe.
Niet te geloven - dit is mijn paardje, het paardje wat de meeste tijd van haar leven kreupel is geweest. Nu dendert ze overal overheen en kan lopen zoals het hoort. Fantastisch, ik had niet gedacht dat ooit mee te mogen maken. Voor het eerst was ik eerder moe dan mijn paardje en spierpijn heb ik ook nog. Zal wel aan de leeftijd (mijn leeftijd) liggen.
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op maandag 10 juli 2006, 16:54:


Ik vind dit zo super. Ik zie het helemaal voor me. Dat paard met dat blikje aan haar lippen. Heb je al een keer een flesje wijn geprobeerd?

Monique Meijer schreef op maandag 10 juli 2006, 16:54:


Hoi Monique,

Leuk te horen dat het zo goed gaat met Indy.
Proficiat!!

Groet,
Simon

Monique Meijer schreef op maandag 10 juli 2006, 16:54:


Haha... fris!! Vooruit, als ze zo goed haar best gedaan heeft.... ach... Lekker toch?
IJs wil ook nog weleens in de smaak vallen! En wat dacht je van een pilsje??
Jawel! Vooral Oud donkerbruin... is nog goed voor de hoeven ook... volkswijsheid.
Leuk om te lezen Monique, volgens mij hebben jullie wederom een mijlpaal bereikt.
Voelt lekker aan he )

Groetjes,

Wil.

Wil schreef op maandag 10 juli 2006, 17:25:


Hallo,
We hebben inderdaad wederom een mijlpaal bereikt! Mijn spierpijn is nog aardig aanwezig, traplopen is niet fijn; Indy heeft nergens last van, die plaagt haar (pony)achterburen en rent bokkend heen en weer.
Ijs lust Indy niet, ze vindt het volgens mij te koud en alcohol vind ze vreselijk, daar gaat ze voor op de loop. Onze dorpssmid had bij ons eens een glas bier gedronken op een verschrikkelijk warme dag na gedane arbeid en ging nog even bij Indy kijken. Indy snuffelde in zijn richting, maakte rare smakkende geluiden, schudde haar hoofd en ging een paar meter verderop staan. Geen haar op haar hoofd die eraan denkt zich door iemand met een "Bierfahne" te laten aaien, ookal is hij nog zo aardig, bah.....
Maar chips, patat met mayo, meloen, perzik, kersen, sinaasappel, allerlei soorten vruchtensap, fris, dropjes, lollys, chocolade, nootjes e.d. gaan er grif in, daar gaat ze verschrikkelijk van flemen. Flemen betekent bij Indy dat iets ongelooflijk lekker is. Ik moet bezoek van te voren de les lezen en op het hart drukken Indy niet te voeren, anders stoppen ze er van alles in. En Indy neemt alles natuurlijk dankend aan. Ze gaat heel strategisch zielig bij het hek staan pruttelen en kijkt smachtend op ons terras. Natuurlijk (altijd weer dezelfde) gaat er iemand heen: Ach paardje, heb je zo'n honger? Hup, alweer een handvol nootjes of chips erin. Niks dus, Indy gaat lekker het weiland in met een draadje ertussen, ver buiten bereik van bezoek.
Ik snap ook wel dat het geinig is als een paard met smaak chips eet, maar ik wil niet dat Indy steeds met van alles en nog wat volgepropt wordt ter vermaak van ons bezoek en ten koste van haar gezondheid.
Het zal wel in de familie zitten, onze poes is gek op ijs en japanse mix. Ookal ligt ze op zolder diep te slapen, en je doet de deur van de diepvries of een keukenkastje nog zo voorzichtig open, ze staat binnen een paar seconden achter je met een gezicht van: Joepie, lekker!
Groeten,
Monique

Monique Meijer schreef op dinsdag 11 juli 2006, 14:04:


wat toch verschrikkelijk leuk om te lezen dat het nu zo goed gaat met Indy, eigenlijk is het joepie! spierpijn van paardrijden of niet dan. over dieren met vreemde voorkeuren onze kat houd van pannekoeken! zonder spek HAHAHA
Ina

epona schreef op dinsdag 11 juli 2006, 14:12:


hmmm de smiley doet t niet
Ina

Monique Meijer schreef op dinsdag 11 juli 2006, 14:04:


Grappig dat ze zoveel lust! Misschien ook typisch Quarter hoor... Mijn PeppySan Quarter deed dit vroeger ook! Dat flemen herken ik meteen.
Ik stond eens een kruising tussen een pompelmoes/mandarijn te eten... weet echt niet meer hoe die dingen heten maar wel lekker! En die merrie stond zich vreselijk uit te sloven met flemen en bekkentrekken! Legt Indy soms ook haar hoofd nog plat?
Deze wel... dus ik dacht: misschien vind ze het wel lekker of zo.... proberen... ja hoor! Smakelijk werd het naar binnen geschoffeld! 1 x raden wie uiteindelijk het ding opgegeten heeft? Juist.

Groetjes,
Wil.

Wil schreef op dinsdag 11 juli 2006, 14:37:


Hallo, Wil,
Leuk om te lezen! Gelukkig zijn er nog meer paardjes met rare voorkeuren.
Indy legt haar hoofd niet plat, ze doet hem wel zo ver mogelijk achterover en staat te flemen met een gelukzalige blik in haar ogen. Ze doet haar mond soms zover open dat je bijna aan de achterkant weer naar buiten kan kijken. Ik heb daar nog een aantal vreselijke foto's van, niet toonbaar. Ze wil het ook nog wel eens doen als iemand een interessante aftershave op heeft. Dames parfum moet ze niets van hebben, zelfde reactie als bij alcohol.
Nu we toch bezig zijn met rare dingen, mijn trainer werd altijd heel hinderlijk gebeld als hij met Indy bezig was. Op een gegeven moment hoefde hij zijn telefoon niet meer uit zijn borstzak te halen. Indy graaide bij de eerste beltoon vliegensvlug opzij en plukte de telefoon aan de antenne uit zijn borstzakje. En natuurlijk niet meer willen afgeven. Leuk nieuw trail onderdeel: de telefoon van je baas opnemen als die ergens anders mee bezig is. Nu nog paardje leren netjes te hinniken en niet de telefoon proberen op te eten. :)
Groeten,
Monique