Hallo,
Tijdens onze buitenrit liep Indy gisteren weer helemaal zuiver in draf! Geen getrek met haar rechter achterbeen! Ik wilde haar de eerste tijd zoveel mogelijk laten stappen en pas later laten draven, maar mevrouw had andere gedachten en viel steeds in "Schrab" (combinatie Schritt en Trab, stap en draf dus). Het zat wel erg lekker, maar was niet helemaal de bedoeling. Toen heb ik haar maar flink laten draven en het bleek dat mevrouw weer als een kieviet loopt. Draf was echter niet genoeg voor haar, ze wilde beslist galopperen.
Om haar zin proberen door te zetten gaat mevrouw dan scheef lopen met een oor naar achteren, in de hoop dat ik haar corrigeer met druk van een been en dat vat ze dan lekker op als commando tot gallop. :) Je krijgt dan echter een rare "Trallop" (Trab en Gallop), een combinatie van draf en gallop. Een plukje aan de buitenteugel en "Nee" maakt dat ze weer recht gaat lopen en normaal verder draaft.
We zijn gisteren via landweggetjes helemaal naar Rhede gereden en hebben bij het EDZ (soort verzamelplaats van bedrijven, je kunt er iets eten, er worden wel eens dingen georganiseerd, er is een sportschool, e.d.) iets te drinken gekocht. De Bundesgrenzschutz stond er ook en keek met verwondering naar ons, waar wij nu plotseling vandaan kwamen.
Mijn collega haalde drie blikjes Fanta, ik bracht de lege blikjes weer terug. Merkte de meneer achter de kassa op dat hij nu eigenlijk ook de derde ruiter nog moest leren kennen. Het derde blikje had Indy echter met veel geslurp leeggedronken, dat durf je toch niemand te vertellen? Hij geloofde mij ook niet denk ik. Nou ja, het is echt zo. Een meneer viel bijna van verbazing uit zijn auto toen hij Indy een blikje leeg zag slurpen.
Met Indy moet je verdraaid uitkijken, ze is er als de kippen bij alles te proberen en lust ook bijna alles. Wel niet goed voor haar, maar ach, heel af en toe mag ze even zondigen. Ze doet ook een moord voor whinegums, daar krijgt ze dan ook heel af en toe eentje van.......
We zijn al met al bijna 6 uur onderweg geweest en tot mijn verbazing wilde Indy vlak bij huis nog even in een drafje vallen - om ons huis met gespitste oortjes straal voorbij te lopen: een buurman was buiten en daar wilde ze even naar toe.
Niet te geloven - dit is mijn paardje, het paardje wat de meeste tijd van haar leven kreupel is geweest. Nu dendert ze overal overheen en kan lopen zoals het hoort. Fantastisch, ik had niet gedacht dat ooit mee te mogen maken. Voor het eerst was ik eerder moe dan mijn paardje en spierpijn heb ik ook nog. Zal wel aan de leeftijd (mijn leeftijd) liggen.
Groeten,
Monique
Warboel
