Piet schreef op donderdag 18 juni 2009, 21:22:


´t Ja... ´t is ook ni gemakkelijk hé.
Ik ben ondertussen aan mijn tweede poging bezig, deze week slechts 1 a 1.5 sigaret per dag!!
Vanaf volgende week deze proberen te laten, pfffffffffff, ik hoop dat het lukt
Gr. Ilse

Britt Claeys schreef op vrijdag 19 juni 2009, 13:51:


Tja mannen kunnen tegen ni veel tegen hé en als het dan nog eens over hun "spel" gaat ....
Ik vond het ook heel plezant en da moeten we inderdaad nog eens herhalen. Ik hoop dat Nobody gisteren goed is aangekomen.
Gr. Ilse

Ilma Meijer schreef op zaterdag 20 juni 2009, 10:07:


hihi

Ilma Meijer schreef op zaterdag 20 juni 2009, 10:07:


Ik kan me alleen maar bij Wil aansluiten.
Die witte lijn moet je correct krijgenen als je ze verbreed laat gaat ze altijd verbreed blijven.Die hoefwand moet terug genomen tot aan de witte lijn en afronden totdat de witte lijn hersteld.
Als je de zoool niet uitkapt ga je normaal niet meer gevoeligheid krijgen en zeker ook de hielen correct inkorten.Zoals hier op de website zo dikwijls staat ,paarden hebben echt niet veel nodig ,eerder schaars dieet,zoals in de natuur maar wel gedurende de ganse dag.

Gr.Cedric

belinda defraene schreef op vrijdag 19 juni 2009, 17:32:


De "geschuurde" paarden die ik hier zie zijn vooral kruisingen dus geen pure PRE´s en ook meer merries dan hengsten of ruinen. Toeval of zit er iets meer achter???
Vriendin van me heeft 3 jarige merrie die hier geboren is maar er zit een pakske Engels bloed in en die schuurt ook naar lievelust, is begin januari verhuisd naar een plek vlak aan het strand en het schuren was een pak minder tot voor ongeveer een kleine maand dat hier de temperaturen begonnen te stijgen. Was gisteren de ganse dag op "stal" en heb ze niet zien schuren totdat het begon te schemeren... de tijd dat één of andere mug komt opdagen? ook al zag ik niets...
Mensen van meer in het "binnenland" klagen allemaal over seme... inderdaad tis blijkbaar minder hoe dichter je bij de kust zit.
Andere vriendin heeft 2 duitse paarden, de éne schuurt zich te pletter, de andere schuurt totaal niet....
Da´s hier zeggen dat er 1001 redenen voor kan zijn:
- vlooien, vliegen, muggen, nou ja het zit hier bommestevol insecten hé ...
- allergie (eten, hooi, stro...)
- allergie op één of ander product dat gebruikt wordt (vliegenspray...)
- iets in het bloed...
- huidschilfers in de manen en staart
- wormen
- ...

Bandolero heeft 2 schuurperiodes gehad, éne keer op de voorlaatste plek waar ik stond, na een brand daar schuurde hij niet meer.
Dan op de laatste plek (waar hij in die corral stond van 20m2) kreeg hij het ook in éne keer, paard dat naast hem stond stond zelfs van de éne op de andere dag helemaal onder de etterwonden etc.
Mesthoop was slechts op enkele meters ervan.
Blijft heel moeilijk om echt de oorzaak te vinden natuurlijk maar ik denk dat bij de warme temperaturen die we hier toch bijna het ganse jaar hebben zoveel insekten en bichos overleven en dat daar veel paarden heel gevoelig aan zijn.
Gr. Ilse

Anja Seijn schreef op dinsdag 16 juni 2009, 8:43:


Ja


Misschien wel makkelijk om je er zo vanaf te maken, maar het schiet niet op wat kennis betreft.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 16 juni 2009, 11:19:


Ik heb ook totaal geen moeite met uitzonderingen.
Iedere verzameling kent immers uitzonderingsgebieden, maar ook die zullen verklaarbaar zijn.


Mij wel. En jou ook, want die >90% zijn jouw gemiddelde klanten.


Iedereen vindt zijn eigen superpaard een uitzondering. Dat vond ik van mijn Draupnir ook, want daar beleefde ik een speciale band mee. Uiteraard is zo een beleving subjectief. In werkelijkheid was hij natuurlijk een doodgewone ijsco met een sterke persoonlijkheid (en hoe dát chemisch in elkaar steekt ben ik dus net zo geinteresseerd naar).

Wil schreef op dinsdag 16 juni 2009, 15:07:


Met alle respect , Wil, maar dat is beleving.
Ik wil weten hoe die beleving veroorzaakt wordt.

e m kraak schreef op zaterdag 20 juni 2009, 13:24:


Waardoor wordt het veroorzaakt?
Egon, dat weet ik zelf niet eens. Het is een bepaald 'gevoel' als je een dier ziet.
Het gevoel is goed of slecht. Nou ja... beetje nuances zijn er wel.
Heeft ook niets met PN te maken of met lage of hoge opleidingen.

Het staat zo opschepperig als ik schrijf dat ik meestal gelijk 'weet' wat voor paard het is als ik het voor de eerste maal zie. Het is ook geen zien. Het is aanvoelen, instinct..... you name it. Waardoor dat wordt veroorzaakt weet ik niet.
Ik heb dat gewoon. En ik heb lang gedacht dat iedereen dat heeft...er dus nooit bewust aandacht aan geschonken. Onbewust bekwaam.
Door de verhalen hier, en zeker het gedrag van andere mensen t.o.v. paarden weet ik dat dit dus niet zo is.

Hoe omschrijf je iets wat je niet eens bewust doet? Deze informatie over een dier vliegt in fractie's van seconden door je hersenen. Je bent je er niet bewust van dat dát gebeurd. Misschien is het een door de eeuwen heen in stand gehouden overlevingsinstict of zo! Of ervaring die onbewust wordt opgeslagen in je hersenen waardoor je dit gevoel hebt.

Ik kan je een voorbeeld geven. En ik hoop dat dit is wat je zoekt.
Ben al 21 jaar getrouwd met mijn Jules. Van die 21 jaar hebben we al 20 jaar paarden. Jules is géén paardenmens. Als ik er niet meer zou zijn.... dan ook geen paarden meer. Hij heeft wel gereden, gemend... dus de kennis is er wel.
Ik moet zeggen dat hij er ook alles voor doet. De dingen zoals stallen bouwen, hooivoorraden aanleggen, hij geeft ze water als het op is en zal ze ook hooi geven. Helpen met bekappen als het nodig is.... (Jules kan net zo goed bekappen als ik als het nodig zou zijn!) Daarna houdt het helemaal op.
Het 'gevoel' is er totaal niet. Precies op het verkeerde moment een schouderklopje willen geven, de verkeerde plaats. Een paard terug willen zetten wat gewoon niet lukt.
Dus zijn paarden stomme beesten. Waarom scheiten die dingen nou altijd over zijn net geveegde betonplaat? Je kunt veel beter witte muizen fokken....
Dus komt Jules ook nooit schoon uit het land... want Catcher sabbelt hem altijd helemaal onder. Catcher is dól op Jules z'n witte T-shirts )

Waarom..... is die kennis en dat aanvoelen van paarden dan niet bij Jules aanwezig? En is het hem kennelijk ook niet te leren.
Dat is wat ik bij meer mensen zie. De technische kennis om te kunnen rijden etc. is er wél, maar het dier aanvoelen en daardoor het wederzijds vertrouwen en respect ontbreekt volledig.

Veroorzaakt door? M.I. ontbreekt er iets aan wat wij hier noemen:
paardenmensen en mensen met paarden.

Groetjes,

Wil.

SimoneS schreef op zaterdag 20 juni 2009, 10:00:


Dag Simone, ik zie dat er nu meer reacties zijn gekomen op je vraag, mooi!
Er komt niet meer druk op de zool te liggen dan nu al het geval is.
Hooguit kun je stellen dat de toon (helaas!) nu nog meedraagt waardoor het dier nog meer pijn heeft.
Weet je wat het waardeloze is Simone?? Dit soort paarden heeft nauwelijks fructaan nodig.... of ze zijn prompt weer bevangen!
Als jij denkt dat (hou die fructaanindex hier in de gaten!) er risico is voor je paard, echt... ik kan het je niet genoeg vertellen, hou dat dier absoluut van het gras af!
Chaser heeft helaas jarenlang met bolle zolen gelopen... en geen ene hoefsmid die er nog iets van snapte. Chaser werd zowel door de DA's in een kliniek, als door een stuk of vijf verschillende hoefsmeden opgegeven.
En daar stond ik...... chronisch hoefbevangen. Tsja.... speciaal beslag eronder... ach, je kent het verhaal inmiddels zelf ook wel.
Wat een ellende! Ze gaven mijn Chaser nog maar korte tijd hoor....
Ik heb zitten janken op de kliniek, dacht dat z'n laatste loodje geslagen had.

Het was ook vijf vóór twaalf.... voor Chaser. En hij was veels te vet. Baggervet.

Het prachtige speciale beslag liet hem nóg beroerder lopen. Logisch, want de siliconen en de leertjes drukten nog harder tegen z'n bolle en uitgekapte zolen.
Alles is er onderuit gevlogen, niets hield meer op die dunne wanden.

Ik ben op deze site gaan lezen. Heb zowat alles verslonden aan kennis.
En dan nóg weet je niet alles.... natuurlijk niet. Door ervaring en uitproberen zul je moeten leren. Maar je krijgt via deze site, en zeker via een cursus of het leren van een goede natuurlijk bekapper, wel zelf het juiste gereedschap (dus de kennis!) in handen om te weten hoe je dit kunt oplossen.

En ik, of liever gezegd mijn Chaser, is het levende bewijs dat het kan.
Hij loopt blootvoets over de keiharde ondergronden hier en in bijna 2 jaar zijn zijn voeten nog weer veel beter als in Nederland al het geval was.
In Nederland kon Chaser blootvoets over asfalt galopperen.
Uit respekt voor zijn oude botjes (hij is nu 19!) deed ik dat niet meer....

Ik ga nog een stapje verder met m'n verhaal..... Hier rij ik met hoefschoenen.
Althans met Chaser.... de andere dendert als rockcruncher overal overheen.

Maar, gezien zijn zo af en toe galopperen hier op het terrein, zit ik er serieus over te denken om eens een buitenrit te gaan maken met hem zonder hoefschoenen.
Gewoon eens om te kijken of hij nu ook feilloos over deze ondergrond mét ruiter kan....
Het is van mijn kant geen moeten, want als het niet gaat zal ik hem daarin respekteren. Maar het is wél een bewijs van hoe goed een paard, mits je hem goed bekapt en bijhoudt, kan genezen!!

Terug naar jouw Soes. Je zegt dat ze goed loopt. Ook op het harde?
Dan nog iets wat mij opvalt in je verhaal.... ze kan haar voetjes niet goed hoog houden? Wat is daarvan de oorzaak?
Je kunt de voet ook in de 'ruststand', althans achter, op een baksteen leggen...
Op die manier kun je toch vrij goed bekappen en hoeft het been niet zo hoog.

Voorvoeten kun je voor de mustangrol b.v. ook op 2 bakstenen zetten.
Je stapelt gewoon 2 bakstenen op elkaar en plaatst daar 1 voet op..
Kun je een prachtige mustangrol maken.

Ben benieuwd naar je foto's...

Echt, het neemt tijd..... hou daar rekening mee, maar het komt echt goed!

Succes,

Wil.

Hallo,

De hoeven van mijn 16jarige merrie zijn na 8 maanden zonder ijzers gelopen te hebben goed opgeknapt en zijn we zo ver dat we weer aangespannen willen gaan rijden.
Omdat ze gevoelig loopt hebben we easyboot epics gekocht.

Voorvoeten maat 4: zitten prima
Achter heeft ze in de lengte echt maat 5 nodig, maar omdat haar achtervoeten niet rond zijn zoals voor, is er een flinke ruimte aan de zijkanten, die niet opgevangen kan worden door de schoen op zijn 'vast' te zetten.
Gevolg: ze draaien onder het lopen.

We hebben al geprobeert om 'de lege ruimte' op te vullen met siliconenkit, maar dit is te flexibel, zodat de draaiing mogelijk blijft.
Nu zijn we aan hars of rubber aan het denken, maar er bestaan ook zolen voor in de schoenen. Zou het een oplossing kunnen zijn deze te gebruiken? Dan komt de hoef iets hoger in de schoen te zitten,toch?

Hebben jullie ervaring met deze inlegzolen of weten jullie een andere oplossing om de schoen op te vullen?

Graag jullie reactie,
groet,
Rachelle