Ingrid den Ouden schreef op maandag, 6 december 2004, 14:36:


Ingrid, nu heb ik een vraag aan jou dan.....je gebruikt die schoenen nu nog steeds...je weet eigenlijk dat je paard wel zonder kan als je kijkt naar de achterhoeven...
Mijn vraag is dan ook....wat snap je niet aan mijn redenatie dan????
Ik heb daarbovenop nooit gezegd dat je nooit zonder die schoenen kunt gaan lopen maar wel dat het langer zou gaan duren ! das een wezenlijk verschil...en diegene die denken dat hun paard pijn heeft omdat ze gevoelig lopen (het definitie verhaal) en die schoenen weer aantrekken ...tja das een heel ander verhaal...
Het langer duren hier bedoelde ik omdat de schoen voorkomt dat het paard over harde ondergrond loopt...en das toch echt nodig in het proces van bloten voeten lopen...net als een hoop andere dingen die gewoon moeten om het succesvol te laten zijn....(denk aan het onderhoud van de hoef, de roll, de zijkanten(hoefwanden) , het wegsnijden van de steunsel enz..

De reden achter deze gedachte? heel simpel...de zool zal moeten kunnen wennen aan de hardere ondergrond?
Ga zelf dan eens zonder schoenen over dat pad lopen of met een schoen met zool? dan merk je toch ook verschil?
Daar ligt dan ook de gedachte om dit geleidelijk aan te doen...je gaat en kan zelf toch ook niet meteen een uur of anderhalf over die grindsteentjes lopen??
Dar moet eerst wat voor veranderen in die zool, ook bij je paard dus.

Nu iets waar ik dan nieuwschierig van wordt als ik dit zo door mijn kop laat gaan....
Jij kunt het misschien niet beantwoorden maar ik denk Frans of Ilona wel...
Ik zou wel eens willen weten wat het tijdsverschil is in het terug trekken van de zool tussen met of zonder schoenen?
Mede door de berichten dat Frans en Ilona zich ook bezig gaan houden met deze schoenen....wil ik van hun ook graag eens horen hoe ze hier over denken...of die schoen bij dit soort gebruik zoals jij dus doet de boel niet enorm vertraagd....
Nogmaals...en dat kun je overal lezen, dat zijn niet alleen mijn gedachte...die harde ondergrond is nmm. echt nodig voor de hoef.
Hoe je dit doet is een andere zaak....ik ben er niet voor om dit dus maar eens een paar weken achter elkaar te gaan doen en het paard in een zo kort mogelijke tijd te laten wennen....wel rustig aan opbouwen dus maar wel opbouwen...en niet , in mijn ogen, je paard verwennen met op elk contact met harde grond dan maar schoenen aan te doen...


Ach...wat heet een enkele keer?
Ik heb mijn paard nu net een jaar geleden gekocht vanuit de manege en bij een boer in de wei staan....turf grond hebben we hier...erg zacht vanwegen de veerkracht?
Als ik alles bij elkaar optel kan ik zeker op 2 handen bijhouden hoevaak ik nu werkelijk op het asfalt rijd....erg recreatief dus....en het gaat nog steeds uitstekend met de voeten.
Een bos/hei rit tel ik hier niet in mee dus aangezien dat ook zand is daar...
Als ik dan buiten rijd dan loopt ze toch wel al snel een uurtje of 2 over die weg zonder enig probleem..
Galloperen doe ik echter niet op de weg, daar ga ik voor in de berm.
Maar das een persoonlijke keus en heeft weer meer met mijn gedachte te maken net als die regendeken zonder schuilstal...ze zal het best kunnen maar ik doe het liever niet...
De rest staat ze dus op die zachte wei of zand bodem..

Het andere paard loopt veel en veel meer op de weg ,nog net niet wekelijks maar dat scheelt niet veel...ook blootvoets....de zelfde ritten van dik 2 uur dus...
Dit is echt een dansend paard (heckney) en ook daar zijn de hoeven in een uitstekende staat...

Gr, Nick

met geweld bereikt men een
hoop,met geduld,vertrouwen
en liefde bereikt men meer

zorro schreef op maandag, 6 december 2004, 15:25:


1ha is 10.000m2 en je mag ervan uit gaan dat je om het hele jaar te weiden ong. 1/2 ha per paard nodig hebt.

Jacqueline
geduld is een schone zaak

Esther schreef op maandag, 6 december 2004, 15:02:


Dank je wel Esther .. dit is een aanbevlingsbrief van de NL artsen-homeopathen aan het ministerie, inderdaad met veel verwijzingen en aanbevelingen voor wetenschappelijk onderzoek.
Voor alle duidelijkheid: ik heb niets tegen homeopathie persé, al was het alleen maar om het feit dat een ieder zijn eigen geneeswijze mag zoeken. Ik geef ook grif toe dat er in de reguliere geneeskunst ook dingen fout gaan. Maar ik ben uitermate geïntrigeerd door dat potentiëren, en voel me een malloot als ik drie keer met een flesje moet schudden opdat het geheugen van de draagstof (water) weer terug kan komen.. ik zie daar persoonlijk niks in.

Dat de stoffen op zich werkzaam (kunnen) zijn, of het gelijkheidsprincipe gehanteerd wordt, daar gaat het niet om. Maar iets 100000 x verdunnen en dan claimen dat het water het zich herinnert.. daar heb ik net zoveel moeite mee als te geloven dat Jomanda water instraalt.

Maar ik laat me graag overtuigen - op basis van voor mij begrijpelijke argumenten.

Marianne

He,jakkes Petra,voel me nu zo schuldig,maar wil toch wel ff vertellen hoe het gegaan is.
Waarom de hoefsmid toch laten komen??Er kwam iemand ,een voormalig dierenarts,naar de criollos kijken,nou die zei,laat de hoefsmid maar eens komen,want,de ene hoef was langer dan de andere,scheuren,stuk eruit,dus ik dacht,jeeeeee,snel de hoefsmid bellen,hij kwam toen ik niet thuis was,maar had het waarschijnlijk toch door laten gaan,ook als ik thuis geweest zou zijn,heb me eens laten vertellen,of heb het ergens gelezen,dat een paard waarbij ze een praam gebruiken,er een stof vrijkomt,dat ze niets voelen,vind hetzelf ook onwaarschijnlijk,heb best al discussies daarover gehad,maar wat en wie moet je geloven,je hoort zoooooooooveel.
Moet zeggen dat ik al heel wat geleerd heb van jullie verhalen en discussies,hou jullie zeker op de hoogte,en ga vanavond op m n gemak je site (jorvana)bekijken.Enne ik heb het met Panini (criollo) al goedgemaakt hoor.

groetjes Anne-marie en een knuf van Panini.

Jij had toch iets homeopatisch gegeven aan een (pis)merrie? Hoe heet dat en wat zit er in want mijn merrie is erg vaak en erg heftig hengstig en ik zie hormoon spuiten toch niet zo zitten.

Helena

helena schreef op maandag, 6 december 2004, 16:55:


Het middel wat onze merrie krijgt is helemaal op haar geschiedenis toegespitst, en werkt niet op de verstoorde hormoonhuishouding, wel op haar onzekere baby gedrag. Bij een middel zoeken moet je echt heel veel vragen beantwoorden, je kunt niet zo maar zeggen wat bij onze merrie goede resultaten geeft doet het bij jouw merrie ook, daar is het hele ziektebeeeld te gecompliceerd voor. Voordat je de diagnose pismerrie stelt, kun je toch ook het beste eens tijdens een goede hengstigheid de merrie door een gespecialiceerde DA laten onderzoeken. De merrie van ons heeft ook lichamelijke afwijkingen. Dat was duidelijk te voelen met het onderzoek, een DA voelt dan bijv. of er een ei zit, of juist veel eitjes. Eeen echt klassieke pismerrie kan levensgevaarlijk zijn. Onze merrie is best heel lief, dus eigenlijk klopt bij haar het klassieke beeld van pismerrie niet, maar er zijn aantoonbare lichamelijke afwijkingen geconstateerd. Hormoon spuiten doen wij ook niet, vaak helpt het ook niet. Wat we nog kunnen doen met onze merrie is de hormoonhuishouding helemaal in kaart laten brengen, bij haar lijkt ook een teveel een tostesteron (schrijf het vast niet goed) mee te spelen, maar er zijn natuurlijk nog veel meer hormonen.
Zoals ze nu gaat doet ze het redelijk goed, maar nogmaals het middel dat zij krijgt is niet bedoeld om de hormoonhuishouding te reguleren, wel de gedragsproblemen die er uit voort kunnen komen.

Groeten Esther