Mijn dravermerrie (heeft gekoerst in 99 in Antwerpen volgens google) is 22 jaar en met pensioen, wordt 2 a3 x p;er week mee gewandeld (is nu 4,5 jaar bij mij, gered van slager). Kwpn ruin is net 14 en 10 jaar bij mij, ga na de vakantie werk met hem oppakken i.v.m artrose, pasgeleden geconstateerd maar verder gezond allebei!

Mensen met paarden hebben de hemel op aarde, maar
als zij sterven valt er weinig te erven.

Frans Veldman schreef op vrijdag 5 juni 2015, 10:53:


Natuurlijk! Altijd wanneer een gedrag toeneemt is er een gerelateerde beloning. Dat geldt net zo voor bitten en alles wat er nog meer uitgevonden is en "werkt". Als ik jou de indruk geef dat je verzuipt tenzij je mij vertelt wat ik horen wil, ga je dat waarschijnlijk wel proberen te vertellen, dat noemen ze tegenwoordig "waterboarden" en de onontkoombare beloning is daarin dat de marteling stopt.
Extreem voorbeeld, maar het toont daarom duidelijk aan dat p en r altijd relatief zijn; er was een onaangenaamheid toegevoegd, straf dus (p+), echter niet de straf op zich veroorzaakt het gewenste resultaat maar het zo goed mogelijk op tijd stoppen ervan (r-) zodat de beloning geassocieerd wordt. Precies zo zit het met bitgebruik en met ponytjepesten in fasen. Handige truuk, die p+/r- constructie maar vriendjes wordt je er niet mee.
Ik dacht echt dat dit al zéér uitgebreid gepasseerd was op PN, maar blijkbaar moet het weer helemaal opnieuw


Raar, niet inhoudelijk argument, ga ermee de politiek in maar bij mij werkt het niet. Bitten en zwepen zijn nog veel populairder, dus werken nog beter? En moeten we toch maar weer hoefijzers ondertimmeren omdat dat nog altijd behoorlijk populair is en dus wel werkt? Zijn we dan in die 10 jaar PN ook maar een millimeter opgeschoten?
Ik schei er maar mee uit, Piet mag het doen want die heeft meer geduld met mensen.

Ik meen ooit eens ergens gelezen te hebben dat de gemiddelde paardenleeftijd in nederland 7 jaar oud is.
Mijn mannen zijn 15 en 4 jaar oud dus die hebben nog een heel leven voor zich.
Ook al vinden een hoop mensen 15 best oud, en vragen ze zich af of hij niet al met pensioen moet!
Een vriendin van mijn heeft een pony van 43. Hij word niet meer gereden maar loopt sinds een jaar een paar keer per week een rondje voor de sulky.

Mijn paarden zijn 24 en 9 jaar.

Zojuist kwam ik op FB dit artikel tegen:
http://ourhorses.org/world-peace/behind-the-belmont-stake/

Tineke Nolet-Verdel schreef op zondag 7 juni 2015, 0:45:


Els woont 20 jaar bij mij, Týra al 27 jaar, Dyggur (15) 9 jaar...
Ik denk op te maken dat de gemiddelde leeftijd van de PNers zelf ook ruimschoots hoger ligt dan die van de gemiddelde pennyponymeisjes anders kan dat zo niet, he?

mijn goede vriend Unami werd 35 en Sophie was ook ongeveer zo oud toen ze overleed. Mijn Docile is 25, Mopje rond 20, en Rosa is al weer 10. De kleine Pepito moet ook wel 26 zijn of zo. Okky is 19, en mijn goed oude Ollie overleed helaas vorig jaar, terug rekenend moet zij minstens 30 zijn geworden. Wat een herinneringen allemaal ineens.

Dibble, mijn merrie, is 14 en inmiddels ruim 7 jaar bij mij. Ik heb haar drachtig gekocht en haar zoon (Thyler) wordt volgende maand 7.

Mijn allereerste pony is helaas maar 11 geworden. Hem heb ik, inmiddels ruim 10 jaar geleden, na ruim een jaar dokteren laten inslapen. Hij had vage pijn- en bewegingsklachten in zijn achterhand, die door de lokale dierenarts aanvankelijk werden gediagnosticeerd als een knieprobleem. Omdat ik daar niet in geloofde heb ik hem in de kliniek in België laten onderzoeken en toen werd er na scintigrafie een fractuur in zijn dijbeen vastgesteld (geen idee wat de oorzaak daarvan is geweest). De pony werd afgeschreven als 'onbruikbaar', maar dat was voor mij geen probleem. Volgens de veearts had ik de keuze tussen afmaken en maandenlange boxrust + pijnstilling om te bekijken of hij misschien toch nog pijnvrij met pensioen zou kunnen.

Na enkele maanden werd de pony er ook nog hoefbevangen bij (wat achteraf gezien natuurlijk niet zo vreemd was: combinatie van een overbelaste voorhand, langdurig fenylbutazongebruik en gebrek aan beweging maar wel blijven doorvoeren omdat eten zijn enige afleiding was). Ik heb nog break-overbeslag geprobeerd om te kijken of dat de pijn van de HB wat zou kunnen verminderen. In die periode kwam ik deze site tegen en heb ik contact gezocht met een bekapper. Ik besloot toen om over te gaan op blootvoets als m'n pony er ooit nog bovenop zou komen.

Zover is het nooit gekomen, want op een gegeven moment vond ik het niet meer fair om hem zoveel pijn te laten hebben terwijl niet eens zeker was of hij met de dijbeenfractuur ooit pijnvrij als weideornament zou kunnen leven. Zijn achterhand was natuurlijk nog pijnlijk vanwege die fractuur, en zijn voorhand deed pijn vanwege de HB. Hij had dus eigenlijk nog maar 1 goed been over... Om die reden heb ik hem uiteindelijk dood laten maken.

Uiteraard zou het hele bovenstaande proces er heel anders uit hebben gezien als ik nu met een van mijn huidige pony's zoiets zou meemaken, maar ik durf niet te garanderen dat ik niet weer voor doodmaken zou kiezen in het vooruitzicht van maandenlange pijn aan 3 benen in combinatie met een onzekere prognose voor wat betreft het ooit weer pijnvrij worden. Het zilveren randje is dat al die ellende ervoor gezorgd heeft dat ik deze site heb gevonden, en Dibble en Thyler daardoor een veel paardwaardiger leven hebben dan mijn eerste pony had.

Hai, ik ben het helemaal eens met Karin. Op www.barfplaats.nl kun je lezen over de zin en onzin van het vaccineren. Goed van je dat je er zelf over nadenkt ipv gewoon netjes naar de da te luisteren

joop schreef op zondag 7 juni 2015, 15:32:


Komt allemaal weer door Egon! Vooraleer de verzuring compleet de overhand genomen heeft maken de wat rijpere pennygirls hem weer helemaal zoet.

Myriam

mijn vorige paarden werden allebei 23 jaar. 1 draver die tot zijn 10e op de baan gelopen heeft. ( winsom 250.000) en die ik toen gekregen heb. bij ons was hij koetspaard en onder het zadel. zelfs na zo'n carriere nog topfit met 23 jaar. maar door ernstige white line, waar we al 3 jaar mee bezig waren om het weg te krijgen helaas in moeten laten slapen.
andere was een kwpn-er die haar hele leven marathon wedstrijden gelopen had. ik had haar net 5 maanden en ze is bij ons overleden aan een hartaanval.

nu heb ik een shetlander die ook een marathon-wedstrijd carriere achter de rug heeft. met 15 jaar gekocht omdat hij het rustig aan zou moest gaan doen. nu is hij 18 jaar en loopt bij ons al weer 3 jaar in mijn 2 span, ritten van 30-40km iedere 2 weken. super fit en actief nog. dus hoezo oud? zijn huidige spangenootje is pas 6 jaar dus die heeft nog wel even hoop ik.

Oh, nog ff een klein puntje... via PN ingelogd kan ik op iemands naam klikken en krijg een beetje basis info, wat iemand heeft verteld toen hij lid werd... Via het nieuwe HN forum ingelogd, krijg ik na een klik op iemands naam de startpagina van HN...

Groetjes Marlies

Myriam schreef op zondag 7 juni 2015, 21:26:

rijpere pennygirls
M'n 'mannen' hier zijn 11, 11, 12 en 13 jaar.

Hoe doe jij dat eigenlijk met rijden Martina..élke dag ééntje?

Myriam

Ik heb een jonge blom van bijna 8. Al haar hele leven bij mij. Ik ben 30, dus als mijn paard 50 wordt, ben ik 72. Samen bejaard!