Weet je, het probleem is gewoon dat men snel weer terugvalt op hetgeen ze vroeger hebben geleerd. Dat is logisch, maar helaas ook nadelig.

Iemand die écht weet hoe de hoef is ontworpen, geevolueerd, wat zijn functies en sterke eigenschappen zijn, zal er geen hoefijzers onder plaatsen, dat gaat je gewoon tegenstaan op een gegeven moment.

Het probleem is dus dat hoefsmeden vaak groot zijn gebracht met het idee dat onder een paard (iig in bepaalde situaties) ijzers horen. Je kunt hen vertellen dat dit niet zo is, maar het zit er heel erg hardnekkig in, dat merk ik steeds weer en weer. Begrijpelijk ook, ze hebben geleerd om in ijzer te denken.

Ik vind dit dus ook het probleem van het doen van een reguliere opleiding tot hoefsmid, ongemerkt wordt je daar wel degelijk door beïnvloed, "mechanisch oplossend denken".

Ik heb trouwens wél respect voor mensen als Rik die zien dat er iets gaande is een daar langzaamaan mee verder gaan. Iemand moet kans krijgen om zich te ontwikkelen, dat is een proces wat voor iedereen een ander tijdsbestek in beslag neemt. Het hóeft ook niet van het ene op het andere moment, het zou vreemd zijn dat je alles wat je jarenlang geleerd hebt en gedaan hebt ineens opzij kunt zetten.

Bedenk je echter wel, dat wij het proces al lang voorbij zijn, het is dan ook niet handig dat op dít forum dingen komen te staan die voor nieuwe lezers de suggestie kunnen wekken dat zelfs mensen op dit forum(!) niet helemaal zeker weten dat een paard altijd zonder ijzers kan. Natúúrlijk komt er reactie op, niet omdat die persoon niet voor zichzelf nog in de "overgangsfase" mag zitten, maar omdat het niet op fot forum hoeft te staan... Het is geen kritiek op een persoon, maar kritiek op hetgeen iemand zegt op dit forum: HoefNatuurlijk.

Ilona
--
Let's keep on moving naturally!

HannahFroukje schreef op zondag, 21 augustus 2005, 2:17:

als je niet te drastisch tewerk gaat kan het ergste amper zijn dat je paard gevoelig gaat lopen. Proberen en durven is de boodschap en hou het voorlopig bij je eigen paard, dan hoeft er jou niemand iets te verwijten als er iets verkeerd gaat. Paniekeer ook niet als je raspt en er een drupje bloed verschijnt, stop gewoon met raspen. Als de witte lijn rozig wordt in plaats van geelwit, stop dan, rasp niet verder, je bent dan al ietsiepietsie te ver. Als je dit respekteert zal er niet ergs gebeuren. Oefen flink op de die mustangrol, vooral aan de toon kan je die goed rond zetten.

Wat je korte hielen betreft, dit is absoluut niet hetzelfde als ondergeschoven hielen. Korte hielen blijf je af, die groeien terug bij tot je weer wat kan afraspen.
Ondergeschoven hielen zijn in feite hielen die schuin vooruit gaan groeien en zie je doorgaans samen met een veel te lange toon en vaak met overgroeiende steunsels. Daarbij is de hoefhelling veel te flauw, die moet steiler. Dat doe je door én toon én hielen zo kort mogelijk te maken, waardoor de nieuw afgroeiende hoorn de juiste helling zal aannemen, dit moet je voortaan goed bijhouden anders krijg je opnieuw hetzelfde fenomeen (lange voeten dus).
Door juist die korte hiel, kan je de helling van de hiel rechter krijgen bij de nieuw afgroeiende hielhoornwand, als je de hielen te lang laat dan behoud je gewoon het probleem of maak je het nog erger.
Ook de overgroeiende steunsels moeten ingekort, snij ze vlakbij de straal terug gelijk met de zool en trek dan verder op naar de hoogte van de hiel. Zo krijg je een stevige hiel die flink kan opgroeien zonder voorwaarts te groeien. Snij de steunsels niet hééééélemaal weg zoals zoveel mensen hier doen en denken maar vanaf zoolhoogte bij de straal, licht oplopend tot hielhoogte bij de hiel. Alle overflappende stukken en brokkels moeten er kordaat wél af, die zorgen voor overdruk op de zool op de plaats waar ze overheen liggen !
beetje duidelijk ?

Peter

Ilona Kooistra schreef op zondag, 21 augustus 2005, 11:43:


Weet je, Rick, ik schreef gisteren dat ik geen zin had om te reageren, maar eigenlijk houd ik zo zelf de dialoog af en dat is bij nader inzien onverstandig, zo komen we nooit dichter bij elkaar.

Ik zal je vertellen waarover ik 'struikelde' :

Probeer ik mijn best te doen om met respect uit te leggen en niet aan te vallen (sorry als je het wel zo opgevat hebt, het was niet persoonlijk tegen jou als persoon) , ik spreek zelfs mijn waardering uit over je pogingen en inspanning om Romantique te genezen, en al wat jij doet is mij proberen "te vangen" op iets wat ik schreef over hoefbevangenheid en ijzers. Als je goed leest zie je dat het er anders staat, maarja, ik heb nu geen zin om inhoudelijk te gaan kissebissen.

Ik vind het niet meer leuk als men (we) elkaar hier steeds probeert te pakken en vervolgens te gaan beoordelen op kleinigheden.
Ik word zo moe van dat belerende vingertje en dat uittesten hoever het staat met de onderlinge kennis.
Ik ga er in elk geval niet meer aan mee doen !!!!

Het gaat mij erom dat ik dus echt vind dat we met ons allen samen ervoor zouden moeten kunnen gaan, ook al verschillen we af en toe van mening, het is de dialoog die ons wakker en nadenkend houdt en dat is goed.

Jack en ik geven zelf de cursus van hier, maar dat betekent niet dat wij niet af en toe onderling met bijvoorbeeld Frans en Ilona van gedachten wisselen over onze eigen ervaringen, waarbij wij over en weer ertoe aangespoord blijven om ons te blijven scholen en inzichten of misschien theorieën bij te stellen.
Ik vind dat goed, ik vind het goed om kritisch te blijven naar je eigen methode toe, tenminste, van onszelf weten Jack en ik dat we dat zijn.
Alleen zo blijf je jezelf ontwikkelen.

Wat Simon zegt vind ik ook kloppen, en met name de laatste zin over dat alternatieve clubje, want ik hoef niet zo nodig nog alternatiever te zijn dan ik misschien al ben.

Wat Piet en Ilona zeggen klopt ook : Dit is een hoefnatuurlijk forum.

Toch ben ik ertoe geneigd te kiezen voor een meer gematigder aanpak, omdat ik denk dat je zo meer bereikt. Het kost me alleen soms veel moeite om wéér te moeten opboksen tegen de helaas gangbare manier van traditioneel denken, niet alleen van hoefsmeden, maar net zo goed van paardeneigenaars hoor.
Het spijt me dat ik soms wat fel overkom dan.
En dan wil ik me eigenlijk liever omdraaien, weglopen en mijn eigen gang gaan, da's dan beter voor mijn gemoedsrust, hoewel jammer....

Groetjes, Pien
www.spirithorses.be

Piet schreef op zondag, 21 augustus 2005, 9:27:


Ja Piet, een hoefsmid heb ik ook niet meer nodig, maar wél een natuurlijke bekapper, en dat is Rik voor onze paarden. En hij steunt de hele operatie van het natuurlijk bekappen. Als één of andere tegenstander van natuurlijk bekappen eens bij ons komt staan terwijl Rik bezig is met het bekappen en maar zeurt dat een paard niet zonder hoefijzers kan, dan gaat Rik wél in de aanval en promoot hij wél het natuurlijk bekappen. Ik ben nu ook volledig tegenstander van hoefijzers, maar probeer dàt maar eens iedereen wijs te maken. Gisteren zag ik 2 mensen hun paarden in de weide steken, ze moesten een eindje over de openbare weg. Ik had hartzeer toen ik die ijzers en die enorm hoge hielen zag. IK had willen stoppen bij die mensen en hun eens verwijzen naar deze site, maar ze zouden mij evengoed de laan kunnen uitsturen. Ik ben nu wel van plan om enkele pagina's van HN af te drukken en in hun brievenbus te stoppen, misschien worden ze dan nuchter. En ook Rik hoopt dat er nog velen volgen die het nut en de weldaad van het natuurlijk bekappen zullen inzien. Bytheway, met Romantique gaat het nu steeds beter en beter, als dàt geen goed voorbeeld is. En eens hij helemaal genezen is, is dat voor Rik een enorme vooruitgang naar de mensen toe die er nog steeds niet in geloven of argwanend tegenover staan. Laat ons allen duimen! Groetjes, Hilde.

Peter Donck schreef op zondag, 21 augustus 2005, 12:09:
****************
Oh, ik waag me ook echt niet aan een paard van een ander hoor . Mijn paarden hebben geen probleemhoeven, daar durf ik't nog wel bij, je kunt bij hun wel goed zien wat er af mag. Ik probeer het wel heel voorzichtig even, en vraag bij de volgende keer bekappen wel even na of het zo goed gaat.

In elk geval al blij dat ik zo ver ben dat Neel nu helemaal rustig staat bij het vijlen. Dat scheelt alweer een stuk.

Vijlen totdat er "druppels bloed" verschijnen was ik echt niet van plan hoor!

Dat hielen verhaal ... stuk lastiger (ben blij dat het niet m'n eigen paard is dat daar last van heeft). Maar bedankt voor je poging tot uitleg!

Nick Altena schreef op zondag, 21 augustus 2005, 3:18:


Ik snap dat je teleurgesteld bent Nick, als je denkt dat ik
de zaken verkeerd zie. Hou me scherp met info, daar schiet ik het
meest mee op.

Nu heb ik de betekenis gevonden van dit getal 500:
het is het aantal JKK slachtoffers onder paarden
in het jaar 2000 in heel Engeland, zie hier de link
en de betreffende info:

http://www.equinetourism.co.uk/bhssouthwest/bhswelfare.htm
How many horses die from Ragwort poisoning in the UK?
Dr Derek Knottenbelt of the University of Liverpool estimated that 500 horses died from Ragwort poisoning in 2000,
increasing to 1,000 in 2001. Without a post mortem on every horse that dies it is not possible to accurately quote fatality figures.
A BHS survey conducted in May 2003 in conjunction with the British Equine Veterinary Association showed that 84 vets had dealt
with 283 known or suspected cases of Ragwort poisoning in 2002.


Wat is de herkomst van het aantal van 6500 dode paarden
in 2002? Het staat in elke actiebrief, en is belangrijk om
daar zekerheid over te hebben. Net zoals ik zou willen weten
hoeveel dieren er gestorven zijn in 2003 en 2004.
Ik trek mijn verhaal over de kleine blaadjes, en hun al
of niet grote gevaar in. Zolang ik geen cijfer heb van
het aantal slachtoffers in 2003 of 2004 valt er niets te
zeggen over het effect van de genomen maatregelen in Engeland.

In het bovenstaande Engelse stuk is het ook weer onduidelijk.
Ik vermoed dat de 283 paarden bij 84 dierenartsen, betekend
dat elke dierenarts te maken heeft gehad met gemiddeld 3,7 dus bijna 4 paarden gedood door JKK in 2002.

De werkelijke sterfte is veel hoger dan deze aantallen die
met sectie vastgesteld zijn. 1000 paarden in 2001 zijn er in werkelijkheid vermoed ik wel 5 tot 10.000.

Mooi dat je me komt ondersteunen bij de actie in Zwolle.
En nee ik werk daar nog niet Zou mooi zijn hé
als JKK voorlichter naar de boeren toe.

Michiel

Decrock Hilde schreef op zondag, 21 augustus 2005, 14:43:


Je slaat de spijker op de kop Hilde. Iedereen die gezien heeft wat ijzers en nagels en hoeven als wcpapier kokertjes of lange sloffen kunnen aanrichten en weet hoe daar verbetering in gebracht kan worden, kan dit tegenover een dier niet verantwoorden.
Jouw paard is weer een bewijs dat het zo moet en ik ben hartstikke blij voor je.
Ik denk ook dat je waardering voor Rik zo is toegenomen dat je nooit ( of toch heel moeilijk) een ander aan de hoeven van je paard zult vertrouwen. Een klant voor het leven zo gezegd en ook alle mensen die jouw verhaal horen zal je overtuigen dat ze Rik als natuurlijk bekapper moet nemen.
Waar wacht hij dan op? Half Belgie kan veroverd worden! Gaan! voor 100 %!
Hoe zei Pien het ook weer? Het paard komt eerst?
Piet

Marianne schreef op zondag, 23 januari 2005, 10:08:


Ik heb een paard waar maanblinheid nu geconstateerd is (twee keer oogonsteking binnen 3 maanden). Is er iemand die ervaring met de behandeling van een oogonsteking ?
vrgr
hans van loenen

Hans van Loenen schreef op zondag, 21 augustus 2005, 17:21:


Marianne Herzberger, je hebt op haar email gereageerd. Ze staat wel in de adressenlijst 9leden-administratie)

Sterkte ermee

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Michiel schreef op zondag, 21 augustus 2005, 15:50:


Uit de Engelse feitenlijst http://www.buglife.org.uk/html/project_ragwort_fact_file.htm
Ragwort poisoning symptoms are variable and resemble the symptoms of a number of other diseases and injuries. The number of deaths of horses in Britain due to Ragwort poisoning was 10 reported incidents in 1990 according MAFF published figures. According to the British Horse Society (BHS) the most recent figure is 6,500 per year (http://www.bhs.org.uk/News-PR/PR 2003 Archive/31.07-03.htm), with the situation getting worse.

heel lang stuk trouwens met feiten.
Staat op kruiskruidforum.

Groeten Esther

Was hier laatst op het forum: paard wil de trailer wel in maar niet uit.

Wij hebben op het moment een paard in training wat ook dit probleem heeft. Ik ben er vandaag voor het eerst echt mee aan de slag gegaan (hiervoor eerst wat basis grondwerk). Ik zet de email van mij aan de eigenaar hieronder neer:

****
Hi,

Nou het ging boven verwachting eigenlijk.... We hebben haar dus tussen het schot en de trailer door laten lopen, eerst vooruit (deed ze uit zichzelf al), en daarna achteruit en dat deed ze perfect, heel zelfverzekerd en heel mooi recht. Daarna plastic zeil erachter gelegd zodat ze met haar voeten op iets "geks" kwam toen ze achteruit moest, was geen enkel probleem (vooruit wisten we nu dus al dat ze het kon).

Het enige wat het dus kon zijn was het feit dat de trailerklep schuin staat, en/of dat ze er bang is om ernaast te stappen. Dus: pasje op de trailer, pasje eraf. Zo went ze er rustig aan. Het was de bedoeling om dat héél rustig op te bouwen, steeds een stapje erbij maar mevrouw stapte er na 3 keer gewoon helemaal op (oeps )

Toen begonnen met achteruit vragen door haar aan de voorkant aan te duwen, eerst lichtjes en daarna harder. Reactie: 0,0, echt helemaal niks, hoe hard ik ook duwde. Dat werkt dus niet bij haar.

Maar wat eigenlijk sowieso altijd veel beter werkt is vooraan voor discomfort zorgen dmv een draaiend uiteinde van het touw. Gewoon heel rustig een touwtje ronddraaien voor haar hoofd. Als ze niet achteruit gaat, komt het touwtje tegen haar neus. Dít werkte bij haar perfect. Ze deed bijna direct een pasje naar achteren, en ik stopte toen ook echt meteen met draaien (timing is hier ontzettend belangrijk).

Dit zo herhaald. Steeds een minimale inspanning in achterwaartse richting belonend. En steeds draaien met het touw als er geen reactie of een reactie de verkeerde kant op kwam. Ze is heel slim en had het spelletje direct in de gaten.

Ik wil hier trouwens een belangrijke opmerking maken: als je dit doet, zorg er dan altijd voor dat je zelf neutraal bent!! Geen enkel boos woord of negatieve uitstraling! Jij staat daar neutraal, en vraagt het paard achteruit te gaan. Doet het paard dat niet dan komt de derde "persoon" in beeld: het touw. Dat touw is irritant maar je kunt het als paard zijnde zelf uitzetten door een stapje in de goede richting te doen Als je tegelijk met het touw draaien boos zou worden, of alleen maar je stem zou verheffen oid, dan wordt het hele trailerladen een negatieve gebeurtenis, en het paard krijgt ook nog eens vervelende associaties met jou.

Niet doen dus, neutraal blijven en het touw het vervelende werk laten doen en het paard de afstandbediening voor het touw geven (zij bepaalt wanneer het touw aan en uit gaat!).

Na een heel korte tijd zag ik haar ineens denken: "Okee, weet je wat? Ik ga er gewoon helemaal uit." En toen stonden zij en ik buiten de trailer, zomaar ineens.

Dit is het paard waar men drie uur mee bezig is geweest om het de trailer uit te krijgen...

Ik heb haar direct naar haar hooi gebracht. We gaan het straks nog een keer oefenen, maar op zo'n moment moet je het paard gewoon echt helemaal belonen en niet verder gaan met de oefeningen, dan leren ze extra snel.
****

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zondag, 21 augustus 2005, 17:58:


En nu klinkt het alsof ik geweldig ben dat het zo snel is gelukt. Das niet mijn bedoeling, ik wilde gewoon laten zien hoe het zonder gedoe op te lossen is door op een voor een paard logische manier te denken en te doen. (ik hoop dus niet dat het arrogant overkomt!)

Ik ben zelf vroeger meer dan drie uur bezig geweest om mijn paard de trailer uit te laden, gewoon omdat ik toen niet wist wat ik nu wel weet.

Ilona
--
let's keep on moving naturally!

Ilona Kooistra schreef op zondag, 21 augustus 2005, 18:06:


Hoi Ilona,

Ik kan me heel vaak vinden in dingen die je hier schrijft, maar wat jij hier een spelletje met een touwtje noemt, noem ik toch paard pesten.
Er zijn legio paarden die niet achterwaarts een schuine plank af willen lopen, dus kennelijk vragen wij nogal wat van ze als we ze zo de trailer uit willen krijgen en dat kan ik mij ook heel goed voorstellen, ze zien niet waar ze hun voeten neer moeten zetten.

Ik ben nu even een paard dat op de trailer staat en voor mij staat Ilona, die ik te boek heb staan als "toffe tweebener" want ik twijfel er echt niet aan dat jouw paarden zo tegen je aan kijken. Jij vraagt mij vriendelijk (zonder druk, de paarden waar ik mee werk, hebben geleerd zich tegen druk te verzetten en het paard waar jij het over hebt kennelijk ook) achterwaarts over die schuine plank te lopen. Duidelijk geef ik dan aan: Sorry, wat je nu van mij vraagt, kan ik niet doen, ik heb angst. (hierbij ga ik ervan uit natuurlijk dat een paard altijd gewillig is, maar angst is nu eenmaal een barriere.) Vervolgens ga jij met dat touwtje staan zwaaien en dat snap ik als paard echt niet: ik durf iets niet, waarom zwaai jij met dat touwtje, waardoor ik mij ongemakkelijker ga voelen...ik doe toch niks fout?

voorzover mijn paardbelevenis als mens heb ik bijvoorbeeld hoogtevrees en als jij achter mij gaat staan om me met een stokje te prikken, klim ik heus wel een keer die ladder op, maar niet omdat ik overloop van het vertrouwen dat ik in je heb.

Zelf zou ik gewoon, zolang als nodig, het tussenschot weghalen om het paard voorwaarts uit te laden als het dat prettiger vindt. Je kan heel goed vertrouwen opbouwen door het paard af en toe gewoon zijn zin te geven. Wie weet, als ik hem de twintigste keer uitladen vraag om achterwaarts te gaan, denkt hij wel: "ok, als jij zegt dat het kan, zal het wel kunnen, ik doe het!" Het idee is dat het paard erop vertrouwt dat jij degene bent die de juiste keus maakt...en zoals Rachid dat mooi vertelde, in de kudde is het niet het dominante paard waar de rest vertrouwen in heeft, dat paard schopt rond om zijn zin te krijgen en wordt liever vermeden. Het paard dat al dit tumult vermijdt (energie bespaard!) en het beste gras weet te vinden, daar willen de anderen wel achteraan lopen. Raak ik meteen even de kern van waarom ik niet zo'n Parelli-fan ben.

Een paard hebben dat erop vertrouwt dat ik de juiste beslissingen neem en mij daarom volgt, verdient het van tijd tot tijd ook om het vertrouwen te krijgen dat hij de juiste beslissing neemt...we weten dat paarden slim genoeg zijn, dus waarom hen niet eens vertrouwen?

Het is een iets langer verhaal geworden dan dat mijn bedoeling was, maar wilde graag duidelijk maken wat ik bedoel, hopelijk is het gelukt.

Groetjes,
Marlies