Marianne:
> >Het grootste respect dat je voor je paard kunt tonen is niet je eigen
denkwereldje en gevoelens op het dier loslaten, maar te willen leren en te
zien wat dat wonderbaarlijke schepsel Paard uit zichzelf in zich heeft.
Als je daar voor open staat en vervolgens op die respectvolle wijze met je
paard omgaat, ben je pas een echte NH-er! En dan hoef je ook geen
'aanhanger' te zijn van allerlei goeroes - je hebt 't dan nl. gewoon zelf
gesnapt.
Elise:
> >Dat is toch ook het doel van iedere NH-er, het wezen paard te begrijpen.
Maar waarom je daarbij niet iemand mag aanhangen die het al lang en breed
gesnapt heeft en het erg goed aan je uit kan leggen.. why not? Het wiel
vinden we ook geen twee keer uit...
Twee opmerkingen van mijn kant:
1. Je "mag" wel iemand aanhangen, alleen je "hoeft" geen aanhanger te zijn
om op een NH-manier met je paard om te gaan.
2. Het "gevaar" van 1 methode/filosofie volgen, is dat je dat als "waarheid"
beschouwt en niet openstaat voor andere invalshoeken, methodes en
filosofien. En daarmee doe je jezelf en je paard tekort, vind ik.
Elise:
> >Ik vind het alleen jammer dat dit zovaak gezegd wordt. Alsof we het
allemaal alleen kunnen. We volgen toch overal lessen in, waarom niet hier in
dan.
Tuurlijk, hartstikke goed om te willen leren en lessen te volgen. Daarbij is
het ook goed om open te blijven staan voor andere "lessen" en bovendien ook
naar jezelf (en je paard) te blijven luisteren!
grtjs, Petra
Warboel
