Spirithorses schreef op dinsdag 19 december 2006, 13:15:


Tja heb je helemaal gelijk in natuurlijk. Moet ik ook kunnen bereiken! Begin toch steeds meer te denken aan 'even terug naar de basis'. Kijken wat er nog verbeterd kan/moet worden... En via de 'gesprekken' met jullie kan ik al wat fouten van mijn kant bedenken... Wat ik nu nog even bedenk wat ik vreemd vind: ik ben (denk ik) redelijk rustig en doelbewust bezig met hem, ik heb altijd een plan wat ik wil gaan doen en bereiken. En toch lijk ik dat niet altijd op hem over te kunnen brengen... Zo kan ik relaxed met een dansende Mike naast me lopen omdat ik weet dat ik als het nodig is hem onder controle heb... Hoe zit het dan met de stelling: als jij rustig blijft in b.v. een enge situatie blijft je paard dat ook? Ik vertrouw op dat moment op mijn savvy maar Mike niet op mij, zefs niet als ik rustig blijf?

Heb de laatste sfeerbeelden bijgevoegd in foto album .

Anita schreef op dinsdag 19 december 2006, 14:29:


Dat happen naar takken tijdens het rijden en dan bedoel ik op hoofd hoogte niet op de grond; weet ik niet zo gauw tegen te gaan zonder hard te worden. Heb ik even eerder al geantwoord... Mijn oplossing leek mijn tegenoverliggende hand dan waar hij heen hapt op de plaats vast te zetten zodat hij bij elke hap opzij zelf een ruk van het bit veroorzaakt... Maar dat lijkt hem niet te boeien en hij heeft echt geen harde mond! Is niet veel mee gereden namelijk. Hoe moet ik dat dan oplossen?

Het voor me uit laten lopen moet ik inderdaad voorgoed uit zien te bannen. Laat ik soms toch nog gebeuren, geeft onduidelijkheid. Naast me toelaten kan alleen als hij meewerkend is maar zodra hij omslaat probeerd hij me toch voorbij te lopen... Dat ik met mijn leadrope voor hem langs zwaai helpt voor het moment. Meteen daarna probeert hij het weer... en weer.... en weer... Is het dan niet eens tijd om hem eens een flinke pets te verkopen? Dat hij zelf tegen het touw aanloopt boeit hem dus niet voldoende! Snap je mijn dilemma's als ik eigenlijk zo min mogelijk geweld wil gebruiken?

1) Hmmm... misschien moet ik het toch langer volhouden, het zou hem toch ééns moeten gaan vervelen steeds die tik tegen zijn hoofd? En in intensiteit opvoeren? Is dat een idee? Dat wat Parelli bedoelt met: je hebt een fase 4 nodig zo hard als nodig is om tot je paard door te dringen?

2) Of het met Clickeren zien op te lossen dat hij een eindje achter me blijft lopen... Ik zal wel moeten oppassen dat hij niet wéér leert schooien! Heb ik hem in het begin juist afgeleerd... Maar dat weet ik wel op te lossen met negeren als nodig.

3) Steeds omdraaien zodat hij weer achterop komt zou ik als enige last van krijgen: ik kan draaien tot ik er duizelig van wordt En op een ruiterpad in het bos kan dat niet altijd. Misschien het bos dan maar even uitblijven? Langs de weg heb je weer verkeer...

Valt de laatste optie denk ik af! Wordt het kiezen tussen de Parelli methode of het Clickeren. Maar eigenlijk wil ik geen paard dat alleen maar iets voor me doet vanwege die beloning van iets lekkers. Eigenlijk wil ik een paard dat er vrede mee heeft om te doen wat ik hem vraag... Kan ik Parelli niet combineren met clickeren?

e m kraak schreef op dinsdag 19 december 2006, 15:38:


Bij mij die melding op z'n nederlands HAHAHA
Maarre Egon... inderdaad net als de anderen; wat was de bedoeling nou? ... Spannend! Net een kadootje zien liggen maar nog niet open mogen maken...

Nick Altena schreef op maandag 18 december 2006, 22:29:


WOW Nick!!! Hoe lang heb je hierover nagedacht??? Begin dit jaar alvast aan begonnen of zo?! LOHOL!!!

Nou het allerbeste gedurende het jaar 2007 voor jouw hoor! ... Zeg... kan je jouw wens die vast in aanmerking komt voor een literaire prijs of... WACHT... de Nobel Prijs voor de Vrede, niet voor de rest van ons leven toewensen? Ik zie niet hoe je hem volgend jaar, het jaar daarop... en daarop... nog kunt verbeteren!!! ;-P

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 20:48:


"Verhinderen zonder te verwijten" is een machtig principe (ook bij mense kinderen). Jij bent het grote kalme vriendelijke voorbeeld die niets toe staat wat niet kan. Daar gaat een grote kracht vanuit. Een paard dat nog maar denkt aan toehappen kan hierin al gecorigeerd worden. Je bent hierin net zo allert als nodig is. En dan corrigeer je niet vòòrdat er iets gebeurd is welnee je corrigeerd de intentie om toe te happen. En dat heeft een slim paard nodig. En daarvoor is straf niet nodig, het is meer laten weten dat je die intentie opgemerkt hebt en dat je daarvan weg stuurd, op stem, een teugelbeweging of met afwenden. En maak je rijden zo dat je succes kunt hebben, en vanuit succes kom je verder.


Grappig ik probeer Jur juist zover te krijgen dat hij voor me wil lopen. en als hij naast me komt weet ik dat hij zich zeker voelt en er zin in heeft en zijn we samen blij. Zo was hij de eerste maand niet, toen wou hij weg van me, zocht zijn zekerheid ergens voor me, trok naar andere paarden toe zodat ik hem haast niet kon houden. Nu zijn de meeste paarden extra onzekerheid voor hem en peikert hij er niet over bij me weg te gaan, ook al komt er een hele kudde bekende paarden van onze stal langs. Kijk zo'n vertrouwen krijg je niet met meppen en ontevredenheid uitstralen.


Ook hierbij "verhinderen zonder te verwijten" waarbij ik het rondje draaien om weer voorop te komen ook onder reken. En veel avontuurlijke wandelingen maken, wel zo succesvol mogelijk. Daar ontstaat er vertrouwen en op elkaar ingespeeld raken. Kijk hij hoeft helemaal niet altijd achter je te lopen, daar gaat het niet om. Het gaat er om dat hij altijd luisterd. En zoals je nu weet luisterd hij meestal slecht als hij voor je is. Dat botst dus met succesvol wandelen. Weet dus waar je aan werkt. Altijd achter blijven is regetjes denken en wel een regel waarin hij altijd de klos is, het druist tegen zijn karakter in. Als je focus ligt op succesvol wandelen en verhinderen van alles wat dit bedreigt. Dan reageer je toch anders dat met de focus op achter blijven lopen. Snap je?

Groetjes, Michiel

Je hebt een aantal reakties gegeven, Elza, ik ga ze stuk voor stuk beantwoorden in de sbetreffende berichten.
Kan dus zijn dat reakties mekaar kruisen.

Ik begin met :

Ik wist dat die vraag zou komen, ik ken het systeem, toch ben ik het persoonlijk niet met dat stuk eens.
Waarom moeten straffen terwijl je het makkelijk had kunnen voorkómen?
Als je hem vóór bent is het allemaal wat minder grimmig, kun je veel meer vanuit je mentale kracht op hem inwerken. Als hij eenmaal in de fout gegaan is dan moet je het hebben van je fysieke spierballenkracht en is het veel moeilijker. Een hoofd kun je wel tegenhouden zolang het nog niet in het gras gedoken is, is dat eenmaal wel zo dan moet je veel harder trekken. Wat je wilt is hetzelfde, nl : Niet eten. Je weet toch de uitkomst bij voorbaat al. Waarom zover gaan dat je hem moet berispen? Wat is er mis met waarschuwen?


Niks ruk in de mond maar voorkómen, door hem naar de andere kant van de weg te sturen, of in het midden van het pad blijven lopen, en je mag hem best met je stem waarschuwen hoor, hij leert echt de intonaties wel ("pas op mannetje, ik heb je in de gaten"). Als je dat 3 keer zegt moet je eens kijken wat zijn oren gaan doen als ie een lekkere struik ziet. Dus : Je vreselijk op hém en zijn signalen concentreren, want hij geeft alles aan, ben ik zeker van.
Hee, HIJ geeft aan, jij hoeft alleen maar terug te communiceren.

Heb je het toch niet weten te voorkomen (bijvoorbeeld toen jij net achterstevoren zat te kletsen of je gedachten afdwaalden) trek je hem aan één teugel omhoog en ja, ik spoor dan zo hard als ik kan aan, om mijn paard te verschrikken. Dan schiet ie maar vooruit (let op jouw zithouding, ademhaling, balans etc). 3 keer en je bent ervanaf, maar je moet het consequent toepassen en hem even heel strict in de gaten houden.


Heb ik helemáál niks mee, ik weet dat het gedaan wordt en ik vind het hartstikke irritant zo met mijn paard om te moeten gaan. Negeer het toch gewoon, hij doet er toch niks verkeerds mee?


De (aangeleerde) ORS is alleen voor noodgevallen, niet voor een simpel weg-gallopeertje.
Jij bent het die hem actief moet rijden, dan vliegt hij maar eens, je kunt toch zeker rijden? 3 keer, en hij doet het niet meer. Het zit em niet in het straffen maar in het voorkómen!

Ik heb maar 2 paarden die doorlopen als ze mesten, het is namlijk erg slecht voor de bekkenbodem van een paard als hij doorloopt terwijl hij dat eigenlijk niet kan. Sinds ik dat weet zet ik geen druk meer op poepende paarden.


Ik blijf erbij dat dit helemaal niet zo moeilijk is. Om de woorden van Anita te gebruiken : Het zit in JOU, het hoeft niet eens in hem te zitten.


Waarom? Omdat je de confrontatie niet aandurft ?


Wat jij wil ! Waarom niks van hem vragen ? Geef je het op ofzo?
Ga dan clickeren als je denkt dat hij dat leuk vindt.
Maar maak een keuze. Tja, grazen langs de weg wel, prima hoor, maar jij geeft aan dat je een probleem met je paard hebt. Ik niet. Ik zou dat in dit stadium niet toestaan....


Ja, soms is paardrijden meer dan je alleen maar op de rug mee te laten voeren. Met name in gevallen waarin er problemen zijn en jij of je paard daar duidelijk onder lijden.

Ga ik nu verder naar je andere berichten.

Elzaliene Proost schreef :


Maar hij mág toch wel wat op en neer springen naast je, als hij maar niet op jouw tenen gaat staan, jou niet omver loopt en niet verdergaat dan het touw lang is. En jij blijft natuurlijk de Rust en de Kalmte zelve.
Of is ie levensgevaarlijk dan en blijft ie zich de hele verdere weg losrukken en wil hij van je weg? (Ja, dan is er wel iets mis ja).

Je kunt hem niet dwingen rustig te blijven als er iets engs is, maar je kunt hem wel vragen 'bij jou' te blijven !!!! Geef hem de 3 meter van je touw gerust.

Christel Provaas schreef op dinsdag 19 december 2006, 18:36:



Ik zie in je berichtje dat mijn naam bovenaanstaat en kon de pic niet plaatsen maar als ik wil antwoorden krijg ik de rest te zien en zie de zin "This pic does not exist"
dus daar reageer je op, maar we worden met zijn allen wel heel nieuwsgierig he?
Maar of we antwoord krijgen? Ik denk het niet. We zitten ook nog steeds op antwoord te wachten op het (hoe was het ook alweer verwoord?) het verantwoord afslachten van dieren, waar HC en Egon het over hadden.

eddy DRUPPEL schreef op dinsdag 19 december 2006, 20:43:


Is natuurlijk wel heel gesjellig, dat gewandel met zijn allen, maar kun je nu niet veel beter op die hengsten gaan zitten. Daar hebben jullie ze toch voor. En het loopt een stuk gemakkelijker hoor!

Elzaliene Proost schreef :


Heb ik inmiddels op geantwoord.
Ga toch dat gevecht uit de weg, het wordt zo grimmig allemaal....
Help dat paard nou door hem niet in de verleiding te brengen....


Er wordt helemaal niks gemept als je duidelijker bent, Elza. Ik vrees dat je op het verkeerde moment (te laat) reageert op hem. Alleen bij zeer harnekkige gevallen moet je soms een paard tegen het touw op laten lopen, maar never nooit een mep geven.
Dan heb je het toch echt te ver laten komen.


Als niks helpt laat je hem een keer tegen het touw oplopen.
Beter een keer goed dan tien keer half, waarvan ik denk dat dat nu steeds gebeurt. Een paard wat ervan leert zal niet gek zijn.
Maar ik weet niet of je zo ver moet gaan. Hem vanaf het begin bij je houden voorkomt die tikken tegen zijn hoofd. Hoever wil je in godsnaam gaan met de intensiteit opvoeren ? Totdat het begint te bloeden?
Alles na fase 4 begint mij te lijken op mishandeling
Je moet het echt éérder aanpakken !


Schooien doet een paard alleen wanneer het ervoor beloont wordt.
Als je op de juiste manier clickert valt er niks te schooien.


Hem laten stoppen en een pas achterwaarts laten gaan wil ook wel helpen. Kost wel wat overredingskracht van jouw kant. Je hebt immers level 1 doorlopen dus dat moet een peuleschil zijn. Desnoods met je carrot stick voor zijn borst om hem te begrenzen.

sandratien schreef op dinsdag 19 december 2006, 22:20:


Dat was de bedoeling niet Sandra , trouwens een merrieveulen van 1,5 ruintje van 1,5j. Hengst van 3 en 3,5. Neem je niet mee op een tocht van drie uur onder de ruiter hé . Ilias en Lussandro waren proefprojecten . Leidinggevende hengsten naast en achter elkaar laten lopen zonder agressie . Kwam mischien niet echt door in de foto's maar DAT was wel het doel van de wandeling samen met een hond of tien . Ik zit trouwens zoveel uur op een paard dat een wandleing aan de hadn ONTspanning is voor mij zowel als voor Ilias .