Maakt niet uit Elza, is geen vergoeilijking om zich zo te gedragen.
Ook al heeft ie nog veel hengstenhormonen, kan ie nog leren rekening met jou te houden. Want méér vraag je niet.
Je vraagt geen training, geen dingen waar hij niet kan voldoen, maar gewoon een basisfatsoenlijkheid.
Wat wij vroeger altijd zeiden (en ik moet toch toegeven dat er een kern van waarheid inzit): Hengst, prima ! Maar op de grond moet hij zich gedragen als een ruin. Hengst mag hij zijn bij zijn soortgenoten !

Ik snap ook Anta's woorden heel goed, want de erkenning en verandering geeft vaak veel aanvankelijke strijd met jezelf.

Pien

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 13:08:


Tja in dat geval
Als ik je verhalen lees over de wandeling en je rijavontuur, dan denk ik niet dat het je eigen is. Zoals Pien ook al schreef ''eten tijdens het rijden'' en ''voor je lopen'' zijn toch echt punten voor Mike.
Parelli is natuurlijk niet zaligmakend voor alles en iedereen. Ik heb je wel gemaild dat ik een tijdje into Hempfling ben geweest en het is leuk dat we dankzij de goeroe's inzicht in het paard hebben gekregen, maar uiteindelijk moet je toch met jezelf aan de slag.

Ik weet niet of het echt iets zinnigs gaat worden wat ik ga zeggen, maar ik ga een poging wagen... Ik heb echt heel hard gevoel dat iedereen zoveel bombarie loopt te maken over de relatie met zijn paard, dat de kern van het hele verhaal verloren gaat. Ik wil niet beweren dat ik weet waar de kern om draait hoor, maar voor mijn gevoel wordt het allemaal zo nodeloos moeilijk gemaakt, voor paard en mens.
Ik ken Mike niet, ik ken jou dus ik kan er moeilijk over oordelen denk ik. Maar vergelijk je relatie met je paard eens met een gewone vriendschap met een vriendin ofzo... Ben je daar de hele tijd bezig over wie nou de baas is, wie nou wat mag doen bij de ander enz? Natuurlijk maakt het nog wel verschil, want als je vriendin buiten haar grenzen gaat, brengt jou dat mogelijk minder schade toe dan als Mike dat doet. Maar misschien als je het vergelijkt in je hoofd wordt het allemaal minder ingewikkeld.
Ik ben niet de baas over mijn paard, ik zal het ook nooit worden. Maar andersom is dat ook niet zo. Hij weet dat er dingen zijn die hij bij mij echt niet moet doen, maar er zijn ook dingen die ik bij hem niet moet uitproberen. Dat respecteren we van elkaar... En ongetwijfeld heb ik veel minder gecompliceerd paard hoor, maar dit was ook niet zo vanaf dag 1. Dat is gewoon zo gegroeid, als een gezonde vriendschap.

En naja, eigenlijk is het moraal van mijn verhaal dat iedereen gewoon meer gewoon moet doen ipv de hele trucjes te bedenken... Want dat gevoel heb ik.
En ik hoop wel echt dat alles goed komt bij jullie, want uiteindelijk heb ik makkelijk praten met mijn makkelijke paardje...

Geertje schreef op dinsdag 19 december 2006, 14:37:


Je paardje is zo makkelijk omdat je duidelijk bent!

Spirithorses schreef op dinsdag 19 december 2006, 12:19:


Hij leert wel makkelijk vooral als ik vooraf goed bedenk wát ik wil bereiken en in wat voor stappen dat zou kunnen... Ik denk dat ik op de grond savvy genoeg heb om 'problemen' op te lossen, heb ik tijdens Level 1 ook moeten doen.

... Knip ...
... Knip...

Tijdens het grondwerk zijn die regels er... Grazen mag hij alleen als ik toestemming geef: wijzen naar het gras. Maar tijdens het rijden? hoe houd ik dat happen naar struiken dan tegen? Ik heb de teugels onder licht contact, b.v. als hij zijn hoofd naar links buigt om naar een tak te happen houd ik mijn hand rechts vast op de plek waar hij steeds was, zo geeft hij zichzelf een ruk in de mond maar dat lijkt hem niet te boeien. En hij heeft geen harde mond, is twee jaar lang niet veel gereden en vooral met licht contact!

... Knip...

Doet Mike regelmatig (niet altijd) als ik het halster wil omdoen: de neus of kinriem tussen zijn tanden nemen... Linda parelli heeft als oplossing hem dan 'overvoeren' met het halster: het in zijn mond proppen tot het niet leuk meer is... Maar ook dat lijkt alleen voor dat moment even vervelend, afleren doet hij het zo niet. Zo ook met het vastpakken van leadrope...
Maar misschien moet ik dit nu eens langer volhouden tot hij het écht vervelend vindt worden? Doorgaan totdat hij bijna zegt: jee, rot op met dat ding uit mijn mond?! Misschien maak ik het hem niet ongemakkelijk genoeg...

... Knip...

Hoe maak je hem in dat geval dan duidelijk dat het onacceptabel is dan? Poepen kunnen ze inderdaad zelfs in draf. Moet iemand die wel duidelijk is hem dan stevig aandrijven of zo, of reageert hij op gewone druk van kuit dan toch netjes? En als hij er als pijl uit de bocht wegvliegt, hoe hou je dat tegen? Luisterd hij dan netjes naar de ORS?

... Knip...

Kontje klaar! Maar het HOE met sommige dingen is me niet duidelijk... Da's mijn probleem.

... Knip... > Parelli is een paardenman die al zijn hele leven met paarden
... Knip...

Ja dat subtiele... begrijp waar je heen wilt maar niet altijd hoe het uit te voeren...

... Knip... > Houd je arm om zijn neus om hem ervan te vergewissen dat hij niet alvast mag beginnen met lopen. ... Knip ...

Dat hoeft niet want hij loopt pas als ik ga lopen...

... Knip... > Bijvoorbeeld wanneer je langs een ander paard loopt; houd hem even kort bij je, daarna Release en Reward (= Móóói) als hij zijn aandacht bij jou weet te behouden. ... Knip...

Weet je? Als je dat zo voorsteld begin ik misschien mijn probleem in te zien... Bij Parelli mag je niet vóór het paard denken: het paard moet zijn eigen verantwoording leren weten. Dus je corrigeert hem pas nadát hij de 'fout' heeft begaan! Dat is het tegenover gestelde als wat jij doet Pien, en heel veel 'reguliere' mensen. Hoe denk jij over die mening van Parelli? Ik heb het altijd logisch gevonden, om niet constant voor het paard te moeten denken, hem constant te moeten corrigeren...
... Knip...> Er is een tijd van werken en er is een tijd van ontspannen en JIJ bepaalt nu even wanneer er wat gedaan wordt. Dat je het vervolgens leuk maakt om te gaan werken spreekt voor zich. Hij krijgt niet op zijn donder want je zoekt naar dingen die hij leuk vindt, ... Knip...

Okay, dat komt dan neer op hem de rest van zijn leven in een kudde te laten leven zoals in de 'natuur' denk ik... Eigenlijk wordt een paard daarvoor geboren. En Clickeren vind hij wel leuk, daar zit een voedsel beloning aan vast. Maar ik zie me dat niet bij alles toe kunnen passen... Met hem aan het touw gaan wandelen zie ik hem niet echt boeien... Grazen langs de weg wel, zelfs als er op zijn wei nog genoeg staat!

... Knip... > die hij goed kan, opdat je zoveel mogelijk mooie momenten kunt creëren om hem in die positiviteit te houden en hem te stimuleren dat samen met jou aan het werk gaan eigenlijk heel leuk is. Doe ook even alleen maar dingen waarin jij goed bent, zodat je geen confrontaties hoeft aan te gaan en het leuk en luchtig kunt houden. Breid dat heel langzaam uit.

Dan moeten we misschien toch weer eens door Level 1 gaan... Oude koek. Dit kan los in de round penn. Reageert goed op lichaams taal... Maar kan niet te lang want dan wordt het saai! Zouden we toch verder moeten met Level 2? I.v.m. meer uitdagingen d.m.v. Clickeren...

... Knip... > Kletsen met vriendinnen : No Way, nu even niet, jouw volledige aandacht is nu op Mike gericht.

Okay dat moet ik kunnen... Maar als ik de leiding néém: moet ik hem tóch voor zijn in zijn 'fouten'?, iets wat Parelli dus afraadt... Of zie ik dit verkeerd?
Dat een paard vóór zijn heb ik vroeger al genoeg geleerd... Dan ben ik constant aan het 'werk' en Mike hoeft amper meer na te denken toch? Terwijl hij moet leren wat wél en niet wordt getolereerd...
Voorbeeld: in het begin als ik met een bergje hooi aan kwam trok hij het al zowat uit mijn handen voor ik het neer kon leggen. Via Parelli geleerd hem dan te blocken zodat ik het eerst neer kan leggen en dán mag hij pas eten. Nu hoef ik allang niet meer te blocken; hij ziet aan mijn houding al dat hij moet wachten tot ik het heb gelegd.

Spirithorses schreef op dinsdag 19 december 2006, 13:15:


Tja heb je helemaal gelijk in natuurlijk. Moet ik ook kunnen bereiken! Begin toch steeds meer te denken aan 'even terug naar de basis'. Kijken wat er nog verbeterd kan/moet worden... En via de 'gesprekken' met jullie kan ik al wat fouten van mijn kant bedenken... Wat ik nu nog even bedenk wat ik vreemd vind: ik ben (denk ik) redelijk rustig en doelbewust bezig met hem, ik heb altijd een plan wat ik wil gaan doen en bereiken. En toch lijk ik dat niet altijd op hem over te kunnen brengen... Zo kan ik relaxed met een dansende Mike naast me lopen omdat ik weet dat ik als het nodig is hem onder controle heb... Hoe zit het dan met de stelling: als jij rustig blijft in b.v. een enge situatie blijft je paard dat ook? Ik vertrouw op dat moment op mijn savvy maar Mike niet op mij, zefs niet als ik rustig blijf?

Anita schreef op dinsdag 19 december 2006, 14:29:


Dat happen naar takken tijdens het rijden en dan bedoel ik op hoofd hoogte niet op de grond; weet ik niet zo gauw tegen te gaan zonder hard te worden. Heb ik even eerder al geantwoord... Mijn oplossing leek mijn tegenoverliggende hand dan waar hij heen hapt op de plaats vast te zetten zodat hij bij elke hap opzij zelf een ruk van het bit veroorzaakt... Maar dat lijkt hem niet te boeien en hij heeft echt geen harde mond! Is niet veel mee gereden namelijk. Hoe moet ik dat dan oplossen?

Het voor me uit laten lopen moet ik inderdaad voorgoed uit zien te bannen. Laat ik soms toch nog gebeuren, geeft onduidelijkheid. Naast me toelaten kan alleen als hij meewerkend is maar zodra hij omslaat probeerd hij me toch voorbij te lopen... Dat ik met mijn leadrope voor hem langs zwaai helpt voor het moment. Meteen daarna probeert hij het weer... en weer.... en weer... Is het dan niet eens tijd om hem eens een flinke pets te verkopen? Dat hij zelf tegen het touw aanloopt boeit hem dus niet voldoende! Snap je mijn dilemma's als ik eigenlijk zo min mogelijk geweld wil gebruiken?

1) Hmmm... misschien moet ik het toch langer volhouden, het zou hem toch ééns moeten gaan vervelen steeds die tik tegen zijn hoofd? En in intensiteit opvoeren? Is dat een idee? Dat wat Parelli bedoelt met: je hebt een fase 4 nodig zo hard als nodig is om tot je paard door te dringen?

2) Of het met Clickeren zien op te lossen dat hij een eindje achter me blijft lopen... Ik zal wel moeten oppassen dat hij niet wéér leert schooien! Heb ik hem in het begin juist afgeleerd... Maar dat weet ik wel op te lossen met negeren als nodig.

3) Steeds omdraaien zodat hij weer achterop komt zou ik als enige last van krijgen: ik kan draaien tot ik er duizelig van wordt En op een ruiterpad in het bos kan dat niet altijd. Misschien het bos dan maar even uitblijven? Langs de weg heb je weer verkeer...

Valt de laatste optie denk ik af! Wordt het kiezen tussen de Parelli methode of het Clickeren. Maar eigenlijk wil ik geen paard dat alleen maar iets voor me doet vanwege die beloning van iets lekkers. Eigenlijk wil ik een paard dat er vrede mee heeft om te doen wat ik hem vraag... Kan ik Parelli niet combineren met clickeren?

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 20:48:


"Verhinderen zonder te verwijten" is een machtig principe (ook bij mense kinderen). Jij bent het grote kalme vriendelijke voorbeeld die niets toe staat wat niet kan. Daar gaat een grote kracht vanuit. Een paard dat nog maar denkt aan toehappen kan hierin al gecorigeerd worden. Je bent hierin net zo allert als nodig is. En dan corrigeer je niet vòòrdat er iets gebeurd is welnee je corrigeerd de intentie om toe te happen. En dat heeft een slim paard nodig. En daarvoor is straf niet nodig, het is meer laten weten dat je die intentie opgemerkt hebt en dat je daarvan weg stuurd, op stem, een teugelbeweging of met afwenden. En maak je rijden zo dat je succes kunt hebben, en vanuit succes kom je verder.


Grappig ik probeer Jur juist zover te krijgen dat hij voor me wil lopen. en als hij naast me komt weet ik dat hij zich zeker voelt en er zin in heeft en zijn we samen blij. Zo was hij de eerste maand niet, toen wou hij weg van me, zocht zijn zekerheid ergens voor me, trok naar andere paarden toe zodat ik hem haast niet kon houden. Nu zijn de meeste paarden extra onzekerheid voor hem en peikert hij er niet over bij me weg te gaan, ook al komt er een hele kudde bekende paarden van onze stal langs. Kijk zo'n vertrouwen krijg je niet met meppen en ontevredenheid uitstralen.


Ook hierbij "verhinderen zonder te verwijten" waarbij ik het rondje draaien om weer voorop te komen ook onder reken. En veel avontuurlijke wandelingen maken, wel zo succesvol mogelijk. Daar ontstaat er vertrouwen en op elkaar ingespeeld raken. Kijk hij hoeft helemaal niet altijd achter je te lopen, daar gaat het niet om. Het gaat er om dat hij altijd luisterd. En zoals je nu weet luisterd hij meestal slecht als hij voor je is. Dat botst dus met succesvol wandelen. Weet dus waar je aan werkt. Altijd achter blijven is regetjes denken en wel een regel waarin hij altijd de klos is, het druist tegen zijn karakter in. Als je focus ligt op succesvol wandelen en verhinderen van alles wat dit bedreigt. Dan reageer je toch anders dat met de focus op achter blijven lopen. Snap je?

Groetjes, Michiel

Je hebt een aantal reakties gegeven, Elza, ik ga ze stuk voor stuk beantwoorden in de sbetreffende berichten.
Kan dus zijn dat reakties mekaar kruisen.

Ik begin met :

Ik wist dat die vraag zou komen, ik ken het systeem, toch ben ik het persoonlijk niet met dat stuk eens.
Waarom moeten straffen terwijl je het makkelijk had kunnen voorkómen?
Als je hem vóór bent is het allemaal wat minder grimmig, kun je veel meer vanuit je mentale kracht op hem inwerken. Als hij eenmaal in de fout gegaan is dan moet je het hebben van je fysieke spierballenkracht en is het veel moeilijker. Een hoofd kun je wel tegenhouden zolang het nog niet in het gras gedoken is, is dat eenmaal wel zo dan moet je veel harder trekken. Wat je wilt is hetzelfde, nl : Niet eten. Je weet toch de uitkomst bij voorbaat al. Waarom zover gaan dat je hem moet berispen? Wat is er mis met waarschuwen?


Niks ruk in de mond maar voorkómen, door hem naar de andere kant van de weg te sturen, of in het midden van het pad blijven lopen, en je mag hem best met je stem waarschuwen hoor, hij leert echt de intonaties wel ("pas op mannetje, ik heb je in de gaten"). Als je dat 3 keer zegt moet je eens kijken wat zijn oren gaan doen als ie een lekkere struik ziet. Dus : Je vreselijk op hém en zijn signalen concentreren, want hij geeft alles aan, ben ik zeker van.
Hee, HIJ geeft aan, jij hoeft alleen maar terug te communiceren.

Heb je het toch niet weten te voorkomen (bijvoorbeeld toen jij net achterstevoren zat te kletsen of je gedachten afdwaalden) trek je hem aan één teugel omhoog en ja, ik spoor dan zo hard als ik kan aan, om mijn paard te verschrikken. Dan schiet ie maar vooruit (let op jouw zithouding, ademhaling, balans etc). 3 keer en je bent ervanaf, maar je moet het consequent toepassen en hem even heel strict in de gaten houden.


Heb ik helemáál niks mee, ik weet dat het gedaan wordt en ik vind het hartstikke irritant zo met mijn paard om te moeten gaan. Negeer het toch gewoon, hij doet er toch niks verkeerds mee?


De (aangeleerde) ORS is alleen voor noodgevallen, niet voor een simpel weg-gallopeertje.
Jij bent het die hem actief moet rijden, dan vliegt hij maar eens, je kunt toch zeker rijden? 3 keer, en hij doet het niet meer. Het zit em niet in het straffen maar in het voorkómen!

Ik heb maar 2 paarden die doorlopen als ze mesten, het is namlijk erg slecht voor de bekkenbodem van een paard als hij doorloopt terwijl hij dat eigenlijk niet kan. Sinds ik dat weet zet ik geen druk meer op poepende paarden.


Ik blijf erbij dat dit helemaal niet zo moeilijk is. Om de woorden van Anita te gebruiken : Het zit in JOU, het hoeft niet eens in hem te zitten.


Waarom? Omdat je de confrontatie niet aandurft ?


Wat jij wil ! Waarom niks van hem vragen ? Geef je het op ofzo?
Ga dan clickeren als je denkt dat hij dat leuk vindt.
Maar maak een keuze. Tja, grazen langs de weg wel, prima hoor, maar jij geeft aan dat je een probleem met je paard hebt. Ik niet. Ik zou dat in dit stadium niet toestaan....


Ja, soms is paardrijden meer dan je alleen maar op de rug mee te laten voeren. Met name in gevallen waarin er problemen zijn en jij of je paard daar duidelijk onder lijden.

Ga ik nu verder naar je andere berichten.

Elzaliene Proost schreef :


Maar hij mág toch wel wat op en neer springen naast je, als hij maar niet op jouw tenen gaat staan, jou niet omver loopt en niet verdergaat dan het touw lang is. En jij blijft natuurlijk de Rust en de Kalmte zelve.
Of is ie levensgevaarlijk dan en blijft ie zich de hele verdere weg losrukken en wil hij van je weg? (Ja, dan is er wel iets mis ja).

Je kunt hem niet dwingen rustig te blijven als er iets engs is, maar je kunt hem wel vragen 'bij jou' te blijven !!!! Geef hem de 3 meter van je touw gerust.

Elzaliene Proost schreef :


Heb ik inmiddels op geantwoord.
Ga toch dat gevecht uit de weg, het wordt zo grimmig allemaal....
Help dat paard nou door hem niet in de verleiding te brengen....


Er wordt helemaal niks gemept als je duidelijker bent, Elza. Ik vrees dat je op het verkeerde moment (te laat) reageert op hem. Alleen bij zeer harnekkige gevallen moet je soms een paard tegen het touw op laten lopen, maar never nooit een mep geven.
Dan heb je het toch echt te ver laten komen.


Als niks helpt laat je hem een keer tegen het touw oplopen.
Beter een keer goed dan tien keer half, waarvan ik denk dat dat nu steeds gebeurt. Een paard wat ervan leert zal niet gek zijn.
Maar ik weet niet of je zo ver moet gaan. Hem vanaf het begin bij je houden voorkomt die tikken tegen zijn hoofd. Hoever wil je in godsnaam gaan met de intensiteit opvoeren ? Totdat het begint te bloeden?
Alles na fase 4 begint mij te lijken op mishandeling
Je moet het echt éérder aanpakken !


Schooien doet een paard alleen wanneer het ervoor beloont wordt.
Als je op de juiste manier clickert valt er niks te schooien.


Hem laten stoppen en een pas achterwaarts laten gaan wil ook wel helpen. Kost wel wat overredingskracht van jouw kant. Je hebt immers level 1 doorlopen dus dat moet een peuleschil zijn. Desnoods met je carrot stick voor zijn borst om hem te begrenzen.

Elzaliene Proost schreef :


Ben jij niet bang voor hem, Elza? Want het lijkt alsof je er grote moeite mee hebt om eens goed voor jezelf op te komen ten opzichte van Mike.

Wanneer je weet dat hij in zijn instinct gaat dan zet je hem aan het denken: In plaats van dat rechte ruiterpad ga je hem tussen de bomen door leiden zodat ie in de denkmodus moet. Lekker slalommen en hem zelf de weg tussen de boompjes door laten zoeken. Verveelt ie zich, geef hem dan wat ie wil : Uitdaging.
Of ga clickeren (wel op de juiste manier he). Geef hem iets leuks te doen.

Elzaliene Proost schreef op dinsdag 19 december 2006, 20:48:


Ik snap je dilemma's en je gevoel van onmacht heel goed! Blijf in ieder geval voor ogen houden dat je paard gezond en alert reageert en probeer het met een flink portie humor te benaderen. Met jouw inzet moet het wel goed komen, maar misschien ben je zn gedrag nog niet beu genoeg om tot de juiste houding te komen?
Wandelen aan de lijn oefen ik veel. Je kunt hem natuurlijk dwingen op jou te letten door onverwachts stil te staan, te gaan rennen, plots net de andere kant op lopen dan waar hij op let, achteruit lopen, wijken voor druk, beentje optillen, hindernisje. Vooral het wandelen in een vlot tempo niet afwachtend. Een paar keer door een deuropening wandelen, waar hij je natuuuurlijk netjes voor laat gaan
Het is ook wel makkelijk om je paard het woordje 'nee' te leren, dat kun je weer gebruiken als je gaat rijden en hij wil gaan snacken
Ik heb op het moment geluk met mn paardjes maar heb ook weleens een pony gehad die vanuit draf vol in de remmen ging voor een hapje gras, zodat ik net wel, net niet voorover kukelde. Het positieve was dat hij na zn hap gras wel weer gelijk door ging in draf, want draf is draf tenslotte Ik had ook regelmatig zwiepende takken om de oren omdat hij zonodig een tak als snack mee wilde nemen in zn loop, die dingen laten niet altijd even snel de boom los.

Over Parelli in combi met clickeren kan ik niks zinnigs zeggen. Je kunt ook bekijken wat je van hem wilt en hoe je hem dat gaat vragen en dat noem je dan Elzaliens, DE nieuwe lesmethode!