Hoi Joke,

Ik heb in Noorwegen dus het Dole paard gezien. Er hoort een streepje door de o, maar die kan ik even niet vinden op het toetsenbord, dus lees Dole met streepje graag .

Maar wat een mooie paarden zeg. Mijn moeder zag ze op foto en video en zei direct; zo eentje had je mee moeten nemen!
Ha ik had wel gewild hoor.

Die wij zagen waren van een oud soort, ik geloof Tun-dole of zoiets dat die mevrouw vertelde.
Ik heb gezocht in mijn boeken, maar lees alleen een snelle verwijzing dat er Fries en Fell in zit, maar meer niet erover.

Joke, heb jij meer informatie (of iemand anders) over dit ontzettend mooie kleine trekpaardje?

Groeten,
Ingrid

Huertecilla schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 9:51:
***********
Neh ! Wij hebben alleen nylon strotouwtjes. Nee, ik zat te denken aan een simpel elastiekje of zo. Tis maar dat hij snapt dat hij zich los KAN trekken. Zo van ... ik ZOU het kunnen doen maar omdat ik zo beleefd ben blijf ik voor jou wel staan . Dat zou wel bij Torop passen hahaha. Het moet sowieso niet iets zijn wat tegen hem aanknalt als hij het lostrekt, dat zou weer een mooie aanleiding zijn om er weer een hele kermis van te maken, t blijft natuurlijk wel een Arabier en hij grijpt graag dingen aan om een beetje drama over te maken. Een anti-climax lijkt me beter, TREKKEN en pfffft, elastiekje knapt met een irritant (maar niet eng) "pang" los, paard "huh?". Ik zet hem dan zelf meteen weer op dezelfde plek en nieuw elastiekje eraan. Zou best kunnen helpen hoor. Ik ga het proberen en rapporteer het wel terug.

Nogmaals , ik had dit dus wel eerder overwogen om te proberen, maar ik had het idee je kunt natuurlijk ook zo'n spelletjes-effect krijgen en dat je dan binnen een half uur door 50 elastiekjes heen bent he .

Maar als het bij anderen wel helpt .... hmmmmm.... waarom bij ons dan niet.

***********
Ja, dat bedoel ik, als je mot dan mot je he he he. Nou is mij dat nog net niet overkomen maar als ik nu zou moeten dan zou ik hem dus vast moeten houden ... en echt ideaal vind ik dat niet (zie al spookbeelden opkomen van paard dat schrikt en weg springt, mij meetrekkend, ik met de onderbroek en broek op de enkels erachteraan slepend. Hahaha. Nee dank u.

Als we een picknickje houden nu dan laat ik hem gewoon grazen en hou zelf het touwtje vast. Daar maakt hij geen punt van. Maar vastbinden, nope, dat kan dus niet. Nou blijft hij tegenwoordig graag bij de groep (2 meiden, 2 hondjes), ik denk dat als ik hem los zou laten dat hij niet eens weg zou wandelen, ...maar dat risico neem ik met mijn home-bound race monster nog maar even niet hahaha!

************
Hoog vindt hij enger dan laag. Maar ik kan het weleens proberen.

************
Ja, heb ik ook wel geprobeerd. Maar als hij het idee heeft dat hij echt vaststaat, dan eet hij dus gewoon niet! Maak ik het touw los en houd het vast, dan gaat hij meteen eten. Hij houdt dat wel goed in de gaten hoor, hij laat zich wat dat betreft niet foppen en laat zich ook niet echt geruststellen.

Wat ik zelf nog bedenk. Waar ik misschien weleens mee zou kunnen oefenen is iets wat vast LIJKT maar het niet is. Dat kan heel snel tot gevaarlijke situaties leiden daar ben ik me van bewust, maar als ik dit zelf zou ovewegen begin je daar natuurlijk ook geleidelijk mee. B.v. ik laat hem iets slepen, eerst alleen het touw (vindt hij eng, maar als hij het even doet, gaat het goed), dan iets wat heel iets zwaarder is, b.v. een blokje hout (is ook nog te doen). Als ik dit oefen heb ik hem aan een extra touw, en het blokje zit vast aan een PANIEKSLUITING (heel belangrijk) die je met 1 handgebaar kunt losttrekken. Ben hier dus wel erg voorzichtig mee, moet er niet aan denken dat Arabier MET blok dwars door de omheining walst. Maar tis wel een heel goede oefening, tot nu toe ging dit altijd goed, eeerst is het snuiven geblazen maar na een tijdje vindt hij het slepen van een blokje helemaal niet eng meer. Dit soort dingen oefen ik vaak hoor, en meen nu te kunnen zeggen dat hij hierdoor best heel veel vertrouwen in mij opgebouwd heeft. Hij heeft ook geleerd, als het eng wordt, dan kun je maar beter blijven staan, want dan komt ze het wel effe losmaken. Ik ben alleen nooit op het idee gekomen om te oefenen met een zwaarder blok.

Maar als ik dat nu heeeeeel langzaam zou uitbouwen tot het een stuk zwaarder is. Je krijgt dan het effect van het wordt steeds zwaarder om te verslepen, op een gegeven moment is het "belonender" om te blijven staan. En dan staat hij dus "pseudo" vast. Begrijp je wat ik bedoel?

Dit gaat natuurlijk heel veel tijd kosten, want voordat je Arabier rustig zonder zenuwen en zonder risico een zwaarder blok kan verslepen, dan ben je wel een half jaartje verder denk ik! En als hij aan een zwaar blok staat, zou ik hem natuurlijk nooit alleen durven laten staan, moet er niet aan denken wat er zou kunnen gebeuren als hij toch aan de kletter gaat.

Maar tis misschien voor MIJ wel de moeite waard om mee te oefenen (onder de gegeven omstandigheden), omdat je dan net "van de andere kant aankomt", d.w.z. op een gegeven moment zal hij dan ZELF besluiten dat hij er op dat moment effe geen zin in heeft om aan dat ding te trekken, en dus blijven staan. En dan heb je wat je wilt.

NB don't try this at home, dit is alleen even een overweging van mezelf, heb het zelf nog nooit uitgeprobeerd en zou het iemand ook niet aanraden om ter lering ende vermaak een nerveus paard aan een zwaar blok vast te zetten, dan moet je denk ik wel even heel goed nadenken voor je dat doet!!!!

Beide dingen proberen is voor mij natuurlijk ook te overwegen.

astrid de rooij schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 8:28:


Hoi astrid ik wil even reageren op jou manier van vast zetten. Ik vind dat met een stro touwtje absoluut geen goed idee als ze eenmaal weten hoe ze los komen blijven ze het doen dus dan leren ze nog niet om vast gezet te worden. Na een tijdje moet een paard gewoon vast gezet kunnen worden en niet eens meer proberen om los te rukken. Veel Paarden gaan namelijk ook hangen omdat ze weten dat ze zo los komen. Ik heb zelf nu een goede manier ondekt met een koeie band werkt echt. Gewoon vast zetten en laat maar hangen wel voor zorgen dat het touw of de haak in de muur niet los kan schieten en na een tijdje geeft die het op en kan die gewoon vast staan. Ik ben er nu in de stal mee begonnen zodat die niet te ver naar achter kan gaan hangen en op stal kan ze al redelijk vast staan. Nou ik hoop dat iemand er iets aan heeft. Groetjes Lotte

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 10:20:


Ja, he?


Tyng-Døle= zware Døle.
De meer krachtig gebouwde.
Ze hebben twee lijnen gefokt.
De zware werkpaarden en de lichtere, meer voor draf geschikt.
Gudbrandsdal- en noord zweedspaard zijn twee paardenrassen die er in zitten.
Als je daar op zoekt, vind je misschien meer.


Als je op dølehest zoekt op internet, krijg je veel in het noors.
Misschien hebben ze dan ook de info in het engels.
Lezen wordt dan moeilijk, maar de foto's zeggen genoeg.

Ik heb een zwarte uitvoering, half tyng.
Lange manen en redelijke sokken..................geen papieren bij.
Rustige, lieve, betrouwbare paarden.

Stel je vragen maar, dan zal ik de antwoorden zoeken.
Ik heb ooit een mooie site met foto's gevonden, mocht het jouw niet lukken, zal ik voor je zoeken.

Ik weet dat een dorpsgenoot met een schimmel-dølepaard veel naar Duitsland reist...............daar begint de døle "in" te raken.

lotte schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 10:52:
*************
Nou eh, als je't nie erg vindt, ga ik dat niet proberen.
Ik wil juist graag dat hij uit vertrouwen vast kan staan, en niet omdat hij "nu eenmaal weet dat het niet helpt om te gaan hangen". Dat lijkt me net zoiets als een zadel op een groen paard gooien en een rodeootje gaan rijden totdat hij erachter komt dat het geen zin heeft om te bokken. Dat kan toch ook wel anders .... hoop ik voor het paard dan ......

Als Torop niet genoeg vertrouwen heeft om vast te kunnen staan, dan staat hij maar voorlopig niet vast. Of maar heel even. Zo zie ik het dan he ....

jo schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 11:16:

O ja, we begrepen al snel dat je een y uitspreekt als een u, dus ik verstond Tun-dole, maar Tyng ziet er al meer noors uit.

Mooi land ook trouwens hoor. En zoals ik al zei, geen JKK te vinden.

Maar ik heb hele mooie foto's van die paardjes gemaakt. Het waren inderdaad net kleine Belgen (ook qua kleur deze).

Maar jammer genoeg dacht ik dat ik ze thuis wel in een paardenboek had staan. Niet dus. Ga dus straks aan het zoeken hoor. Als ik niets vind, dan meld ik me weer.


Ja kan ik inkomen. Deze 4 stonden bij ons berghotel en waren ook zo lief. Zagen ons staan en kwamen direct kennismaken. Deze mensen deden er niets meer mee. Ze stonden er gewoon voor de liefhebberij en vooral om te knuffelen en te kijken. Ze stonden op een rotsachtig stuk, zonder ijzers. Eentje had een heel stuk van zijn hoef eraf, maar liep nog keurig hoor. Kennelijk kan het allemaal veel meer leiden dan wij denken met die hoeven. En hard taai gras ook.

Groeten,
Ingrid

HannahFroukje schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 10:22:


Interessante gedachte en een zeer beeldende manier van beschrijven hoe je tot die gedachte komt :) Mag ik je toch eens vragen om de link die ik enkele posts terug heb gegeven te bekijken? Als hij meer ruimte heeft kan hij niet alleen achteruit maar opzij en vooruit ook. Of zou hij echt alleen maar achteruit gaan hangen zodra hij merkt dat hij toch ergens vast zit? De theorie achter het "tying from above" heeft volgens mij wel wat. Een paard zal uiteindelijk altijd het punt opzoeken waar hij rust heeft en dat is recht onder het touw. Leert dat daar de meest ontspannen plaats is en wijkt zo voor druk. Misschien in combinatie met het idee van Lotte, om dit te doen in een begrensde ruimte, zodat achteruit en hangen geen nut heeft? Want inderdaad:stel je voor dat hij ervandoor gaat met een tank achter zich aan!
groeten
Piet

Piet schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 11:38:


Misschien een beetje mosterd na de maaltijd, of misschien allang geprobeerd.
Wij hebben Brella leren vaststaan door het touw door de ring aan de muur te halen, maar niet vast te knopen.Dus wel het touw vastgehouden, maar het leek erop dat ze vast stond. Als ze ging hangen gaven we wel wat mee, en zodra ze stil stond acuut de druk weghalen. Ze kan nog niet lang vaststaan hoor, maar een minuut of 10 kan ze wel. Laatst heeft ze noodgedwongen ook een half uur in de trailer gestaan. Ze kwam er uit of ze nooit anders gedaan had. Ik denk dat problemen met vaststaan ook met ongeduld te maken kan hebben, Bret is knap ongeduldig, dan is stilstaan wel een probleem, maar ja ze is ook pas een jaar

Groeten Esther

lotte schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 10:52:


Dat is dus nou net de truc ! Ze weten blijkbaar dat het touwtje bij wat harder trekken echt wel knapt ( ik doe het ook nooit met nylon touwtjes maar met gewoon de ouderwetse !) Dus is er geen paniek, dus blijven ze rustig staan. Er zal wel een psychologie achter zitten maar wat voor mij telt : het werkt , sinds ik het zo doe heeft er geen eentje meer gehangen ! Een elastiekje lijkt mij iets te weinig weerstand geven maar ik zal het vanavond even uittesten !! Volgens mij is de "laat maar hangen, komt toch niet los" een beetje de strijd aanbinden met je paard en dat wil ik niet. Als ze in paniek los willen komen, komen ze toch los, zelfs als dat een gat in de muur betekent !

Overigens laat ik paarden die nog nooit vast hebben gestaan, op de door Esther omschreven manier eerst wennen ! groeten, astrid

Het verhaal van HannahFroukje doet mij erg denken aan vorig voorjaar, toen een van onze buren besloot de fries gezellig in de tuin te laten grazen terwijl zij koffie dronken. Maarja, om te voorkomen dat de (giftige) planten er aan moesten geloven, moest het paard toch op de een of andere manier een "beetje" vast staan.

Dus dachten ze handig de zware teakhouten 3 zits bank te gebruiken .
Je raadt het al; 3 minuten later kwam er bij ons een fries in vol galop de straat in rennen, met de restanten van een teakhouten tuinbank achter zich aan, en volledig in paniek. Gelukkig uiteindelijk niets gebeurd (behalve dat dit paard zich dus een hele tijd niet meer heeft laten inspannen)

groeten, astrid

Voor een goed overzicht van de mogelijkheden van optomingen met en zonder bit is de combinatie van het boek van Gertrud Jetten en de catalogus van www.loesdau.de
In die catalogus staan trouwens verbazend veel NH-dingen, praktische western-spullen en maar héél weinig penny-artikelen. Zelfs twee paginas koudbloed-materiaal. Ook lekker praktische, 'stoere' kleding zonder frutsels en bruikbaar schoeisel.
Maar dat allemaal terzijde. Tis een goed overzicht van optomingen met het boek van Jetten erbij voor de uitleg van werking en effect.
Lezen dat boek zou ik zeggen!

Esther schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 11:53:


De enige manier die ik gebruik is de manier van Esther. Ik heb al paarden zichzelf half zien ophangen omdat ze niet los kwamen. Oa mijn eigen Arabier, die freakt zo enorm dat ik bang zou zijn dat ze haar nek breekt !
Ik ril bij de gedachte een paard vast te moeten binden en wachten tot - ie vanzelf ophoudt met hangen.... Een paard in paniek gaat echt niet zoeken waar zijn comfortzone ligt..... Zelfs in de trailer laat ik mijn paarden los staan.....
Pien

astrid de rooij schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 12:22:


*************
Ehm ... ikwilnierotdoen maar je hebt het toch hopelijk wel heleMAAL gelezen he! Ik ben dus duidelijk niet van plan om hem plompverloren aan iets zwaars te binden wat hij met enige moeite kan wegtrekken en dan te denken "mwoh dat gaat wel goed", want dat gaat dus NIET goed. Vandaar dat ik erbij typte "don't try this at home", dat is gewoon bloedlink, inderdaad dan krijg je van die laagvliegende bankjes ja.

Nee, wat ik daar bedoelde was enkel en alleen ermee oefenen, terwijl het object in kwestie aan een paniekclip vastzit en jezelf het paard nog extra aan een touwtje hebt , zodat je altijd nog kunt ingrijpen. En geleidelijk aan opbouwen, vanzelfsprekend. Ik zou NOOOOOOOIT mijn paard LOS laten staan vastgebonden aan iets zwaars wat hij weg zou kunnen trekken, en er dan bij weglopen en dat zou ik ook niemand aanraden, laat dat even duidelijk zijn. Maar ik dacht dat ik dat in mijn vorige post toch ook al geprobeerd had om dat goed duidelijk te stellen.

Spirithorses schreef op dinsdag, 13 juli 2004, 13:27:


*********
Aan een los touwtje is natuurlijk ook een idee, daar kan ik ook weleens mee gaan oefenen.

Om op een opmerking van Piet (dacht ik) terug te komen: ja, het schijnt echt te gaan om het vaststaan op zich. Zelfs als het aan een lang touw is, en het touw volledig doorhangt en hij dus alle bewegingsvrijheid heeft, dan zie je hem naar de paal kijken waar het touw aan vastzit, alsof hij denkt "het zal toch niet?". Je ziet hem dan gewoon ongerust worden. Als je het laat gaan, dan wandelt hij stapje voor stapje achteruiten concludeert dan als hij het eind van het touw bereikt "verrek tis TOCH zo, ik sta VAST". En dan "oh jee, wat als er nu iets gebeurt?". Dan krijg je dat geluidjes-horen, z'n oren beginnen te draaien en hij begint om zich heen te kijken (dit kan ik met m'n stem nog af om hem te kalmeren). Dan het eerste steigertje. Hij begint zich meer opgesloten te voelen en gaat een beetje hangen. Hij blijft geluidjes horen en begint zich op te winden. En op een gegeven moment zet hij dan z'n achterbenen eronder en glijdt OF op z'n kont of gaat echt hangen en panieken. Dan kom ik al tussenbeide hoor, want dat wil ik dus absoluut niet, en dat leidt ook tot niks vind ik. Wat ik dan doe is hem NIET losmaken maar opnieuw stil laten staan tot hij rustiger is en hem dan pas losmaken. Dat lukt eigenlijk altijd, maar loop je erbij weg, dan begint het toch weer opnieuw.

Je kunt het ook als een spelletje zien, maar ik geloof daar niet zo heel erg in. Hij heeft het al vanaf het begin en ondanks dat het beter is geworden, zie je die paniek toch opkomen. Als ik hem niets vastzet, ... niets aan de hand.

Ik kan het hem eigenlijk neit zo heel erg kwalijk nemen, ik zou er ook een hekel aan hebben om hulpeloos vast te moeten staan aan zo'n stom touw.

In een trailer heb ik hem dus wel vast (hoewel ik dat eigenlijk onveiliger vindt dan hem niet vastzetten maar ja, helemaal zonder durf ik ook niet) maar ook dat geeft wel (stille) paniek en hij komt er altijd bezweet uit.