Hallo Nick
>
>> Zoals je later al geschreven had...het antwoord duurde je te
> lang?
Ja, het lijkt alsof ik heel ongeduldig ben als ik het zo opschrijf, maar er zit wat anders achter. Ik popel naar informatie en ik heb wat snel het idee dat andere problemen of vraagstellingen misschien interessanter zijn om op te reageren en zo mijn vraag ( die voor mij zo belangrijk is) over het hoofd wordt gezien. maar ik merk wel dat dat niet zo is. Ook jij alvast bedankt voor het meedenken.
>> Arlando van de Tibbe is een 3 jarige halflinger. Vlak voordat
>> ze hem kocht is hij gecastreerd. Hij heeft langere tijd de
>> leiding gehad over 3 andere hengsten.
>> Nu staat Arlando samen met een 16 jarige fjord in de wei. We
>> hadden gedacht dat de fjord het voortouw zou nemen maar het is
>> Arlando geworden.
>
> Tja dit soort dingen kun je van te voren niet voorspellen....
> Wat me wel bezig houd...hoe oud waren de andere 3 hengsten?
> Waarschijnlijk jong? gezien de leeftijd van Arlando en dan zijn
> leiderschap...
Arlando was een jaar ouder dan de drie anderen. Misschien wel logisch dat hij dan de leider is maar daarom dacht ik ook dat Iwan van 16 de leider zou worden over Arlando.
> Als ik dit zo lees komen bij mij de volgende vragen...
> Hoe lang hebben jullie Arlando al en is Arlando nog niet zoveel
> met mensen in aanraking geweest??
We hebben Arlando in mei gekocht. Hij stond bij de fokker op stal en is alleen met de fokker in aanraking geweest en met stagiaires. De laatste maanden zijn ze bezig geweest om hem in te rijden wat heel goed is gegaan. Hij heeft al wel op twee-jarige leeftijd eht longeren geleerd. De fokker heeft overigens wel heel veel tijd aan zijn paarden gesteed.
> Ik krijg hier nml. de indruk dat het 2 benig wezen tegenover dit
> paard niet veel indruk maakt.
De fokker hoefde maar licht zijn stem te verheffen en Arlando was al flink onder de indruk. Voor hem ging Arando door het vuur.
> Ofwel , hij accepteerd de mens nog niet als leider, iets waar
> naar mijn mening aan gewerkt zou moeten worden.
Ik denk dat het klopt dat hij onze leiding nog niet accepteert zoals het wenselijk is. We hebben al wel het een en ander gewonnen. Met wandelen blijft hij keurig achter lopen, hij loopt vrij rustig langs andere paarden als we die op weg tegenkomen, hij hinnikt niet meer de hele weg. Ik denk dat hij ook last had van zijn hormonen. Kan ook wel he?
Aan dat leiderschap moeten we hard werken. Ik ben er druk over aan het lezen maar in de praktijd toepassen is een tweede.
Ik heb gisteren een touwhalster geknoopt om het wijken te oefenen. Ik lees hier en in de boeken dat dat erg belangrijk is dat hij dat doet.
> Daarnaast de adviezen zoals al door de andere gemeld...touw mee
> de wei in en tussen de paarden blijven om zo jullie ruimte te
> kunnen ´beveiligen´en kenbaar te maken.
> Rondjes draaien met het touw en als hij zich daar niks van
> aantrekt sneller ronddraaien zodat het een geluid gaat maken en
> met je eigen stem en lichaamstaal natuurlijk ook duidelijk maken
> dat i weg moet wezen... wel stoppen zodra hij wegloopt en met
> stem belonen...
Ik ga zeker een touw meenemen als ik Iwan een keer meeneem. Als ik Arlando pak gaat het allemaal goed maar dat is logisch. Arando neem ik iedere dag mee. Iwan vindt het niet leuk maar laat het wel toe.
> Als hoofdzaak zou ik dus echt gaan werken om hem toch duidelijk
> te maken dat hij mensen kan vertrouwen en moet accepteren als
> leider en dus ook de leiders beslissingen (in dit geval de
> ook van je lichaam,zelfs alleen van je ogen...
> Veel werk te doen dus voor jullie, en als je wat geduld hebt zal
> hij snel begrijpen wat de bedoeling is.... laat je ons weten hoe
> het verloopt...?
Even over die join-up. Ik wil graag van je weten of ik het goed doe. Ik probeer het zo goed mogelijk te beschrijven.
Allereerst zet ik met lint een stuk van de butienbak af. Ongeveer 15 bij 15 meter. Ik laat Arlando los. Helaas staan er aan de zijkanten van de bak allerlei planten en gras die hij lekker vindt. Als hij zijn gang gaat en niet meer op me let dan loop ik naar hem toe richting achterhand, draai een keer met mijn touw of gooi het naar hem toe. Hij begint dan meestal in een draf te lopen. Hij loopt dan naar een andere plaats waar gras staat. Ik blijf naar hem toelopen en dwing hem bij het gras weg te lopen door wat krachtiger met mijn touw te zwaaien of het weer naar hem toe te gooien. Op een gegeven moment zie ik dat hij me in de gaten gaat houden. Als hij naar het gras wil lopen en hij ziet me aankomen dan loopt hij snel door. Als we zo ver zijn dan blijft hij rondjes lopen. Ik kan door mijn positie te veranderen hem de andere kant op laten lopen. Als hij in een rustige draf loopt dan probeer ik me ook in een ontspannen positie op te stellen en als hij dreigt stil te vallen doe ik mijn drijvende arm wat omhoog en dan loopt hijweer door. Ik wacht steeds op de signalen. Het binnenoor is al snel op me gericht. Zijn hoofd laat hij ook wel zakken maar dat smakken blijft achterwegen. Soms denk ik het te zien. Wel komt hij steeds dichter naar binnen lopen. Als ik deze signalen zie dan stop ik en ga ik rustig in het midden staan. Arlando stopt met lopen, en na een paar tellen komt hij naar me toe. We staan dan even zo en dan ga ik hem overal aanraken. Ik mag alles doen en hij blijft rustig staan. Als ik wegloop loopt hij achter me aan.
Maar soms loopt hij niet achter me aan en dan begin ik weer op nieuw.
Ik weet ook niet of ik niet twee dingen door elkaar haal. Is dit de join-up of is dit ook een vorm van training die niets met de join-up te maken heeft. Voor mij is het niet volkomen duidelijk.
Het lijkt haast op een vorm van longeren zonder longeerlijn.
Als je nog andere tips hebt voor mij om het leiderschap te kunnen verdienen bij Arlando dan graag. Zo aan je reactie te zien heb je al de nodige ervaring met paarden. Als beginnend paarden.... zal ik het noemen, (ik ben niet de eigenaar maar mijn dochter), ben je toch wat snel onzeker vooral als je het zo goed wilt doen. Geen geweld, vooral eerlijk willen zijn tegenover je paard, het ´t paard naar de zin willen maken zodat hij ook plezier heeft in zijn leven, de eentonigheid van eindeloos in de stal op in de wei staan doorbreken door oefening en wandelen in de natuur ed. We willen vooral proberen te voorkomen dat het een onhandelbare ruin wordt
die in alles zijn zin krijgt of het recht neemt.
Daar kunnen we de hulp van deskundige mensen goed gebruiken.
We willen in het najaar ook beginnen met een cursus maar zijn nog bezig informatie in te winnen.
Groetjes Saskia
Warboel
