Zit me net wat af te vragen.

Gisteren was ik met Iwan bezig, jullie weten wel die Welsh waarmee ik op cursus ben. Gebleken is dat hij super gevoelig is en heel erg op lichaamstaal reageert.
Nu was ik aan het werk met een dubbele longe. Hij wilde liever de ene dan de andere kant uit, ook logisch; hebben meer paarden. Maar ik was bezig en dacht toen bij mezelf; dadelijk daar laat ik hem keren (hij liep op zijn "slechte" hand). En ik had nog niets aangegeven, maar hij keerde daar waar ik het in gedachten had. Echter omdat hij het toch zomaar "spontaan" deed, heb ik het niet toegestaan, maar bedacht me later wel, dat hij eigenlijk precies deed wat ik in gedachten had ... maar dan eigenlijk ook exact.
Maar omdat ik niets met de leidsels had gedaan en even er niet bij nadacht heb ik die "actie" van hem dus afgestraft door hem toch weer op de volte te houden.

Nu mijn vraag die me bezig houdt:
kan Iwan inderdaad op mijn gedachtengang al gedraaid zijn, of is het puur toeval geweest omdat hij zelf heel graag de andere kant uit wilde en ook even dacht; nu kan ik.

Ik het eerste geval heb ik nl. fout gecorrigeerd en hem eerder afgestraft voor zijn goede actie. In het tweede geval zou ik juist gehandeld hebben.

Het houdt me al een tijdje bezig dit. Wie kan hierop reageren.

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 10:04:


Iwan deed inderdaad precies wat jij in gedachten had!
Dit is heel mooi, dat je je hier bewust van werd/bent. Zo zie je maar hoe gevoelig een paard op je afgestemd kan zijn. Door deze bewustwording ga je zelf steeds bewuster worden van je gedachten, focus en lichaamstaal. Hier kun je dus alleen maar van leren!
De meeste mensen zijn zich dit nl. niet bewust en corrigeren of straffen hun paard terwijl hij alleen maar doet wat jij (al zij het onbewust) hem aangeeft. Zo worden paarden dus behoorlijk in verwarring gebracht en afgestompt.
Dus Ingrid, ik vind dat je hier een geweldige stap vooruit bent! Oefen het wat meer met Iwan, dan zul je het steeds meer ervaren. En zo volg je vanzelf de stappen tussen onbewust onbekwaam naar onbewust bekwaam. Mooi hoor!

Peet schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 10:22:

Nou ja mooi?! Ik heb hem dus eigenlijk al afgestraft gisteren door het nl. in eerste instantie niet toe te staan. En dat besefte ik mij eigenlijk al direct erna en had er al wat spijt van. Dit omdat we juist hebben concluderen zoals je weet dat Iwan super gevoelig is.

Als hij er op de cursus vandoor vliegt, dan hoef ik alleen maar te zuchten en met mijn ademhaling krijg ik hem rustig. Gisteren met de eigenaar over gehad en hij had dit ook al ontdekt. Hij had pas nog even problemen met Iwan en slaakte en diepe zucht (uit frustratie) en de pony reageerde direct.

We moeten met Iwan dus super opletten dat we echt bewust op ons eigen lichaam letten als we met hem bezig zijn.

Inderdaad is hij toch een super mooi leerpaardje hiervoor .

Groeten,
Ingrid

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 10:33:

Even voor de geinteresseerden, in het kort:
Er is een onderzoek uitgevoerd bij Iwan waaruit naar voren is gekomen dat hij zeer vermoedelijk bij de geboorte een zuurstoftekort heeft gehad. Hierdoor is Iwan wat anders dan andere paarden, zit er een "hik" in zijn vluchtinstinct (omdat het zuurstoftekort als een traumatische ervaring gezien moet worden). Dit zou dus ook kunnen verklaren waarom hij niet op een normale manier beleerd kan worden, maar met zeer veel aandacht en liefde en vooral geduld. Wij, de eigenaar en ik, gaan het in ieder geval proberen. Voor ons is hij nog niet als hopeloos afgeschilderd, vooral niet nu we waarschijnlijk dus weten dat hij een kleine "handicap" heeft.
Het schijnt bij paarden overigens niet vaak voor te komen, bij honden wat meer.

Groeten,
Ingrid

Peet schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 10:22:


Ik vind dit wel interessant. Ben net in het boek van Pony Boy bezig (zie boekenlijst op deze site: 'Horse Follow Closely') en hij heeft het hier ook over.
Zondag heb ik de circling game geoefend en metname gericht op het duidelijk aangeven van de richting d.m.v. houding en met de focus nu eens niet op het paard maar juist voor het paard (is dit goed??).
Zijn er meer oefeningen die je kunt doen om dit te trainen of om uberhaupt te onderzoeken of je in staat bent om op dit niveau met je paard te communiceren?

Edward

edward larkens schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 11:39:


Voorbeelden:
Wanneer je paard stapt, denk dan bijv. aan draf, of aan stilstaan.
Wanneer je paard draaft, denk dan bijv. aan stap of aan galop.
Wanneer je wilt dat je paard naar je toe komt, bedenk dan dat hij al bij je staat.
Enzovoorts. Je kunt het eigenlijk met alles doen.
En inderdaad, niet naar je paard kijken maar daar waar je 'm naar toe wilt hebben.

Ik zou het leuk vinden als je je ervaringen hier vertelt!
groet, Pt

Werkt dit ook als je aan het rijden bent, of moet je paard je lichaamstaal zien?

Sanet schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 13:06:


Dit werkt zeker ook tijdens het rijden! Het paard hoeft je niet persee te zien, hij kan je immers voelen.

Ingrid den Ouden schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 10:33:


Zou je door focussen ook ervoor kunnen zorgen dat hij er niet vandoor gaat?
Dat zou moeten kunnen als je een vlucht ziet aankomen, en dat lijkt me ook wel mogelijk, wat ik ervan begrijp verandert er best veel in hem op het moment dat hij vlucht, dat zou je wel moeten kunnen oppikken, toch?
Misschien kun je hem zo langzaam meer in deze wereld betrekken, zodat hij ook meer open staat voor mensen?
Is maar een ideetje hoor...
Groetjes Jolijn

Peet schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 13:36:


Het is ook de basis van Centered Riding, geloof ik... Schijnt de basis te zijn van de sportpsygologie, sporters die hun succes visualiseren (ander woord voor INgrids focussen) schijnen ook echt te winnen. Word heel veel gebruikt. En ik denk dat het bij paarden juist werkt, het zijn zulke gevoellige dieren... Als wij mensen het zelfs kunnen...
Het past er neit helemaal bij maar als je, bij voorkeur iemand die je erg goed kent, heel erg sterk aan iets denkt, echt heel erg op geconcentreerd en je wilt dat echt, echt, echt, zekerde weten, overbrengen aan die ander lukt dat. Je kan dat experimenteren door bv heel sterk aan te denken dat de ander het bovenste keukenlaatje opentrekt. Gewoon, in een situatie waarbij dat neit echt logisch is. De ander weet het niet, dat is geen voorwaarde hoor, maar als je maar sterk genoeg eraan denkt en het ècht wil dan doet die ander meestal ook dat laatje open...
Nu ik er zo aan denk is het toch wel eens leuk om er wat meer mee te gaan werken, het kan heel sterk werken.
groetjes Ebby

ebby schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 14:40:


Het laatste wat je beschrijft is echt telepathie, en wel iets anders dan visualiseren, en het werkt echt niet bij iedereen...helaas vooral tussen mensen is het moeilijk.
Door de wetenschap is telepathie al eindeloos vaak naar het rijk der fabelen verwezen, maar ik herinner me nu een programma op discovery waarin Rupert Sheldrake het bestaan van telapathie tussen een vrouw en haar papagaai toch best overtuigend bewees...zal eens kijken of ik dat artikel kan vinden....

Jolijn (die wel een beetje droomt van zo'n band met mensen en dieren)

Ah hij heeft zelfs een eigen site, met best veel artikelen, voor de geinteresseerden:
www.sheldrake.org
Van alles over telepathie.

Jolijn

ebby schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 14:40:

Je kan dat

He Ebby was jij dat die zorgde dat ik dat keukenlaatje open deed, ik wist niet eens wat ik er uit wilde hebben

Groeten Esther

Jolijn Zegwaard schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 14:04:

Niet zo zeer met focus, maar het lukt hebben we ontdekt met jezelf totaal ontspannen, best met flink zuchten erbij, je eigen energie loslaten.
Toen hij er laatst met de eigenaar weer vandoor wilde gaan, slaakte die een zucht uit frustratie en Iwan ging niet; hij ontspande ook.
Maar of dit altijd gaat werken weten we nog niet, maar voorlopig wel in ieder geval. Vandaag op de les ging het ook weer. Hij is wel moeilijker in te houden, terug te krijgen naar een versnelling lager, dan om hem tot tempo aan te zetten overigens. Maar kwestie van oefenen en de juiste knoppen weten te vinden .

Groeten,
Ingrid

Peet schreef op dinsdag, 19 oktober 2004, 13:01:


Oké, ik zal mijn ervaringen hier vermelden.