Koen Theys schreef op zondag 28 november 2010, 21:05:
> Ik heb de (erg nare) ervaring met mijn paarden achter de rug toen ze
> begonnen te eten aan de schors van 'amerikaanse vogelkers'.
...
> De bomen ruiken in die periode inderdaad sterk naar amandel.
> Vandaar wou ik bij de scheikundige kennis van Arabesk even checken of mijn
> vermoeden ook klopte?
>
alle prunusen hebben die geur, ook de teeltkers
en heel zeker de prunus avum en prunus padus, 2 wilde kersesoorten,
(gewone inlandse vogelkers en zoete kers )
bij prunus spinosa (sleedoorn) heb je het veel minder
amandel behoort net als perzik, abrikoos... tot dezelfde prunussen
die dan weer resorteren onder de "rosaceae" waartoe ook de "malus"-sen horen,
alle appelachtigen dus, net als "pyrus" ofte peer,
vandaar dat een kopje appelpitten wegens het aanwezig blauwzuur ook dodelijk schijnt te kunnen zijn ....
tot de rosaceae hoort ook de crataegus of meidoorn...
moet je daarom al die planten gaan mijden ?! nee, want de ene bevatten relatief veel,
de andere reltaief weinig blauwzuur en dan vooral in de pitten,
doorgaans eten wij meer vruchtvlees behalve als het amandelen zijn natuurlijk,
maar de eettbare zoete amandelen bevatten dan net weer minder blauwzuur
anders was ik al lang dood......
conclusie : mijn paarden mogen van veel planten knabbelen, maar alleen wilg in overdaad (zolang ze de bomen maar niet om zeep helpen)
maar alles van kersachtigen krijgen ze niet.....