Wil schreef op maandag 11 september 2006, 14:01:

Parreli neemt geen hengsten aan in een cursus dat klopt ! Heb Eddy Modde erover gecontacteerd. Het risico was te groot zei men daar .

Piet schreef op maandag 11 september 2006, 14:59:


Geen probleem Piet

Coralie van W schreef op zondag 10 september 2006, 21:50:

weer bij vragen. Op

Met voet geven heeft FLuga ook een "moeilijke" ik laat haar een beetje achteruit lopen of beetje vooruit en bij een stap gaat het makkelijker. Het lijkt of ze op zachtere ondergrond beter dat ene voetje geeft...zou dus niet voor niks zijn die ene "moeilijke" .
Fijne hé dat antwoord van Pien - het voelt goed.

Spirithorses schreef op maandag 11 september 2006, 0:09:


het is blijkbaar besmettelijk Pien, want zowel Lieveke als ik gebruiken nou automatisch dezelde commando's voor onze ijsco's.

maar het werkt wel.

Jacqueline

Michiel schreef op maandag 11 september 2006, 13:14:


In de bak met anderen wordt het meer een uitdaging dan alleen in de Round Penn. Andere paarden zijn erg interessant, en als hij daar dan even gedag tegen wil zeggen en ik hem daar niet van kan weerhouden kan dat problemen geven. Alleen al hoe de ruiter op het andere paard over contact denkt...

Ik heb vandaag in de Round Penn de proef op de som genomen en heb hem eerst via 'voeten geven' (en uitkrabben) kunnen duidelijk maken dat de click van de clicker hetzelfde betekend als het woord YES. Dat heeft hij heel snel door! Toen in de Round Penn (RP vanaf nu) met touwhalster en zonder sporen opgestapt. Eerst rustig blijven staan... Toen als eerste oefening het links vragen van het hoofd. Dit als voorbereiding op de ORS. Deed hij: YES+ beloning. Toen aan de rechterkant herhaald. Weer links en weer rechts. Toen Links iets langer het hoofd gevraagd: weer YES+beloning en dat ook weer rechts herhaald. Het YES werkt hetzelfde bij hem als de click; hij weet dat er een beloning volgt. De beloning bestaat bij mij uit kruidenbrokjes en stukjes appel in een zak en die krijgt hij afwisselend.

Maar toen wilde ik hem in stap zetten, op de Parelli manier zoals hij geleerd heeft: reins (van touw ik knoop een Natural Hackamore en heb dan ook nog een stuk leadrope over welke ik om de knop vast zet) naar voren, 'Life Up' en bij geen reactie wat been. Eigenlijk gaat Parelli als een paard dan nog niet reageert nog verder: met het touw om je schouders slaan en als er dan nog niets gebeurd raak je het paard met touw op de kont. Maar omdat dit weer wat geweldadiger wordt ben ik dus zo ver niet durven gaan.
Wat kreeg ik nu tot mijn verbazing als reactie van Mike?; hij begon achterwaarts te gaan i.p.v. voorwaarts! Terwijl achterwaarts gaan een heel andere lichaamshouding heeft en hij dat ook kent! Dat begrijp ik dus even niet.

Er volgde dus geen YES en beloning want ik vroeg voorwaarts niet achterwaarts... Nu zat ik onderwijl even met een dilemma: moet ik terwijl hij achterwaarts gaat het voorwaarts blijven vragen tot hij dit goed doet of moet ik helemaal passief worden in combinatie met geen beloning? En dan als hij stopt wederom voorwaarts vragen op de juiste manier?

Door mijn verwarring koos ik voor het 'negeren' van het achterwaarts lopen door voorwaarts te blijven vragen, dus life up en been... Ik kreeg wel wat positieve reacties doordat hij ging zoeken en toch besloot het voorwaarts te proberen. Bij een stapje voorwaarts werd het meteen YES+B. Maar dit zat er niet snel in en dat vind ik zo vreemd omdat hij heel goed weet wat voorwaarts vragen is en hij dit normaal ook is!

Om hem toch nog eens het verschil te laten voelen tussen voorwaarts en achterwaarts vragen vroeg ik zo nu en dan het laatste wat hij wel deed en dus YES+B. Maar als ik daarna weer voorwaarts vroeg ging dat toch weer erg stroef... Op een gegeven moment is hij zo'n beetje de hele RP achterwaarts door geweest terwijl ik dat niet vroeg en niet beloonde!?

Dat snap ik even niet weet iemand hier een antwoord op?

Aan het einde van de sessie (heb de tijd niet bijgehouden) had ik hem eindelijk ongeveer een hele ronde in stap maar ik voelde wel een soort twijfel bij hem, of aarzeling, terwijl hij normaal goed voorwaarts is... Toen weer YES+B. Ook nog 'Whoa' geprobeert en dat gaat als een speer... uh, ik bedoel eigenlijk het tegenover gestelde: hij staat prompt stil, en weer Y+B. Toen vond ik het mooi geweest.

Afgezadelt lekker even laten rollen en terug naar de wei. En... denken jullie dat ik zo de goede kant op ga? Nog wat tips?

Heb ik dan al die tijd verkeerd begrepen dat een paard de mens als leider moet gaan aanvaarden naast het verkrijgen van vertrouwen?


Nee dit wil ik zeker niet Pien... Ik vond die hoevenkrabber in zijn been om tot hem door te dringen dat ik zijn voet vroeg al belachelijk worden...


Wat bedoel je precies met 'te lange stralen' Pien? De dikte van het straal kussen te groot t.o.v. de zool/hoefwand, of dat ze te veel ruimte van de zool innemen? Bij Mike nemen de straalgroeven en het kussen wel 3/4 van de zool in beslag schat ik... En het maakt niet uit op welk benen hij moet rusten als hij er één op tilt.


Het is wel een Welsh Cob dus een koud bloed... Dat denk ik ook vaak: dat sommige dingen hem niet boeien, of hij vind het niet nodig... Zou dat dan kunnen?


Nee, het enige wat hij stelt is dat een Fase 4 zo overtuigend (hard?) moet zijn als voor het betreffende paard nodig is om te gaan reageren...


Mijn idee was dat hij op dat moment het niet nodig vond om te wachten en de leiding overnam... (weet hij veel dat onder een auto lopen niet gezond is!) Maar ik gok maar wat... Heb jij een idee?


Ik rijd hem direct al met trens en sporen... En zoals ik al uitlegde worden ze alleen gebruikt als hij door normale hulpen met zit, reins en been heen loopt. En zo subtiel als kan. Eigenlijk om te zeggen: hé Mike! Ik ben er ook nog!


Is dat wel zo? Mike is goed voorwaarts, en dus liggen mijn kuiten niet aan! Zoalang hij netjes de kant opgaat waar ik hem heenstuur wordt de trens niet aangesproken. Pas als ik een wending vraag komt mijn zit in actie, tegelijk een lichte kuit druk en een rein tegen zijn hals. Gaat hij hier dus dwars doorheen wat hij niet altijd doet pak ik contact met de binnen rein en komt er buiten een lichte korte druk van mijn western spoor bij... Afstompen zie ik eerder ebeuren bij manege ruiters en dressuur ruiters die aan één stuk door benen blijven geven in het ritme van de pas! Maar dit alles even terzijde: ik wil juist van een bit en sporen af!


Mee eens! En dat probeer ik ook! Maar als hij zegt: je bekijkt het ik ga links terwijl jij rechts vraagt of ik ga naar dat andere paard toe terwijl jij dat niet wilt moet ik hem toch zeker niet zijn zin geven lijkt me? Wat ik in bepaalde gevallen wel probeer is b.v. als hij niet wil halthouden hem afwenden in een kleine volte en het weer vragen. Reageert hij weer niet wederom en nu meerdere kleine voltes. En zo laat ik hem steeds langer werken tot hij bedenkt dat halthouden toch veel fijner is. Een soort psychologische oorlogsvoering dus. Tot nu toe werkt dat ook. Is dat een alternatief hoe jij het zou doen?

Elzaliene Proost schreef op maandag 11 september 2006, 19:15:


Ik ken en doe geen parelli, maar misschien heb je hier wat aan: Wanneer je beschrijft dat je paard achterwaarts gaat ipv voorwaarts, lijkt het mij alsof je met je zit onbewust de natuurlijke hulp voor achterwaarts geeft. Misschien is je lichaamsgewicht dan te ver naar voren omdat je al in de 'startblokken' zit voor vertrek. (Er is op dit forum al eens enige verwarring ontstaan omtrent gewichthulpen: Pien doet bv haar lichaam naar voren om sneller te gaan, HC bracht zijn lichaam naar voren om langzamer te gaan. Tis maar net wat je je paard hebt aangeleerd).
Bij mijn eigen paard merkte ik dat hij uit draaf of stap onverwacht stil ging staan, of uit galop viel en dat kwam ALTIJD omdat ik onbewust met mijn bovenlichaam iets naar voren neigde. Blijkbaar voelt het voor hem logisch dus ik heb dat erin gehouden en kan hem nu heel makkelijk op gewichthulpen rijden, bovendien MOET ik wel dodelijk stil zitten want hij straft het onmiddellijk af. Harder je voorwaartse hulp geven heeft dan geen zin, omdat je eigen houding voor hem op dat moment remmend is. Geef je tegelijkertijd been, dan is dat verwarrend en kun je een twijfelachtige reactie krijgen.

Toen ik je stukje las en het voor me zag, kwam het bij me op dat met jou en je paard wel eens zoiets aan de hand zou kunnen zijn!

Elzaliene Proost schreef op maandag 11 september 2006, 19:15:

Je bent lekker bezig


Hij was bezig met zijn clickerspel en zocht naar beloning. Voorwaarts gaan kwam even niet in hem op, na al die buigingen, misschien achterwaarts gaan? Zo verzonken in zijn spel dat hij de oude gewoontes even vergat. Goed teken hoor, gewoon door gaan en het simpel houden.

Michiel

Michiel schreef :

2 weken geleden met Gudrun (ervaren klikkeraar) zitten te vergelijken en we werken precies hetzelfde : Háár Goooooood is mijn Goooooood girl, dus wat timing betreft zal het wel snor zitten (anders 'deed' mijn paard het ook niet zo goed, denk ik).
Misschien heb je gelijk met dat wat die relatie opbouwen betreft: Ik weet wel dat ik BD dingen laat doen die ik haar nooit geleerd heb, die doet ze vanzelf omdat we mekaars taal hebben leren interpreteren, denk ik.
Ik moet er bij haar telkens weer om lachen als ik haar dingen zie doen die ik niet in woorden gevraagd heb, blijkbaar is het gebaar of de gedachte daarachter subtiel begrijpelijk genoeg voor haar. Soms, als ik het wil sturen en zij heeft er geen zin in, krijg ik blikken van haar die alleen ík snap, zoals afgelopen weekend toen ze op de bitloos rijden cursus dus níét over de mikado van balkjes wilde, terwijl ik weet dat ze dit perfect kan. Ze gaf me aan dat ze genoeg van die stomme balkjes heeft. Dan zeg ik : Oké, ik snap je, pak dan even één simpele en dan houden we op" (gulden middenweg). Ik zie haar denken en met veel gezucht en gesteun doet ze dan die ene. Maar ook die ene he, niet meer dan dat. Ik mag haar vertrouwen niet beschamen en dus stop ik daarna - halster uit - ga maar effe rollen.



Ik ga eens nadenken wat ik hiervan vind, lijkt me wel redelijk wat je hier opmerkt. Voor zover ik begrepen heb wil Gudrun ook eerst de relatie met haar nieuwe paard opbouwen en dan pas beginnen met clickeren. Ik voel dat ook zo met Mazir en ik kan het nog niet zo goed uitleggen, maar ik wil eerst een gelijkwaardige relatie en begrip, wederzijds respect enzo vooraleer ik met hem wil spelen in de vorm van clickeren.

Als ik hem nu roep en hij komt van achter in de paddock bij me staan komt hij voor MIJ, en niet voor dat snoepie.
Dat wat zich nu afspeelt in onze relatie is inderdaad het directe gevolg van onze inspanningen en het wederzijdse vertrouwen. Daar is niks anders tussengekomen. Is dat wat jij bedoelt?

Groet, Pien