Juist ja!

Buiten de gids en mijn man waren het allemaal vrouwen die alleen met een trailer kwamen en die vertrokken echt geen krimp op hun paard. Die keken of ze dat doodnormaal vonden. Je kon dus echt niet achter zo'n paard komen want die bokten en stampten, sprongen elkaar voorbij. Het waren wel sportieve vrouwtjes!!

Marianne

marianne laenen schreef op zondag 12 november 2006, 21:56:


De tijd is voorbij dat ik allerlei ruiters mee op sleeptouw nam omdat ik wekelijks een buitenrit maak en mijn paarden zo mak zijn (rara, hoe zijn ze dat geworden?!) en omdat je een ander paard ook eens een verzetje gunt.
Het is namelijk zelden leuk. Het geschreeuw is niet van de lucht, controle ver te zoeken, onderlinge ruzies tussen ruiters en paarden, opgefokte paarden die op het strand totaal los gaan, of, erger nog: één bange ruiter die zich erop verkeken heeft en de groep urenlang laat stappen, niets zo vermoeiend als dat, maar je past je nu eenmaal aan aan de zwakste ruiter... ik ben er klaar mee.
Mijn ervaring is: hoe groter de groep, des te groter de opwinding. Alleen, met zijn tweeën of drieën vind ik het prettigst. Dan kun je de opwinding ZELF doseren. Niets mooier dan in de ochtendstilte over de slingerende duinpaadjes draven met alleen het tactmatige geluid van de hoeven en de adem! Zie ik daar een vos...?!

Jawel hoor

Datzelfde pad in een zalige tölt hihi

Kon het even niet laten hoor!

Groetjes Karin (die slechts 1 keer een buitenrit op gehuurde paarden met begeleiding heeft gemaakt en dat was perfect, brave paarden, kundige leiding, gedoseerd, ontspannen en leuk en ik heb zelfs op een tinker gereden )

Ik ben meer dan een jaar elke week, soms twee keer per week, gaan rijden in Meerhout bij de Boshoef. Bosritten van drie uur. Groepen van 3 tot 20 ruiters. NOOIT iets verkeerd gezien, allemaal brave paardjes, elk met zijn eigen temperament maar allemaal doodbraaf.

Nieuwe paarden werden eerst door de begeleiders gereden en na een paar weken draaiden die mee in de groep, die pasten zich gewoon aan en dat ging heel vlug.

Je mocht ook mee als je niet kon rijden, dan bleef er een begeleider bij je rijden als de anderen gingen galoperen. Het niveau werd altijd aan je aangepast.

Die paarden stonden de hele week op de wei en werkten vooral in het weekend, aten alleen gras of kuil.

Wat betreft veiligheid was het daar in orde. Wat sommige andere dingen betreft was het wat minder: bitten, ijzers en paardenfluisteraars waren het ook niet bepaald.

Marianne

marianne laenen schreef :


Ah!
Maar da's wat anders dan een stelletje kakelende huisvrouwen op hun eigen paard dat niet onder controle te krijgen is. Als je er dan iets van zegt krijg je nog een grote mond óók, wat zo doen ze het al jaren en bladiebla....
Waarvan de roze sjabrakjes wel leuk passen bij de roze truitjes en de dito peesbeschermers (he, Eddy) en het lichtbauw van de buurvrouw goed matcht op haar zwarte paard. En wel zóóóóóó'n bit in ('tja, jij hebt ook zo'n braaf paard, die van mij kan ik zonder bit niet houden hoor').

Snap het niet - dat wil allemaal buiten rijden, maar ze komen hooguit tot een draf en bij de eerste de beste galop stuiteren alle opgepompte staldinosaurussen alle kanten uit....doen ze in de bak nóóit....

Ik vind het terecht wanneer de begeleiders de paarden eerst uitproberen zodat ze hun plaatje vinden in de groep en ja, ik vind het niet meer dan normaal wanneer je je aanpast aan het laagste nivo en daar rekening mee houdt.

Net zo goed met de opgedirkte salooncowboys met de vossestaartjes en de franjels en de laarzen met scheve-achterover-val-hak,

Chiephah!!!!

Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 14:36:


Tja het kan ook anders he Pien , Peter ? Heb me goed geamuseerd aan Zee en ik moet ook zeggen als ik hier een groepswandeling organiseer er ook een groot verschil zit tussen de mensen die HIER rijden of hebben leren rijden en de outsiders . Wat mij vooral opvalt dat het de mensen zijn die plezier willen hebben in het rijden meer dan het imago van macho ruiter willen meedragen die het minste probleem met hun paardje hebben . Meestal zijn dit ook paardjes zonder enige fors klinkende naam en zonder papieren , de ruiters zijn er meestal van het slag ; doe maar ik volg wel en als het TE wordt laat ik je wel iets weten . Wat ik altijd zo grappig vindt is het willen uittesten of hun paard "snel" is ? Het zijn meestal de deze die je problemen bezorgen tijdens de terreinritten .

eddy DRUPPEL schreef :

Yep ! Het was leuk aan zee en zeker voor herhaling vatbaar
Peter heeft ons ook even uitgetest he....
en natuurlijk de paarden....

Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 15:15:


Volgende trip : De bossen "bij ons" gecombineerd met hapje eten ?

Ga Ilias stillekesaan voorbereiden op Leadhengst in een groep wandelaars .
Denk dat hij er klaar voor is . Wat nog altijd hilarisch is zijn onze hengstewandelingen aan de hand . De hele straat komt kijken als wij met onze drie mannen op vijf poten (heu sorry benen) langs komen . En ma brullen en dansen .

eddy DRUPPEL schreef :

Goed idee !!!! Daarover mailen we wel even.
Gisteren een heerlijke rit gehad in regen en wind, zo erg dat de paarden op een gegeven moment in het open veld met de kont in de wind moesten gaan staan totdat het ergste over was. Oakley doet het goed, Eddy.


Zie het weer helemaal voor me

Pien

Spirithorses schreef op maandag 13 november 2006, 15:30:


Ziet er mij ook een goed paardje uit waar je weinig problemen mee gaat krijgen , mooi ding ook trouwens .