Huertecilla schreef op zondag, 11 juli 2004, 19:49:


Nee dus. In Nederland is de Engelse - of wedstrijd-dressuur de norm, niet de klassieke dressuur.
Het laag/diep/rond van Anky bv., wat in Nederland behoorlijk populair is, is in de klassieke wereld op zijn minst omstreden.
Wat klassiek van Engels onderscheidt, is (o.a.) meer nadruk op verzameling, op de zit, er worden geen mechanische hulpmiddelen gebruikt om bijv. de gewenste hoofd-halshouding te bereiken, voor correcte training van een paard wordt de tijd genomen - het paard hoeft niet op een bepaalde leeftijd wedstrijdklaar te zijn.

Hoge School dressuur is, zeg maar, de slagroom op de (dressuur)taart. Steinbrecht bijvoorbeeld behandelt ook de hogeschool sprongen in zijn boek, die horen er gewoon bij.

Over het algemeen is het zo dat een jong paard / beginnende ruiter met trens rijdt, in de hogere niveaus wordt met stang en trens gereden.

Esther schreef op zondag, 11 juli 2004, 20:17:


Tsja, ik merk in de practijk dat sinds ik zo min mogenlijk aan het bit zit (eerst reeks zit en gewichtshulpen en dan teugelsignaal, los, teugelsignaal, los enz.), bij verschillende paarden, het rijden gewoon veel fijner gaat en ze beter te controleren zijn. Ook vreemde paarden, die ik voor het eerst rijd. Dat bit roept vooral verzet op merk ik en daar gaan ze zich van spannen. En dat levert geen na gefenlijkheid op of fijn rijden.
Alleen is Stella nu heel goed op een doorhangend teugeltje te rijden (bijna altijd, soms moet ik nog contact maken) maar loopt ze nu verschrikkenlijk op de voorhand . Pfffff, lastig hoor dat paardrijden...
groetjes Ebby