Linda schreef op vrijdag, 6 augustus 2004, 22:07:


Nou nee, dat echt niet. Wij hebben verschillende types zadels en óók een Barefoot.
Boomloos is een prima oplossing maar niet ideaal voor:
- zware ruiters
- zwaar terrein (en dan bedoel ik écht zwaar)
- jonge paarden
- paarden met minder ontwikkelde rugspieren
Verder ligt de ruggegraat niet vrij en heb je daarom een speciale onderlegger nodig.


Met een goede onderlegger en -singel schuift het op geen enkel normaal, recht, paard. Als je er met opstappen last van hebt, dan stap je verkeerd op. Je níet aan je zadel ophijsen! Ik weet het; zo leert men het met les, maar het blijft verkeerd.

Gewoon proberen zo'n zadel, want het is een knap stuk beter dan een slecht passend zadel. Dát is het grootste voordeel van een boomloos zadel; het past bijna altijd.
Verder is het vaak aantrekkelijk geprijsd. Neem er echter wel het goede (wat duurdere) pad en singel bij.
Sommige mensen hebben wat last van vreemde drukpunten en dan gooi je er gewoon een lamsvacht over.

Hou er bij de keuze voor een bepaalde producent even rekening mee dat ze niet allemaal uit voorraad kunnen leveren. Een Bob Marshal bijvoorbeeld kost je écht geduld en ook een Barefoot kan een paar maanden duren.
Wellicht is gebruikt kopen een alternatief.

Huertecilla schreef op zaterdag, 7 augustus 2004, 10:25:


Sorry, maar mijn ervaring is toch écht anders hoor! Er zijn altijd uitzonderingen (dit is mij verteld door degene die de Barefoots verkoopt, ik heb zelf van alles geprobeert met dit zadel) en mijn Barefoot schoof zelfs als ik een opstapje gebruikte (dan hijs je je ook niet aan je zadel op). In grote lijnen dus met je eens maar op dit gebied niet, het kan dus wel degelijk schuiven met een goede onderlegger, singel en opstapje (dan moet ik er wel bij zeggen dat het hier een jong paard betrof hoor)...

Groetjes,
Linda

Linda schreef op zondag, 8 augustus 2004, 10:16:

Tja, en als je van een opstapje opstapt... euh... schuift ook een zadel zónder singel niet toch?! Of stap jij van het opstapje in de stijgbeugel en dán over het zadel? Dan kun je net zo goed of zelfs beter met de hand aan de manen van de grond op stappen namelijk; van een verhoging in de beugel stappen geeft aanzienlijk meer gewicht daarop dan vanaf de grond over de rug hupsen met de hand aan de manen en teugel van de opstapkant.
Het 'opstapprobleem' bij de Barefoot is niet zozeer het verschuiven als wel de stijgbeugelophanging; door het ontbreken van de boom is bij het lomp in één beugel hangen de belasting op een paar ruggewervels wel erg groot en ongunstig. Het zou wel een beetje maf zijn als je bij een zadel dat zich bij uitstek leent voor lange buitenritten niet van de grond zou kunnen opstappen!!!
Die stijgbeugelophanging is ook de reden dat het zadel minder aan te bevelen is voor zwaardere rijders etc.

Hee, hou het toch een beetje netjes joh!!!! Stel vragen ipv veronderstellen en woorden als lomp en eh maf en zo dienen de zaak helemaal nie
Met een paar gedragswijzigingen zou het plezierig kunnen zijn je mails te lezen.
Ellen

Huertecilla schreef op zondag, 8 augustus 2004, 11:03:

Huertecilla schreef op zondag, 8 augustus 2004, 11:03:


Ik ga hier zelfs niet eens meer aan beginnen om hier fatsoenlijk op te reageren hoor. Tis werkelijk ongelooflijk hier op het forum, je kan nog niet even een ervaring delen of er wordt gelijk alweer als een dolle hond op gesprongen. Wat wil je nou eigenlijk? Als je je eigen mailtjes terug leest, krijg je dan niet sterk het idee dat je hoe dan ook je gelijk wilt halen?? Want als ik het zo terug lees zie ik wel degelijk zo'n reactie en weer eens een lekkere afkraking t.o.v. iemands ervaringen/belevingen. Opstapje, geen opstapje, lomp hangen e.d., daar gáát het hier toch helemaal niet om?! Het gaat om ervaringen uitwisselen en delen als iemand iets wil weten (in dit geval: de ervaringen met een boomloos zadel)...dat is niet wat er nu gebeurt. Nu post iemand zijn/haar ervaringen en wordt er gelijk weer een lading met meningen over hoe die persoon handelt op los gelaten. Laat maar zitten, tis duidelijk dat je hier niks 'zomaar' kunt posten...nog niet eens je eigen ervaringen om een ander te helpen want daar wordt lukraak overheen gewalst. Iets wat er nu ook weer aan zit te komen uiteraard, omdat sommige mensen dat nu eenmaal niet kunnen laten. Ik zeg 'tot ziens maar weer', laat het rusten, laat iemand in z'n waarde en laat degene die om advies vroeg bepalen of ze wat met de informatie kunnen...

Groetjes,
Linda

Linda schreef op zondag, 8 augustus 2004, 12:57:


1. Geen ironie.
Ironie, laat staan sarcasme, werkt op het beeldscherm niet als lichte spot of plagerij, maar komt vrijwel altijd ongemeen hard aan bij degene die het betreft.

2. Ik streef de grootst mogelijke helderheid na.
Woorden op het scherm zijn veel harder dan gesproken woorden en zinderen veel langer na.
Een misverstand kan ontstaan doordat iemand mijn bericht anders opvat dan ik het bedoel. Elke onduidelijkheid kan daar aanleiding toe geven.

3. Als ik geëmotioneerd ben, schrijf ik niet, of ik schrijf en verstuur niet.
Ik wacht totdat ik er weer om kan lachen, en dan is het vaak niet meer nodig om te schrijven.
Het is heel gemakkelijk om snel een berichtje te typen, maar het is niet zo gemakkelijk om de schade die je met emotionele woorden teweeg brengt weer op te ruimen.
Emoties lokken emoties uit, het is een zichzelf versterkend proces totdat bij iemand de emmer overloopt, hetgeen dan kan betekenen dat iemand er helemaal het bijltje bij neergooit.

4. Berichten aan één persoon niet aan de hele groep sturen, en zeker niet als het een negatief bericht is.
Een negatieve boodschap gericht aan één persoon komt nog harder aan, en heeft meer weerslag in de groep als geheel, als deze boodschap voor het oog van de hele groep gegeven wordt.
Als het om een negatieve boodschap gaat is het beter dit ook niet in een persoonlijke mail te doen (want daar gelden nog steeds de bovengenoemde punten), maar als het even kan in een persoonlijk gesprek.

5. Zorgvuldig lezen.
Als ik me geraakt voel, heb ik het bericht misschien verkeerd geïnterpreteerd. Als ik het na tweede en derde lezing nog steeds op dezelfde manier lees, probeer ik me te realiseren dat iemand het waarschijnlijk niet zo kwaad bedoelt (dat is mijn ervaring). Als ik me dat niet realiseer val ik terug op punt 3.

6. Niet versturen als ik zelf niet zo'n bericht wil ontvangen.
Ik lees mijn bericht over en probeer mij zo goed mogelijk te verplaatsen in degene die het ontvangt. Hoe zou ik dit lezen als iemand dit zo aan mij stuurde?

7. Welk doel dient mijn bericht?
Mijn doel is contact en uitwisseling, wat ik wil vermijden is verwijdering en misverstanden.
Als ik schrijf probeer ik te beoordelen of mijn bericht aan dat doel kan bijdragen.
Bij twijfel denk ik er nog eens over na.

8. Als ik iemand niet persoonlijk ken, gelden al mijn punten in het kwadraat.

Hartelijke groet,

Caroline

Caroline schreef op zondag, 8 augustus 2004, 13:32:


wauw, verheffen tot standaard, dit bericht!
Piet

Caroline schreef op zondag, 8 augustus 2004, 13:32:




Bedankt Carolien!

Tja en met de hand óók in eigen boezem constateer ik dat ik geen zin heb om mijn reacties op mógelijke verkeerde uitleg na te lezen, op te slaan, na een halve dag nóg eens te lezen en te bedenken of het wellicht een te warme dag is in Nederland....
Als je persé ergens een negatieve draai aan wil geven kan dat tóch. Met welk doel reageer ik dan eigenlijk als ik er van uit moet gaan dat alles verkeerd uitgelegd kan en zál worden? Ping: ik gooi deze hele site eruit. 'Probleem' opgelost.